🐺 „Ich oczy stają się żółte, ciało porasta włosami i chcą jeść wyłącznie mięso. Po przemianie polują samotnie lub całym stadem, w białym blasku księżyca w pełni.
Innym znakiem rozpoznawczym jest to, że wilkołak nigdy się nie śmieje” 🐺

Dzisiaj przeczytałam książkę inną niż zwykle, bo dla młodych czytelników 😉 Szukałam w bibliotecznym katalogu czegoś o wilkołakach, ale w tym temacie jestem trochę zielona, więc powiedziałam sobie „dobra, niech będzie cokolwiek” i o to jest - mała agentka Nelly Rapp na tropie wilkołaków 🤪

Wiecie... to nie było takie złe! 😁 Gdybym miała trochę mniej lat niż teraz mam albo czytała to z własnym dzieckiem, to mielibyśmy dużo radości z lektury. Historyjka fajnie przedstawia te potwory, a widzę, że w tej serii są jeszcze inne przygody Nelly - w Upiornej Akademii, z Frankensteiniakiem itp. 🧟‍♂️ Akcja płynie szybko, wszystkie elementy się ze sobą łączą w logiczną całość. Temat wilkołaków jest świetnie wprowadzony dla młodego czytelnika, jest trochę strasznych momentów, ale też dużo humoru i przede wszystkim główna bohaterka jest zaradna i dzielna, jest dobrym wzorcem dla dziecka. W tekście nie ma żadnych trudnych terminów, a już się spotkałam z czymś takim, że sama nie rozumiałam niektórych słów w książce dla kogoś dopiero uczącego się czytać...

Wydanie jest kolorowe, w twardej oprawie, literki duże i przyjazne do czytania. Mnóstwo sympatycznych ilustracji przyciąga wzrok na każdej stronie, są autorstwa Christiny Alvner.

Nelly pomaga jej pies Londyn, który jest uroczy. Ja już sobie wyobrażam te zabawy z własnym zwierzakiem, po przeczytaniu książki. Zakończenie jest nieprzewidywalne, takie że czytając uśmiechałam się sama do siebie. Uwaga, zaspojleruję wam fabułę - urzekło mnie to, że aby odczynić wilkołaczą klątwę trzeba zjeść wegetariańską parówkę, wyć do fałszywego księżyca, np. lampy oraz zaśmiać się z czyjegoś żartu 😅

Bardzo mi się podoba takie pomysłowe podejście do tego motywu. Jakby ktoś szukał lektury dla dziecka na Halloween, to polecam 🐺

🐺 „Ich oczy stają się żółte, ciało porasta włosami i chcą jeść wyłącznie mięso. Po przemianie polują samotnie lub całym stadem, w białym blasku księżyca w pełni.
Innym znakiem rozpoznawczym jest to, że wilkołak nigdy się nie śmieje” 🐺

Dzisiaj przeczytałam książkę inną niż zwykle, bo dla młodych czytelników 😉 Szukałam w bibliotecznym katalogu czegoś o wilkołakach, ale w tym...

O tym, że każdy z nas ma w sobie dwa nieustannie walczące ze sobą wilki i zależnie od tego, którego nakarmi, ten wygrywa – słyszał już pewnie każdy. Mało kto wie jednak, że czasem, gdy górę bierze ten gorszy, może zabraknąć nam sił na to by go pokonać. Na szczęście możemy wtedy liczyć na pomoc Upiornych Agentów.

całość na: http://alicya.pl/nelly-rapp-i-wilkolaki-martin-widmark/

O tym, że każdy z nas ma w sobie dwa nieustannie walczące ze sobą wilki i zależnie od tego, którego nakarmi, ten wygrywa – słyszał już pewnie każdy. Mało kto wie jednak, że czasem, gdy górę bierze ten gorszy, może zabraknąć nam sił na to by go pokonać. Na szczęście możemy wtedy liczyć na pomoc Upiornych Agentów.

całość na:...

Nelly Rapp gościła już kiedyś na naszym blogu. Tak się składa, że miałam już kiedyś okazję książki z jej udziałem. Były to dwie pierwsze części z tej ciekawej serii dla dzieciaków. Dziś zatem kolej na trzecią. Czas najwyższy poznać kolejne przygody naszej sprytnej, bystrej i bardzo pomysłowej Agentki nr. 10. Jak wiemy dziewczynka ta przeszła już odpowiednie przeszkolenie, ma też na swoim koncie pierwszy sukces w starciu z Frankesteiniakiem. Co zatem wydarzy się dzisiaj?


Nasza młodziutka agentka wciąż działa. Tym razem wraz z pozostałymi agentami otrzymała polecenie od Leny-Slevy by zachować szczególną ostrożność, gdyż w pobliżu grasują wilkołaki. Dziewczynka nie była tą wiadomością zachwycona. Gotowość W3, o której pisze jej przełożona oznacza najwyższy stan gotowości. A poza tym według dziewczynki wilkołaki to najpaskudniejsze straszydła o jakich dotąd słyszała. A poznała ich już całkiem sporo podczas nauki w Upiornej Akademii. Ale trudno. Skoro już dołączyła do grona agentów to musiała podjąć i to wyzwanie, i mieć oczy i uszy szeroko otwarte. Nigdy nie wiadomo kto może być tym upiornym potworem...

