nie polecam dla kogoś, kto niewiele wie o wojnie domowej i szuka jakiejś książki na początek. Tu jest za dużo specyfiki i koncentracji na bardzo wybranej tematyce.

Ogólnie autor niesiony jest wezbraną falą syjonistycznego antykomunizmu, co nakazuje podchodzić do jego rewelacji o Brygadach Międzynarodowych ostrożnie. Ale nie znalazłem tam nic, co by wzbudziło moje podejrzenia odnośnie konkretnych zdarzeń, można mieć najwyżej wątpliwości, czy machając tą antystalinowską miotłą nie wziął zbyt dużego zamachu (w sensie czy nie zbyt łatwo popada w uogólnienia). No i trafiają się błędy faktograficzne, np. z Ibarruri autor zrobił analfabetkę (w rzeczywistości pisała długie bombastyczne artykuły do prasy komunistycznej).

Polecam zwłaszcza miłośnikom klechdy o bohaterskich Brygadach Międzynarodowych, walczących z faszyzmem o wolność i demokrację. Nie polecam tym, którzy czytali np. Gerbena Zaagsmę i podobne prace o kwestii żydowskiej w czasie wojny, od Steina raczej nic nowego się nie dowiedzą.

nie polecam dla kogoś, kto niewiele wie o wojnie domowej i szuka jakiejś książki na początek. Tu jest za dużo specyfiki i koncentracji na bardzo wybranej tematyce.

Ogólnie autor niesiony jest wezbraną falą syjonistycznego antykomunizmu, co nakazuje podchodzić do jego rewelacji o Brygadach Międzynarodowych ostrożnie. Ale nie znalazłem tam nic, co by wzbudziło moje...

Ciekawe wspomnienia spisane jednak po kilkudziesięciu latach i rojące się od błędów. Stein myli na przykład nazwiska, podaje mity (Tito w Brygadach Międzynarodowych). Autor pisze z punktu widzenia wiedzy, która posiadał w momencie pisania, wiec jego spojrzenie nie jest obiektywne.

Ciekawe wspomnienia spisane jednak po kilkudziesięciu latach i rojące się od błędów. Stein myli na przykład nazwiska, podaje mity (Tito w Brygadach Międzynarodowych). Autor pisze z punktu widzenia wiedzy, która posiadał w momencie pisania, wiec jego spojrzenie nie jest obiektywne.

Spowiedź członka Brygad Międzynarodowych w dużej mierze burząca mit zbudowany przez komunistów wokół tej formacji. Ciekawe, ale jeśli ktoś czytał książki Pio Moa, Chodakiewicza czy też choćby Beevora o wojnie domowej w Hiszpanii to nie będzie specjalnie zaskoczony.

Spowiedź członka Brygad Międzynarodowych w dużej mierze burząca mit zbudowany przez komunistów wokół tej formacji. Ciekawe, ale jeśli ktoś czytał książki Pio Moa, Chodakiewicza czy też choćby Beevora o wojnie domowej w Hiszpanii to nie będzie specjalnie zaskoczony.

Pamiętniki Steina z okresu hiszpańskiej wojny domowej są bardzo ciekawą lekturą. Autor trafił do polskiej brygady im. Dąbrowskiego i tam pełnił funkcje komisarza politycznego. Ponieważ, autor pisał swoje wspomnienia kilkanaście lat po opisywanych wydarzeniach, odnosi się on z rezerwą oraz rozczarowaniem do komunizmu, co wyraźnie jest akcentowane w pamiętnikach. Ze względu na funkcję autora, nie ma w tych pamiętnikach zbyt wielu krwi, nie da się odtworzyć na ich podstawie żadnej bitwy. Sporo miejsca autor poświęca temu co działo się na tyłach, jak wyglądały czystki wśród żołnierzy, dlaczego żołnierze Brygad Międzynarodowych nie mieli broni. Naprawdę jest to fascynująca lektura, gdzie akurat w hiszpańskich tematach nie ma przesady. Na plus zasługuje także redakcja, która tam gdzie trzeba było poprawiała i prostowała błędy autora. Denerwujące natomiast były wstawki o polskim antysemityzmie które powtarzał zarówno u Sygmunt Stein, jak i jego córki. Siłą rzeczy, ponieważ autor był żydem urodzonym na terenie II RP, na łamach pamiętników przewija się wiele polskich postaci, co wpływa jeszcze bardziej na ciekawość lektury. Sporo jest też ogólnych wspomnień na przykład o Andre Martym czy Dolores Gomez, których autor miał okazję poznać osobiście. Podsumowując, wspomnienia Steina to bardzo ciekawa lektura, którą można polecić nie tylko fascynatom hiszpańskiej wojny domowej.

