Pozdrowienia z Korei. Uczyłam dzieci północnokoreańskich elit

Bardzo ciekawy reportaż ujawniający zalążek rzeczywistości życia młodocianej elity w Korei Północnej, widziany oczami kobiety z zachodu. Zdecydowanie potrafi zaspokoić ciekawość :)

Bardzo ciekawy reportaż ujawniający zalążek rzeczywistości życia młodocianej elity w Korei Północnej, widziany oczami kobiety z zachodu. Zdecydowanie potrafi zaspokoić ciekawość :)

Pokaż mimo to

Jakiś czas temu przed przeczytaniem książki widziałam reportaż o Korei, nie był on nagrywany z ukrycia, tylko Koreańczycy pokazywali swój kraj, tak jak chcieli, a raczej tak jak im zlecono. Było to tak genialne, że zainteresowałam się tematem. Książka "Pozdrowienia z Korei" jest napisana w formie takiego jakby pamiętnika z pobytu autorki w Korei. Jest to niezwykłe pod tym względem, że była tam jako nauczycielka, więc mogła zajrzeć w system tego państwa trochę od środka, poczuć się także jak mieszkańcy. W czasie czytania lektury czasem musiałam wstać i pomyśleć chwilę, ochłonąć. Najgorszy był fakt, że wszystko co tam jest zawarte, to prawda, wtedy uderzało mnie niedowierzanie i szok z podwójną siłą. Pomimo tego, człowiek jest ciekawy całego tego ich świata i funkcjonowania ludzi, dlatego książka wciąga.

Jakiś czas temu przed przeczytaniem książki widziałam reportaż o Korei, nie był on nagrywany z ukrycia, tylko Koreańczycy pokazywali swój kraj, tak jak chcieli, a raczej tak jak im zlecono. Było to tak genialne, że zainteresowałam się tematem. Książka "Pozdrowienia z Korei" jest napisana w formie takiego jakby pamiętnika z pobytu autorki w Korei. Jest to niezwykłe pod tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z uwagi na mocną reklamę stosunkowo słabej książeczki Palina warto może ocenić kolejne dwie pozycje " w temacie" - choć przeczytałem je już jakiś czas temu. Książka Suki Kim, pomijając drobne słabości i kontrowersje jakie wywołała - jedną unikalną wartość przynosi - autorka obcowała bowiem, z racji bycia nauczycielką języka, z "elitarną" młodzieżą Pyongyangu, tą częścią społeczeństwa o jakiej wiedza jest bodaj żadna bądź znikoma. Studenci PUST-u to przyszli aktywiści, dzieci warstwy zaufanej, jedynej w sumie uprawnionej do stałego zamieszkiwania w stolicy. I tu zaczyna się problem - kontrakt nauczyciela zakłada zakaz jakiegokolwiek porównywania czy w ogóle opowiadania studentom o warunkach życia w kraju autorki. Ponieważ studenci jednak pytają, Kim nieustannie lawiruje między potrzebą udzielenia odpowiedzi a oficjalnym zakazem. Stopniowo dopełnia się obraz przyszłej elity, której jedynym wyznacznikiem intelektualnym jest skuteczny brain-washing. Każda, najdrobniejsza konfrontacja ( no bo jak u licha wytłumaczyć, że rząd USA nie przydziela raz do roku rodzinie Suk Kim zapasu kapusty na kimczi tylko każdy może sobie w sklepie kupić co chce i kiedy chce albo , że najpopularniejszą potrawą na świecie nie jest jakiś koreański makaron?) wywołuje u młodych ludzi mieszaninę niedowierzania i mechanizmu obronnego- szukania jakiegokolwiek punktu uchwytu, pozwalającego uwolnić " zadrukowany" umysł od dysonansu poznawczego.
Warto.

Z uwagi na mocną reklamę stosunkowo słabej książeczki Palina warto może ocenić kolejne dwie pozycje " w temacie" - choć przeczytałem je już jakiś czas temu. Książka Suki Kim, pomijając drobne słabości i kontrowersje jakie wywołała - jedną unikalną wartość przynosi - autorka obcowała bowiem, z racji bycia nauczycielką języka, z "elitarną" młodzieżą Pyongyangu, tą częścią...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka będąca opisem pobytu autorki na uniwersytecie PUST w Pjongjangu jako nauczycielka języka angielskiego. Właściwie nie stanowi opisu Korei Północnej jako takiej, a bardziej skupia się na przeżyciach zarówno autorki, jak i jej studentów. Ma wymiar bardziej socjologiczny. Polecam!

