Czas zapłaty

Świetnie napisana i dobrze skonstruowana powieść. Lubię takie książki, w których przedstawiony jest nie tylko wątek kryminalny ale również ukazuje płaszczyznę emocjonalną. Nie ma tutaj wiele krwi i przemocy, jest za to mnóstwo intryg i przemyśleń bohaterów. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Świetnie napisana i dobrze skonstruowana powieść. Lubię takie książki, w których przedstawiony jest nie tylko wątek kryminalny ale również ukazuje płaszczyznę emocjonalną. Nie ma tutaj wiele krwi i przemocy, jest za to mnóstwo intryg i przemyśleń bohaterów. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Pokaż mimo to

„Czas zapłaty” jest dobrze napisaną powieścią kryminalną z intrygą może nie nazbyt oryginalną, ale też bynajmniej niebanalną. Książka Johna Grishama w czymś przypomina tak modne w ostatnim dziesięcioleciu kryminały ze Skandynawii, w których źródłem zdarzenia uruchamiającego akcję jest historia sprzed wielu lat, wyrastająca z ówczesnego podłoża kulturowego i obyczajowego. W przypadku „Czasu zapłaty” chodzi o wyrównanie rachunków ze wstydliwych czasów niewolnictwa i segregacji rasowej w USA.

Samobójcza śmierć przedsiębiorcy Setha Hubbarda i spisany wcześniej przez niego testament, w którym cały swój majątek pozostawia w spadku czarnoskórej pomocy domowej, otwiera drogę do poszukiwania wyjaśnienia tej niezrozumiałej i kontestowanej przez rodzinę decyzji zmarłego. Samobójstwo i próby jego wyjaśnienia stają się dla autora okazją do wiwisekcji trudnej historii stosunków społecznych w jednym z południowych stanów USA.

Rzecz warta przeczytania i godna polecenia.

„Czas zapłaty” jest dobrze napisaną powieścią kryminalną z intrygą może nie nazbyt oryginalną, ale też bynajmniej niebanalną. Książka Johna Grishama w czymś przypomina tak modne w ostatnim dziesięcioleciu kryminały ze Skandynawii, w których źródłem zdarzenia uruchamiającego akcję jest historia sprzed wielu lat, wyrastająca z ówczesnego podłoża kulturowego i obyczajowego....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Johna Grishama wielbicielom thrillerów prawniczych nie trzeba przedstawiać. Każda jego kolejna książka odnosi międzynarodowy sukces i rozchodzi sie w wielomilionowych nakładach na całym świecie. Wiele jego pozycji zostało zekranizowanych, zyskując międzynarodowy rozgłos.
"Czas zapłaty" to kontynuacja pierwszej bestsellerowej powieści Grishama - "Czas zabijania", ale nie do końca.
Została napisana prawie dziesięć lat po niej i łączy je postać głównego bohatera - adwokata Jake`a Brigance`a i miasteczko Clanton w Missisipi. Akcja powieści rozpoczyna się trzy lata po zakończeniu głośnej sprawy wygranej przez Jacka przed Sądem. Sprawa miała przynieść mu rozgłos, sławę i pieniądze, ale tak naprawdę musi klepać biedę.
Ku Klux Klan spalił mu dom, próbował go zabić, nie prowadzi żadnych wielkich spraw, żyje z dnia na dzień.
Pewnego dnia otrzymuje list, w którym spadkobierca - samobójca czyni go odpowiedzialnym za przeprowadzenie postępowania spadkowego, gdzie praktycznie cały spadek ma przypaść jego czarnoskórej gospodyni - 24 mln dolarów. Czy los uśmiechnie się do Jack'a ?
Jak to zwykle u Grishama - sprawa niezwykle złożona, kontrowersyjna, pełna zawiłości, zagadek i tajemnic z przeszłości.
Grisham jak zwykle w doskonałej formie.
Polecam.

