Wspaniały, elektryzujący tytuł (Sade mój bliźni),który czyni Klossowskiego wspólnikiem w transgresji Sade'a. Chyba mój ulubiony tytuł książki, oczywiście zaraz obok "Męczeństwo i śmierć Jean Paul Marata przedstawione przez zespół aktorski przytułku w Charenton pod kierownictwem pana de Sade". ;)

Książka faktycznie jest zbiorem esejów, filozoficznych interpretacji dzieł Sade'a. Jeśli to była pierwsza filozoficzna interpretacja książek de Sade'a to, rany, Klossowski wysoko postawił poprzeczkę. Niestety, nie ma tutaj żadnych nawiązań do drugiej wojny światowej czy czasów po niej, jak miałem nadzieję sięgając po tą książkę zachęcony opisem z goodreadsa. I tak jest dość świetna. Dodatkowo sięgnąłem po nią już po przeczytaniu monografii Bogdana Banasiaka o Sadzie ("Integralna Potworność" - którą polecam jeśli szukacie wyczerpującego omówienia dzieła markiza),więc sporo informacji było mi już znanych. Cóż, siłą rzeczy. Ale i Klossowski miał trochę nowych, ciekawych rzeczy do dodania.

Może najpierw przedstawię zawartość, tytuły esejów:

- Filozof zbrodniczy
- Sade i rewolucja
- Zarys systemu Sade'a
- Pod maską ateizmu (czyli w jaki sposób Sade sięgał do metafizyki,gnozy, kontemplacji/wyobraźni)
[i w dodatkach:]
- Kto jest mym bliźnim
- Ojciec i matka w dziele Sade'a (czyli Sade z perspektywy psychoanalitycznej)
- (o podobieństwie między gnostycką sektą karpokratów a Sadem)
- (alternatywna wersja paragrafu z "Zarysu systemu Sade'a")

W sumie jest tu cały zestaw tego co o Sadzie powinno się wiedzieć, czyli omówienie: apatii, egoizmu - usunięcia bliźniego; stosunku do społeczeństwa, usunięcia ego;, żądz, ateizmu i stosunku do religii i moralności, teorii zbrodni, wyobraźni, stosunku do rewolucji, jego (jeśli dobrze rozumiem) pewnego rodzaju metafizyki i stosunku do natury, kontemplacji, rodziców - kobiet i mężczyzn. I więcej. W sumie to dość zabawne gdy o tym pomyślę. Gdy Klossowski zaczął się wgryzać w Sade'a, to nie aż tak dużo miejsca pozostawiono zmysłowemu seksowi per se, bo za nim zawsze stało coś jeszcze, jakaś myśl. Cóż, jak to u Sade'a.

To co czyni ten zbiór esejów ciekawym i unikalnym jest to że Klossowski spędził trochę czasu na studiach teologicznych które porzucił, a nawet jako zakonnik. I w książce dużo miejsca zajmują rozważania o stosunku Sade'a do religii, co też mógł znaczyć jego ateizm, i że może jest za nim jakaś ukryta metafizyka a może chodziło mu o ukazanie paradoksu ateizmu. Są też nawiązania do chrześcijańskich kontemplacji, mamy słowa świętych uczonych teologów. Mamy powiązania między Sadem a myślą gnostycką czy, jeśli dobrze pamiętam, manicheizmem.

Bardzo dobrze wspominam rozdział o Sadzie i rewolucji, gdzie w nowy dla mnie sposób została ukazana teoria za rewolucją francuską i dotychczasową strukturą społeczną, czyli co to znaczy dla społeczeństwa gdy król - podtrzymujący dotychczasowy ład społeczny reprezentant Boga - zostanie zabity. Ach, właśnie, widzimy tam też jak Sade widziałby rewolucję. To naprawdę było elektryzujące.

I psychoanalizie. Rozdział o stosunku do ojca i matki i kobiet oraz mężczyzn był naprawdę ciekawy. Aż chciałoby się by więcej osób interpretowało Sade'a w duchu nawiązania do jego biografii. Choć oczywiście masę życia spędził w więzieniu.

Świetny wstęp. Książka jest miejscami trudna w odbiorze, rozdział "Filozof zbrodniczy" był dla mnie niezłą torturą, wraz z drugą częścią wstępu, na szczęście potem jest już łatwiej.

Ciekawa książka, zawsze interesująco jest czytać o de Sadzie. Zwłaszcza w pociągu, uratowała mnie przed nudą - która, jak już wiem, może prowadzić do wieczystej rewolucji. ;)

Wspaniały, elektryzujący tytuł (Sade mój bliźni),który czyni Klossowskiego wspólnikiem w transgresji Sade'a. Chyba mój ulubiony tytuł książki, oczywiście zaraz obok "Męczeństwo i śmierć Jean Paul Marata przedstawione przez zespół aktorski przytułku w Charenton pod kierownictwem pana de Sade". ;)

Książka faktycznie jest zbiorem esejów, filozoficznych interpretacji dzieł...