Książka będąca opisem pobytu autorki na uniwersytecie PUST w Pjongjangu jako nauczycielka języka angielskiego. Właściwie nie stanowi opisu Korei Północnej jako takiej, a bardziej skupia się na przeżyciach zarówno autorki, jak i jej studentów. Ma wymiar bardziej socjologiczny. Polecam!

Pokaż mimo to

Oczekiwałam od tej książki zupełnie czegoś innego. Przede wszystkim bardzo ciężko mi się ją czytało. Przez to nie mogłam się wciągnąć.

Styl autorki nie należy do przyjemnych, po prostu spodziewąłm się czegoś innego.

Oczekiwałam od tej książki zupełnie czegoś innego. Przede wszystkim bardzo ciężko mi się ją czytało. Przez to nie mogłam się wciągnąć.

Styl autorki nie należy do przyjemnych, po prostu spodziewąłm się czegoś innego.

Pokaż mimo to

Niestety mocno się zawiodłam po przeczytaniu. Autorka miała mnóstwo czasu i jak sama twierdzi mnóstwo materiału na skrzętnie ukrywanych pendrivach, ale więcej można się dowiedzieć o jej studenckim życiu i tęsknocie za jakimś kochankiem (który jest wymieniany wielokrotnie) niż faktycznie o dzieciach elit Korei Północnej. Zainteresowanych tematem odradzam tę książkę.

Niestety mocno się zawiodłam po przeczytaniu. Autorka miała mnóstwo czasu i jak sama twierdzi mnóstwo materiału na skrzętnie ukrywanych pendrivach, ale więcej można się dowiedzieć o jej studenckim życiu i tęsknocie za jakimś kochankiem (który jest wymieniany wielokrotnie) niż faktycznie o dzieciach elit Korei Północnej. Zainteresowanych tematem odradzam tę książkę.

Pokaż mimo to

Książka opowiada o tym jakie są dzieci północnokoreańskich elit, oraz o tym, co czuła autorka siedząca zamknięta w kampusie uczelni. No i zdarzy się jeszcze szczypta historii. Nic ponad to.

Książka opowiada o tym jakie są dzieci północnokoreańskich elit, oraz o tym, co czuła autorka siedząca zamknięta w kampusie uczelni. No i zdarzy się jeszcze szczypta historii. Nic ponad to.

Pokaż mimo to

Dzięki tej lekturze możemy dowiedzieć się jak żyje się w Korei Północnej, chociaż autorka dotknęła tylko szczytu góry lodowej. W jaki sposób tam funkcjonowała i jak przetrwała w ciągłym więzieniu? To pytanie miałam przez cały czas na swoich ustach, a nawet teraz nie umiem na nie całkowicie odpowiedzieć. Ciągłe kontrolowanie się, unikanie większości tematów i stałe obserwowanie przez innych każdego ruchu...To bardzo nużące, a nawet przerażające...
“​Czasami im dłużej siedzi się w więzieniu, tym trudniej sobie wyobrazić, co jest możliwe poza jego murami.​”

Dzięki tej lekturze możemy dowiedzieć się jak żyje się w Korei Północnej, chociaż autorka dotknęła tylko szczytu góry lodowej. W jaki sposób tam funkcjonowała i jak przetrwała w ciągłym więzieniu? To pytanie miałam przez cały czas na swoich ustach, a nawet teraz nie umiem na nie całkowicie odpowiedzieć. Ciągłe kontrolowanie się, unikanie większości tematów i stałe...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wstrząsające fakty. Trafiłam na tą książkę zupełnie przypadkiem, ale niezmiernie się cieszę, że ją przeczytałam. Otwiera oczy. Podziwiam poświęcenie Pani Suki Kim. Znakomicie wypełniła swoją misję.
Sama książka w moim odczuciu była w niektórych momentach dość chaotyczna napisana.

Wstrząsające fakty. Trafiłam na tą książkę zupełnie przypadkiem, ale niezmiernie się cieszę, że ją przeczytałam. Otwiera oczy. Podziwiam poświęcenie Pani Suki Kim. Znakomicie wypełniła swoją misję.
Sama książka w moim odczuciu była w niektórych momentach dość chaotyczna napisana.

Pokaż mimo to

7,5

7,5

Pokaż mimo to