Słowem: bardzo dobra książka. Nielekka, niełatwa, wymagająca skupienia. Przy tym wciągająca i intrygująca, nieoczywista. Costantini to inny poziom językowy i intelektualny. Zachęcam jednak aby jego twórczość zacząć poznawać od Korzeni zła, dla mniej cierpliwych czytelników będzie łatwiej przebrnać przez liczne niedopowiedzenia...

Słowem: bardzo dobra książka. Nielekka, niełatwa, wymagająca skupienia. Przy tym wciągająca i intrygująca, nieoczywista. Costantini to inny poziom językowy i intelektualny. Zachęcam jednak aby jego twórczość zacząć poznawać od Korzeni zła, dla mniej cierpliwych czytelników będzie łatwiej przebrnać przez liczne niedopowiedzenia...

nie jest typowa powieść kryminalna ,trudna ,wymagająca ,wiele wątków politycznych ,religijnych czy dotyczących emigracji.

nie jest typowa powieść kryminalna ,trudna ,wymagająca ,wiele wątków politycznych ,religijnych czy dotyczących emigracji.

Trochę mnie wymęczyła ta lektura. I swoją objętością i wielowątkowością, zawiłością. No i ciągnęła się trochę jak flaki z olejem.
Podzielona na dwie części. Pierwsza, krótsza rozgrywa się ponad dwadzieścia lat wcześniej, gdy ginie bez śladu młoda dziewczyna, Elisa.
Śledztwo prowadzi komisarz Ballistreli, który na początku ignoruje zaginiecie ładnej nastolatki składając na karb młodości.
Po 24 latach wraca do niewyjaśnionej sprawy, przy okazji kolejnego śledztwa i mierzy się z własnym zaniedbaniem.
I o ile pierwdza cześc, pomimo, że rozkrecała się bardzo powoli, w pewnien sposób mnie zainteresowała, już nawet nie samą zagadką kryminalną, ale opisami okolic Rzymu, wpływów watykańskich, atmosferą mundialu i takim włoskim klimatem z domieszką cyganerii.
To druga, nie dość, że rozkręcić się nie mogła, to jeszcze była tak skomplikowna, i rozbudowana, że wymagała większego skupienia.
W efekcie bardziej wymęczyła niż sprawiła satysfakcję czy chociaż zwykłą przyjemność,

Trochę mnie wymęczyła ta lektura. I swoją objętością i wielowątkowością, zawiłością. No i ciągnęła się trochę jak flaki z olejem.
Podzielona na dwie części. Pierwsza, krótsza rozgrywa się ponad dwadzieścia lat wcześniej, gdy ginie bez śladu młoda dziewczyna, Elisa.
Śledztwo prowadzi komisarz Ballistreli, który na początku ignoruje zaginiecie ładnej nastolatki składając na...

Bardzo wymagający i skomplikowany kryminał. Wielowątkowy. Przeplatają się wątki polityczne, obyczajowe, religijne, kulturowe. Poleca,

Bardzo wymagający i skomplikowany kryminał. Wielowątkowy. Przeplatają się wątki polityczne, obyczajowe, religijne, kulturowe. Poleca,

Główny bohater w wieku młodzieńczym bardzo denerwujący. Aż miałam chęć odłożyć książkę. Ale cieszę się, że tego nie zrobiłam. Historia,mimo tego że długa,nie nudzi. Mimo tego, że jest w niej wątek polityczny, też czyta się bardzo ciekawie. Polecam.

Główny bohater w wieku młodzieńczym bardzo denerwujący. Aż miałam chęć odłożyć książkę. Ale cieszę się, że tego nie zrobiłam. Historia,mimo tego że długa,nie nudzi. Mimo tego, że jest w niej wątek polityczny, też czyta się bardzo ciekawie. Polecam.

