Świetna historia, ciekawe informacje, nazwiska, o których słyszałam w ujęciu typowo podręcznikowym, w zupełnie innym świetle - bardziej prywatnie. To jest świetny przykład opowieści o tym, co może dziać się z człowiekiem w obliczu skrajnych sytuacji.
Tylko 6 gwiazdek, bo język (albo tłumaczenie) bardzo słabe. Jednak przy tym, jak ciekawy temat książka porusza, przeszkadza to mniej niż zwykle.

Świetna historia, ciekawe informacje, nazwiska, o których słyszałam w ujęciu typowo podręcznikowym, w zupełnie innym świetle - bardziej prywatnie. To jest świetny przykład opowieści o tym, co może dziać się z człowiekiem w obliczu skrajnych sytuacji.
Tylko 6 gwiazdek, bo język (albo tłumaczenie) bardzo słabe. Jednak przy tym, jak ciekawy temat książka porusza, przeszkadza...

Fajnie jest zajrzeć za kulisy takiego hotelu jakim jest Ritz, gdy trwała wojna. Sporym minusem na książce położyła się nagłe wyskoki do przodu lub cofanie się w czasie co z zbiegiem czasu coraz bardziej denerwowało.

Fajnie jest zajrzeć za kulisy takiego hotelu jakim jest Ritz, gdy trwała wojna. Sporym minusem na książce położyła się nagłe wyskoki do przodu lub cofanie się w czasie co z zbiegiem czasu coraz bardziej denerwowało.

Szukałam ksiazki zabawnej, lekkiej, którą dobrze się czyta leżąc przy basenie, ale która nie jest tylko wypełnieniem czasu. Po przeczytaniu opisu na IV stronie okładki miałam pewne wątpliwości, ale spotkało mnie bardzo pozytywne rozczarowanie. W książce, co ważne wspartej rzetelnymi badaniami (!),ciekawie opowiedziano nie tylko historię samego hotelu Ritz, jego twórców i wyjątkowych gości, ale opowiedziano także historię, zwłaszcza okresu II wojny światowej, w tym szerokim, politycznym wymiarze.
Oczywiście część zajmują też opowieść "kto z kim", w tym m.in. Ingrid Bergman, Coco Chanel, Marlena Dietrich, Ernest Hemingway, Marcel Proust i Irwin Shaw. Przytoczono również wiele anegdotycznych sytuacji, i chociaż niektóre są już powszechnie znane, to nadal się dobrze o nich czyta:)
Książka nie jest pozbawiona również o wiele poważniejszych uwag, nie pozbawionych ironii, dotyczących m.in przyczyn postaw francuskiego społeczeństwa w czasach II wojny światowej. Przytoczone w bardzo przystępnej formie mogą zachęcić do dalszej lektury.
Książkę dobrze się czyta i chętnie sięgnę po inne pozycje tej Autorki. Polecam na urlop i nie tylko!

Szukałam ksiazki zabawnej, lekkiej, którą dobrze się czyta leżąc przy basenie, ale która nie jest tylko wypełnieniem czasu. Po przeczytaniu opisu na IV stronie okładki miałam pewne wątpliwości, ale spotkało mnie bardzo pozytywne rozczarowanie. W książce, co ważne wspartej rzetelnymi badaniami (!),ciekawie opowiedziano nie tylko historię samego hotelu Ritz, jego twórców i...

Przed wzięciem do ręki tej książki nie czytałam ani opisu ani opinii. W związku z tym nie sądziłam że będzie ona opowiadała dzieje hotelu Ritz w okresie drugiej wojny światowej. Trochę topornie szło mi jej czytanie - nie wiem czy to przez brak czasu, czy przez to że trochę się zawiodłam jej zawartością (myślałam że będzie to wymyślona opowieść osadzona w prawdziwym miejscu)... W moim odczuciu opowiadała w głównej mierze o Hemingway'u... Ale miała też dobre strony (nomen omen). Najbardziej podobały mi się rozdziały o sztuce i modzie.

Przed wzięciem do ręki tej książki nie czytałam ani opisu ani opinii. W związku z tym nie sądziłam że będzie ona opowiadała dzieje hotelu Ritz w okresie drugiej wojny światowej. Trochę topornie szło mi jej czytanie - nie wiem czy to przez brak czasu, czy przez to że trochę się zawiodłam jej zawartością (myślałam że będzie to wymyślona opowieść osadzona w prawdziwym...

