Córka rewolucji

Nie zachwyciła mnie jakoś szczególnie, ale bardzo przyjemnie mi się ją czytało. Moim zdaniem część druga i trzecia są lepsze niż pierwsza. Bardziej mi się podobały.

Nie zachwyciła mnie jakoś szczególnie, ale bardzo przyjemnie mi się ją czytało. Moim zdaniem część druga i trzecia są lepsze niż pierwsza. Bardziej mi się podobały.

Męczyłam się z tą książką.I to bardzo. Jest po prostu nudna. Nie dałam rady dobrnąć do końca (zatrzymała się w połowie). Jeśli to jest najlepsza powieść historyczna 2014 roku, to aż strach się bać innych książek wydanych w tamtym roku.

Męczyłam się z tą książką.I to bardzo. Jest po prostu nudna. Nie dałam rady dobrnąć do końca (zatrzymała się w połowie). Jeśli to jest najlepsza powieść historyczna 2014 roku, to aż strach się bać innych książek wydanych w tamtym roku.

Ciężka...nic mnie w niej nie pociągało...szkoda czasu na taką lekturę.

Ciężka...nic mnie w niej nie pociągało...szkoda czasu na taką lekturę.

Jak bardzo polityka może poróżnić rodziny? Do jakich tragedii potrafi doprowadzić? I jak to ciągle jest aktualne... i straszne...

Jak bardzo polityka może poróżnić rodziny? Do jakich tragedii potrafi doprowadzić? I jak to ciągle jest aktualne... i straszne...

W pierwszej części tej powieści w 1640 roku Henrietta ma 15 lat, mieszka z dwoma braćmi, ojcem i nianią w Londynie. Bohaterka jak na dziewczynkę jest bardzo wyedukowana, ma „duszę chłopaka”, poszukuje wiary. Poznaje pewnego chłopaka, zaczyna coś do niego czuć, zdarzają im się niby przypadkowe spotkania. Zaczynają ukrywać swój związek, bez szans na wspólną przyszłość, Hen okłamuje ojca, za co zostaje odesłana do kuzynostwa. Bohaterka wie, jakie ma przekonania, mimo, że jej zdanie się nie liczy w tym świecie.

Pierwsza część jest dosyć spokojna, czasami monotonna. Ale zaczynają się pojawiać informacje o zamieszkach, konflikcie papistów i purytanów. Hen niepokoją słowa w prasie, że w gruncie rzeczy nie ma znaczenia czy przedstawiana historia jest prawdziwa- ludzi fascynuje gwałtowność retoryki.

„Boimy się wojen za granicą, a jednocześnie staczamy się w konflikt, bo nasz sprawia, że jeszcze bardziej angażujemy się w walki.”

Natomiast druga część tej powieści historycznej przynosi czytelnikowi wiele wstrząsających i dramatycznych wydarzeń. Ned, starszy brat bohaterki zostaje pikinierem, „chłopcem bawiącym się w żołnierza”. Był jednym z niewielu, którym udało się przeżyć po bitwie. Nastały smutne czasy, rodziny zostały podzielone przez poglądy- rojaliści kontra parlamentarzyści, Londyn to splądrowane miasto, podłość to pokłosie strachu, i niestety neutralność w przekonaniach politycznych przestała być alternatywą…. Również Hen, angażuje się mocno w wydarzenia, na prośbę ojca, mimo, że wcale to nie jest bezpieczne. Staje się córką rewolucji. A w 1643 roku do ich domu wpadają żołnierze, ktoś idzie do Tower i stamtąd nie wraca…Rozpacz…Oczekiwanie na wieści.

„Myśli o tej dziewczynce, skulonej na poduszkach i zagubionej w słowach, i nie rozpoznaje jej. To obca dla niej osoba.”

„Córka rewolucji” to dosyć udana (chociaż nierówna) powieść historyczna, która mówi o tym, że spory religijne prowadzą do ruiny. Bo w sytuacji, gdy każdy inaczej pojmuje, co jest słuszne, kto ma rację? Jaki jest cel tych wojen, bitw, konfliktów, kiedy to się skończy? Przecież król zawsze będzie królem. Warto poznać losy Hen, córki rewolucji.

W pierwszej części tej powieści w 1640 roku Henrietta ma 15 lat, mieszka z dwoma braćmi, ojcem i nianią w Londynie. Bohaterka jak na dziewczynkę jest bardzo wyedukowana, ma „duszę chłopaka”, poszukuje wiary. Poznaje pewnego chłopaka, zaczyna coś do niego czuć, zdarzają im się niby przypadkowe spotkania. Zaczynają ukrywać swój związek, bez szans na wspólną przyszłość, Hen...