Przyznam szczerze, nie mój klimat. Przyznam się bez bicia: ostatnie 100 str przekartkowalam pobieżnie żeby tylko dowiedzieć się w końcu kto zabił i odłożyć książkę. I gdyby nie chwilowy brak dostępu do Legimi poddałbym sie już wczesniej. Nie planuje także dalszej przygody z tą serią.

Żeby być jednak szczerą muszę przyznać że to po prostu nie moje klimaty. Nie lubię kryminałów z dużą dawką polityki i układów. Średnie łapie się w polskich politycznych zawiłościach a cóż dopiero we włoskich.
Wolę bardziej kobiece historie kryminalne z dużą dawką wątków obyczajowych. Nie przekonywał mnie główny bohater, wiecznie niezadowolony z życia, buntujący się przeciwko całemu światu. Zabrakło mi jakiegoś bardziej włoskiego klimatu. A i sama historia morderstw była dla mnie zbyt skomplikowana i zagmatwana.

Dla kogo jest ta książka? Dla miłośników rozbudowanych intryg, wielowątkowych śledztw z dużą dawką polityki i układów ludzi rządzących. Których interesuja kwestie uchodzctwa, wpływu kościoła na rządzących, których nie przytłoczą rozdziały o wspolkach, hazardzie i tego typu rzeczach. Książka jest raczej dla koneserów skomplikowanych kryminałów a nie szarego czytelnika histori kryminalnych.

Przyznam szczerze, nie mój klimat. Przyznam się bez bicia: ostatnie 100 str przekartkowalam pobieżnie żeby tylko dowiedzieć się w końcu kto zabił i odłożyć książkę. I gdyby nie chwilowy brak dostępu do Legimi poddałbym sie już wczesniej. Nie planuje także dalszej przygody z tą serią.

Żeby być jednak szczerą muszę przyznać że to po prostu nie moje klimaty. Nie lubię...

Audiobook. Wyważona interpretacja Adama Baumana. Ta książka to ballada o dobrym policjancie z mroczną przeszłością i trochę przypomina klimatem kryminały Mankella o Kurcie Wallanderze, ale pod włoskim niebem, stąd szczypta południowego temperamentu. Od razu polubiłam tego przepalonego, przepitego i zmarnowanego nocą młodego komisarza, który ponosi porażkę i staje się po długim czasie wyważonym śledczym. Oczywista prawda czai się gdzieś za rogiem i wcale nie jest to jakieś wielkie i pasjonujące odkrycie, kto zabił. Liczy się proces dochodzenia do prawdy. Pozostaje też gorycz niezrozumiałego odejścia kogoś, kto był prawdopodobnie bratnią duszą. Dla tych, co lubią powolne tempo i pogmatwane ludzkie losy. A - i jeszcze cudny Rzym, który jest tłem powieści. Docenią ci, którzy tam byli.

Audiobook. Wyważona interpretacja Adama Baumana. Ta książka to ballada o dobrym policjancie z mroczną przeszłością i trochę przypomina klimatem kryminały Mankella o Kurcie Wallanderze, ale pod włoskim niebem, stąd szczypta południowego temperamentu. Od razu polubiłam tego przepalonego, przepitego i zmarnowanego nocą młodego komisarza, który ponosi porażkę i staje się po...

Dlugie. Ale równie dlugo wracalem z Rzymu. Bo dzieki tej ksiazce czulem, ze tam jestem. Naprawdę wchodzi sie w swiat malowany przez autora. Polecam

Dlugie. Ale równie dlugo wracalem z Rzymu. Bo dzieki tej ksiazce czulem, ze tam jestem. Naprawdę wchodzi sie w swiat malowany przez autora. Polecam

Zdecydowanie zbyt długa i momentami nudna. Historia posklejana tak trochę na gumę do żucia. Bardzo przeciętna lektura.

Zdecydowanie zbyt długa i momentami nudna. Historia posklejana tak trochę na gumę do żucia. Bardzo przeciętna lektura.

