Wileńszczyzna i Polesie. Dwie krainy kresowe Rzeczpospolitej. Niemen i Prypeć. Odwieczne bory i nieprzebyte bagna. Język i ludzie, religie i zwyczaje...
A guzik.
Jeśli spodziewałeś się, Czytelniku, takiej treści kolejnego tomiku serii poświęconej dwudziestoleciu międzywojennemu, to zawiedziesz się ogromnie. Może autor uznał, że umieszczając w kolejnych tomach różne informacje - polityczne, demograficzne, kulturowe, społeczne, gospodarcze, religijne - przedstawi odbiorcy panoramę ludzi i wydarzeń tego okresu. Ale w takim razie dlaczego nie wydał jednego tomu? Każdy kolejny, zatytułowany tematycznie, nasuwa myśl, że jest zamkniętą, a także skończoną całością. A tu dostajemy miszmasz, chaos i przypadkowość. I nawet dobry styl Sławomira Kopera, autora, niewiele pomoże.
Szczególnie źle wygląda fragment poświęcony Wileńszczyźnie. Teoretycznie 22 strony, w praktyce 8 stron tekstu, reszta fotografie, niekiedy powtarzające zaprezentowane już miejsca lub wydarzenia. Opis regionu to jednak rozdział wprowadzający i krótki o kuchni wileńskiej. Poza tym informacja, jak nielegalnie przekraczano granicę i dwa teksty o Piłsudskim i jego pobytach w Pikieliszkach i Druskiennikach. Jak na szumny tytuł tomu, to zaprawdę pełny obraz Wileńszczyzny...
Trochę lepiej wypada Polesie. Jest i przyrodzie, i o rzekach, i nawet trochę o ludziach. I kiedy już pojawiła się nadzieja na kolejne ciekawe informacje o regionie, zaczynamy czytać o obozie w Berezie Kartuskiej (notabene fragmenty jej poświęcone zajmują więcej miejsca, niż opisy Wileńszczyzny). Na tym tle rozdział o Marii Rodziewiczównie jawi się jako całkiem udana próba pokazania wybitnej postaci Polesia. Jednakże całość tomu sprawia wrażenie przypadkowości, północna część Kresów Wschodnich stanowi tylko pretekst do przekazania informacji z różnych dziedzin, to wszystko jest niespójne, a przede wszystkim w stosunku do tytułu - niezgodne z oczekiwaniem Czytelnika. Porażka.
PS. Literówki i pomyłki pomijam, ale przeoczenie na s. 47 jest zbyt absurdalne, by je pominąć. Klisza z fotografią rzeki Turii została prawdopodobnie odwrócona i opis nie zgadza się ze zdjęciem, bo powstało lustrzane odbicie. A wystarczyło zmodyfikować podpis i Czytelnik by się nie zorientował...

Wileńszczyzna i Polesie. Dwie krainy kresowe Rzeczpospolitej. Niemen i Prypeć. Odwieczne bory i nieprzebyte bagna. Język i ludzie, religie i zwyczaje...
A guzik.
Jeśli spodziewałeś się, Czytelniku, takiej treści kolejnego tomiku serii poświęconej dwudziestoleciu międzywojennemu, to zawiedziesz się ogromnie. Może autor uznał, że umieszczając w kolejnych tomach różne...