Nie wiem co jest nie tak z tą książką, ale czytanie jej szło mi jak po grudzie.
Posiada wszystkie cechy interesującej lektury: najsłynniejszy hotel Paryża, gwiazdy filmu, estrady, słynni dziennikarze, niemieccy oficerowie, spiski, zdrady, romanse, intrygi itp.
Jednak nie wciągnęła mnie tak jak się spodziewałam. Przykro mi.
p

Nie wiem co jest nie tak z tą książką, ale czytanie jej szło mi jak po grudzie.
Posiada wszystkie cechy interesującej lektury: najsłynniejszy hotel Paryża, gwiazdy filmu, estrady, słynni dziennikarze, niemieccy oficerowie, spiski, zdrady, romanse, intrygi itp.
Jednak nie wciągnęła mnie tak jak się spodziewałam. Przykro mi.
p

Akcja książki toczy się w tytułowym paryskim hotelu przy placu Vendome. Autorka przedstawia losy autentycznych gości hotelu. Czytelnik przenosi się w czasie, poznaje klimat Paryża poczynając od końca XIX wieku, kiedy stolica Francji żyła aferą Dreyfusa. Gośćmi hotelu są arystokracji, paryska śmietanka, artyści również zagraniczni, politycy. W reszcie niemieccy okupanci. To tu podejmowane są najważniejsze decyzje dla Francji, ba Europy II wojny światowej. Pomimo dużej dawki historii książka utrzymana w lekkim stylu. Polecam

Akcja książki toczy się w tytułowym paryskim hotelu przy placu Vendome. Autorka przedstawia losy autentycznych gości hotelu. Czytelnik przenosi się w czasie, poznaje klimat Paryża poczynając od końca XIX wieku, kiedy stolica Francji żyła aferą Dreyfusa. Gośćmi hotelu są arystokracji, paryska śmietanka, artyści również zagraniczni, politycy. W reszcie niemieccy okupanci. To...

Luksusowy Hotel Ritz, który otwarł swoje podwoje w końcówce XIX stulecia i gościł jeszcze Marcela Prousta, był w czasie wojny taką Francją w pigułce. To tam robiło się interesy, tam spotykała się towarzyska i artystyczna śmietanka, tam panoszyli się niemieccy żołnierze, a za ścianą spiskowano przeciwko Hitlerowi. Książka, którą mam przed sobą nie opowiada jednak stricte o samym hotelu i jego gościach. Nie poczytamy tutaj zbyt wiele o luksusie, sławie i modzie, ani też o "niebezpiecznych związkach", jak to jest książka reklamowana. Przeczytamy za to o tym, co działo się we Francji przed, podczas i po II wojnie światowej (oczywiście w wielkim skrócie). Mazzeo pisze i o tych, którzy z nazistami współpracowali, jak i o tych, którzy angażowali się w niebezpieczną działalność przeciwko okupantowi. Odnośnie najbardziej znanych gości hotelowych, znajdziemy tu oczywiście wzmianki m.in. o Coco Chanel oraz o tym, jak to Ernest Hemingway, pisarz z przerośniętym ego, jako korespondent wojenny, "wyzwalał" Ritz... Takie postrzeganie Hotelu Ritz jako pępka świata, wokół kręci się wszystko - od afery Dreyfusa, po utworzenie UE - nieszczególnie mnie jednak przekonuje. Poza tym denerwowało mnie ciągłe uciekanie autorki w retrospekcje albo - wręcz przeciwnie - wybieganie wprzód - tak, że momentami trudno się zorientować, o jakim czasie aktualnie pisze Mazzeo. Ciekawie, ale trochę chaotycznie i po łebkach, no i mało Ritza w Ritzu. Jak często to bywa, zawartość książki rozmija się z opisami na okładce, a zatem z oczekiwaniami czytelników.

Luksusowy Hotel Ritz, który otwarł swoje podwoje w końcówce XIX stulecia i gościł jeszcze Marcela Prousta, był w czasie wojny taką Francją w pigułce. To tam robiło się interesy, tam spotykała się towarzyska i artystyczna śmietanka, tam panoszyli się niemieccy żołnierze, a za ścianą spiskowano przeciwko Hitlerowi. Książka, którą mam przed sobą nie opowiada jednak stricte o...

