Najbardziej kompleksowe ujęcie najważniejszych Objawień Maryjnych z okresu ostatnich 200 lat. Ujętych w kontekście Biblijnym. Zresztą autor robi wypady też odnośnie innych Objawień, nie zawsze uznanych przez Kościół. Jeśli uznaje, że wiążą się z tymi będącymi tematem głównym pracy. Jak np. Marii De Valles. Też do Małgorzaty M. Alacoqoe, Jana Bosco, Jana Eudesa, Faustyny, Beauraing, L'Ile Bouchard (koło Chinon),Akita. Zwraca uwagę, że Bóg został "wypędzony" w XIX wieku, a wykaz błędów zawartych w Syllabusie z 1864 roku - znalazł potwierdzenie w następnym stuleciu. "Wieku demonów". Odnośnie Fatimy - też mamy tutaj cezurę 1960 roku - ale jako daty minimum, po której można ujawnić III Tajemnicę. Nawrócenie Alfonsa Ratisbonne'a - założyciela Zakonu Sióstr Matki Bożej z Syjonu - nastąpiło dzięki cudownemu Medalikowi Katarzyny Laboure. W La Salette Matka Boska potępiła w ostrych słowach niegodziwych księży (pamiętajmy o tym by nie zwalać całego zła na II Sobór Watykański). Maryja przypomina, że Francja nie spełniła próśb Jej Syna !!! Ponieważ Matka Boska weszła do Nieba, może objawiać się w dowolnym miejscu i czasie ( jak rozumiem dotyczy to też Matki Boskiej Pilar z Saragossy?) i czynić cuda. Zarówno w przypadku Lourdes jak i Fatimy mamy legendy o nawróconych muzułmanach/ankach. Związek Sowiecki przyrównany jest tu do Kanaanu. Podobało mi się zestawienie:
Portugalia - Rosja
Dawid - Goliat
Pokora - Pycha
Maryja - Smok.
Nabożeństwo do 2 Serc ściśle wiąże się z przyjściem Królestwa Niebieskiego, a na końcu czasów będzie - jeden Bóg, jedna wiara, jeden chrzest, jeden pasterz.
Warto zwrócić uwagę, dlaczego Cud Słońca w Fatimie jest skierowany - do wszystkich ! Nawiedzenia Maryi, należy traktować jako znak sprzeciwu wobec ducha czasu.

Najbardziej kompleksowe ujęcie najważniejszych Objawień Maryjnych z okresu ostatnich 200 lat. Ujętych w kontekście Biblijnym. Zresztą autor robi wypady też odnośnie innych Objawień, nie zawsze uznanych przez Kościół. Jeśli uznaje, że wiążą się z tymi będącymi tematem głównym pracy. Jak np. Marii De Valles. Też do Małgorzaty M. Alacoqoe, Jana Bosco, Jana Eudesa, Faustyny,...

Żyjemy w świecie, w którym coraz częściej Boga odstawia się na dalszy plan, albo w ogóle się Go pomija. Szerzy się ateizm i inne ruchy, którym są obce wartości chrześcijańskie. Krytyka Kościoła Katolickiego, czy ataki na księży są na porządku dziennym, a samozwańcze „autorytety” starają się nam wmówić, iż wiara w obecnych czasach nie ma już racji bytu. Tymczasem Bóg jest i na przestrzeni wieków wielokrotnie dawał o sobie znać. W ciąg cudownych interwenci Bożych w nasze czasy szczególnie wpisują się objawienia maryjne. Bóg za pomocą Matki Bożej przypomina nam o potrzebie modlitwy, o ważnych treściach wiary oraz pomaga w głębszym jej przeżywaniu. Trzeba jednak pamiętać, iż Maryja nie objawia nam nowych prawd wiary ani nie usuwa już istniejących, ale poprzez swoje orędzia pomaga jedynie w lepszym zrozumieniu ostatecznego objawienia swojego Syna, Jezusa Chrystusa. Oczywiście wszystkie te objawienia zaliczają się do tzw. objawień prywatnych, wiec nie należą do depozytu wiary - to wierni decydują, czy w nie uwierzyć, czy też nie. Niemniej jednak myślę, że warto lepiej się z nimi zapoznać, gdyż ich treść możne stanowić dobrą okazję do pogłębienia i ożywienia naszej wiary, a także przypomnienia sobie jej podstawowych prawd.

