Przeczytałam dzisiaj książkę o człowieku zwykłym-niezwykłym, który dzięki determinacji stał się nauczycielem. Dzięki przekazom babci młody Jan Szczepański wrasta w historię swojej małej ojczyzny (powiat opoczyński),poznaje losy mieszkańców rodzinnej wsi na tle powstania styczniowego. Żyjąc bardzo skromnie potrafi docenić to co przynosi każdy dzień i z wdzięcznością i szacunkiem zawsze zwraca się do swoich rodziców. Okrutne czasy I i II wojny światowej stawiają przed nim różne wyzwania a on pamięta, że trzeba pomagać ludziom, aby móc spłacić zaciągnięty niegdyś dług wdzięczności. Angażuje się w działalność społeczną , konspiracyjną i trafia do Maciejkowic. Później Jego losy związane są z Siemianowicami-moim rodzinnym miastem. W książce niewiele jest wspomnień z tego okresu, ale zapoznam się z bibliografią siemianowickich pisarzy, którzy opisywali postać Jana Szczepańskiego w tym mieście. Tytuł "Moje szkoły" to dla mnie nie tylko odniesienie do poszczególnych etapów edukacji autora, ale to codzienny trud w zdobywaniu wiedzy wbrew przeciwnościom, ubóstwu, przerażającym czasom wojny i okupacji. Oto prawdziwe szkoły życia!

Przeczytałam dzisiaj książkę o człowieku zwykłym-niezwykłym, który dzięki determinacji stał się nauczycielem. Dzięki przekazom babci młody Jan Szczepański wrasta w historię swojej małej ojczyzny (powiat opoczyński),poznaje losy mieszkańców rodzinnej wsi na tle powstania styczniowego. Żyjąc bardzo skromnie potrafi docenić to co przynosi każdy dzień i z wdzięcznością i...