Ja uwielbiam ! A biografie sportowców a dokładniej pięściarzy czy kickbokserów, to ja uwielbiam.
Może dlatego, że u mnie w domu zawsze się o tym rozmawiało. Mój tata uwielbia i sam swojego czasu walczył i do tej pory trenuje.
Rafała Jackiewicza walki oglądałam razem z tatą tak jak I inne gale boksu. Zawsze to pełno emocji.
Człowiek oglądający walkę nie jest w stanie sobie wyobrazić co dany pięściarz ma w głowie przed walką albo w trakcie walki. W tej biografi Rafał doskonale nam pokazuje co jest w głowie takiej osoby, przed walką, w trakcie jej A co dopiero po. Jackiewicz nigdy nie ukrywał, że walczy dla kasy i że ona jest w życiu ważna.
Kasa się zgadza ro walczy A jak nie to sorry, albo dajecie więcej albo nara. Krótko i na temat. Inaczej nie byłby pewnie tu gdzie jest.

Bardzo fajnie opisane życie sportowca od najmłodszych lat. Nie jest wybielanie pięściarza tylko pokazanie jego życia jakim było naprawdę. Żałuję tylko, że przeczytałam tą książkę tak późno, bo na moim stosie hańby leży od 4 lat 🤦‍♀️

Dalej jestem wielką fanką Jackiewicza !

Zachęciłam?

Ja uwielbiam ! A biografie sportowców a dokładniej pięściarzy czy kickbokserów, to ja uwielbiam.
Może dlatego, że u mnie w domu zawsze się o tym rozmawiało. Mój tata uwielbia i sam swojego czasu walczył i do tej pory trenuje.
Rafała Jackiewicza walki oglądałam razem z tatą tak jak I inne gale boksu. Zawsze to pełno emocji.
Człowiek oglądający walkę nie jest w stanie...

Luźna, barwna, okraszona podwórkową łaciną historia kozaka jakim jest niewątpliwie Rafał Jackiewicz. Polecam jako fajny, luźny przerywnik od cięższych lektur :)

Luźna, barwna, okraszona podwórkową łaciną historia kozaka jakim jest niewątpliwie Rafał Jackiewicz. Polecam jako fajny, luźny przerywnik od cięższych lektur :)

Świetnie napisana książka, w której poznajemy historię Rafała Jackiewicza nie tylko od strony ringu. Wiele naprawdę ciekawych i zabawnych historii z życia Rafała.

Świetnie napisana książka, w której poznajemy historię Rafała Jackiewicza nie tylko od strony ringu. Wiele naprawdę ciekawych i zabawnych historii z życia Rafała.

Autora książki - Rafała Jackiewicza miałem kiedyś szansę poznać przy okazji charytatywnych zawodów sportowych, kiedy wspólnie zbieraliśmy pieniądze na leczenie chorego chłopca. Zrobił na mnie pozytywne wrażenie, w zamienione z nim wtedy kilka słów utwierdziło mnie w przekonaniu, że to ciekawy gość i wiele w życiu przeszedł.

Dużo więcej dowiadujemy się z jego książki, która opowiada historię tego arcyciekawego zawodnika wielu sztuk walki, który w codziennym życiu robił wiele głupot, ale na szczęście zawsze wychodził na prostą. Książka poraża wręcz swoją szczerością - Rafał mówi bez ogródek o wielu historiach swojego życia. I choć popełniał wiele błędów, czasem nawet ledwo uszedł z życiem podczas gangsterskich porachunków i przeróżnych wybryków, to ciągle był w tym szczery i parł do przodu ku kolejnym celom. Myślę jednak, że sport pozwolił mu w końcu poukładać życie, dał mu nadzieję na lepszą przyszłość, a te wszystkie głupoty będą raczej przestrogą dla innych, aniżeli powodem do dumy.

Sama książka na pewno jest warta uwagi dzięki tym wszystkim sensacyjnym i niewiarygodnym wręcz wydarzeniom, jakich doświadczał. Aż trudno uwierzyć, że ten sportowiec mógł robić takie rzeczy!

Autora książki - Rafała Jackiewicza miałem kiedyś szansę poznać przy okazji charytatywnych zawodów sportowych, kiedy wspólnie zbieraliśmy pieniądze na leczenie chorego chłopca. Zrobił na mnie pozytywne wrażenie, w zamienione z nim wtedy kilka słów utwierdziło mnie w przekonaniu, że to ciekawy gość i wiele w życiu przeszedł.

Dużo więcej dowiadujemy się z jego książki,...

Uwielbiam biografie. Są niesamowitą skarbnicą ciekawych historii i anegdotek.

Oprócz wspomnianych historii z życia wziętych, możemy poznać poglądy autorów, ich charakter. To bardzo ciekawe, szczególnie kiedy mamy do czynienia z nietuzinkową i charyzmatyczną postacią. Co by nie mówić, taką z pewnością jest Rafał Jackiewicz.

Do tej pory, Jackiewicza znałem tylko, jako kibic sportowych eventòw. Obejrzałem kiedyś wywiad, w którym pięściarz pokazał się z bardzo nietypowej strony. Kiedy dowiedziałem się o tym, jak nieomal zginął od ciosu nożem, wiedziałem, że ta historia będzie bardzo ciekawa.

Bardzo szanuję fighterów, którzy swoją postawą zaprzeczają stereotypowi troglodyty. Tym bardziej, że sam trenuję sporty walki i mam się za osobę inteligentną. 🤭 Niestety Jackiewicz idealnie wkomponowuje się w kanon tych mniej mądrych sportowców. A zważając na jego bumelancki tryb życia, ciężko też stwierdzić, aby był przykładem dla przyszłych adeptów sportu.

