Trochę taka klasyka jeśli chodzi o wspomnienia alianckich pilotów - w tym wypadku dokładnie francuskiego pilota latającego dla RAF. Dynamiczna akcja i narracja przeplatana miejscami własnymi myślami i spostrzeżeniami na temat wojny i swoich rodaków. Dla każdego zainteresowanego lotnictwem drugowojennym pozycja obowiązkowa.

Trochę taka klasyka jeśli chodzi o wspomnienia alianckich pilotów - w tym wypadku dokładnie francuskiego pilota latającego dla RAF. Dynamiczna akcja i narracja przeplatana miejscami własnymi myślami i spostrzeżeniami na temat wojny i swoich rodaków. Dla każdego zainteresowanego lotnictwem drugowojennym pozycja obowiązkowa.

Autobiograficzna praca największego asa lotniczego Wolnej Francji. Książka ma jakby trzy odsłony. Pierwsza, rzekłbym standardowa, okres do 1942, podobna nieco do tych jakie znamy z prac Arcta, Króla - to nieco sterylna wojna, bez okrucieństwa, krwi na pierwszym planie, patrzenia na poległych. Druga odsłona - lata 1944-1945, działania wsparcia lotniczego wojsk lądowych, to coś nowego dla mnie, ogromne straty aż do końca wojny powodowane główne przez obronę plot wojsk niemieckich. Tu krew dosłownie leje się, widzimy i czujemy śmierć, potworne zmęczenie pilotów, zażywanie narkotyków dla utrzymania "kondycji" (pamiętajmy autor w 1945 roku ma 24 lata). I ostatnia osłona - Algieria - część jaka nie pojawiła się w wydaniach z czasów PRL (zresztą opis pozycji też nie odnosi się do tego wydania). Reasumując - warto przeczytać by poznać prawdziwe oblicze wojny, jej okropne strony. Na koniec swoisty smaczek - krótki rozdział 50 lat później - osobiste rozliczenie się z tamtymi czasami.

Autobiograficzna praca największego asa lotniczego Wolnej Francji. Książka ma jakby trzy odsłony. Pierwsza, rzekłbym standardowa, okres do 1942, podobna nieco do tych jakie znamy z prac Arcta, Króla - to nieco sterylna wojna, bez okrucieństwa, krwi na pierwszym planie, patrzenia na poległych. Druga odsłona - lata 1944-1945, działania wsparcia lotniczego wojsk lądowych, to...

Łyżka dziegciu do zachwalanych recenzji. Cywil, który zaraz po dostaniu się do lotnictwa Wolnych Francuzów ma spotkanie z de Gaullem i te cudowne uniknięcia szczątków zniszczonych samolotów w powietrzu, czy FLAKu, fajna bajka. Nawet Experten na obu frontach byli wiele razy strącani. Opis śmierci Rommla to autor by sobie oszczędził. Tyle z minusów. Plusy. Sporo odczuć maszyn (Spitfire, Typhoon i Tempest),czyli tego nie znajdziesz w opisach technicznych i "zmęczenie pilotów" pod koniec wojny. Tutaj chodzi o liczne wypadki (np. uderzenie w słupy wysokiego napięcia z powodu licznych misji, bo każdy oddział musi mieć wsparcie),czy też zapatrzenie w cel (uderzasz w cel, który atakujesz w lotu koszącego) i branie narkotyków. Tak, tak.

Łyżka dziegciu do zachwalanych recenzji. Cywil, który zaraz po dostaniu się do lotnictwa Wolnych Francuzów ma spotkanie z de Gaullem i te cudowne uniknięcia szczątków zniszczonych samolotów w powietrzu, czy FLAKu, fajna bajka. Nawet Experten na obu frontach byli wiele razy strącani. Opis śmierci Rommla to autor by sobie oszczędził. Tyle z minusów. Plusy. Sporo odczuć maszyn...

Pierwszy raz czytałem ją w podstawówce, na fali zainteresowania lotnictwem. Mocno na plus odstawała od wspomnień Arcta, czy Króla, oraz od tego co było w "Żółtych tygrysach". Po latach dostałem nowe, ładne wydanie i znowu z wielkim zainteresowaniem przeczytałem. Niesamowite opisy walk. Dla miłośników lotnictwa i II wojny to pozycja obowiązkowa.

