Zachwycająca i ulubiona maoja powieść tej autorki. Często wracam do Fabiana i Druzylli. I za każdym razem czeka niecierpliwie na połączenie tych dwojga. Przy okazji można odrzucić zabobony i wiarę w przepowiednie...jesteśmy panami swojego losu...

Zachwycająca i ulubiona maoja powieść tej autorki. Często wracam do Fabiana i Druzylli. I za każdym razem czeka niecierpliwie na połączenie tych dwojga. Przy okazji można odrzucić zabobony i wiarę w przepowiednie...jesteśmy panami swojego losu...

Anglia I polowa XIX wieku. Druzylla i Lawina przyjaznia sie od dziecka. Druzylla jest rozsadna corka pastora a Lawinia jest piekna hrabianka mieszkajaca w wielkim domu. Nad rodem Framlingow ciazy fatum wachlarza przynoszacego nieszczescia kazdemu kto go dotknie. Ksiazka jest niezmiernie bogata w bohaterow i bardzo wciaga.

Anglia I polowa XIX wieku. Druzylla i Lawina przyjaznia sie od dziecka. Druzylla jest rozsadna corka pastora a Lawinia jest piekna hrabianka mieszkajaca w wielkim domu. Nad rodem Framlingow ciazy fatum wachlarza przynoszacego nieszczescia kazdemu kto go dotknie. Ksiazka jest niezmiernie bogata w bohaterow i bardzo wciaga.

Zaskoczyła mnie ta książka, z początku niepozorna, taka zwyczajna, jak wiele, ale z czasem pokazała różne odcienie i naprawdę mnie wciągnęła.
Bardzo kobieca historia, która dzieje się przez wiele lat i pokazuje historię Druzylli. Dziewczyny, która przeżyła niezwykłą miłość i bolesne doświadczenia. Owszem, trochę zbyt wiele tu uproszczeń, a chwilami jest zbyt przewidywalnie, ale całkiem przyjemnie się czytało tę książkę, w leniwy, świąteczny czas.

Zaskoczyła mnie ta książka, z początku niepozorna, taka zwyczajna, jak wiele, ale z czasem pokazała różne odcienie i naprawdę mnie wciągnęła.
Bardzo kobieca historia, która dzieje się przez wiele lat i pokazuje historię Druzylli. Dziewczyny, która przeżyła niezwykłą miłość i bolesne doświadczenia. Owszem, trochę zbyt wiele tu uproszczeń, a chwilami jest zbyt...

Historia opowiadana przez Victorię Holt w „Indyjskim wachlarzu” zaczyna się zupełnie niepozornie. Główną bohaterkę poznajemy, gdy ma ledwie kilka lat i zostaje zaproszona do Wielkiego Domu – uważa to za ogromny zaszczyt, jest bowiem tylko córką ubogiego pastora. Nikt nie przeczuwa, że ta wizyta odciśnie piętno na całym jej późniejszym życiu. A jednak...
Druzylla od początku wiedziała, że dla Lawinii i jej matki jest kimś tylko odrobinę lepszym od służącej. A jednak ta znajomość mogła przynieść obopólne korzyści. Druzylla zyska edukację w renomowanych zagranicznych szkołach (na co nie było stać jej ojca),a matka Lawinii będzie spokojniejsza o poczynania i, przede wszystkim, reputację nierozważnej córki. Jak się bardzo szybko okazuje, losy obu dziewcząt zostają związane na bardzo długo – a wszystko za sprawą bardzo cennego indyjskiego wachlarza z pawich piór. Według właścicielki przynosi on nieszczęście każdemu kto go dotknie.
Akcja powieści toczy się przez wiele lat. Bohaterki dorastają, podejmują ważne życiowe decyzje, czasem ich drogi się rozchodzą, ale tak naprawdę te postaci ciągle krążą wokół siebie. Lawinia, która wiecznie potrzebuje nowych wrażeń i doznań, czerpie niemałą satysfakcję z obcowania z Druzyllą, choć opiera się to raczej na potrzebie posiadania brzydszego od siebie tła. Zdaje sobie też zapewne sprawę, że nikt inny nie wyciągnie do niej ręki w potrzebie. Druzylla, choć odrobinę zmęczona zachowaniem przyjaciółki i jej wiecznym wpadaniem w różnej maści kłopoty, w pewnym sensie wykorzystuję tę znajomość do zdobycia życiowego doświadczenia i poznania interesujących ludzi.
Jednak jaką rolę odgrywa w tej historii stary wachlarz? Czy naprawdę przynosi nieszczęście? Czy Druzylla będzie w stanie pokonać przeciwności losu i odsunąć od siebie myśli o zabobonach? Przeczytaj, a znajdziesz odpowiedzi na te i wiele innych pytań. Historia warta jest poznania ze względu na barwnych bohaterów oraz ciekawy okres w dziejach Anglii, o którym opowiada.