Całe szczęście, że główny bohater książki nie pisał jej sam, ponieważ odbiorcy mogliby mieć problem z jej zrozumieniem. Rafałowi nie było po drodze do szkoły, a treningi przeplatał z weekendowymi imprezami. Co więcej, Jackiewicz sam mòwi o tym, że kiepski z niego tancerz, więc na dyskotekach po prostu pił i szukał bujek. Czasem ewentualnie "kroił" swoje ofiary, ponieważ do pracy też nie szczególnie się rwał.🙄

Tego typu książki powinny być oprawione wielkim czerwonym napisem: NIE RÓBCIE TAK‼ Nieuk, leń, pijak i złodziej. Nie są to cechy godne naśladowania. Tymczasem Jackiewicz pokazuje, że prowadząc taki tryb życia, i tak można osiągać sukcesy. Oczywiście, że warto podążać za marzeniami, tak jak robił to współautor książki, jednak uważam, że powyższe cechy należy szykanować.

Owszem, ciekawie dowiedzieć się, jak Jackiewicz piął się po szczeblach sportowej kariery. Historię o tym, jak w jego sercu znalazł się nóż, czytałem pełen trwogi. W książce "Życie na ostrzu noża" znalazłem kilka ciekawych i zabawnych historii, ALE...

Uważam, że Jackiewicz powinien być przykładem dla przyszłych, młodych sportowcòw, powinien przestrzegać ich przed swoim błędami. Tymczasem odnoszę wrażenie, że jest on dumny ze swoich patologicznych zachowań. Oczywiście zabawny truizm z tatuaży osiedlowych dresów, ktòry brzmi: "Nie byłbym sobą, gdybym był inny" ma w sobie ziarno prawdy. Warto opisać co nas ukształtowało, ale należy też podkreślić co było złe, niegodne naśladowania.

Chyba już wystarczy tego mojego wymądrzania się. Nie jestem święty 😇 Przecież sam czasem zrzucam koszulę, transformuję się w osiedlowego dresa, czy wdaję się w festiwal wulgaryzmów na trybunach. W książce Jackiewicza są ciekawe historie, jest zabawnie, ale niestety uświadczyłem się w przekonaniu iż wspomniany polski pięściarz jest po prostu troglodytą. Ciekawe, czy nie dostanę za to stwierdzenie po łbie, o ile pan autor wie co, znaczy troglodyta 😅

W każdym razie, sportowych wzorów do naśladowania należy szukać gdzie indziej. Na szczęście jest wielu fighteròw, którzy zaprzeczają stereotypowi głupka. 🥇🥊

Uwielbiam biografie. Są niesamowitą skarbnicą ciekawych historii i anegdotek.

Oprócz wspomnianych historii z życia wziętych, możemy poznać poglądy autorów, ich charakter. To bardzo ciekawe, szczególnie kiedy mamy do czynienia z nietuzinkową i charyzmatyczną postacią. Co by nie mówić, taką z pewnością jest Rafał Jackiewicz.

Do tej pory, Jackiewicza znałem tylko, jako kibic...

Nie bardzo rozumiem jaki był sens napisania tej książki. Przez większość czasu bohater chełpi się pobiciami, rozbojami, przewałami, wizytami w burdelach itp. Gdyby to było ku przestrodze to starałbym się zrozumieć ale z końcowych wypowiedzi wynika, że niczego nie żałuje, może poza tym, że obżerał sie słodyczami przed walkami. Dno.

Nie bardzo rozumiem jaki był sens napisania tej książki. Przez większość czasu bohater chełpi się pobiciami, rozbojami, przewałami, wizytami w burdelach itp. Gdyby to było ku przestrodze to starałbym się zrozumieć ale z końcowych wypowiedzi wynika, że niczego nie żałuje, może poza tym, że obżerał sie słodyczami przed walkami. Dno.

Przyjemnie się czytało szczególnie okres przed przejściem do boksu. Ciekawy jestem czy i jak wyjdzie film.

Przyjemnie się czytało szczególnie okres przed przejściem do boksu. Ciekawy jestem czy i jak wyjdzie film.

Myślę,że książka jest idealna w swojej prostocie.Jackiewicz opowiada jak było i trzeba przyznać,że życie miał pełne akcji.Bandyta,dobry bokser(swego czasu)doświadczony człowiek,który sporo przeszedł.

Myślę,że książka jest idealna w swojej prostocie.Jackiewicz opowiada jak było i trzeba przyznać,że życie miał pełne akcji.Bandyta,dobry bokser(swego czasu)doświadczony człowiek,który sporo przeszedł.

Wszystkie opowieści na jedno kopyto, przestają robić się śmieszne i nieprzewidywalne około 100str.

Wszystkie opowieści na jedno kopyto, przestają robić się śmieszne i nieprzewidywalne około 100str.

Książka szału na mnie nie zrobiła, czytałem ją ponad tydzień na "raty", ale było wesoło. Mnóstwo śmiesznych historii oraz anegdot z życia Pana Rafała oraz krótki opis każdej walki. Na poprawę humoru w sam raz.

Książka szału na mnie nie zrobiła, czytałem ją ponad tydzień na "raty", ale było wesoło. Mnóstwo śmiesznych historii oraz anegdot z życia Pana Rafała oraz krótki opis każdej walki. Na poprawę humoru w sam raz.