Johna Grishama wielbicielom thrillerów prawniczych nie trzeba przedstawiać. Każda jego kolejna książka odnosi międzynarodowy sukces i rozchodzi sie w wielomilionowych nakładach na całym świecie. Wiele jego pozycji zostało zekranizowanych, zyskując międzynarodowy rozgłos.
"Czas zapłaty" to kontynuacja pierwszej bestsellerowej powieści Grishama - "Czas zabijania", ale nie do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Blisko trzy lata temu, pisałem Wam tutaj o świetnym thrillerze „Czas zabijania”, którą uważam za najlepszą książkę Johna Grishama. Ostatnio sięgnąłem po „Czas zapłaty”, w której to ten sam autor opisał dalsze losy bohaterów wspomnianej powieści.
John Grisham urodził się 8 lutego 1955 roku w Stanach Zjednoczonych. W 1977 roku studiując na Stanowym Uniwersytecie Missisipi zdobył licencjat z rachunkowości. W 1981 roku uzyskał z kolei dyplom studiów prawniczych. Następnie otworzył kancelarię prawną, praktykując jednocześnie prawo cywilne i kryminalne. W 1983 roku został wybrany do parlamentu stanu Missisipi. Pewnego dnia przysłuchując się rozprawie o gwałt młodej kobiety, wpadł na pomysł napisania książki. Przez trzy lata, zbierał materiały i pisał w wolnych chwilach, aż do 1987 roku. Jednak ukończonej powieści „Czas zabijania” nikt nie chciał opublikować. Dopiero w czerwcu 1988 roku wydawnictwo Wynwood wydało ją w nakładzie 5 tysięcy egzemplarzy. Książka mimo dobrych recenzji, sprzedawała się niezbyt dobrze. Jego następna powieść „Firma”, ukończona w 1988 roku, stała się hitem, jeszcze przed wydaniem, a to za sprawą wytwórni Paramount Pictures, która zakupiła w rok przed jej wydaniem prawa do ekranizacji. W 1991 roku autor zrezygnował ze stanowiska w parlamencie stanowym i zajął się wyłącznie pisaniem. Kilka lat później wrócił jednak na salę sądową, żeby wygrać dla klienta sprawę oraz wysokie odszkodowanie. Jego książki zostały przetłumaczone na 29 języków i sprzedane w nakładzie przekraczającym 60 milionów egzemplarzy na całym świecie. Jest jednym z trzech autorów, którzy sprzedali 2 miliony egzemplarzy pierwszego wydania (poza nim J.K. Rowling i Tom Clancy). Na podstawie jego prozy zrealizowano wiele produkcji kinowych i telewizyjnych.
Wydawało się, że rola obrońcy czarnoskórego ojca oskarżonego o zabójstwo białych mężczyzn, którzy zgwałcili i skatowali jego córkę, otworzy Jake’owi Brigance drogę do sławy i pieniędzy. Tymczasem trzy lata po wygranym procesie, o którym mówiono nie tylko w stanie Missisipi, Jake pozostaje małomiasteczkowym adwokatem i ledwie wiąże koniec z końcem. Szansa na zmianę tej sytuacji pojawia sie, gdy nieuleczalnie chory na raka Seth Hubbart popełnia samobójstwo i pozostawia po sobie kontrowersyjny testament.
Książkę można podzielić na trzy części. Zdecydowanie najlepiej wypada pierwsze dwieście stron, w których to autor doskonale nakreślił problem, który będzie motorem napędowym całej powieści. Następnie następują przygotowania do procesu i tu niestety tempo akcji mocno zwalnia i pojawia się kilka rozdziałów, które trochę mi się dłużyły. Na szczęście nie ma ich zbyt wiele i ostatnie sto pięćdziesiąt stron to Grisham, jakiego lubię najbardziej. Nie mam wątpliwości, że ten autor, jak nikt potrafi przedstawić zawiłości amerykańskiego systemu prawnego i to w dodatku w taki sposób, że nawet największy laik nie będzie miał problemów z ich zrozumieniem.
Więcej na moim blogu: http://oczytany.eu/czas-zaplaty-john-grisham/

