Andrzej Jaroszewicz: playboy PRL.

Wbrew pozorom, potomek komunistycznego premiera nie ujawnia żadnych istotnych wątków, np. w sprawie morderstwa ojca i macochy. Treść jest mocno przegadana, autorka, prywatnie małżonka głównego bohatera nie sili się na zadawanie trudniejszych pytań.

Andrzej Jaroszewicz, kierowca rajdowy z sukcesami na koncie wspomina rodziców, mówi o bardzo złych relacjach z Alicją Solską (jawnie znęcającą się nad pasierbem). Nie jest to pozycja wysokich lotów, godne uwagi są niektóre spostrzeżenia potomka komunistycznego premiera. To on wyznaczał ''standardy" dla przyszłych celebrytów, gdzie cienka była granica między brawurą a zwykłą głupotą. O jego podbojach miłosnych krążyły legendy, roztrwanianiu pieniędzy w kasynach w Monte Carlo. W sposób dość dyplomatyczny syn zamordowanego polityka opowiada o romansach ze znanymi kobietami, jest dość oszczędny w opowieściach. Plotki, które się pojawiały przyprawiały o zawrót głowy, mężczyzna twierdzi, że większość informacji była nieprawdziwa.

Utracjusz. Hedonista. Bankietowicz. Tak o nim mówiono. Podobnie, jak to, że kochał mocno i szybko.

Interlokutor Alicji Grzybowskiej powraca do wydarzeń, również tych poprzedzających feralną noc 1 września 1992 roku. Raczej nie poznamy już odpowiedzi na pytanie dlaczego zginął Piotr Jaroszewicz z małżonką i czy faktycznie chodziło o słynne archiwum z Radomierzyc. W każdym razie kierowca rajdowy wzmiankuje jeszcze o innych osobach, mających dostęp do tej dokumentacji. Byli nimi: Tadeusz Steć, Jerzy Fonkowicz; zostali zamordowani. Steć w 1993 roku, natomiast Fonkowicz cztery lata później. Komu mogło zależeć na śmierci wszystkich tych osób? Czerwony książę (bohater tłumaczy, że ten przydomek nadano mu w ówczesnym MSW) wskazuje na tajemniczego kolegę przyrodniego brata Jana o imieniu Radosław. Mężczyzna miał podsuwać fałszywe tropy, wątki w sprawie morderstwa; później zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach.

Andrzej Jaroszewicz nigdy nie ukrywał, że wiele zawdzięcza ojcu, że dzięki niemu miał lepszy start w życiu, niż jego ''zwykli" rówieśnicy.

Generalnie wywiad-rzeka jest mało ciekawy, zwyczajnie wieje nudą od początku do końca. Zaś sam Czerwony książę w moim odczuciu jest postacią zupełnie bezbarwną.

Andrzej Jaroszewicz: playboy PRL.

Wbrew pozorom, potomek komunistycznego premiera nie ujawnia żadnych istotnych wątków, np. w sprawie morderstwa ojca i macochy. Treść jest mocno przegadana, autorka, prywatnie małżonka głównego bohatera nie sili się na zadawanie trudniejszych pytań.

Andrzej Jaroszewicz, kierowca rajdowy z sukcesami na koncie wspomina rodziców, mówi o...

Warto poświęcić (się; trochę czasu mię zeszło). Ludzi którzy przeżyli PRL, wspomnienia "premierowicza" przeniosą w czasy młodości, a to zawsze jest przyjemne. Kibicom, powiem nawet, że: fanatykom, jak ja, sportów samochodowych, a rajdów w szczególności, przypomną dni kiedy naszymi kierowcami liczył się cały świat motorsporu. Zasada, Jaroszewicz, Landsberg, Mucha, Varisella ....długo można wyliczać. To jest zdecydowanie najlepsza część opowieści "czerwonego księcia". Osobiście pamiętam, ze wśród młodych ludzi, zarówno postać jak i nickname Andrzeja Jaroszewicza strachu nie budził. Odbierany był, wsród duzej czesci jako miło odmiana wsród informacji o budowlańcach w gumofilcach, inżynierów przy deskach kreślarskich, oraz najważniejszych w sensie siły sprawczej i sensu stricto budowniczych 'trzeciej polski".
Gwiazdek to ja za dużo dać nie mogę. Inni powiedzieli dlaczego się nie należą. Jednak, gdyż poniekąd aczkolwiek książka się mię przeczytała sprawnie i szybko, bez nadmiernego wykartkowywania, polecam.
No. racze. .....polecam.

Warto poświęcić (się; trochę czasu mię zeszło). Ludzi którzy przeżyli PRL, wspomnienia "premierowicza" przeniosą w czasy młodości, a to zawsze jest przyjemne. Kibicom, powiem nawet, że: fanatykom, jak ja, sportów samochodowych, a rajdów w szczególności, przypomną dni kiedy naszymi kierowcami liczył się cały świat motorsporu. Zasada, Jaroszewicz, Landsberg, Mucha,...

Z jednej strony książka jest arcyciekawa dla mnie, jako kibica rajdów samochodowych, wielbiciela historii i biografii znanych Polaków - wszystko to jest w tej książce. Z drugiej strony przeszkadza infantylny sposób prowadzenia wywiadu przez panią Alicję Grzybowską, prywatnie żonę bohatera biografii. Jej pytania bardziej przypominają osobiste rozmowy, ale z tych niekoniecznie ciekawych dla osób postronnych. Czasami wygląda to też tak, jakby prowadząca wywiad próbowała uzupełnić wypowiedzi przepytywanego już po fakcie, podczas korekty, dodając więcej szczegółów w swych pytaniach. Od tej strony książka jest odpychająca. Nadrabia jednak treścią, warto przeczytać.

Z jednej strony książka jest arcyciekawa dla mnie, jako kibica rajdów samochodowych, wielbiciela historii i biografii znanych Polaków - wszystko to jest w tej książce. Z drugiej strony przeszkadza infantylny sposób prowadzenia wywiadu przez panią Alicję Grzybowską, prywatnie żonę bohatera biografii. Jej pytania bardziej przypominają osobiste rozmowy, ale z tych...

Kompletnie nie przemawia do mnie wywiad prowadzony przez żonę przepytywanego. Czasami miałem odruch w stylu "Dobra, idźcie sobie pogadać i wróćcie do wywiadu", tym bardziej, że wtrętów od autorki jest sporo. Pomijam już fakt, że w takich wywiadach brakuje dociekliwości którą mogłaby się wykazać obca dla rozmówcy osoba. Mimo to, warto przeczytać choćby dla ciekawostek rajdowych z lat siedemdziesiątych.

Kompletnie nie przemawia do mnie wywiad prowadzony przez żonę przepytywanego. Czasami miałem odruch w stylu "Dobra, idźcie sobie pogadać i wróćcie do wywiadu", tym bardziej, że wtrętów od autorki jest sporo. Pomijam już fakt, że w takich wywiadach brakuje dociekliwości którą mogłaby się wykazać obca dla rozmówcy osoba. Mimo to, warto przeczytać choćby dla ciekawostek...

Świetna lektura i podróż do czasów PRL widzianego z pozycji ówczesnego celebryty

Świetna lektura i podróż do czasów PRL widzianego z pozycji ówczesnego celebryty