Piknik z niedźwiedziami

'Piknik z niedźwiedziami" to moje drugie (po "Śniadaniu z kangurami") spotkanie z Billem Brysonem. Ta podróż urzekła mnie o wiele bardziej; może dlatego, że sama mam fioła na punkcie pieszego podróżowania przez świat...? Autor zręcznie przeplata własne wspomnienia ze szlaku z ciekawostkami, dzięki czemu czytelnik nie ma czasu się nudzić. Całość napisana jest przyjemnym, lekkim, czasem nawet nieco kolokwialnym językiem, w paru momentach można lekko się uśmiechnąć lub nawet szybko wypuścić powietrze nosem. Polecam tę książkę na kilka wieczorów niezłej zabawy i przygody (cóż może być lepszego niż czytanie o człowieku walczącym o przetrwanie w leśnej głuszy pod kocem z kubkiem kawusi?).

'Piknik z niedźwiedziami" to moje drugie (po "Śniadaniu z kangurami") spotkanie z Billem Brysonem. Ta podróż urzekła mnie o wiele bardziej; może dlatego, że sama mam fioła na punkcie pieszego podróżowania przez świat...? Autor zręcznie przeplata własne wspomnienia ze szlaku z ciekawostkami, dzięki czemu czytelnik nie ma czasu się nudzić. Całość napisana jest przyjemnym,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobrze wspominam chwile z tą książką, świetnie i lekko się ją czytało. Pozycja obowiązkowa dla fanów Bryson'a.
Filmu nie polecam.

Bardzo dobrze wspominam chwile z tą książką, świetnie i lekko się ją czytało. Pozycja obowiązkowa dla fanów Bryson'a.
Filmu nie polecam.

Pokaż mimo to

widziałam film , ale nie żałuję , że sięgnęłam po książkę. Czyta się dobrze , jest zabawna, dostarcza trochę informacji o florze i faunie USA, aż chce się wyruszyć na szlak .

widziałam film , ale nie żałuję , że sięgnęłam po książkę. Czyta się dobrze , jest zabawna, dostarcza trochę informacji o florze i faunie USA, aż chce się wyruszyć na szlak .

Pokaż mimo to

Czasami należy się dogłębnie zastanowić nad wyborem miejsca zamieszkania. Zwłaszcza gdy okaże się, iż tuż za drzwiami naszego domu przebiega szlak pieszy. Jeden z najdłuższych w Stanach Zjednoczonych. A dodatkowo najstarszy. Legendarny Appalachian Trail, w skrócie AT. Jest, zatem kusi i nęci, by z niego skorzystać. A to, że w przybliżeniu liczy 3500 km nie powinno nikogo zniechęcać. Nasz autor uległ namowom szlaku i pewnego wiosennego dnia wyruszył wraz ze znajomym. Pieszo. Z plecakiem, namiotem, śpiworem, prowiantem, zmianą odzieży, ponieważ schroniska na AT zdarzają się wyjątkowo rzadko. Należy być przygotowanym na kilkudniowe biwakowanie. Czy tym czterdziestoletnim mężczyznom uda się przejść całą trasę? Jakie czekają ich przygody na szlaku? I o czym opowie nam autor przy, tak zwanej, okazji? Jak zwykle u Billa Brysona rozrywka murowana. Wiedza również. Ot, choćby taka, że pod koniec lat dziewięćdziesiątych długość dróg leśnych w Stanach Zjednoczonych ośmiokrotnie przekraczała kilometraż autostrad. Polecam.

Czasami należy się dogłębnie zastanowić nad wyborem miejsca zamieszkania. Zwłaszcza gdy okaże się, iż tuż za drzwiami naszego domu przebiega szlak pieszy. Jeden z najdłuższych w Stanach Zjednoczonych. A dodatkowo najstarszy. Legendarny Appalachian Trail, w skrócie AT. Jest, zatem kusi i nęci, by z niego skorzystać. A to, że w przybliżeniu liczy 3500 km nie powinno nikogo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsze spotkanie z autorem, bardzo pozytywne. Książka lekka, śmieszna, trochę faktów, trochę opowieści, trochę przygody. Jak ktoś chce to się czegoś dowie o najdłuższym szlaku w USA a przy tym się nie zanudzi na śmierć.
Można przeczytać.

Pierwsze spotkanie z autorem, bardzo pozytywne. Książka lekka, śmieszna, trochę faktów, trochę opowieści, trochę przygody. Jak ktoś chce to się czegoś dowie o najdłuższym szlaku w USA a przy tym się nie zanudzi na śmierć.
Można przeczytać.