Blisko trzy lata temu, pisałem Wam tutaj o świetnym thrillerze „Czas zabijania”, którą uważam za najlepszą książkę Johna Grishama. Ostatnio sięgnąłem po „Czas zapłaty”, w której to ten sam autor opisał dalsze losy bohaterów wspomnianej powieści.
John Grisham urodził się 8 lutego 1955 roku w Stanach Zjednoczonych. W 1977 roku studiując na Stanowym Uniwersytecie Missisipi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Blisko trzy lata temu, pisałem Wam tutaj o świetnym thrillerze „Czas zabijania”, którą uważam za najlepszą książkę Johna Grishama. Ostatnio sięgnąłem po „Czas zapłaty”, w której to ten sam autor opisał dalsze losy bohaterów wspomnianej powieści.
John Grisham urodził się 8 lutego 1955 roku w Stanach Zjednoczonych. W 1977 roku studiując na Stanowym Uniwersytecie Missisipi zdobył licencjat z rachunkowości. W 1981 roku uzyskał z kolei dyplom studiów prawniczych. Następnie otworzył kancelarię prawną, praktykując jednocześnie prawo cywilne i kryminalne. W 1983 roku został wybrany do parlamentu stanu Missisipi. Pewnego dnia przysłuchując się rozprawie o gwałt młodej kobiety, wpadł na pomysł napisania książki. Przez trzy lata, zbierał materiały i pisał w wolnych chwilach, aż do 1987 roku. Jednak ukończonej powieści „Czas zabijania” nikt nie chciał opublikować. Dopiero w czerwcu 1988 roku wydawnictwo Wynwood wydało ją w nakładzie 5 tysięcy egzemplarzy. Książka mimo dobrych recenzji, sprzedawała się niezbyt dobrze. Jego następna powieść „Firma”, ukończona w 1988 roku, stała się hitem, jeszcze przed wydaniem, a to za sprawą wytwórni Paramount Pictures, która zakupiła w rok przed jej wydaniem prawa do ekranizacji. W 1991 roku autor zrezygnował ze stanowiska w parlamencie stanowym i zajął się wyłącznie pisaniem. Kilka lat później wrócił jednak na salę sądową, żeby wygrać dla klienta sprawę oraz wysokie odszkodowanie. Jego książki zostały przetłumaczone na 29 języków i sprzedane w nakładzie przekraczającym 60 milionów egzemplarzy na całym świecie. Jest jednym z trzech autorów, którzy sprzedali 2 miliony egzemplarzy pierwszego wydania (poza nim J.K. Rowling i Tom Clancy). Na podstawie jego prozy zrealizowano wiele produkcji kinowych i telewizyjnych.
Wydawało się, że rola obrońcy czarnoskórego ojca oskarżonego o zabójstwo białych mężczyzn, którzy zgwałcili i skatowali jego córkę, otworzy Jake’owi Brigance drogę do sławy i pieniędzy. Tymczasem trzy lata po wygranym procesie, o którym mówiono nie tylko w stanie Missisipi, Jake pozostaje małomiasteczkowym adwokatem i ledwie wiąże koniec z końcem. Szansa na zmianę tej sytuacji pojawia sie, gdy nieuleczalnie chory na raka Seth Hubbart popełnia samobójstwo i pozostawia po sobie kontrowersyjny testament.
Książkę można podzielić na trzy części. Zdecydowanie najlepiej wypada pierwsze dwieście stron, w których to autor doskonale nakreślił problem, który będzie motorem napędowym całej powieści. Następnie następują przygotowania do procesu i tu niestety tempo akcji mocno zwalnia i pojawia się kilka rozdziałów, które trochę mi się dłużyły. Na szczęście nie ma ich zbyt wiele i ostatnie sto pięćdziesiąt stron to Grisham, jakiego lubię najbardziej. Nie mam wątpliwości, że ten autor, jak nikt potrafi przedstawić zawiłości amerykańskiego systemu prawnego i to w dodatku w taki sposób, że nawet największy laik nie będzie miał problemów z ich zrozumieniem.
Więcej na moim blogu: http://oczytany.eu/czas-zaplaty-john-grisham/

Blisko trzy lata temu, pisałem Wam tutaj o świetnym thrillerze „Czas zabijania”, którą uważam za najlepszą książkę Johna Grishama. Ostatnio sięgnąłem po „Czas zapłaty”, w której to ten sam autor opisał dalsze losy bohaterów wspomnianej powieści.
John Grisham urodził się 8 lutego 1955 roku w Stanach Zjednoczonych. W 1977 roku studiując na Stanowym Uniwersytecie Missisipi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Możliwe że taka gruba książka może odpychać, bo będzie za długo się ją czytało. Nic bardziej mylnego. Pochłania czytelnika w całości. Świetnie napisana fabuła, której nie da się przewidzieć do końca książki. Postaci też są fajnie wykreowani, niektórzy są o zabawnym charakterze jak Harry Rex lub Kuciem, albo pokazani na twardych, podstępnych prawników, którzy są gotowi na wszystko żeby tylko wygrać sprawę. Dlatego czytanie tej książki nie nudzi. Język również jest łatwo przyswajalny. Polecam

