Książka jest pierwszą częścią kryminalnej serii o komisarzu Brunettim z akcją umiejscowioną w Wenecji i skupiającą się na śledztwie w sprawie tajemniczego morderstwa słynnego dyrygenta operowego.

Głównym bohaterem jest komisarz Guido Brunetti, który rozpoczyna dochodzenie w sprawie tajemniczej śmierci, w trakcie którego odkrywa mroczne tajemnice związków zamordowanego delikwenta. Śledztwo prowadzi go do różnych warstw społecznych i kulturowych miasta, odkrywając kłamstwa, zdrady i intrygi...

Donna Leon w swojej powieści ukazuje nie tylko rozwiązanie tajemnicy zbrodni, ale również subtelnie portretuje życie społeczne i polityczne Wenecji, świetnie oddając w niej klimat tego włoskiego miasta i ukazując jego tajemnicze zakamarki, ukryte przed turystycznym wzrokiem.

„Śmierć w La Fenice” to inteligentny, pełen zwrotów akcji kryminał z intrygująco prowadzoną narracją bez nadmiernego epatowania okrucieństwem.

Książka jest pierwszą częścią kryminalnej serii o komisarzu Brunettim z akcją umiejscowioną w Wenecji i skupiającą się na śledztwie w sprawie tajemniczego morderstwa słynnego dyrygenta operowego.

Głównym bohaterem jest komisarz Guido Brunetti, który rozpoczyna dochodzenie w sprawie tajemniczej śmierci, w trakcie którego odkrywa mroczne tajemnice związków zamordowanego...

Pierwszy raz miałem styczność z tą autorką, nigdy wczesniej nie czytałem jej książek, ta jest pierwsza i od razu ja polubilem, książkę, nie autorkę. Czuć trochę niedoróbek, jest kilka niedociągnięć, ale mimo to czyta sie bardzo przyjemnie i szybko. Jest to jedna z tych książek, która ma dość hermetyczny klimat, jest "wąska" albo mówiąc inaczej, jednotorowa. Brak tutaj wszelkich wątków pobocznych, rozterek natury filozoficzno egzystencjalnej czy bodobnych nadętych i tandentych "wzbogacaczy" które przyprawiają o wymioty. Jest to kryminał w czystej postaci! Inspektor i dochodzenie, czyli esensja. Polecam miłośnikom książek o tym klimacie.

Pierwszy raz miałem styczność z tą autorką, nigdy wczesniej nie czytałem jej książek, ta jest pierwsza i od razu ja polubilem, książkę, nie autorkę. Czuć trochę niedoróbek, jest kilka niedociągnięć, ale mimo to czyta sie bardzo przyjemnie i szybko. Jest to jedna z tych książek, która ma dość hermetyczny klimat, jest "wąska" albo mówiąc inaczej, jednotorowa. Brak tutaj...

Pierwsze spotkanie z Autorką i komisarzem Brunettim. Pierwsze i zapewne nie ostatnie. Komisarz jest sympatyczny. inteligentny, dobrze dedukuje. Potrafi oddzielić pracę zawodową i życie rodzinne. Potrafi także celebrować czas spędzamy z bliskimi i dlatego już go lubię.
Kolejny plus za miejsce akcji - Wenecję.
Następny za "pomysł na morderstwo i motywy zbrodni".
Miejsce zbrodni: opera. Ofiara: niemiecki dyrygent cieszący się międzynarodowym uznaniem. A jednak został zamordowany i trzeba wyjaśnić okoliczności zbrodni, trzeba znaleźć zabójcę.
Fabuła powieści wciąga. Stanowi dowód, że "trup nie musi ścielić się gęsto", a zajmujący się sprawą stróż prawa nie musi być zgorzkniały, cyniczny, nie musi odreagowywać stresu zawodowego w domu czy sięgać po używki

Pierwsze spotkanie z Autorką i komisarzem Brunettim. Pierwsze i zapewne nie ostatnie. Komisarz jest sympatyczny. inteligentny, dobrze dedukuje. Potrafi oddzielić pracę zawodową i życie rodzinne. Potrafi także celebrować czas spędzamy z bliskimi i dlatego już go lubię.
Kolejny plus za miejsce akcji - Wenecję.
Następny za "pomysł na morderstwo i motywy zbrodni".
Miejsce...