Pokaż mimo to

Moje odkrycie tego roku. Mamy marzec, a już wiem, że to moja książka 2020 roku. I pewnie wiele osób stuknie się w czoło, słysząc coś takiego, ale "Piknik z niedźwiedziami" oczarował mnie na całego. A zaczęło się całkiem niepozornie.

Któregoś wrześniowego dnia, grzebiąc w sieci, znalazłem się na stronie wikipedii o Szlaku Appalachów. W ciekawostkach było, że niejaki Bill Bryson napisał o nim książkę. Wrzuciłem nazwisko i tytuł do Google i znalazłem. Postanowiłem ją zakupić, a w międzyczasie obejrzeć film. I tak właśnie rozpocząłem ten rok. 1 stycznia, w godzinach późno wieczornych, obejrzałem film pod tym samym tytułem. W rolach głównych Robert Redford i Nick Nolte. Film trafił w samo sedno moich oczekiwań. Świetny, a kreacja Nicka Nolte jako Katza to wisienka na torcie.

Po tym krótkim wprowadzeniu czas napisać coś o książce. Fabuła prosta jak drut. Główny bohater, pisarz w wieku już nie młodym, wraz z kolegą z dzieciństwa postanawiają przejść jeden z najdłuższych pieszych szlaków Stanów Zjednoczonych. 3400 km robi wrażenie, tym bardziej, że większość trasy wiedzie przez góry. Żona głównego bohatera stara się go odwieść od tej decyzji, lecz on pozostaje przy swoim. Po drodze mają różne przygody, poza tym autor w fabułę zgrabnie wplata historię szlaku, opis przyrody oraz różnej kategorii ciekawostki, które budziły moją ciekawość. Przyznam, że o ile nie czytałem wcześniej żadnej książki Brysona, to jego styl i poczucie humoru tak przypadły mi do gustu, że w najbliższym czasie muszę to nadrobić. Smaczku całej historii dodaje fakt, że taka wędrówka odbyła się naprawdę. I że Stephen Katz istnieje. Nosi inne personalia, ale mieszka w Iowa i z Billem Brysonem chodzili razem do szkoły średniej. W jednym z wywiadów stwierdził nawet, że szkoda, że nikt z ekipy filmowej nie przyjechał go zapytać, jak wyglądała ta wyprawa i zobaczyć, jakim jest człowiekiem. Nick Nolte w filmie stworzył postać niesamowitą, ale jednak inną od oryginału.

Książka obudziła we mnie chęć do wędrówki. Takiej kilkudniowej, z plecakiem i śpiworem. I najlepiej z kimś takim jak Katz, bo z nim naprawdę nie da się nudzić. I to zarówno z tym książkowym, jak i z filmowym.
Gorąco polecam zarówno książkę jak i film.
P.S. Film ma świetną ścieżkę dźwiękową, a moim numerem jeden jest utwór Lorda Hurona "End of the Earth".

Moje odkrycie tego roku. Mamy marzec, a już wiem, że to moja książka 2020 roku. I pewnie wiele osób stuknie się w czoło, słysząc coś takiego, ale "Piknik z niedźwiedziami" oczarował mnie na całego. A zaczęło się całkiem niepozornie.

Któregoś wrześniowego dnia, grzebiąc w sieci, znalazłem się na stronie wikipedii o Szlaku Appalachów. W ciekawostkach było, że niejaki Bill...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wyprawa trekkingowa dwóch starych pryków w odludną górską dzicz jednym z najdłuższych pieszych szlaków na świecie.

„Byliśmy teraz prawdziwymi wędrowcami. Sraliśmy w lesie i spaliśmy z niedźwiedziami. Już na zawsze mieliśmy pozostać ludźmi gór”.