Książka zaczyna się od krótkiego opisu historii pobożności maryjnej. Autor w zwięzły i przystępny sposób streszcza nam rozwój kultu maryjnego na przestrzeni wieków oraz trudności jakie napotykał na swojej drodze, jednocześnie pokazując jego szczególne znaczenie w kształtowaniu się ducha patriotycznego i religijnego wielu narodów. Dla mnie osobiście dużym zaskoczeniem była to, iż istnieje tak dużo udokumentowanych objawień i cudów za wstawiennictwem Matki Bożej. Choć od dłuższego czasu interesuje się tą tematyką, to o niektórych z przytaczanych objawień do tej pory w ogóle nie słyszałam. Kolejne rozdziały książki są w całości poświęcone czterem najbardziej znanym i oficjalnie potwierdzonym przez Kościół Katolicki objawieniom maryjnym, które miały miejsce w XIX i XX wieku: Ru du Bac w Paryżu (1830),alpejskim La Salette (1846),Lurdes u stóp Pirenejów (1858) i Fatimie (1917). Patrick Sandrin szczegółowo opisuje każde z nich - przytacza ich treść, wyjaśnia kontekst historyczny i znaczenie dla świata oraz poddaje głębokiej analizie. Dzięki temu czytelnik ma okazję zapoznać się nie tylko z głównym wątkiem przesłania, ale jednocześnie odkryć ich całkowite bogactwo i głębię. Autor w ciekawy sposób podkreśla również podobieństwa i różnice między nimi. Do tej pory zawsze myślałam, że każde z objawień maryjnych jest odrębnym przesłaniem, natomiast Patrick Sandrin udowodnia, że wszystkie one są niejako ze sobą powiązane i po szczegółowej ich analizie można się w nich śmiało doszukać ukrytego zamysłu - stanowią one jakby pewną całość, rozwijają wspólny wątek, odpowiadają sobie poprzez czas i przestrzeń. Jak się okazuje nic nie jest bez znaczenia, nawet miejsce i czas objawień oraz osoby, którym Maryja powierza swoje orędzia. Autor podkreśla również, iż wszystkie z objawień są przepełnione symboliką biblijną i że w całości opierają się na tekstach zaczerpniętych z Biblii bez jakichkolwiek prób zastąpienia ich czymś innym.

Ci, którzy zaglądają na mojego bloga pewnie się już zorientowali, iż lubię czytać pozycje o tematyce religijnej. Z racji tego, iż wiara stanowi ważny czynnik w moim życiu, zawsze z ciekawością sięgam po tego typu publikacje z nadzieją, że wniosą w moją codzienność wiele ciekawych informacji. Tak też było w przypadku książki „Niebo otwarte” i po raz kolejny się nie zawiodłam. Po skończonej lekturze śmiało mogę napisać, iż stanowi ona niezwykle interesujące i praktycznym kompendium wiedzy na temat najgłośniejszych objawień maryjnych, które maiły miejsce w przeciągu ostatnich dwustu lat. Patrick Sandrin podszedł do tej pozycji z całkowitą precyzją i znajomością tematu. Wszystkie przedstawione argumenty są rzeczone i dokładnie udokumentowane. Autor nie narzuca swojego zdania, jedynie prezentuje wyniki swoich wieloletnich badań. Natomiast to od nas zależy, czy w nie uwierzymy, czy nie też nie. Co prawda nie jest to łatwa lektura, choćby przez duży natłok informacji w niej zawartych - miejscami potrzebowałam dużo wysiłku, aby się na niej skupić i podążać za tokiem myśli autora. Niemniej jednak na pewno warto po nią sięgnąć, bo skłania do zadumy i refleksji nad swoim życiem. I naprawdę nie trzeba być bardzo wierzącym, nie trzeba być ortodoksem, aby przeczytać tę książkę z przyjemnością i ciekawością. Polecam.

[opinia pochodzi z bloga: http://bierziczytaj.blogspot.com]

Żyjemy w świecie, w którym coraz częściej Boga odstawia się na dalszy plan, albo w ogóle się Go pomija. Szerzy się ateizm i inne ruchy, którym są obce wartości chrześcijańskie. Krytyka Kościoła Katolickiego, czy ataki na księży są na porządku dziennym, a samozwańcze „autorytety” starają się nam wmówić, iż wiara w obecnych czasach nie ma już racji bytu. Tymczasem Bóg jest i...