Wymagający, wielowątkowy, inteligentny i bardzo złożony kryminał na – moim zdaniem – wysokim poziomie. Wręcz zaskakujący klimatem (może lekko noir) jak na słoneczną, radosną Italię. Przygnębiający momentami, ale nie w taki sam sposób, jak w literaturze skandynawskiej. Właściwie książka w książce. Wszystko zależy od oczekiwań co do książki, ale dla mnie ani nie przegadany, ani nie nudny, ani nie zagmatwany – raczej rozbudowany, dokładny i skomplikowany.

Fabułę rozpoczyna zaginięcie młodej dziewczyny Elisy, która pewnego dnia wyszła z pracy i nigdy nie wróciła do domu. Jak się okazuje dziewczyna zostaje zamordowana, a do rozwiązania zagadki jej zabójstwa jest zaangażowany młody gniewny – świeżo upieczony detektyw Ballisteri. Detektyw jednak w dniu zabójstwa zamiast zajmować się śledztwem bardzo spieszył się do domu na mecz, ponieważ tego dnia odbywał się finał mundialu i Włosi masowo kibicowali swojej drużynie. Ostatecznie nie udało się odnaleźć zabójcy dziewczyny a Ballisteri wpadł w nałogi z frustracji, zniechęcenia a także z powodu zderzenia swoich zawodowych ambicji z rzeczywistością. Tymczasem mijają lata i w mieście dochodzi do serii dziwnych zabójstw, w których ofiary są oznaczane na ciele literami. Właściwie te zbrodnie zdają się odrębne od historii z 1982 roku, nie mające związku z Elisą, jednak istnieje klamra w postaci samobójstwa matki Elisy dokonanego w dzień finału mundialu 24 lata później.

Według mnie powieść jest ciekawie zbudowana – mamy wrażenie, że śmierć dziewczyny zamyka pewien etap w historii, kolejny otwiera się nowymi zabójstwami, a całą fabułę otacza pierścień odwołań i powiązań. Co do bohaterów to Ballisteri jakoś nie zachwycił mnie osobowością, ale da się go lubić. Załoga posterunku, na którym pracuje detektyw, jest dość oryginalna. Przez większą część historii miałam przeświadczenie, że każdy gra do własnej bramki. Przedziwne również są związki Ballisteriego z kobietami, jak nietuzinkowe są te kobiety. Specyficzne jest także społeczeństwo włoskie, zwłaszcza to blisko związane z Watykanem, co świetnie widać w tej powieści.

Natomiast ja zakochałam się w zagadce. Może i ona jest lekko czytelna, może i jest trochę oczywista, ale jest tak napisana, że całości intrygi nie byłam w stanie się domyślić. Wszystkich połączeń, które wpłynęły na ten dramat; relacji ludzi zaangażowanych w sprawę; warstw wśród skomplikowania sytuacji. Bardzo mi się to podobało. To jest właśnie książka dla mnie! Ponieważ sposoby na dokonanie zbrodni mają skończoną liczbę, krąg osób mogących ją popełnić również, to najlepszym wyjściem z marazmu w kryminale jest zawiązanie węzła gordyjskiego wokół ofiary i obudowanie go tajemnicą. Łańcuch powiązań zakończony stykami pod napięciem.

Nie spodziewałam się, że tak mnie Constantini zaskoczy, ponieważ po książkę sięgałam nieufnie i sceptycznie. A po 100 stronach wiedziałam, że będę czytać kolejne tomy. Spróbujcie! Kryminał to wartościowy gatunek i warto to udowadniać czytając takie powieści.

Wymagający, wielowątkowy, inteligentny i bardzo złożony kryminał na – moim zdaniem – wysokim poziomie. Wręcz zaskakujący klimatem (może lekko noir) jak na słoneczną, radosną Italię. Przygnębiający momentami, ale nie w taki sam sposób, jak w literaturze skandynawskiej. Właściwie książka w książce. Wszystko zależy od oczekiwań co do książki, ale dla mnie ani nie przegadany,...