Kolejny tom, kolejne rozczarowanie... Ileż można z tym sexem? Mozemy wrócić do wskrzeszania zombi, rozwijania mocy nekromatki. Dobrze, że jest audiobook, leci sobie w tle.
Szkoda bo wróciłem do serii po długiej przerwie..

Kolejny tom, kolejne rozczarowanie... Ileż można z tym sexem? Mozemy wrócić do wskrzeszania zombi, rozwijania mocy nekromatki. Dobrze, że jest audiobook, leci sobie w tle.
Szkoda bo wróciłem do serii po długiej przerwie..

Kolejny tom o Anicie Blake, drobnej nekromantce i egzekutorce wampirów rozczarował mnie. Zapowiadał się rewelacyjnie, ale potem, znowu, zbyt wiele scen seksu, w najrozmaitszych konfiguracjach i z coraz większą ilością partnerów. Jestem tym znużona. Świetne powieści - pierwsza dziesiątka cyklu - zostały zamienione w zwykłe powieści erotyczne, tylko długaśne i zwyczajnie nudne. Seks standardowy, niestandardowy, metafizyczny, fizyczny, taki i owaki... no ileż można?!
Anita w ciąży, super początek, a potem już tylko nużąca sfera "dać, nie dać, nie z tym, z tamtym... i jeszcze obłędna kwestia uzależniania przez Anitę swoich kochanków... ble.
Kiedy to się skończy? Chyba muszę zrobić przerwę i odstawić Anitkę i jej osobisty harem na jakiś czas. Łudzę się, że autorka przywróci dawną nekromantkę... chyba dlatego jeszcze sięgam po ten cykl.

Kolejny tom o Anicie Blake, drobnej nekromantce i egzekutorce wampirów rozczarował mnie. Zapowiadał się rewelacyjnie, ale potem, znowu, zbyt wiele scen seksu, w najrozmaitszych konfiguracjach i z coraz większą ilością partnerów. Jestem tym znużona. Świetne powieści - pierwsza dziesiątka cyklu - zostały zamienione w zwykłe powieści erotyczne, tylko długaśne i zwyczajnie...

Taka bomba na samym początku książki. Teraz po prostu musiałam wiedzieć, co dalej będzie.
Praktycznie od poprzedniego tomu mamy mało zagadek kryminalnych, gdy Anita poszukuje sprawcy morderstw. Ta część również bardziej skupia się na niej i jej licznych kochankach oraz Ardeur, które stara się kontrolować, podobnie jak swoje wewnętrzne bestie.
Jeśli nie lubicie wielokątów w literaturze, to z tymi częściami serii będzie ciężko, jeśli jednak nie przeszkadza wam taki motyw w książkach, to jak najbardziej polecam serię o Anicie Blake.
Ja jestem zachwycona tą serią.

Taka bomba na samym początku książki. Teraz po prostu musiałam wiedzieć, co dalej będzie.
Praktycznie od poprzedniego tomu mamy mało zagadek kryminalnych, gdy Anita poszukuje sprawcy morderstw. Ta część również bardziej skupia się na niej i jej licznych kochankach oraz Ardeur, które stara się kontrolować, podobnie jak swoje wewnętrzne bestie.
Jeśli nie lubicie wielokątów w...

Anito Blake, cóż ja z tobą mam zrobić? Miło się czyta o bohaterce, która mimo swego mikrego wzrostu umie powalić większe od siebie istoty nadnaturalne (choć każda potyczka przynosi jej kolejne blizny) i która strój wieczorowy wybiera tak, żeby pasował do poukrywanych wszędzie pistoletów i noży. Miło się czyta nawet i wątki romansowe, choć rozterki bohaterki "przespać się z tym? z tamtym? z żadnym? (z oboma)" zaczynają budzić mój śmiech raczej, niż ekscytację. Za dużo tego romansu, a wiem, że w kolejnych tomach będzie więcej... i więcej seksu. Nie, żeby ten seks był źle opisany, bo nie jest, ale jednak... Mam wrażenie, że Hammilton stąpa po cieniutkiej linie i raz po raz osuwa się w kicz. Bo ja mówię "skóra, koronki, gorsety" a ona dodaje "lateks, buty do uda, więcej pasków niż ubrania". I coś, co miało być wysublimowaną, drapieżną erotyką staje się tandetne, a od tandetnej erotyki tylko krok do porno. A erotyka zdominowała już intrygę. Za dużo, za dużo! Wampiry myślące więcej o seksie, niż o piciu krwi? Rice rzuciła sugestię, Hammilton ją pociągnęła, a potem zaczęła się lawina. Ale Hammilton da się czytać przynajmniej. Może jako "guilty peasure" (tytuł pierwszego tomu cyklu...),może jako odskocznię po przytłaczających książkach analizujących problemy feminizmu (zawsze po takiej książce dobrze jest sięgnąć po coś, gdzie kobieta nie daje sobie w kaszę dmuchać). Tak czy inaczej, mam z cyklem o Anicie Blake solidny problem. Bo bohaterka fajna, ale erotyka kiczowata jak nie wiem.

Anito Blake, cóż ja z tobą mam zrobić? Miło się czyta o bohaterce, która mimo swego mikrego wzrostu umie powalić większe od siebie istoty nadnaturalne (choć każda potyczka przynosi jej kolejne blizny) i która strój wieczorowy wybiera tak, żeby pasował do poukrywanych wszędzie pistoletów i noży. Miło się czyta nawet i wątki romansowe, choć rozterki bohaterki "przespać się z...