Jak Autorka mogła w tak infantylny sposób opowiadać o IIWŚ???? Historyjki 😱 Czy teraz jest moda na nie wierzenie o obozach koncentracyjnych, zagładzie?? Przerażające!!
Do tego - bohaterki ciągle krzyczą, zaś Anna non stop marginalizuje dramat II Wojny, sprowadzając przeżycia Amelii do pierwszej miłości trzynastoletniej swojej córki!
Ponadto. Amelia opowiada, że w chwili wybuchu Wojny była w wieku Megan - 13 lat, czyli urodzić musiała się w 1926. Czy Autorka w 2015 roku napisała książkę dziejąca się 20 lat wcześniej? Bo jeżeli nie , to w tymże 2015 roku Amelia ma ok 90 lat. Z tekstu zaś wynika, że jest staruszką, tyle, że ... 70 letnią.

Jak Autorka mogła w tak infantylny sposób opowiadać o IIWŚ???? Historyjki 😱 Czy teraz jest moda na nie wierzenie o obozach koncentracyjnych, zagładzie?? Przerażające!!
Do tego - bohaterki ciągle krzyczą, zaś Anna non stop marginalizuje dramat II Wojny, sprowadzając przeżycia Amelii do pierwszej miłości trzynastoletniej swojej córki!
Ponadto. Amelia opowiada, że w chwili...

Za mało ta książka ma wspólnego z podróżą do Włoch. Problemy dwóch kobiet i nastolatki które są egoistkami. Wątek o wojnie i holocauście to nie jest to czego spodziewałam się po książce o takim tytule. Nie polecam.

Za mało ta książka ma wspólnego z podróżą do Włoch. Problemy dwóch kobiet i nastolatki które są egoistkami. Wątek o wojnie i holocauście to nie jest to czego spodziewałam się po książce o takim tytule. Nie polecam.

Kochając kogoś pozwalajmy mu być tym kim jest. Zarówno Anna jak i Ernest zapomnieli o tym. Do ich małżeństwa wdarła się rutyna co zakończyło się kryzysem. Pozornie banalna, aczkolwiek jest to powieść skłaniająca do refleksji nad tym co kochamy i szanujemy.

Kochając kogoś pozwalajmy mu być tym kim jest. Zarówno Anna jak i Ernest zapomnieli o tym. Do ich małżeństwa wdarła się rutyna co zakończyło się kryzysem. Pozornie banalna, aczkolwiek jest to powieść skłaniająca do refleksji nad tym co kochamy i szanujemy.

Ciepła, wzruszająca, chwilami zabawna powieść. Trzy kobiety reprezentujące trzy pokolenia. Mające swoje odrębne historie – tak różne, a jednocześnie wzajemnie przeplatające się, uzupełniające - „jesteśmy tu trzy i każda z nas dźwiga w sobie jakieś zranienie”. Pierwsza z nich - Anna - początkowo mnie irytowała. Niby dojrzała kobieta o ustabilizowanej sytuacji życiowej. A jednak zachowująca się jak rozkapryszone dziecko. Znudzona rutyną małżeńską, przedkładająca pracę nad rodzinę. Wraz z kolejnymi stronami zaczynają się rodzić pytania o Annę. Czy bohaterka to egoistyczna, współczesna kobieta sukcesu, czy kobieta samotna, bo nie potrafiąca otoczyć prawdziwymi uczuciami najbliższych osób? Jej córka Megan z pozoru zbuntowana, manifestująca w oryginalny, co nie oznacza akceptowalny, sposób swoją niezależność. W rzeczywistości dziewczyna poszukująca akceptacji, zrozumienia. Nieco rozpieszczona, ale w głębi serca dobra, wrażliwa, empatyczna. No i seniorka – Babcia Anny. To ona od początku budziła moje ciepłe uczucia. Z pozoru nieco szalona, mająca zaskakujące pomysły, w rzeczywistości niosąca jako bagaż życiowy tak piękną a jednocześnie traumatyczną historię. Dążąca do domknięcia tego, czego nie domknęły upływające lata. Warto przeczytać i przemyśleć…

Ciepła, wzruszająca, chwilami zabawna powieść. Trzy kobiety reprezentujące trzy pokolenia. Mające swoje odrębne historie – tak różne, a jednocześnie wzajemnie przeplatające się, uzupełniające - „jesteśmy tu trzy i każda z nas dźwiga w sobie jakieś zranienie”. Pierwsza z nich - Anna - początkowo mnie irytowała. Niby dojrzała kobieta o ustabilizowanej sytuacji życiowej. A...

Książka wciąga, mimo że historia przedstawiona została krótko. Warto sięgnąć po tę książkę, chociaż zakończenie wydaje się za mało rozbudowane.

Książka wciąga, mimo że historia przedstawiona została krótko. Warto sięgnąć po tę książkę, chociaż zakończenie wydaje się za mało rozbudowane.

