"Kultura fizyczna osób z niepełnosprawnością" zainteresowała mnie, pedagoga specjalnego, tematyką i nawiązaniem do aspektu kulturowego. Wszak ujęcie kultury aspektem sprawności i aktywności fizycznej jest mniej spotykane, niż inne jej formy.

Potężna lektura zawiera szeroki przekrój informacji, jeśli chodzi o rozmaite formy wspierania aktywności fizycznej osób z niepełnosprawnością, zarówno od strony bardziej terapeutycznej, jak i czysto sportowej. Mieszają się tu formy usprawniania ruchowego z dostępnymi konkurencjami sportowymi dla wszelakich niepełnosprawności. Zaczerpnąć można wiedzy wszechstronnej i bogatej, co jest plusem tej pozycji.

Minusem są niestety informacje, które często są wtórne i powtarzalne. W poszczególnych rozdziałach po raz kolejny opisy w zasadzie tego samego, ale trochę inaczej, zaczynały nużyć i odrywały od płynnej lektury. Ponadto zabrakło mi poszerzenia informacji do wykorzystania w praktyce, wiedza teoretyczna jest bogata, ale miałam nadzieję na więcej wskazówek w pracy praktycznej i to nie tylko nauczyciela wuefisty, tych niestety było niewiele. Autorzy podkreślają użyteczność książki dla wolontariuszy, czy rodziców, jednakże myślę, że na tej pozycji skorzysta głównie teoretycy zagadnienia niepełnosprawności oraz fizjoterapeuci czy pedagodzy usprawniania fizycznego. Myślę, że ten zakres użyteczności warto by poszerzyć o faktycznie większą liczbę odbiorców, wówczas pozycja byłaby fantastyczna.

Podsumowując - generalnie książka od strony naukowej - bardzo dobra. Od strony praktycznej i uniwersalnej - już mniej.

"Kultura fizyczna osób z niepełnosprawnością" zainteresowała mnie, pedagoga specjalnego, tematyką i nawiązaniem do aspektu kulturowego. Wszak ujęcie kultury aspektem sprawności i aktywności fizycznej jest mniej spotykane, niż inne jej formy.

Potężna lektura zawiera szeroki przekrój informacji, jeśli chodzi o rozmaite formy wspierania aktywności fizycznej osób z...