Pierwszy raz czytałem ją w podstawówce, na fali zainteresowania lotnictwem. Mocno na plus odstawała od wspomnień Arcta, czy Króla, oraz od tego co było w "Żółtych tygrysach". Po latach dostałem nowe, ładne wydanie i znowu z wielkim zainteresowaniem przeczytałem. Niesamowite opisy walk. Dla miłośników lotnictwa i II wojny to pozycja obowiązkowa.

"Wielki Cyrk" Pierra Clostermanna to jedna z moich ulubionych książek lotniczych. Kiedy przeczytałem ja pierwszy raz w latach osiemdziesiątych to był czytelniczy nokaut. Książka powaliła mnie. Później czytałem ją jeszcze kilka razy i efekt za każdym razem był podobny. Za każdym ponownym czytaniem w książce odkrywałem nowe tematy. Opisy walko powietrznych są tak obrazowe, że oczyma wyobraźni widzę samoloty przeciwników Clostermanna. Autor także nie stroni od osobistych uwag na temat bohaterstwa, dowództwa i sposobu obchodzenie się z ludźmi już niepotrzebnymi. Ta książka nie tworzy mitów o pilotach tak jak inne. Przedstawia ich jako normalnych ludzi z ich zaletami i wadami. Dla fanów lotnictwa II Wojny Światowej to pozycja niezbędna.
I jeszcze dodatkowa uwaga. W 2004 roku zostało wydane wznowienie w nowym tłumaczeniu. Niby ta to jest ta sama książka, ale coś w nowym tłumaczeniu jest nie tak. Są dodane nowe informacje m.in. o ataku na samochód Rommla w 1944 roku. Ja jednak wolę I wydanie z 1960 roku

"Wielki Cyrk" Pierra Clostermanna to jedna z moich ulubionych książek lotniczych. Kiedy przeczytałem ja pierwszy raz w latach osiemdziesiątych to był czytelniczy nokaut. Książka powaliła mnie. Później czytałem ją jeszcze kilka razy i efekt za każdym razem był podobny. Za każdym ponownym czytaniem w książce odkrywałem nowe tematy. Opisy walko powietrznych są tak obrazowe, że...

Rewelacyjna książka, prawdopodobnie jedynego alianckiego pilota, który opisał swoje ataki na odrzutowce Messerschmitt 262 i Arado 234 oraz wspomina o zauważeniu Dorniera 335 przez innego pilota. Pod koniec wojny latał na specjalnej wersji myśliwca Hawker Tempest, która mogła być szybszym myśliwcem niż Mustang i na niektórych wysokościach przy użyciu doładowania mógł osiągać prędkość do 800km/h. Dowodził formacją skrzydła z uwagi na swoje doświadczenie, nie mając wymaganego stopnia wojskowego. Fantastyczne opisy walk powietrznych i atakowania celów naziemnych o wiele barwniejsze od opisów naszych lotników Arcta, Króla i Meissnera. Pilot był asem francuskiego lotnictwa legitymującym się 33 zestrzeleniami. Jedyną porównywalną pozycja jest książka Witolda Urbanowicza "Latające tygrysy".

Rewelacyjna książka, prawdopodobnie jedynego alianckiego pilota, który opisał swoje ataki na odrzutowce Messerschmitt 262 i Arado 234 oraz wspomina o zauważeniu Dorniera 335 przez innego pilota. Pod koniec wojny latał na specjalnej wersji myśliwca Hawker Tempest, która mogła być szybszym myśliwcem niż Mustang i na niektórych wysokościach przy użyciu doładowania mógł...

Książka bardzo trudna do zdobycia. Może kiedyś przeczytam.

Książka bardzo trudna do zdobycia. Może kiedyś przeczytam.

w tej książce nie ma udawania, że jest się bohaterem. Tu jest naga, brutalna prawda o wojnie i człowieku. Poruszający realizm opisów zdarzeń. Bardzo dobra książka.

w tej książce nie ma udawania, że jest się bohaterem. Tu jest naga, brutalna prawda o wojnie i człowieku. Poruszający realizm opisów zdarzeń. Bardzo dobra książka.

Ksiazka zawiera szereg dobrze opisanych walk powietrznych, jak i sporo ciekawych przeżyć autora, choćby napotkanie w locie myśliwca HE-162 Volksjager.

Ksiazka zawiera szereg dobrze opisanych walk powietrznych, jak i sporo ciekawych przeżyć autora, choćby napotkanie w locie myśliwca HE-162 Volksjager.