Cieniutki tomik, niepozorna malutka książeczka. Wciśnięta pomiędzy grube tomiszcza sąsiadujące z nią na półce, czekała, aby ktoś ją uratował. Nie pasowała niczym do ogółu, jaki prezentowała sobą półka, regał, czy nawet cała biblioteka - w górskim klasztorze w małej wiosce przy samej granicy ze Słowacją. Tam ją znalazłem, a były to rekolekcje, jak się okazało - najważniejsze w moim życiu. Przyjechałem tam sam, z walizką pełną ubrań, głową pełną obaw i duszą pełną smutku. Nie znałem nikogo, nie miałem przy sobie przyjaciela poza Bogiem. Pierwszego dnia pokazano mi sypialnię - skromny pokój z trzema łóżkami, dzieliłem go z dwoma cudownymi ludźmi przez następne dwa tygodnie, wtedy wciąż pachnące wyłącznie samotnością i nadzieją na cudowne spotkanie. Po sypialni nadszedł czas na kaplicę, jadalnię i nareszcie bibliotekę. Pełno w niej było kodeksów kanonicznych, Biblii, żywotów świętych i doniosłych pozycji teologicznych. Ale ja nie tego potrzebowałem, chciałem bratniej duszy, spotkania z człowiekiem i Stwórcą, czegoś doniosłego i mistycznego... otrzymałem to na rekolekcjach, które od początku wypełnione były aniołami, tylko czekającymi na to, by pozwolić im działać. Pierwsza w kolejności była jednak książka, choć tak cienka, wypełniona po brzegi setkami pięknych myśli, w których widoczna i słyszalna wręcz jest obecność Chrystusa. Te wiersze księdza Marka... są bardzo różne. Od najprostszych, lecz nie pozbawionych wdzięku spostrzeżeń i wyznań, po całostronicowe utwory rysowane i w nich najpełniej obawiał się talent poety. Pięknie było doświadczyć tej formy przekazu, przez który artysta przedstawiał mi swój komunikat, swe życie i wszystko co w tym życiu wydawało mu się godne uwagi. Niewielka forma dzieł - zaledwie kilka, kilkanaście linijek czy słów, pozwoliły księdzu na odpowiednie odwzorowanie chwili, pod wrażeniem której zasiadł do przelania go na papier. I właśnie te najważniejsze chwile i wrażenia, emocje, radości, zachwyty nad przyrodą i człowiekiem, odciśnięte na kartkach są właściwą treścią tomiku. Jednak najważniejszym elementem "Nieba i chleba powszedniego" jest miłość, którą żywi on do swego Pana i Zbawiciela, oraz jego stworzeń. Marek Chrzanowski dokonał rzeczy niebywałej - upchnął tę miłość między okładkami. Polecam

Cieniutki tomik, niepozorna malutka książeczka. Wciśnięta pomiędzy grube tomiszcza sąsiadujące z nią na półce, czekała, aby ktoś ją uratował. Nie pasowała niczym do ogółu, jaki prezentowała sobą półka, regał, czy nawet cała biblioteka - w górskim klasztorze w małej wiosce przy samej granicy ze Słowacją. Tam ją znalazłem, a były to rekolekcje, jak się okazało - najważniejsze...