Londyn -styczeń 1640-maj 1649r. Poznajemy naszą bohaterkę, Henriett Challoner, która wraz ze swoim ojcem i braćmi (jeden jest jej bliźniakiem)Nedem i Samem wciągnięta jest w wir wojny domowej.
Co ciekawe, bracia stoją po przeciwnych stronach barykady. Ned to zagorzały purytanin, dla którego najważniejsze jest "oczyszczenie" Kościoła anglikańskiego z pozostałości po katolicyzmie.
Mamy więc ciekawe tło historyczne, mamy intrygi, mamy ogromny konflikt rodzinny. Jest kobieta, która wyprzedza swoją epokę, bo czyta książki, chce się kształcić i ma czelność równać się z mężczyznami. Jest też wielka miłość, niestety nieakceptowana przez bliskich Henrietty. Jednak ufamy, że przetrwa burzliwy okres wojny, zarówno tej rodzinnej, jak i domowej.
Brzmi fajnie? No tak, ale...ALE jest ogromne. Bo to wszystko takie miałkie jest, nijakie. Postaci mnie nie przekonują do siebie, walka Henrietty jest dla mnie powierzchowna, płytka; miłość...no cóż nawet ona się nie broni. Jeśli chodzi o język, nijak nie przystaje do epoki. Ojciec, który non stop zwraca się do swej córki per "Pączusiu" czy "kotku" ...eee...nie dla mnie. Emocje-brak. A nie, była jedna chwila wzruszenia-kiedy pada ranny koń...No cóż, dla mnie to za mało, aby wypowiedzieć się o książce pozytywnie.
Żeby nie było, myślę, że książka może się podobać osobom, które dopiero zapoznają się z wiedzą na temat wojny domowej w Wielkiej Brytanii, purytanów i anglikanów.
" Czy ja nie jestem panem domu? Czy nie jestem mężczyzną? Znaj swoje miejsce, kotku".

Londyn -styczeń 1640-maj 1649r. Poznajemy naszą bohaterkę, Henriett Challoner, która wraz ze swoim ojcem i braćmi (jeden jest jej bliźniakiem)Nedem i Samem wciągnięta jest w wir wojny domowej.
Co ciekawe, bracia stoją po przeciwnych stronach barykady. Ned to zagorzały purytanin, dla którego najważniejsze jest "oczyszczenie" Kościoła anglikańskiego z pozostałości po...

Lubię książki z historią w tle, ale jak dla mnie jest jej tutaj trochę zbyt dużo. Historia rewolucji, walk, sądów jest jej dla mnie za dużo dlatego ciężko mi się ją czytało. Sama fabuła bardzo ciekawa i koniec zaskakujący. Dwóch braci walczących po różnych stronach a do tego ojciec i siostra próbujący nie opowiadać się po żadnej ze stron. Niestety koniec zasmuca. Czy polecam? Sama nie wiem z jednej strony tak bo opowieść fajna ale jak ktoś nie lubi opisów walk, polityki to szybko się znudzi.

Lubię książki z historią w tle, ale jak dla mnie jest jej tutaj trochę zbyt dużo. Historia rewolucji, walk, sądów jest jej dla mnie za dużo dlatego ciężko mi się ją czytało. Sama fabuła bardzo ciekawa i koniec zaskakujący. Dwóch braci walczących po różnych stronach a do tego ojciec i siostra próbujący nie opowiadać się po żadnej ze stron. Niestety koniec zasmuca. Czy...

Dzisiaj chcę Wam przedstawić kolejną książkę, która wpadła mi w oko podczas robienia październikowych zapowiedzi.

Fabuła powieści pt."Córka Rewolucji" Antonii Senior, osadzona jest w czasach angielskiej wojny domowej. Do tej pory nie interesowałam się za bardzo tym tematem, więc postanowiłam, że trzeba to zmienić, a ta powieść będzie idealna na sam początek mojej przygody z tamtymi czasami.


Opis:

Najlepsza powieść historyczna 2014 według magazynu BBC History Extra!

ZDRADA, MIŁOŚĆ I IDEAŁY W CZASACH REWOLUCJI ANGIELSKIEJ.

Londyn, 1640 rok. Henrietta Challoner nie wiedzie beztroskiego życia kupieckiej córki. Owdowiały ojciec nadużywa alkoholu, babka odmawia dostępu do wykształcenia, a bracia walczą po przeciwnych stronach barykady. Na dodatek dziewczyna zakochuje się w mężczyźnie, którego jej rodzina nie chce zaakceptować.

Henrietta angażuje się w spór parlamentarzystów z rojalistami, próbując równocześnie odpowiedzieć sobie na pytanie, czy w burzliwym okresie rewolucji kobiecie przyda się wykształcenie? I jak ocalić ludzi, których kocha, pozostając jednocześnie lojalną i wierną ideałom?