Historia opowiadana przez Victorię Holt w „Indyjskim wachlarzu” zaczyna się zupełnie niepozornie. Główną bohaterkę poznajemy, gdy ma ledwie kilka lat i zostaje zaproszona do Wielkiego Domu – uważa to za ogromny zaszczyt, jest bowiem tylko córką ubogiego pastora. Nikt nie przeczuwa, że ta wizyta odciśnie piętno na całym jej późniejszym życiu. A jednak...
Druzylla od...

Uff, męczyłam tę książkę kilka tygodni i wreszcie wymęczyłam. Dramatycznie ciężko się ją czytało.

Pierwsze wrażenie? Ze autorka streszcza scenariusz serialu, który wymyśliła. Albo że miała pomysł na jakąś fabułę i zrobiła sobie notatki, żeby nie zapomnieć kto, gdzie i dlaczego. Bo serio, wydarzenia z tej książki rozciągają się na kilkadziesiąt lat, a ani przez moment nie poczułam się przez fabułę wciągnięta. Wszystko jest takie skrótowe i urywkowe, żadnego przedstawienia bohaterów, żadnego szerokiego opisu sytuacyjnego. I nie wygląda to na konkretny styl literacki. Wygląda to na literacką niedbałość i niechlujność.

Dalej: główna bohaterka, tak samo odpychająca jak jej imię. Wiem że to miała być taka ostoja moralności i cnotliwości, ale wyszło że jest oschła, antypatyczna i wyprana z emocji. Nawet w dialogach z mężczyzną którego ponoć kochała, brzmiała jak nudna i drętwa stara ciotka, błeh.

O właśnie, dialogi. Były nieraz naprawdę długie, co ogólnie jest fajne (wkurza mnie jak narrator mówi "przegadali całe popołudnie" a czytelnik dostaje raptem pięć zdań). Ale mimo tej długości, one w ogóle nie budowały postaci! W ogóle nic tam nie budowało postaci, one po prostu jakieś były, nie wiedzieć czemu, potem się zmieniały, też nie wiedzieć czemu i tyle.

Ach, no i wątek Indii. Kuriozum. Światli Anglicy niosą kaganek oświaty nieokrzesanym hinduskim dzikusom, którzy nie wiedzieć czemu buntują się przeciw obcemu panowaniu. Serio?

Nie polecam. Strata czasu. Słabe i męczące czytadło.

Uff, męczyłam tę książkę kilka tygodni i wreszcie wymęczyłam. Dramatycznie ciężko się ją czytało.

Pierwsze wrażenie? Ze autorka streszcza scenariusz serialu, który wymyśliła. Albo że miała pomysł na jakąś fabułę i zrobiła sobie notatki, żeby nie zapomnieć kto, gdzie i dlaczego. Bo serio, wydarzenia z tej książki rozciągają się na kilkadziesiąt lat, a ani przez moment nie...

Przygoda. Romans. Emocje. Wartka akcja, którą śledzi się z przez ani na chwilę nie gasnącym zainteresowaniem.

Przygoda. Romans. Emocje. Wartka akcja, którą śledzi się z przez ani na chwilę nie gasnącym zainteresowaniem.

Wspaniale się czytała.

Wspaniale się czytała.

Polecam, wciagajaca książka, z dodatkiem Indii, i pewnej tajemnicy. Pozostawiła miłe wspomnienie.

Polecam, wciagajaca książka, z dodatkiem Indii, i pewnej tajemnicy. Pozostawiła miłe wspomnienie.

Szczerze, czytałam tą książkę już 2 razy i mam ochotę sięgnąć po nią kolejny raz ;)

Szczerze, czytałam tą książkę już 2 razy i mam ochotę sięgnąć po nią kolejny raz ;)

lubię, gdy szybko czyta się książkę;) a poza tym polecam miłośnikom gatunku.

lubię, gdy szybko czyta się książkę;) a poza tym polecam miłośnikom gatunku.