Pamiętniki Steina z okresu hiszpańskiej wojny domowej są bardzo ciekawą lekturą. Autor trafił do polskiej brygady im. Dąbrowskiego i tam pełnił funkcje komisarza politycznego. Ponieważ, autor pisał swoje wspomnienia kilkanaście lat po opisywanych wydarzeniach, odnosi się on z rezerwą oraz rozczarowaniem do komunizmu, co wyraźnie jest akcentowane w pamiętnikach. Ze względu...

Mało jest współczesnych książek w języku polskim, traktujących o wydarzeniu będącym preludium II Wojny Światowej. Historiografia peerelowska zrobiła wielką krzywdę tematyce wojny domowej w Hiszpanii. Nachalna apoteoza stalinowców, wrzuconych razem do jednego worka z siłami demokratycznymi, które walczyły z Legionem Condor, ochotnikami z Mussoliniego czy frankistami, spowodowała, że temat ten, po 1989 roku, był traktowany niczym zgniłe jajo i musiał się w Polsce zdecydowanie "odleżeć". Pojedyncze, wartościowe pozycje, które ukazały się przez ten czas na polskim rynku, takie jak chociażby opracowanie J.E. Galana (Niewygodna historia wojny domowej),czy wcześniejsze wspomnienia J.Hibnera (Życie niepokorne),to jednak nadal jedynie kropla w morzu. Brak ciągle wartościowego, świeżego, opracowania, biorącego na warsztat udział w tym konflikcie polskich ochotników. Dlatego też książka Steina, warta jest aby się z nią zapoznać. Nie jest to dzieło porywające literacko, ale stanowi doskonałe studium umysłu zniewolonego, wyzwalającego się z komunistycznego ukąszenia kosztem potężnego, psychicznego kaca. Pokazuje też, wbrew temu co piszą współcześni, prawicowi publicyści, że Brygady Międzynarodowe, to nie tylko agenci Kominternu i degeneraci z polskiej bezpieki, ale również prości idealiści z całego świata, dostrzegający zagrożenie jakim był faszyzm.

Mało jest współczesnych książek w języku polskim, traktujących o wydarzeniu będącym preludium II Wojny Światowej. Historiografia peerelowska zrobiła wielką krzywdę tematyce wojny domowej w Hiszpanii. Nachalna apoteoza stalinowców, wrzuconych razem do jednego worka z siłami demokratycznymi, które walczyły z Legionem Condor, ochotnikami z Mussoliniego czy frankistami,...

Świetne, choć przerażające wspomnienia z frontu walki o demokrację w Hiszpanii. Interesujące tym bardziej, że ten temat był ideologizowany przez sowietów i władze zależnych krajów a potem cześć żołnierzy walczących z faszyzmem szargali rozmaici kanapowi cenzorzy i domorośli lustratorzy dziejów. Świetny, szczery, osobisty i bezpośredni opis wydarzeń, bez politycznych zakusów i gloryfikowania poniesionej ofiary. To także historia rozczarowania komunizmem w wydaniu radzieckim. Polecam dociekliwym.

Świetne, choć przerażające wspomnienia z frontu walki o demokrację w Hiszpanii. Interesujące tym bardziej, że ten temat był ideologizowany przez sowietów i władze zależnych krajów a potem cześć żołnierzy walczących z faszyzmem szargali rozmaici kanapowi cenzorzy i domorośli lustratorzy dziejów. Świetny, szczery, osobisty i bezpośredni opis wydarzeń, bez politycznych zakusów...