Hotel Ritz-świadek najbardziej burzliwych wydarzeń minionego wieku. Za jego murami toczyły się dyskusje wagi światowej. W jego pokojach dokonywały się najgłośniejsze zdrady. Miejsce skandali, plotek, ale przede wszystkim symbol luksusu i ekstrawagancji. Niesamowita książka! Sięgając po nią w bibliotece, spodziewałam się przeczytać historie zawiłe, pełne konfliktów, akcji, namiętności i nienawiści. Nie zawiodłam się. Polecam każdemu, kto choć w małym stopniu interesuje się I, II wojną światową, kulturą zeszłego stulecia, lub po prostu chce przeczytać książkę niebanalną, opowiadającą o prawdziwych wydarzeniach, w sposób bardzo lekki i wciągający. :)

Hotel Ritz-świadek najbardziej burzliwych wydarzeń minionego wieku. Za jego murami toczyły się dyskusje wagi światowej. W jego pokojach dokonywały się najgłośniejsze zdrady. Miejsce skandali, plotek, ale przede wszystkim symbol luksusu i ekstrawagancji. Niesamowita książka! Sięgając po nią w bibliotece, spodziewałam się przeczytać historie zawiłe, pełne konfliktów, akcji,...

Gdybym się was zapytała o nazwę najsłynniejszego hotelu jaki znacie, to zapewne byście wymienili: Hilton lub Mariott. Niektórym być może przyszłoby do głowy wspomnieć o hotelu Ritz, który znajduje się na placu Vendome w Paryżu. Hotel Ritz to nie jest zwyczajna, nowoczesna budowa. O nie! To luksusowe, elitarne miejsce i to już od momentu jego powstania. Hotel Ritz powstał 1898 roku. Jego założycielem był Cezar Ritz, który nie urodził się jako potentat hotelowy, a jako zwyczajny Francuz, który zaczynał budować fortunę od najniższego szczebla podrzędnego pracownika różnorakich hoteli. Tło oraz atmosferę otwarcia Hotelu Ritz doskonale pamiętał i przeniósł na karty swoich powieści klasyk literatury - Marcel Proust. Młodziutki pisarz, w 1898 roku był częstym gościem w Ritzu, by wkupić się w świat intelektualnej society Paryża.

Choć ograniczenie socjety oraz środowiska, gości cieszących się ze splendoru przebywania w tak wytwornym , obleganym, najnowocześniejszym miejscy spotkań intelektualno-kulturalnym jedynie do Paryżan byłoby tezą zafałszowaną. W Ritzu pomieszkiwali najważniejsze, największe osobowości żyjące w końcowych latach XIX wieku, ale i także w kolejnych latach, aż do chwili obecnej. Ritz pełnił swoją funkcje nawet w latach II wojny światowej, kiedy to armia niemiecka ( pod przywództwem Hermanna Göring) wkroczyła do Francji i okupowała Paryż. Wówczas to Ritz stał się "domem" da samego Hermanna Goringa (który zajął apartament zajmowany do tej pory przez amerykańską milionerkę Laure Mae Corrigan),ale i dla całego wyższego szczebla niemieckich oficerów.

Można by myśleć, że w czasie okupacji z Paryża inteligenci, ludzie kultury i sztuki, obywatele całego świata szybciutko go opuścili . Nic bardziej mylnego. Oczywiście część uciekło, ale spora część z ówczesnych gości hotelu pozostała (choć np. ambasada USA nawoływała swoich obywateli by wracali do ojczyzny).

I tu powrócę do Laury Mae Corrigan, która została, a władze USA w obawie, że kobieta swoimi znacznymi dywidendami będzie wspierać NIemcy znacząco ograniczyła jej przelewy z ojczyzny. O tym , jak milionerka ukrywała swoją biżuterię, futra ( na których punkcie obsesje miał sam Goring) i komu ofiarnie pomagała przeczytacie w rozdziale poświęconej tejże kobiecie.

