Znalazłam na półce wtłoczoną pomiędzy inne książki. Pewnie ją kiedyś, dawno czytałam, ale nic nie pamiętałam. I nic dziwnego, bo nie było czego pamiętać. Zbiór naiwnych opowiastek o tym, jak sobie mała Mary wyobraża luksusowe, doskonałe życie bogatych, wpływowych a przy tym szlachetnych, pięknych i szczęśliwych. Plus schematyczne zagadki kryminalne, które się oczywiście dobrze kończą.Trudno mi tę książkę porównać z innymi powieściami autorki, bo czytałam kilka wiele lat temu, ale raczej dawno już z tego rodzaju literatury wyrosłam. Pozycja dla naiwnych nastolatek, ale takich raczej sprzed 30 lat, bo współczesne chyba aż tak naiwne nie są. Jedyny plus to kieszonkowe wydanie, dobre do torebki, ale cały czas twierdzę, ze cienkie książki nie muszą być słabe!

Znalazłam na półce wtłoczoną pomiędzy inne książki. Pewnie ją kiedyś, dawno czytałam, ale nic nie pamiętałam. I nic dziwnego, bo nie było czego pamiętać. Zbiór naiwnych opowiastek o tym, jak sobie mała Mary wyobraża luksusowe, doskonałe życie bogatych, wpływowych a przy tym szlachetnych, pięknych i szczęśliwych. Plus schematyczne zagadki kryminalne, które się oczywiście...

Ostatnio sięgnęłam po książkę Mary Higgins Clark "Moja słodka Sunday". Opowiada ona o perypetiach byłego prezydenta USA Henry'ego Parkera Britlanda IV i jego niedawno poślubionej żonie Sunday, która jest członkinią Kongresu. W czterech, krótkich opowiadankach dowiadujemy się jak poznali się małżonkowie, co robią i jak spędzają wolny czas. Każde opowiadanie dotyczy innej sprawy, którą próbują rozwikłać z pomocą swoich dawnych i obecnych znajomych. Sprawy te dotyczą zabójstwa partnerki byłego przyjaciela prezydenta, porwania Sunday, tajemniczej zagadki związanej z jachtem Kolumbia oraz znalezienia małego chłopca. Zdarzają się one akurat w otoczeniu Henry'ego i jego żony i akurat to błyskotliwość, intuicja i kontakty Sunday prowadzą do rozwiązania zagadek.
Ciepła, napisana z humorem, ciekawa opowieść o małżeństwie z detektywistycznym zacięciem.

Ostatnio sięgnęłam po książkę Mary Higgins Clark "Moja słodka Sunday". Opowiada ona o perypetiach byłego prezydenta USA Henry'ego Parkera Britlanda IV i jego niedawno poślubionej żonie Sunday, która jest członkinią Kongresu. W czterech, krótkich opowiadankach dowiadujemy się jak poznali się małżonkowie, co robią i jak spędzają wolny czas. Każde opowiadanie dotyczy innej...

Cztery bardzo krótkie i proste opowiadania. Trochę pół żartem, pół serio, jak na mój gust, bo znów mocno, mocno naciągane (wcześniej przeczytałam "Syndrom Anastazji"). Na szczęście historie są na tyle mało skomplikowane, że autorka nie mogła mnie tym razem zanudzić połączeniem przydługich opisów z brakiem akcji i brakiem intrygującej fabuły. Daję jednak 6 gwiazdek, bo tytułowa para bohaterów była "przesympatyczna"... Zbyt słodka, wyidealizowana i nieskazitelna, ale lubię czasem pofantazjować czytając coś prawie na miarę losów księżniczki, więc był to taki mój mały odskok od bardziej drastycznych utworów i literatury naukowej. Poza tym duet bohaterów skojarzył mi się z A. Christie, która też obsadziła w głównych rolach detektywów - małżeństwo. Z czterech opowiadań p. Clark, chyba jedynie to z porwaniem było nieco emocjonujące, chociaż działanie porywacza było kompletnie "od czapy". Sprawa jachtu to jakaś mnogość postaci politycznych i niewiele poza tym. W pierwszym opowiadaniu dostrzegłam nawet jakieś inne podejrzane postacie oprócz głównej winowajczyni... A ostatnią historię przeczytałam z przyjemnością, bo była bardzo, bardzo optymistyczna, hehe:):):)