Słynny Szlak Appalachów (Appalachian Trail) przebiega przez czternaście stanów położonych wzdłuż wschodniego wybrzeża Ameryki. Na trasie o długości przekraczającej 3300 kilometrów znajduje się około 350 szczytów o wysokości ponad 1500 metrów i około tysiąca niewiele niższych. Do przebycia szlaku potrzeba pięciu miesięcy i pięciu milionów kroków. Nieliczni, którym to się udaje, nazywani są „całościowcami”.
(...)
Zaczęło się od zwykłej ścieżki w pobliżu domu. Bill Bryson, mieszkaniec New Hampshire, przypadkiem odkrył leśną dróżkę, która okazała się fragmentem słynnego Appalachian Trail. Takie rzeczy mocno działają na wyobraźnię. Szlak kusi i trudno tej pokusie nie ulec. Dopiero później zaczyna do człowieka docierać, jak trudne to przedsięwzięcie, zwłaszcza dla kogoś, kto niespecjalnie dbał o swoją kondycję i jakiś czas temu przekroczył czterdziestkę. Bezpieczniej nie porywać się z motyką na słońce samotnie. I tu na scenie pojawia się Katz. Stephen Katz.
(...)
W 2015 roku na motywach ”Pikniku z niedźwiedziami” Brysona powstał film, w którym główne role zagrali Robert Redford i Nick Nolte. Choć nie miał zbyt wysokich ocen (nie było w nim seksu, efektów specjalnych ani strzelanin), ja obejrzałam go z przyjemnością: solidaryzowałam się z uroczymi panami w średnim wieku i – podobnie jak przy lekturze książki – często wybuchałam śmiechem. „Piknik z niedźwiedziami” poprawi wam humor oraz – być może – zachęci do pieszych wycieczek po bliższej i dalszej okolicy, co będzie miłą odmianą po weekendach spędzanych w galeriach handlowych.

Fragmenty recenzji opublikowanej na blogu:
https://zapiskinamarginesie.pl/2019/06/25/piknik-z-niedzwiedziami/?fbclid=IwAR3p-aYABoQZ6KVTT6idQQu3giLCTvY5oQMPGXK1IDCrevhr05iMODLsHIE

Wyprawa trekkingowa dwóch starych pryków w odludną górską dzicz jednym z najdłuższych pieszych szlaków na świecie.

„Byliśmy teraz prawdziwymi wędrowcami. Sraliśmy w lesie i spaliśmy z niedźwiedziami. Już na zawsze mieliśmy pozostać ludźmi gór”.

Słynny Szlak Appalachów (Appalachian Trail) przebiega przez czternaście stanów położonych wzdłuż wschodniego wybrzeża Ameryki. Na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeglądając internetową księgarnię i szukając jakichś zapchaj dziur do mojego zamówienia natrafiłem na książkę z serii "podróżniczych" z amerykańską flagą, niedźwiedziem, super tytułem i zaraźliwym opisem. Od razu stwierdziłem, że muszę ją mieć i mam. Nie żałuję ani jednej złotówki. Ba, już myślę nad zakupem innych propozycji tego autora! A co zdobyło moje serce? Narracja! To nie był nudna relacja z wyprawy ale raczej opowiastka przy ognisku. Normalnie tak się czułem, a przy okazji zawsze mogłem się dowiedzieć co nieco o Ameryce i jej historii. No i w tle autentyczna historia dwójki ludzi którzy nie bardzo siebie lubią, nie bardzo chcą ze sobą przebywać ale jednak wzajemny szacunek i magia gór zmieniają ich bezpowrotnie. Bardzo ciekawa historia opowiedziana z nutką historii i przygody okraszona dobrym humorem. Polecam jak najbardziej no bo trzeba wiedzieć jak wygląda piknik z niedźwiedziami!!!

Przeglądając internetową księgarnię i szukając jakichś zapchaj dziur do mojego zamówienia natrafiłem na książkę z serii "podróżniczych" z amerykańską flagą, niedźwiedziem, super tytułem i zaraźliwym opisem. Od razu stwierdziłem, że muszę ją mieć i mam. Nie żałuję ani jednej złotówki. Ba, już myślę nad zakupem innych propozycji tego autora! A co zdobyło moje serce? Narracja!...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

lekka, przyjemna, śmieszna

lekka, przyjemna, śmieszna

Pokaż mimo to

Oczywiście, nie jest to jakaś wielka literatura. Ale książkę czyta się przyjemnie. Poleciłabym ją wszystkim, którzy lubią krótsze lub dłuższe wędrówki, podczas których ilość przebytych kilometrów jest sprawą drugorzędną. Oprócz samego opisu pokonywania szlaku, jest tu kilka bardzo sensownych uwag na temat wędrowania z plecakiem i współczesnej turystyki oraz niewłaściwego traktowania przyrody. Do tego spora dawka humoru. Po przeczytaniu tej książki z dziką przyjemnością sięgnę po pozostałe książki podróżnicze Billa Brysona.

Oczywiście, nie jest to jakaś wielka literatura. Ale książkę czyta się przyjemnie. Poleciłabym ją wszystkim, którzy lubią krótsze lub dłuższe wędrówki, podczas których ilość przebytych kilometrów jest sprawą drugorzędną. Oprócz samego opisu pokonywania szlaku, jest tu kilka bardzo sensownych uwag na temat wędrowania z plecakiem i współczesnej turystyki oraz niewłaściwego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to