Możliwe że taka gruba książka może odpychać, bo będzie za długo się ją czytało. Nic bardziej mylnego. Pochłania czytelnika w całości. Świetnie napisana fabuła, której nie da się przewidzieć do końca książki. Postaci też są fajnie wykreowani, niektórzy są o zabawnym charakterze jak Harry Rex lub Kuciem, albo pokazani na twardych, podstępnych prawników, którzy są gotowi na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomimo sporej objętości przeczytałam ją gładko i szybko. Bardzo dobrze skonstruowana i poprowadzona fabuła. Można by rzec,że idealnie "skrojona" jak te markowe garnitury prawników;) Po prostu świetna.:)

Pomimo sporej objętości przeczytałam ją gładko i szybko. Bardzo dobrze skonstruowana i poprowadzona fabuła. Można by rzec,że idealnie "skrojona" jak te markowe garnitury prawników;) Po prostu świetna.:)

Pokaż mimo to

Nie czytałem pierwszej części, ale po przebyciu przygody z tą,
jestem skłonny jak najbardziej wziąć się i nadrobić zaległości.

+ uwielbiam w takich książkach pojawiające się na bohatera procesu- pułapki, w które bez problemu można wpaść, ale wyjście z nich- może wiązać się z dużym wyzwaniem
+ akcja, emocje - to tutaj z pewnością znajdziecie
+ dość prosta i dobrze opisana fabuła

- długość
- rzadko, ale niestety, pojawiały się fragmenty, które można było bez problemu pominąć, albo lepiej przedstawić czytelnikowi, gdyż były po prostu- nudne.

Czy polecam? Polecam.

Nie czytałem pierwszej części, ale po przebyciu przygody z tą,
jestem skłonny jak najbardziej wziąć się i nadrobić zaległości.

+ uwielbiam w takich książkach pojawiające się na bohatera procesu- pułapki, w które bez problemu można wpaść, ale wyjście z nich- może wiązać się z dużym wyzwaniem
+ akcja, emocje - to tutaj z pewnością znajdziecie
+ dość prosta i dobrze opisana...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

taka-jest-agata.blogspot.com

John Grisham w kontynuacji „Czasu zabijania”…
Czy dalsze losy przystojnego prawnika, są równie ciekawe jak pierwsza część cyklu?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią nt. „Czasu zapłaty”
Po kilku latach od słynnego procesu Carla Lee Hailey’a, Jake Brigance, jest nadal małomiasteczkowym adwokatem.
Dzięki temu, że wybronił mężczyznę skazanego na śmierć, jego nazwisko stało się znane. Niestety, nie przełożyło się to na ilość ciekawych spraw, trafiających do jego kancelarii, ani też na zwiększenie jego zasobów finansowych.
Nadal mieszka z żoną i córeczką w wynajętym przyciasnym domu i liczy, że fortuna kiedyś do niego się uśmiechnie.
Szansą na ów uśmiech losu(i to szeroki), może być list, który Brigance otrzymuje pewnego jesiennego poranka.
Nadawcą jest Seth Hubbart, milioner o którym mówi całe miasteczko…
Dzień wcześniej Clanton obiegła wieść o samobójstwie schorowanego, cierpiącego bogacza.
Hubbart umierał, powoli uśmiercał go rak, a mężczyzna wolał odejść z tego świata, na własnych warunkach.
Na taki krok decyduje się wielu cierpiących, chorych onkologicznie.
Ostatni list Setha, zawiera nową wersję testamentu i instrukcje dla prawnika.
Po zapoznaniu się, z treścią dokumentów, Jake zdaje sobie sprawę, że spełnienie ostatniej woli Pana Hubbarta będzie łączyło się z wygraniem bardzo ciężkiego procesu, ale może być to dla Niego, Jake’a niesamowita szansa na duże pieniądze i jeszcze większy prestiż.
Cóż tak osobliwego napisał w testamencie zmarły milioner?
Mianowicie, wydziedziczył swoje obie byłe żony, wszystkie, „kochające”, dzieci i wnuczęta.
A jeszcze rok wcześniej obiecywał i cały majątek!
Teraz symboliczną kwotę otrzyma kościół, okrągłą sumkę brat zmarłego, a 95% całości niejaka Lettie Lang.
Gdyby była to choć nowa partnerka Setha, ale jest to jego… gosposia, w dodatku ciemnoskóra!
W społeczności małego, południowoamerykańskiego miasteczka, niesłynącego z tolerancji to skandal!
Jake zdaje sobie sprawę, że będzie musiał zmierzyć się z miejscowymi obyczajami, po raz kolejny.
I po raz kolejny przed nim bardzo ciężkie zadanie…
Co więcej, nie myli się….
Mnogość adwokatów reprezentujących stronę przeciwną, przyprawia o zawrót głowy, nie tylko Brigance’a, ale i sędziego prowadzącego sprawę spadku.
Wzięci, znani, adwokaci próbują udowodnić, że Lettie zmusiła Pana Hubbarta do zmiany testamentu, świadcząc usługi, które nie mogłyby zostać zakwalifikowane jako sprzątanie.
Mogła też wykorzystywać zły stan zdrowia autora testamentu. Silne leki przeciwbólowe utrudniają jasność myślenia.
Rodzina Pani Lang należała do biednych, więc taki zastrzyk finansowy to niemal dar z niebios.
Lettie od tej pory oskarżana jest o różne nieetyczne działania.
Czy kobieta faktycznie, wymusiła cokolwiek na swoim pracodawcy?
Wyjaśnić to musi Jake.
A pomaga mu Portia, córka beneficjentki testamentu.
Muszą również odnaleźć Ancila Hubbarta, któremu należy się spora suma pieniędzy.
Obydwoje nie wiedzą, że mężczyzna posiada informacje, które pozwolą ujrzeć sprawę przekazania fortuny w ręce służącej, w zupełnie nowym świetle.
Jaką tajemnicę z przeszłości ukrywał zmarły Seth?
Tego dowiecie się czytając „Czas zapłaty”.
Moim zdaniem, jest to bardzo dobrze napisana kontynuacja. Nawet lepsza od słynnego „Czasu zabijania”.
Żałuję, że cykl powieści, których bohaterem jest Jake Brigance ma jedynie dwa tomy.
Główny bohater wzbudził moją sympatię i chętnie poznałabym jego dalsze losy….

