Jak już kiedyś Wam wspomniałem w tym roku staram się czytać książki według pewnych schematów. Po pierwsze jedna książka polska, jedna zagraniczna. Po drugie wyczytuję książki z wydawnictw, których do tej pory nie czytałem. Tym sposobem w moje ręce trafiła książka pt. Niezapisana opowieść. Powieść ta została napisana przez Charlesa Martina i ukazała się w serii Złota Edycja Wydawnictwa Edycja Świętego Pawła.

Powieść przedstawia losy bardzo znanej aktorki Katie Quinn. Kobieta wielokrotnie próbuje popełnić samobójstwo. Przy ostatniej próbie ratuje ją ojciec Steady oraz tajemniczy Sundey. To właśnie duchowny łączy losy obojga bohaterów i prosi on Sundeya, aby pomógł zagubionej aktorce. Ten podejmuje się tego bardzo trudnego zadania i wraz z nią wyjeżdża do Francji. Czy uda się mu się pomóc Katie dowiecie się z kart powieści.

Tytuł ten czytało mi się całkiem dobrze. Powieść ma 381 stron, na przeczytanie, których potrzebowałem ośmiu dni oraz ośmiu posiedzeń. Wynik ten plasuje książkę na 106 miejscu wśród 168 książek przeczytanych Na Tronie. "Niezapisana opowieść" to bardzo ciekawa historia, którą warto poznać. Polecam ją Wam z czystym sumieniem.

https://www.facebook.com/czytamnatronie

Jak już kiedyś Wam wspomniałem w tym roku staram się czytać książki według pewnych schematów. Po pierwsze jedna książka polska, jedna zagraniczna. Po drugie wyczytuję książki z wydawnictw, których do tej pory nie czytałem. Tym sposobem w moje ręce trafiła książka pt. Niezapisana opowieść. Powieść ta została napisana przez Charlesa Martina i ukazała się w serii Złota Edycja...

Życie plecie dziwne scenariusze, ale nie trzeba się bać, zaufać i iść!
"Położyłem się i otworzyłem swój dziennik, wsłuchując się w skrzypienie podłogi nade mną, wyznaczające rytm jej kroków. Godzinę później, gdzieś około piątej nad ranem, usłyszałem zamykanie drzwi i powolne kroki na schodach. Z niższego piętra dotarł dźwięk otwieranych i zamykanych kolejno drzwi, a potem z odległego krańca zamku dał się słyszeć dźwięk fortepianu. Cichy. Łagodny i kojący. Pełen tęsknoty. Usiadłem na szczycie schodów i słuchałem z długopisem w ręku. Zagrała jeden utwór, a potem drugi, po czym weszła na górę po schodach."

Życie plecie dziwne scenariusze, ale nie trzeba się bać, zaufać i iść!
"Położyłem się i otworzyłem swój dziennik, wsłuchując się w skrzypienie podłogi nade mną, wyznaczające rytm jej kroków. Godzinę później, gdzieś około piątej nad ranem, usłyszałem zamykanie drzwi i powolne kroki na schodach. Z niższego piętra dotarł dźwięk otwieranych i zamykanych kolejno drzwi, a potem z...

Cieszę się, że nie przeczytałam tej książki jako pierwszej tego autora, bo… bym nie polubiła go tak bardzo, jak go lubię! Najsłabsza z jego książek przetłumaczonych na polski. I nie wiem, bo nie czytałam w wersji oryginalnej, czy to nie jest przypadkiem kwestia tłumaczenia. Ta książka zupełnie nie dorasta do innych powieści Charlesa Martina.

Cieszę się, że nie przeczytałam tej książki jako pierwszej tego autora, bo… bym nie polubiła go tak bardzo, jak go lubię! Najsłabsza z jego książek przetłumaczonych na polski. I nie wiem, bo nie czytałam w wersji oryginalnej, czy to nie jest przypadkiem kwestia tłumaczenia. Ta książka zupełnie nie dorasta do innych powieści Charlesa Martina.

Poruszająca, wzruszająca, czasami wkurzająca. Zdecydowanie polecam. Pochłania od pierwszej do ostatniej strony :)

Poruszająca, wzruszająca, czasami wkurzająca. Zdecydowanie polecam. Pochłania od pierwszej do ostatniej strony :)

Piękna opowieść o samotności, szukaniu siebie, odwadze, by konfrontowac świat i stawiac czola problemom. O mocy przyjazni, wartosci czyjegos spojrzenia z dystansem na nasze sprawy, objęcia tym spojrzeniem naszej przeszłości i przyszłości. Była mi bardzo potrzebna do wyciszenia się, znalazłam w tej lekturze dużo przyjemności i komfortu. Sięgnę po kolejne pozycje Charlesa Martina

Piękna opowieść o samotności, szukaniu siebie, odwadze, by konfrontowac świat i stawiac czola problemom. O mocy przyjazni, wartosci czyjegos spojrzenia z dystansem na nasze sprawy, objęcia tym spojrzeniem naszej przeszłości i przyszłości. Była mi bardzo potrzebna do wyciszenia się, znalazłam w tej lekturze dużo przyjemności i komfortu. Sięgnę po kolejne pozycje Charlesa Martina

Piękna i wzruszająca opowieść o dwojgu ludzi, umarłych za życia, którzy dopiero dzięki spotkaniu ze sobą, potrafią do tego życia powrócić i odkryć jego pełnię. Historia o cierpieniu, wybaczeniu i odkupieniu. Gorąco polecam :)

Piękna i wzruszająca opowieść o dwojgu ludzi, umarłych za życia, którzy dopiero dzięki spotkaniu ze sobą, potrafią do tego życia powrócić i odkryć jego pełnię. Historia o cierpieniu, wybaczeniu i odkupieniu. Gorąco polecam :)

Charles Martin po raz kolejny udowadnia, że ma niezwykły talent. Powieść wzrusza do łez i dotyka takich części serca, które zwykle są dobrze ukryte, ze strachu przed zbytnim odsłonieniem siebie.
Zdecydowanie polecam!

Charles Martin po raz kolejny udowadnia, że ma niezwykły talent. Powieść wzrusza do łez i dotyka takich części serca, które zwykle są dobrze ukryte, ze strachu przed zbytnim odsłonieniem siebie.
Zdecydowanie polecam!

Poruszająca opowieść i naprawianie się nawzajem swoimi połamanymi kawałkami.

Poruszająca opowieść i naprawianie się nawzajem swoimi połamanymi kawałkami.

A dla mnie to najslabsza powieść tego autora. Historia naciągana, postaci przerysowane. Całość mało realna. Dobrnęłam do końca ale z poczuciem zawodu.

A dla mnie to najslabsza powieść tego autora. Historia naciągana, postaci przerysowane. Całość mało realna. Dobrnęłam do końca ale z poczuciem zawodu.

Polecam.

Polecam.