Podobała mi się ta powieść. Jestem zwolenniczką kryminałów, które nie pokazują Bóg wie jakich morderstw, gdzie krew leje się strumieniami, tylko realnych zachowań ludzkich. Polecam 😁

Podobała mi się ta powieść. Jestem zwolenniczką kryminałów, które nie pokazują Bóg wie jakich morderstw, gdzie krew leje się strumieniami, tylko realnych zachowań ludzkich. Polecam 😁

„Śmierć w La Fenice” to pierwsza książka z cyklu o komisarzu Brunettim, którego akcja toczy się na ulicach (i kanałach) Wenecji.

Cykl jest o tyle ciekawy, że nasz policjant to żaden Brudny Harry, zbuntowany detektyw, czy skrzywiony przez pracę, bądź osobiste doświadczenia człowiek. Wręcz przeciwnie nawet:. Brunetti to kochający mąż, szczęśliwy ojciec dwójki nastolatków, z poukładanym życiem rodzinnym, uwielbiającym spędzam wieczory w zaciszu domowym i celebrujący (o ile tylko jest to możliwe) posiłki w gronie najbliższych. I za to chłopa lubię (i jego twórczynię).

Sama zaś sprawa zaczyna się dość dramatycznie: w trakcie wystawiania „Traviaty” w teatrze operowym w Wenecji umiera dyrygent światowej klasy. Facet swoje lata wprawdzie ma, ale niestety nie jest to śmierć z przyczyn naturalnych. Już pierwsze oględziny jego garderoby, a potem sekcja zwłok potwierdzają, że przyczyną śmierci było otrucie cyjankiem. Wezwany na miejsce zdarzenia komisarz zaczyna od przesłuchania świadków, a potem zagłębia się w przeszłości maestra Wellauera, tam poszukując przyczyny jego nagłego zgonu.
Rozwiązanie okazuje się częściowo bardzo oczywiste, a częściowo zaskakujące, do tego cholernie dołujące. I stawia policjanta przed dylematem, jak ma wyglądać raport końcowy całego śledztwa. Nie wiem, jak inni czytelnicy ocenili jego finalny wybór, ale ja uważam, że postąpił najlepiej, jak się tylko dało.

Książka bez nagłych zwrotów akcji i scen mrożących krew żyłach, skupiona na stopniowym składaniu porozrzucanych elementów układanki w jedną całość. A wszystko to oblane hektolitrami kawy i wina oraz zaserwowane z dużą ilością dobrego jedzenia. Jak to we Włoszech bywa…. 😊

„Śmierć w La Fenice” to pierwsza książka z cyklu o komisarzu Brunettim, którego akcja toczy się na ulicach (i kanałach) Wenecji.

Cykl jest o tyle ciekawy, że nasz policjant to żaden Brudny Harry, zbuntowany detektyw, czy skrzywiony przez pracę, bądź osobiste doświadczenia człowiek. Wręcz przeciwnie nawet:. Brunetti to kochający mąż, szczęśliwy ojciec dwójki nastolatków, z...

To moja pierwsza powieść Donny Leon i nie ostatnia. Dobry kryminał, podobał mi się sposób w jaki komisarz Brunetti docierał do prawdy, ale też jego myślowe podsumowania.

To moja pierwsza powieść Donny Leon i nie ostatnia. Dobry kryminał, podobał mi się sposób w jaki komisarz Brunetti docierał do prawdy, ale też jego myślowe podsumowania.

Przyznam, że zaczęłam książkę z wielkim entuzjazmem bo mi ją polecono. Pierwsze strony mnie lekko rozczarowały, wydała mi się nudna i pompatyczna ale czytałam dalej i całe szczęście bo po pierwszym zawodzie przyszło zainteresowanie a na koniec nie mogłam się już oderwać. Rozwiązanie zagadki przeszło mi kilka razy przez myśl ale nie jego powody. Więc polecam każdemu kto szuka ciekawego kryminału którym trup niekoniecznie ściele się gęsto. Ja na pewno sięgnę po kolejne części serii.