taka-jest-agata.blogspot.com

John Grisham w kontynuacji „Czasu zabijania”…
Czy dalsze losy przystojnego prawnika, są równie ciekawe jak pierwsza część cyklu?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią nt. „Czasu zapłaty”
Po kilku latach od słynnego procesu Carla Lee Hailey’a, Jake Brigance, jest nadal małomiasteczkowym adwokatem.
Dzięki temu, że wybronił mężczyznę skazanego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Czas zabijania” uważam za jedną z najlepszych książek Johna Grishama. Dlatego nie mogłem nie przeczytać ciągu dalszego. „Czas zapłaty” może nie jest lepszy niż „Czas zabijania”, ale jeśli już to niewiele mu ustępuje. Generalnie jest to trochę inna książka. W dużej mierze wynika to z fabuły. Tam mieliśmy do czynienia z procesem w sprawie zabójstwa. Tu chodzi o podważenie testamentu. I m.in. dlatego ta książka J. Grishama jest dla mnie raczej powieścią obyczajową z elementami kryminału, a nie thrillerem prawniczym. Obyczajową, ponieważ świetnie opisuje amerykańskie Południe w końcówce lat 80-tych ubiegłego wieku. Kryminał – w końcu chcemy wiedzieć co skłoniło bogatego przedsiębiorcę do tego, aby 90% swojego majątku przekazać w spadku swojej pokojówce.
„Czas zapłaty” po raz kolejny udowadnia, iż J. Grisham jak mało kto zna funkcjonowanie amerykańskiego wymiaru sprawiedliwości. I po raz kolejny możemy się przekonać, że potrafi on na bazie tej wiedzy stworzyć bardzo interesującą powieść.
W mojej ocenie książka nie tylko dla fanów J. Grishama.

„Czas zabijania” uważam za jedną z najlepszych książek Johna Grishama. Dlatego nie mogłem nie przeczytać ciągu dalszego. „Czas zapłaty” może nie jest lepszy niż „Czas zabijania”, ale jeśli już to niewiele mu ustępuje. Generalnie jest to trochę inna książka. W dużej mierze wynika to z fabuły. Tam mieliśmy do czynienia z procesem w sprawie zabójstwa. Tu chodzi o podważenie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to