Trzy kobiety, trzy historie tak różne od siebie, a jednocześnie łączące się w całość.
Wiktoria, ucieka z Warszawy po zakończeniu wieloletniego związku, aby rozpocząć wszystko od nowa.
Małgorzata z ogromnym doświadczeniem życiowym, tajemnicza i oryginalna.
Lidia zbuntowana, cała w sprzeciwie wobec tego co ją otacza, wyrażająca mocno w makijażu i stroju swoje weto.
Los styka je w jednym mieszkaniu, a początkowo obce sobie osoby stają się powiernicami swych tajemnic i wspólnie szukają sposobów na wyjście na prostą.
Powieść ta to z jednej strony historia jakich wiele wokół nas, ale z drugiej strony to pokazanie siły kobiecej przyjaźni. To także poro optymizmu mimo, że każda z pań ma trudną ścieżkę za sobą, to jednak z każdej sytuacji można wyjść obronną ręką.

Trzy kobiety, trzy historie tak różne od siebie, a jednocześnie łączące się w całość.
Wiktoria, ucieka z Warszawy po zakończeniu wieloletniego związku, aby rozpocząć wszystko od nowa.
Małgorzata z ogromnym doświadczeniem życiowym, tajemnicza i oryginalna.
Lidia zbuntowana, cała w sprzeciwie wobec tego co ją otacza, wyrażająca mocno w makijażu i stroju swoje weto.
Los styka...

Lekka i przyjemna do przeczytania historia, dla wszystkich którzy chcą wierzyć w bezwarunkową miłość. Uczucie, które będzie tak silne, że wyprostuje zagmatwane ścieżki losu bohaterów praktycznie bez ich żadnego wysiłku. Obawiam się, że w realnym życiu taka bezsensowna przeprowadzka trzydziestolatki z Warszawy ( gdzie łatwiej znaleźć pracę) do Włocławka mogłaby się zakończyć jedynie długami. W tej powieści jednak, co zaskakujące, nikt nie martwi się o pieniądze, Wiktoria albo nie pracuje, albo zarabia grosze, które lekką ręką przeznacza na wynajem mieszkania, mając możliwość mieszkania z ojcem w Warszawie, prawdopodobnie za darmo. Przy takim podejściu nie dziwne zatem, że w wieku 30 lat nie dorobiła się niczego. Nie jest to wina Roberta, lecz jej samej, co do niej nie do końca dociera. Problemy pozostałych bohaterek nie są ani wnikliwie przedstawione ani do końca rozwiązane. Typowo zatem, u Anny Szczęsnej, resztę musi sobie czytelnik wyobrazić we własnym zakresie. Książkę, ogólnie uważam za wartościową ponieważ takich kobiet, które lekkomyślnie podejmują ważne decyzje jest mnóstwo. Jednakże morał odbiorca musi sobie podpowiedzieć sam - bo książka raczej uczy zdania się na ślepy los..

Lekka i przyjemna do przeczytania historia, dla wszystkich którzy chcą wierzyć w bezwarunkową miłość. Uczucie, które będzie tak silne, że wyprostuje zagmatwane ścieżki losu bohaterów praktycznie bez ich żadnego wysiłku. Obawiam się, że w realnym życiu taka bezsensowna przeprowadzka trzydziestolatki z Warszawy ( gdzie łatwiej znaleźć pracę) do Włocławka mogłaby się zakończyć...

Obyczajówka o wszystkim i o niczym, a cynamonu tyle, co kot napłakał. Styl autorki dość przeciętny, do tego trochę zabrakło korekty (jedna z postaci jadła plasterek żółtego serca...),a główna bohaterka zachowuje się, jakby miała 5 albo 15 lat, a nie 30 (szczytem szczytów jest celowe utopienie przez nią telefonu w szklance wody...). No nie podobało mi się.

Obyczajówka o wszystkim i o niczym, a cynamonu tyle, co kot napłakał. Styl autorki dość przeciętny, do tego trochę zabrakło korekty (jedna z postaci jadła plasterek żółtego serca...),a główna bohaterka zachowuje się, jakby miała 5 albo 15 lat, a nie 30 (szczytem szczytów jest celowe utopienie przez nią telefonu w szklance wody...). No nie podobało mi się.

