Książka Tarnów.1000 lat nowoczesności wydana na okoliczność otwarcia projektu "Tarnów. 1000 lat nowoczesności", zawiera pierwsze całościowe opracowanie urbanistyczno-architektonicznego układu Mościc, przedruki tekstów archiwalnych, bogate przedwojenne archiwum fotograficzne, współczesną dokumentację architektury autorstwa Nicolasa Grospierre’a i Jana Smagi, rozmowę z Grzegorzem Piątkiem – krytykiem architektury i kuratorem, dotyczącą poszukiwania nowych funkcji dla modernistycznych budynków Mościc, rozmowę z Wilhelmem Sasnalem i reprodukcje prac artysty, tekst Sebastiana Cichockiego opisujący cykl mościckich obrazów Sasnala, opracowanie i reprodukcje projektów Jana Głuszaka Dagaramy, wspomnienie o Głuszaku autorstwa Zbigniewa Warpechowskiego – przyjaciela z czasów studiów. Książkę kończy opowiadanie Jacka Dukaja, wybitego pisarza literatury fantastycznej mieszkającego w Tarnowie.

Niniejsza publikacja to historia prób projektowania przyszłości, opowiedziana na tle architektury miasta - począwszy od przedwojennego założenia Mościc, , poprzez ciekawe, bądź osobliwe realizacje powojenne, aż do futurologicznych projektów urbanistycznych autorstwa Jana Głuszaka Dagaramy, tarnowskiego wizjonera architektury.

Najnowsza historia Tarnowa skupia w sobie wszystkie wady i zalety nowoczesności w jej specyficznym, środkowoeuropejskim wariancie. To na obrzeżach Tarnowa powstały Mościce, jeden z flagowych projektów niepodległej, modernizującej się Polski dwudziestolecia międzywojennego, obecnie jedna z dzielnic miasta. To na przykładzie Tarnowa można obserwować, jak modernizm zmienił się we własną karykaturę, ustępując miejsca budownictwu doby realnego socjalizmu. Dzisiaj Tarnów to nie tylko pomnik dawnej mocy państwa polskiego, ale również typowe dla naszego regionu cmentarzysko idei, także architektonicznych. Ale w Tarnowie znajdziemy również perły modernizmu peryferii - skarby najnowszej polskiej architektury, które ciągle nie mogą doczekać się należytego uznania. W ujęciu redaktorów tomu Tarnów to metafora nowoczesności, której krańce wyznaczają totalne założenie Mościc i totalitarna rzeczywistość architektury centralnie planowanej.

Wśród autorów m.in. Sebastian Cichocki, Jacek Dukaj, Jan Głuszak, Nicolas Grospierre, Grzegorz Piątek, Wilhelm Sasnal, Otto Schier, Jan Smaga, Zbigniew Warpechowski.