To bardzo ciepła i wzruszająca powieść o szukaniu swojego miejsca na świecie, o miłości, którą tak łatwo przeoczyć i o poszukiwaniu tego, co tak naprawdę mamy przed sobą.


http://myfairybookworld.blogspot.co.uk/2016/04/hanna-gaganska-woska-podroz.html

To bardzo ciepła i wzruszająca powieść o szukaniu swojego miejsca na świecie, o miłości, którą tak łatwo przeoczyć i o poszukiwaniu tego, co tak naprawdę mamy przed sobą.


http://myfairybookworld.blogspot.co.uk/2016/04/hanna-gaganska-woska-podroz.html

ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com

Anna Rabel to znana felietonistka, redaktorka "Gazety Miejskiej", kobieta spełniona zawodowo, zadowolona ze swojego życia. Ciężka praca pomogła jej zrealizować własne marzenia. Ernest to jej studencka miłość. Poznali się na uczelni, gdzie był adiunktem. Elegancki, przystojny. Razem zwiedzali świat, mieli wspólne pasje. Jednak z biegiem lat wszystko się zmieniło. Ślub, potem niespodziewana ciąża, narodziny Megan. Matczyna miłość to nie dla niej, czuła się osaczona. Rolę matki przejął Ernest, zrezygnował z pracy, by zająć się opieką nad córką. Z dnia na dzień stał się typowym przykładem kury domowej. Wytrwali tak 13 lat. W końcu Anna decyduje się na złożeniu pozwu o rozwód. Tak oto wygląda życie bizneswoman, pani dyrektor, typowej pracoholiczki. Córka przeżywa okres buntu, staje po stronie ojca, czuje się urażona, zdradzona.

Umiera dziadek Anny, jego żona jest w rozpaczy. Anna musi zaopiekować się babcią. To ona uczyła ją życia, doradzała co na siebie włożyć, jaki kierunek studiów wybrać. Matka robiła karierę za oceanem.
Problemy rodzinne przenoszą się na problemy zawodowe. Wpadka z artykułem przerasta Annę. Stąd jej decyzja o rezygnacji z pracy.
Sytuacja zmienia się, gdy babcia prosi wnuczkę o zawiezienie jej do raju...
Positano - pięknego włoskiego miasteczka... Ta podróż odmieni życie kobiet.

Książka Hanny Gałgańskiej to podobnie jak poprzednia piękna, wzruszająca, szczera i refleksyjna opowieść o życiu. To historia rodziny jakich wiele, borykających się z problemami dnia codziennego, zarówno tymi zawodowymi jak i rozgrywającymi się w zaciszu gniazda rodzinnego. Anna, Amelia, Megan i Ernest każdego dnia zadają sobie wiele pytań o to, dlaczego ich życie układa się tak, a nie inaczej. Szukają własnego sposobu na szczęście. Czy w Positano odnajdą swój raj?

Uwielbiam twórczość Hanny Gałgańskiej. Jej cudowny, lekki i jakże szczery styl pisarski bardzo przypadł mi do gustu. Ona nie koloryzuje życia, pokazuje je takim jakie jest: pełne emocji, nerwów, dylematów, wyborów, decyzji, w których najtrudniejsze są konsekwencje.

To nie jest lektura "Z kobiecej szuflady", książka dla tkliwych pań. To książka dla każdego. Może ktoś z czytelników odkryje w sobie Annę, zna godnego poświęceń Ernesta, mnóstwo obok nas jest dziewczynek z problemami Megan, czy Amelii przeżywających koszmar wojny, tęskniących za swoją pierwszą miłością Marcelo?

JAK ROZWIKŁAĆ WŁASNE PROBLEMY?

CZY MIŁOŚĆ ZAWSZE WYGRYWA?

CO W ŻYCIU JEST NAJWAŻNIEJSZE?

CZY POSITANO ZNACZY RAJ?

Jeśli chcecie znać odpowiedzi na te pytania sięgnijcie po tę niewielką, ale jakże mądrą i cudowną książkę. Odbędziecie niezwykłą podróż nie tylko po cudownych Włoszech, ale także po zakamarkach ludzkiej duszy. Historie trzech kobiet, jakże różne prowadzą do jednego wniosku - miłość jest najważniejsza, w niej tkwi magia, która nadaje życiu sens.

Moje marzenie - odbyć podróż śladami bohaterek Hanny Gałgańskiej, poczuć ciepło włoskiego słońca, wędrować uliczkami magicznego Positano. Wierzę, że marzenia się spełniają.

Izabela Nestioruk

ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com

Anna Rabel to znana felietonistka, redaktorka "Gazety Miejskiej", kobieta spełniona zawodowo, zadowolona ze swojego życia. Ciężka praca pomogła jej zrealizować własne marzenia. Ernest to jej studencka miłość. Poznali się na uczelni, gdzie był adiunktem. Elegancki, przystojny. Razem zwiedzali świat, mieli wspólne pasje. Jednak z biegiem...

Ładna, ale nie porwała mnie. Historia z tych, co dają nadzieję na lepsze jutro. Za mało włoskich klimatów - Strada di Sole i tylko chwila na Południu.

Ładna, ale nie porwała mnie. Historia z tych, co dają nadzieję na lepsze jutro. Za mało włoskich klimatów - Strada di Sole i tylko chwila na Południu.

Do połowy pozycji nic nie dzieje się. Nie zachwyca.

Do połowy pozycji nic nie dzieje się. Nie zachwyca.

Ciekawa

Ciekawa