"Wiosną 1942 roku w hotelu Ritz zatrzymał się włoski minister spraw zagranicznych, hrabia Galeazzo Ciano, zięć faszystowskiego wodza Benita Mussoliniego. W swoim wojennym dzienniku Ciano cierpko zauważył, iż Goring " nie powiedział nic, co by było warte zanotowania.(...).Przez cały czas mówił o klejnotach, jakie posiada.(...) Mówiono mi, że bawi się drogimi kamieniami jak dziecko kulkami. "

Tak wiec, jak widzicie książka Tilara J. Mazzeo to pozycja nie tylko o hotelu, miejscu estetyki Ritza, o jego wygodach, o stylu wyniosłym a jednocześnie staromodnym, o nieskazitelnej czystości (w obawie wybuchu epidemii gruźlicy czy cholery),o jego innowacjach. Ale także "Hotel Ritz. Życie, śmierć i zdrada w Paryżu" to relacja z wycinków życia gości Ritza:artystów, intelektualistów, wchodzących w świat filmu i aktorek teatralnych, reżyserów filmowych, awagardowych projektantów, fotografów, rzeźbiarzy , pisarzy, ale i szpiegów, pracowników, którzy byli kolaborantami lub działali na rzecz ruchu oporu Francji.

Czytanie tej książki była dla mnie podróżą historyczną poprzez dwa stulecia z interesującymi, niebanalnymi towarzyszami , a w tle wątki społeczno-gospodarcze. Dlatego jeśli pragniecie odkryć skrywane tajemnice m.in.: Marcela Prousta, markizy Luisy Casati, Laury Mae Corrigana, Ernesta Hemingwaya, Arletty, Coco Chanel, Blanche Auzello, Ingrid Bergman, Marlene Dietrich czy kelnera żydowskiego pochodzenia, który pomagał fałszować i ukrywać innych Żydów to zachęcam gorąco. Jeśli bardziej interesują was wątki typowo wojenne, to może zainteresują was to, ze to właśnie w Ritzu powstawały plany zamachu na życie samego Adolfa Hitlera. A żeby nie było tak kolorowo, że hotel Ritz był tak cudownym miejscem na zakończenie zacytuje wam opinię innego klasyka Oskara Wilde.

"(...) nieprzyjemne i brzydkie oświetlenie , mogące zniszczyć oczy, nie było (w nich) choćby świecy czy lampki nocnej, przy której można by poczytać w łóżku. Po za tym kto chcę mieć w swoim pokoju zamontowaną na stałe umywalkę? Ja nie. Schowajcie to. Wolę dzwonić po wodę, kiedy jej potrzebuję".

Gdybym się was zapytała o nazwę najsłynniejszego hotelu jaki znacie, to zapewne byście wymienili: Hilton lub Mariott. Niektórym być może przyszłoby do głowy wspomnieć o hotelu Ritz, który znajduje się na placu Vendome w Paryżu. Hotel Ritz to nie jest zwyczajna, nowoczesna budowa. O nie! To luksusowe, elitarne miejsce i to już od momentu jego powstania. Hotel Ritz powstał...

Książka jest źle zatytułowana i źle reklamowana. Źle dobrane są opinie i cytaty z tyłu książki. Bo w tej książce Ritza jest mało. Malo jest też życia, śmierci i zdrady w Ritzu - jak reklamowana jest książka. Dużo natomiast jest historii. Historii trudnej, bo I i II wojny światowej, która skupia się na Paryżu ogólnie, ale też nie tylko. Bardzo dużo postaci, nazwisk i faktów. Tak dużo, że łatwo jest się zagubić. Brak tej książce fabuły, jest to bardziej dokument historyczny, dla którego Hotel Ritz miał być swoistym szkieletem, ale nie jestem przekonana, czy ten zabieg się udał. Polecam osobom, które interesują się historią II wojny światowej - w przeciwnym wypadku, będą zawiedzeni.

Książka jest źle zatytułowana i źle reklamowana. Źle dobrane są opinie i cytaty z tyłu książki. Bo w tej książce Ritza jest mało. Malo jest też życia, śmierci i zdrady w Ritzu - jak reklamowana jest książka. Dużo natomiast jest historii. Historii trudnej, bo I i II wojny światowej, która skupia się na Paryżu ogólnie, ale też nie tylko. Bardzo dużo postaci, nazwisk i faktów....