Akurat tego dnia Nelly wraz z Londynem wybrała się do hodowli psów by odwiedzić rodziców jej wiernego, czworonożnego przyjaciela. To właśnie stąd pochodził jej pupil. Dziewczynka zatem od czasu do czasu odwiedza z nim to miejsce by mógł spędzić trochę czasu z mamą i tatą. Podczas tej wizyty uwagę naszej małej agentki zwróciła jedna para. Byli to pracownicy hodowli psów. Małżeństwo to wyglądało dość niecodziennie. A poza tym, właścicielka tego miejsca opisując ich stwierdziła, że są dość dziwni i dziwnie też reagują na nich zwierzęta. Nelly od razu dodała dwa do dwóch i natychmiast zrozumiała, że najprawdopodobniej ma właśnie do czynienia z wilkołakami. Teraz tylko musi obmyślić plan jak tego dowieść, i co najważniejsze, jak pomóc tym ludziom.

Na pewno nie będzie dla Was żadną nowością fakt, że dziewczynce wszystko się uda. Na pewno znajdzie sposób na poskromienie tych dwóch okropnych bestii i otrzyma kolejną perełkę do swojej igły agentki. Jednak jak tego dokona - z pewnością z przyjemnością dowiecie się sami. Przeżywanie przygód wraz z upiorną agentką nr 10 to naprawdę czysta przyjemność. Tym bardziej, że historia opisana przez Martina Widmark wciąga już od pierwszych stron. Nic więc dziwnego, że nawet moja dziewięciolatka czyta je w ciągu jednego - dwóch dni :)

W tej książce na pewno bardzo fajne jest to, że przygoda Nelly Rapp jest bardzo ciekawa. Bardzo trudno jest nam odgadnąć jak potoczą się jej dalsze losy, co wymyśli ta sprytna dziewczynka i w jaki sposób rozwiąże zagadkę. Trzeba przyznać, że ta małą agentka jest naprawdę pomysłowa. A cała akcja zazwyczaj dość zabawna. Tym razem również nie obyło się bez zabawnych szczegółów. Choć był też moment grozy, gdy dziewczynka o mały włos nie wpadła w szpony potworów. Na szczęście wszystko dobrze się skończyło, a Nelly po raz kolejny dopięła swego! No jak mogłoby być inaczej. W końcu to nasza małą bohaterka! Ale choć z góry wiemy, że jej akcje zawsze zakończą się powodzeniem. Mimo iż spodziewamy się, że Nelly zwycięży po raz kolejny. Jest tu i tak jedna spora niewiadoma. Nigdy nie wiemy jak ona tego dokona! A jej rozwiązania są naprawdę dość nietypowe. Naprawdę warto poznać je osobiście :)

Podoba mi się również to, że te książki są naprawdę bardzo krótkie. Można powiedzieć. że wręcz idealne dla początkującego czytelnika. Bo choć lektury te mają 80 stron, to podczas czytania kompletnie się tego nie odczuwa. Czcionka w tej książce jest duża i czytelna. Rozdziały króciutkie. A większość stron pokrywają ilustracje. Wszystkie są czarno-białe zatem dziecko nie rozpraszają mieniące się dookoła kolory. Ale za to są naprawdę sporo, więc na sam tekst pozostaje naprawdę niewielkie miejsca. Poza tym książeczka ta jest niewielka. Jest formatu zwykłego zeszytu. Ma twardą laminowaną okładkę i wszywane szorstkie strony wewnątrz. Jest ona też niezwykle leciutka. Jakby wcale jej nie było. Myślę, że gdybyśmy wsunęli ją dziecku do plecaka czy torby podręcznej - nawet by nie zauważył, że ma ją ze sobą.

Bardzo lubię serię z Nelly Rapp. I nie będę teraz zachwalać faktu, że są to takie mini horrory dla dzieci. Nigdy nie lubiłam tego typu książek, nigdy nie wierzyłam w wampiry, wilkołaki czy inne stworki potworki. Zatem to nie temat tych przygód najbardziej mnie do tej serii przyciąga. To co według mnie jest największą zaletą tego cyklu jest fakt, że główna bohaterka tych książek jest taka sprytna, zaradna i bystra. Jej pomysłowość nie zna granic, a odwaga niekiedy przyprawia o dreszczyk. Te książki naprawdę bardzo fajnie się czyta. Od samego początku zżera nas ciekawość jak tym razem uda jej się wybrnąć z trudnej sytuacji. Co tym razem wymyśli. I choćbyśmy nie wiem jak długo myśleli, nie jesteśmy w stanie odgadnąć wszystkich ruchów tej małej bystrej dziewczynki. Tak więc na nudę narzekać tu zdecydowanie nie możemy. Ale jednego możemy być pewni - nie będziemy się przy nich nudzić. Polecam :)

Nelly Rapp gościła już kiedyś na naszym blogu. Tak się składa, że miałam już kiedyś okazję książki z jej udziałem. Były to dwie pierwsze części z tej ciekawej serii dla dzieciaków. Dziś zatem kolej na trzecią. Czas najwyższy poznać kolejne przygody naszej sprytnej, bystrej i bardzo pomysłowej Agentki nr. 10. Jak wiemy dziewczynka ta przeszła już odpowiednie przeszkolenie,...