Anna Szczęsna stworzyła ciepłą i przyjemną lekturę, która otula czytelnika optymizmem. Pokazuje, że po burzy wschodzi słońce a jutro może się wszystko zdarzyć. Że czasem trzeba wziąć sprawy w swoje ręce, mieć nadzieję i nie poddawać się. Życie bywa zaskakujące i nieprzewidywalne. W “Jutro pachnie cynamonem” stajemy się chwilowym obserwatorem życia naszych bohaterek. Patrzymy jak radzą sobie z własnymi problemami, czasem błahymi a czasem poważniejszymi. Widzimy jak zaskakuje ich życie i choć czasem trudno uwierzyć w zbiegi okoliczności to jednak gdzieś tli nam się przekonanie, że właśnie taki jest życie, pełne niewiadomych. Grzejemy się ciepłem, które wypływa ze stron powieści. Obserwujemy burzę emocji, które targają bohaterami. Patrzymy jak rodzi się przyjaźń a także miłość.

"Jutro pachnie cynamonem" to przyjemna, lekka powieść, którą czyta się szybko. Cóż dużo nie wnosi ale otula nadzieją, ciepłem i optymizmem. Jest miłym akcentem podczas ponurego dnia.

Anna Szczęsna stworzyła ciepłą i przyjemną lekturę, która otula czytelnika optymizmem. Pokazuje, że po burzy wschodzi słońce a jutro może się wszystko zdarzyć. Że czasem trzeba wziąć sprawy w swoje ręce, mieć nadzieję i nie poddawać się. Życie bywa zaskakujące i nieprzewidywalne. W “Jutro pachnie cynamonem” stajemy się chwilowym obserwatorem życia naszych bohaterek....

Pierwsza książka tej autorki na moim koncie, ale już wiem, że na pewno nie ostatnia ;) Krótka, no właśnie... za krótka, lecz naprawdę piękna... Nie jest to schematyczny romans. W takim razie co? Powieść obyczajowa z kategorii literatury kobiecej z wątkiem romantycznym, ale oprócz niego obecnych jest wiele innych wartościowych treści :) Zaczyna się klasycznie - młoda kobieta po bolesnym zerwaniu ze swoim chłopakiem postanawia gdzieś uciec i zacząć swoje życie od nowa. Fabuła i sposób jej realizacji były jednak tak wspaniałe, że zatopiłam się w tej lekturze i przeniosłam w świat powieści... Bardzo ciepła i pouczająca opowieść o sile przyjaźni, znaczeniu miłości i o tym, jak wiele złego mogą wyrządzić tajemnice z przeszłości... O zagubieniu, niepewności, ale także o pozytywnym wpływie zmian na nasze życie, jeśli tylko sobie na nie pozwolimy. O tym, że czasem potrzeba czasu, by coś zrozumieć i ruszyć z miejsca lub wprowadzić pewne zmiany, podjąć ważne decyzje. Autorka w magiczny sposób opisała prawdziwe życiowe problemy i to, jak się z nimi zmagamy. Zwróciła uwagę na to, że tak naprawdę nie ma człowieka, który żyłby spokojnie i niczym się nie przejmował. Bardzo wiarygodnie przedstawiła bohaterów i zróżnicowała ich. Nie można również pominąć jej poczucia humoru! Jest to powieść o porządkowaniu swojego życia po jego "zawaleniu", o poszukiwaniu swojego miejsca i o tworzeniu, organizowaniu tego życia na nowo. Każdy z nas ma tylko jedno życie i powinien brać z niego jak najwięcej, cieszyć się chwilą, dążyć do polepszenia swojej sytuacji, pozwolić sobie na szczęście i nie zamartwiać się cały czas przeszłością. Przeszłość nie może zdominować teraźniejszości, bo wtedy zapomnimy, żeby... żyć. Powieść ta ma więcej niż jedno przesłanie, zawiera również wiele pięknych myśli, daje pewne wskazówki... Pozwólmy sobie na szczęście i nie bójmy się go! Kobieca przyjaźń, kiełkująca miłość, a do tego cynamon, i nie tylko! ;) POLECAM TĘ PRZEPIĘKNĄ POWIEŚĆ!