Wątek historyczny tej powieści jest bardzo dobrze opisany, jak i wydarzenia, które się działy właśnie w tamtym czasie. Autorka ma bardzo lekki styl i książkę czyta się naprawdę szybko, jednak historia jej bohaterów... nie za bardzo mnie porwała.

Książka mimo historycznych wątków, ma również wątek miłosny, który jednak nie zdominował książki, ale był miłą odskocznią, od zdrady i konfliktu w państwie. Bardzo przypadło mi to do gustu, gdyż czasami mam dość czytania ckliwych romansów. Dzięki temu, że romans jest tylko ciekawym dodatkiem w całej tej historii, książka na pewno przypadnie do gustu także męskiej części czytelników.


Narracja powadzona jest naprzemiennie. Narratorami w różnych momentach są - Henrietta i jej dwaj bracia, co daje nam możliwość spojrzenia na dwie strony konfliktu, który zrodził się w Anglii. Moim zdaniem najlepiej czytało mi się narracje jednego z braci - Sama. Zyskał moją przychylność przekonaniami politycznymi i swoim wyborem, przez co, cały czas czekałam na rozdział z jego perspektywy.

Moim zdaniem, głównej bohaterce, dużo brakowało do miana "córki rewolucji". Oprócz pomagania ojcu, oczytaniu i większej wiedzy niż inne kobiety w tamtych czasach, wcale nie była taką osobą, jaką sobie wyobrażałam. Jednak nie można jej było odmówić waleczności, odwagi i tego, że miała wielkie serce. Henrietta jest postacią, której nie da się nie lubić. (zresztą przeczytacie, to zobaczycie o co dokładnie mi chodzi :) )

Polecam Wam tę powieść, jeśli lubicie książki historyczne. Jest to "must have" dla osób, które interesują się historią Anglii :)

Dziękuję za przeczytanie Wydawnictwu Czwarta Strona.
Link do recenzji
http://kobiecerecenzje365.blogspot.com/2016/11/antonia-senior-corka-rewolucji.html

Dzisiaj chcę Wam przedstawić kolejną książkę, która wpadła mi w oko podczas robienia październikowych zapowiedzi.

Fabuła powieści pt."Córka Rewolucji" Antonii Senior, osadzona jest w czasach angielskiej wojny domowej. Do tej pory nie interesowałam się za bardzo tym tematem, więc postanowiłam, że trzeba to zmienić, a ta powieść będzie idealna na sam początek mojej przygody...

XVII-wieczny Londyn. Henrietta Challoner ma bardzo trudne życie. Ojciec po śmierci matki nadużywa alkoholu, babka odmawia dostępu do wykształcenia, a bracia walczą po przeciwnych stronach. Jakby tego było mało dziewczyna zakochuje się w mężczyźnie, którego jej rodzina nie chce zaakceptować. Styl Antonii Senior w tej książce jest bardzo świeży i pozbawiony zwykłych potocznych opisów znajdujących się w historycznej fikcji. Ta książka jest mroczna i filozoficzna, ale także wypełniona ironicznym humorem, który łagodzi czasem niektóre napięcia polityczne. Podważa ona poniekąd istotę wojny i znaczenie więzi rodzinnych w porównaniu do poczucia patriotycznego obowiązku. Osobowość i myśli bohaterów zostały opracowane tak dobrze, że nawet nie wiemy kiedy, a przywiązujemy się do nich i utożsamiamy z nimi. Każdy z nich pokazany jest jako człowiek ważny, człowiek któremu należy się szacunek, ale pokazane są również ich słabe strony, które wszyscy widzą, ale nikt nie mówi o nich głośno. Zakończenie książki bardzo pogmatwane. W każdym punkcie zwrotnym zapewne nasunie się Wam pytanie: czy naprawdę nie dało się tego zrobić inaczej? 😊 Fajna książka dla osób, które mają niewielką wiedzę o wojnie domowej w Wielkiej Brytanii. Znajdziecie tutaj intrygi polityczne na podstawie prawdziwych wydarzeń oraz bardzo realistycznie wykreowanych bohaterów. Książka warta waszej uwagi.

XVII-wieczny Londyn. Henrietta Challoner ma bardzo trudne życie. Ojciec po śmierci matki nadużywa alkoholu, babka odmawia dostępu do wykształcenia, a bracia walczą po przeciwnych stronach. Jakby tego było mało dziewczyna zakochuje się w mężczyźnie, którego jej rodzina nie chce zaakceptować. Styl Antonii Senior w tej książce jest bardzo świeży i pozbawiony zwykłych...

Jak dla mnie zbyt pompatyczny i napuszony styl pisania, jakby autorka na siłę próbowała przekonać czytelnika do swojej elokwencji.

Jak dla mnie zbyt pompatyczny i napuszony styl pisania, jakby autorka na siłę próbowała przekonać czytelnika do swojej elokwencji.