Cztery bardzo krótkie i proste opowiadania. Trochę pół żartem, pół serio, jak na mój gust, bo znów mocno, mocno naciągane (wcześniej przeczytałam "Syndrom Anastazji"). Na szczęście historie są na tyle mało skomplikowane, że autorka nie mogła mnie tym razem zanudzić połączeniem przydługich opisów z brakiem akcji i brakiem intrygującej fabuły. Daję jednak 6 gwiazdek, bo...

Mary Higgins Clark sprawdza się w dłuższych formach, ale opowiadania jej nie wychodzą. „Moja słodka Sunday” to opowiadania o byłym prezydencie Stanów Zjednoczonych i jego nowo poślubionej żonie. Duma z bycia Amerykanką przebija z każdego wersu, każdego dialogu. Ale nie zmienia to faktu, że opowieści są marniutkie i wręcz grafomańskie. Clark szerzy mit nieskazitelnego prezydenta, który nawet pierdzi elegancko i bekając myśli z dumą o swoim kraju. W sumie jest to godne podziwu, ten niezachwiany patriotyzm i wiara w Gwieździsty Sztandar. Jednakże postaci Henry’ego Parkera Britlanda IV, jak i jego słodziutkiej żony Sunday są tak płaskie i papierowe, że spokojnie można byłoby je przerobić na wyborczy papier toaletowy.
Opowiadania nadają się w sam raz do poczekalni u dentysty. Po kilku stronach lektury każdy normalny człowiek przedłoży fotel dentystyczny i borowanie bez znieczulenia nad słodycz małżeńską fikcyjnego prezydenta.

Mary Higgins Clark sprawdza się w dłuższych formach, ale opowiadania jej nie wychodzą. „Moja słodka Sunday” to opowiadania o byłym prezydencie Stanów Zjednoczonych i jego nowo poślubionej żonie. Duma z bycia Amerykanką przebija z każdego wersu, każdego dialogu. Ale nie zmienia to faktu, że opowieści są marniutkie i wręcz grafomańskie. Clark szerzy mit nieskazitelnego...

“Strzeżcie się gniewu cierpliwego człowieka”


Widząc na okładce nazwisko Pani Clark, bardzo się ucieszyłam, że przeczytam jej kolejną książkę. Po lekturze „Na ulicy gdzie mieszkasz” – świetnej powieści, która trzyma w napięciu do ostatniej kartki, pozostały we mnie bardzo pozytywne emocje w stosunku do tej pisarki.

Ten tytuł jest całkowicie odmienny od przytoczonej przeze mnie wyżej książki. Tym razem na jego treść składają się cztery opowiadania, w których głównymi bohaterami są Henry Parker Britland IV – czterdziestoczteroletni, były prezydent Stanów Zjednoczonych pozostający na emeryturze oraz jego świeżo poślubiona małżonka Sunday – prawniczka oraz członkini Kongresu USA. Henry i Sunday stanowią zgraną parę w życiu oraz znakomicie odnajdują się w rozwiązywaniu zagadek, które dotyczą ich przeszłości i teraźniejszości. Niejednokrotnie grozi im niebezpieczeństwo w związku z ich detektywistyczną działalnością jednakże nie hamuje to ich dalszych poczynań. Smaczku opowiadań dodaje fakt, że Sunday jest aż dwanaście lat młodsza od swego męża.

Autorka znakomicie pokazuje polskiemu czytelnikowi jak funkcjonuje aparat ochrony byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych w tym kraju, jest to z pewnością duży plus. Na pewno nie można zarzucić opowiadaniom za mało wartkiej akcji, gdyż akurat tego jest w nadmiarze. Jednakże po lekturze książki miałam bardzo mieszane uczucia. Naszła mnie taka refleksja – bohaterowie są zbyt idealni. Sunday – piękna, wykształcona, pracowita, inteligentna….. można pisać i pisać. Z kolei Henry – przystojny, wspaniałomyślny, inteligentny i tak do znudzenia. Małżeństwo idealne – nie ma takich w prawdziwym życiu. Nie jest to zbyt wiarygodne jak dla mnie.