Pierwsza książka tej autorki na moim koncie, ale już wiem, że na pewno nie ostatnia ;) Krótka, no właśnie... za krótka, lecz naprawdę piękna... Nie jest to schematyczny romans. W takim razie co? Powieść obyczajowa z kategorii literatury kobiecej z wątkiem romantycznym, ale oprócz niego obecnych jest wiele innych wartościowych treści :) Zaczyna się klasycznie - młoda kobieta...

Początek książki nieco mi się przedłużał, ale druga połowa poszła w jeden wieczór. Fabuła nieco przypominała mi "Anioła do wynajęcia" Magdaleny Kordel, choć nie działo się to w święta to jednak pewnym zrządzeniem losu splotły się drogi trzech kobiet, którym życie mocno się skomplikowało. Okazało się, że przeznaczeniem ich było wzajemnie sobie pomóc. Poznajemy więc główną bohaterkę Wiktorię, która musi wyjść z bezpiecznego klosza i zacząć radzić sobie samej, a także nieco przewartościować swoje życie. Zbuntowaną Lidkę, której życie nie oszczędziło od dzieciństwa i pogodną Małgorzatę, która matkuje dziewczynom i sama skrywa sekrety. Opowieść o sile przyjaźni, odnajdywaniu miłości, powieść o życiu.

Początek książki nieco mi się przedłużał, ale druga połowa poszła w jeden wieczór. Fabuła nieco przypominała mi "Anioła do wynajęcia" Magdaleny Kordel, choć nie działo się to w święta to jednak pewnym zrządzeniem losu splotły się drogi trzech kobiet, którym życie mocno się skomplikowało. Okazało się, że przeznaczeniem ich było wzajemnie sobie pomóc. Poznajemy więc główną...

Wciągająca pozycja pięknie opisująca moje rodzinne miasto. Szybko i przyjemnie się czyta i tylko dwie rzeczy należałoby w tym momencie wyjaśnić czytelni(cz)kom nieznającym Włocławka i jego okolic: kawiarenka Cynamon już nie istnieje, za to dom/dworek z czerwonej cegły stojący w Pikutkowie i figurkę Matki Bożej można nadal zobaczyć, autostrada przebiega nieco dalej.

Wciągająca pozycja pięknie opisująca moje rodzinne miasto. Szybko i przyjemnie się czyta i tylko dwie rzeczy należałoby w tym momencie wyjaśnić czytelni(cz)kom nieznającym Włocławka i jego okolic: kawiarenka Cynamon już nie istnieje, za to dom/dworek z czerwonej cegły stojący w Pikutkowie i figurkę Matki Bożej można nadal zobaczyć, autostrada przebiega nieco dalej.

Takie ksiazki lubię. Opowieść o trzech różnych kobietach w tle codzienne problemy z dozą humoru . W sam raz na jesienne ponure wieczory. Zakończenie trochęmnie rozczarowała za proste jak dla mnie...

Takie ksiazki lubię. Opowieść o trzech różnych kobietach w tle codzienne problemy z dozą humoru . W sam raz na jesienne ponure wieczory. Zakończenie trochęmnie rozczarowała za proste jak dla mnie...

Dobra książka, ale czytałam lepsze. Główna bohaterka miota się nie wiedząc czego chce do ostatniej strony...

Dobra książka, ale czytałam lepsze. Główna bohaterka miota się nie wiedząc czego chce do ostatniej strony...

Gorzko-słodka, łatwa i przyjemna. Szybko się czyta, niektóre cytaty warte zapisania, niektóre problemy potraktowane zbyt pobieżnie. Można przeczytać ale mnie nie wbiła w fotel.

Gorzko-słodka, łatwa i przyjemna. Szybko się czyta, niektóre cytaty warte zapisania, niektóre problemy potraktowane zbyt pobieżnie. Można przeczytać ale mnie nie wbiła w fotel.