Martin Widmark to jeden z ulubionych pisarzy mojej niespełna dziewięcioletniej córki. Czyta wszystko, co wychodzi spod jego pióra i jest nawet dość na bieżąco z nowościami, a nierzadko też namawia mnie na wspólną lekturę.

Cykl o upiornej agentce Nelly Rapp to nowa seria książeczek przygodowych dla dzieci w wieku od siedmiu lat. Nelly, po ukończeniu Upiornej Akademii, zajmuje się tropieniem i demaskowaniem zombiaków, upiorów, zjaw, wampirów i innych tego rodzaju – niebezpiecznych dla ludzkości – istot. Tym razem, w trzecim już tomie jej przygód, Upiorna Akademia przestrzega przed nadchodzącą właśnie pełnią księżyca. Jest to niepokojący czas, kiedy to ujawniają się wilkołaki. Nelly rusza na ich poszukiwanie i w międzyczasie układa plan, jak by je powstrzymać. We wszystkich poczynaniach towarzyszy jej, jak zwykle, wierny pies Londyn.

Jakie są wilkołaki według Martina Widmarka? Mają żółte oczy, ostre zęby, są przygarbione i bardzo niebezpieczne. Jest jednak pewien sposób na to, by powstrzymać wilka drzemiącego w wilkołaku i ocalić człowieka i to jest właśnie zadanie dla Nelly.

str. 13 – “Wewnątrz wilkołaka rozgrywa się przerażająca walka między człowiekiem i wilkiem. Podczas pełni księżyca człowiek nie może dłużej powstrzymywać wilka. On musi się wydostać! Na zewnątrz, na polowanie”.

Jak zwykle u Widmarka akcja płynie szybko i wartko. Wszechobecny humor przydaje książce niezwykle pogodnej atmosfery, a elementy grozy – idealnie dobrane do wieku młodego czytelnika – dodają całości klimatu lekkiego dreszczyku. Ów dreszczyk, tak bardzo lubiany przez dzieci, to clue całości. To opowieść pełna przygody, ale również i drobnej ironii. To też książka mówiąca o pokonywaniu swoich słabości i o nabieraniu wiary we własne siły i możliwości. Nelly to niesamowicie sympatyczna i pozytywna postać, z głową pełną świetnych pomysłów, zawsze chętna nieść pomoc potrzebującym. Dzieci na pewno ją polubią.

str. 37 – “Dzisiejszego popołudnia i wieczoru miałam nabrać je trzykrotnie. Ale czy to rzeczywiście wystarczy? Może zamiast tego tylko się rozzłoszczą i będą jeszcze bardziej niebezpieczne?”.

Wydawnictwo Mamania oprawiło książkę w twarde okładki i – jak zwykle w cyklu – mamy tu duży druk, idealny dla młodych pasjonatów literatury. No i ten fascynujący wszystkie dzieciaki, świecący w ciemności, tytuł i takie same gwiazdki na grzbiecie książki – któż by się oparł? Ilustracje Christiny Alvner, humorystyczne, z przerysowanymi postaciami, umilą dzieciom lekturę. Jest ich dużo i są naprawdę mocno zabawne.

To książka na jeden, co najwyżej dwa wieczory czy popołudnia. Zachęcam do czytania wspólnie z dziećmi, dorośli też się przy lekturze o przygodach Nelly pośmieją.

*cytaty pochodzą z książki
**opinia również na moim blogu Papuzie pióro: http://papuziepioro.pl

Martin Widmark to jeden z ulubionych pisarzy mojej niespełna dziewięcioletniej córki. Czyta wszystko, co wychodzi spod jego pióra i jest nawet dość na bieżąco z nowościami, a nierzadko też namawia mnie na wspólną lekturę.

Cykl o upiornej agentce Nelly Rapp to nowa seria książeczek przygodowych dla dzieci w wieku od siedmiu lat. Nelly, po ukończeniu Upiornej Akademii,...

Książka jest po prostu super.

Książka jest po prostu super.

Horror dla dzieci o wilkołakach? Czemu nie. Bardzo dobra propozycja.

Horror dla dzieci o wilkołakach? Czemu nie. Bardzo dobra propozycja.

Li hihi te dawne czasy dałeś jakby było miesiąc temu ogólnie książka bardzo fajna

Li hihi te dawne czasy dałeś jakby było miesiąc temu ogólnie książka bardzo fajna