Przyznam, że zaczęłam książkę z wielkim entuzjazmem bo mi ją polecono. Pierwsze strony mnie lekko rozczarowały, wydała mi się nudna i pompatyczna ale czytałam dalej i całe szczęście bo po pierwszym zawodzie przyszło zainteresowanie a na koniec nie mogłam się już oderwać. Rozwiązanie zagadki przeszło mi kilka razy przez myśl ale nie jego powody. Więc polecam każdemu kto...

W cyklu ukazało się do tej pory 30 powieści, z czego na polski przełożono 27. Komisarz Guido Brunetti, prowadzi śledztwa w Wenecji i okolicach. Ustabilizowane życie prywatne - żona, dwoje dzieci. W wolnych chwilach czytuje klasyków. Patta - nielubiany zwierzchnik, signiorina Elettra oraz Vianello i Pucetti to krąg jego współpracowników. Każda powieść porusza inny problem społeczny. Interesująco przedstawione są realia Wenecji. Sam komisarz od początku serii przewidywalny do bólu, ale sympatyczny. Poprzez żonę porusza się w kręgach arystokracji weneckiej. Polecam!

W cyklu ukazało się do tej pory 30 powieści, z czego na polski przełożono 27. Komisarz Guido Brunetti, prowadzi śledztwa w Wenecji i okolicach. Ustabilizowane życie prywatne - żona, dwoje dzieci. W wolnych chwilach czytuje klasyków. Patta - nielubiany zwierzchnik, signiorina Elettra oraz Vianello i Pucetti to krąg jego współpracowników. Każda powieść porusza inny problem...

Chyba tylko Donna Leon i jej bohater, komisarz Brunetti potrafią przedstawić Wenecję tak, jakby to było małe prowincjonalne miasteczko, gdzie wszyscy się znają, atmosfera bywa gęsta od plotek, a wszędzie da się dojść na piechotę wąskimi uliczkami i zaułkami, gdzie spod nóg ucieknie nam kot z myszą w zębach. I autorka robi to tak umiejętnie, że ma się poczucie, że się weneckim powietrzem oddycha i chodzi po nierównych chodnikach. A do tego umie też napisać kryminał, który nie ma gwałtownych zwrotów akcji, a mimo to trudno się od niego oderwać. W pierwszym tomie komisarz Brunetti wchodzi w progi teatru La Fenice, gdzie znaleziono ciało znanego zagranicznego dyrygenta i trzeba jak najszybciej ustalić, kto go zabił, bo inaczej dziennikarze będą do końca świata krzyczeć, że to międzynarodowy skandal, a na miasto kładzie się cień morderstwa i nieudolności policji, która działa za wolno. Oczywiście uda się odkryć, kto stał za tym, że dyrygent rozstał się z życiem, ale uwierzcie, nie będzie to proste rozwiązanie zagadki.

Chyba tylko Donna Leon i jej bohater, komisarz Brunetti potrafią przedstawić Wenecję tak, jakby to było małe prowincjonalne miasteczko, gdzie wszyscy się znają, atmosfera bywa gęsta od plotek, a wszędzie da się dojść na piechotę wąskimi uliczkami i zaułkami, gdzie spod nóg ucieknie nam kot z myszą w zębach. I autorka robi to tak umiejętnie, że ma się poczucie, że się...

Śmierć w La Fenice rozpoczyna popularną serię powieści kryminalnych Donny Leon, których akcja toczy się zawsze w Wenecji, a ich głównym bohaterem jest dobrze znany polskim czytelnikom komisarz Guido Brunetti. Tym razem musi rozwiązać zagadkę śmierci niemieckiego dyrygenta światowej sławy, Helmuta Wellauera, który umiera, otruty cyjankiem, podczas gościnnego występu w słynnej weneckiej operze.

Śmierć w La Fenice rozpoczyna popularną serię powieści kryminalnych Donny Leon, których akcja toczy się zawsze w Wenecji, a ich głównym bohaterem jest dobrze znany polskim czytelnikom komisarz Guido Brunetti. Tym razem musi rozwiązać zagadkę śmierci niemieckiego dyrygenta światowej sławy, Helmuta Wellauera, który umiera, otruty cyjankiem, podczas gościnnego występu w...