Na myśl przychodzą mi obecnie modne romanse historyczne, w których bohaterowie też zazwyczaj są idealni, bez skazy. Ale być może tak właśnie miało być, może o to chodziło autorce. Moim zdaniem najbardziej zapadające w pamięć opowiadanie to „Wszyscy uganiają się za żoną prezydenta”, ale jest to moja subiektywna opinia.

Gdybym kupiła ten tytuł w księgarni, żałowałabym wydanych pieniędzy, gdyż nie ma w tej książce niczego, co wniosłoby coś świeżego dla mnie. Do przeczytania na jeden wieczór.

“Strzeżcie się gniewu cierpliwego człowieka”


Widząc na okładce nazwisko Pani Clark, bardzo się ucieszyłam, że przeczytam jej kolejną książkę. Po lekturze „Na ulicy gdzie mieszkasz” – świetnej powieści, która trzyma w napięciu do ostatniej kartki, pozostały we mnie bardzo pozytywne emocje w stosunku do tej pisarki.

Ten tytuł jest całkowicie odmienny od przytoczonej przeze...

Przeczytałam wiele książek pani Mary Higgins Clark i każda była lepsza od poprzedniej. Jednak ten zbiór opowiadań o Prezydencie i Jego pięknej, młodej żonie nie kupił mnie wcale. Doczytałam, ale nie było łatwo. Może dlatego, że to zbiór opowiadań, może dlatego, że trochę polityki, może dlatego, że utożsamić mi się z bohaterami ciężko.

Przeczytałam wiele książek pani Mary Higgins Clark i każda była lepsza od poprzedniej. Jednak ten zbiór opowiadań o Prezydencie i Jego pięknej, młodej żonie nie kupił mnie wcale. Doczytałam, ale nie było łatwo. Może dlatego, że to zbiór opowiadań, może dlatego, że trochę polityki, może dlatego, że utożsamić mi się z bohaterami ciężko.

M.H.Clark udowadnia, że jest fenomenalna w każdym gatunku. Czy to powieść na 400 stron, czy opowiadanie na 20 - napięcie zawsze to samo, historia zbudowana zawsze tak samo dobrze.
Poza tym, mamy tutaj do czynienia z fantastyczną parą bohaterów - Sunday i Henry'ego kocha się od pierwszej strony.

M.H.Clark udowadnia, że jest fenomenalna w każdym gatunku. Czy to powieść na 400 stron, czy opowiadanie na 20 - napięcie zawsze to samo, historia zbudowana zawsze tak samo dobrze.
Poza tym, mamy tutaj do czynienia z fantastyczną parą bohaterów - Sunday i Henry'ego kocha się od pierwszej strony.

Bardzo lubię powieści tej autorki, jednak te opowiadania bardzo mnie rozczarowały. Nie były ani ciekawe, ani nie budowały napięcia. Wygląda na to, że Mary Higgins Clark potrafi świetnie pisać gdy ma do zagospodarowania znacznie więcej niż 20 stron.

Bardzo lubię powieści tej autorki, jednak te opowiadania bardzo mnie rozczarowały. Nie były ani ciekawe, ani nie budowały napięcia. Wygląda na to, że Mary Higgins Clark potrafi świetnie pisać gdy ma do zagospodarowania znacznie więcej niż 20 stron.

6.5/10

6.5/10

Niby nie było źle , ale autorka ma lepsze książki. Nie podobało mi się też , że jest kilka historii zamiast jednej i przez to jakoś nie mogłem się wkręcić

Niby nie było źle , ale autorka ma lepsze książki. Nie podobało mi się też , że jest kilka historii zamiast jednej i przez to jakoś nie mogłem się wkręcić