Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żyjemy w świecie, w którym coraz częściej Boga odstawia się na dalszy plan, albo w ogóle się Go pomija. Szerzy się ateizm i inne ruchy, którym są obce wartości chrześcijańskie. Krytyka Kościoła Katolickiego, czy ataki na księży są na porządku dziennym, a samozwańcze „autorytety” starają się nam wmówić, iż wiara w obecnych czasach nie ma już racji bytu. Tymczasem Bóg jest i na przestrzeni wieków wielokrotnie dawał o sobie znać. W ciąg cudownych interwenci Bożych w nasze czasy szczególnie wpisują się objawienia maryjne. Bóg za pomocą Matki Bożej przypomina nam o potrzebie modlitwy, o ważnych treściach wiary oraz pomaga w głębszym jej przeżywaniu. Trzeba jednak pamiętać, iż Maryja nie objawia nam nowych prawd wiary ani nie usuwa już istniejących, ale poprzez swoje orędzia pomaga jedynie w lepszym zrozumieniu ostatecznego objawienia swojego Syna, Jezusa Chrystusa. Oczywiście wszystkie te objawienia zaliczają się do tzw. objawień prywatnych, wiec nie należą do depozytu wiary - to wierni decydują, czy w nie uwierzyć, czy też nie. Niemniej jednak myślę, że warto lepiej się z nimi zapoznać, gdyż ich treść możne stanowić dobrą okazję do pogłębienia i ożywienia naszej wiary, a także przypomnienia sobie jej podstawowych prawd. Książka zaczyna się od krótkiego opisu historii pobożności maryjnej. Autor w zwięzły i przystępny sposób streszcza nam rozwój kultu maryjnego na przestrzeni wieków oraz trudności jakie napotykał na swojej drodze, jednocześnie pokazując jego szczególne znaczenie w kształtowaniu się ducha patriotycznego i religijnego wielu narodów. Dla mnie osobiście dużym zaskoczeniem była to, iż istnieje tak dużo udokumentowanych objawień i cudów za wstawiennictwem Matki Bożej. Choć od dłuższego czasu interesuje się tą tematyką, to o niektórych z przytaczanych objawień do tej pory w ogóle nie słyszałam. Kolejne rozdziały książki są w całości poświęcone czterem najbardziej znanym i oficjalnie potwierdzonym przez Kościół Katolicki objawieniom maryjnym, które miały miejsce w XIX i XX wieku: Ru du Bac w Paryżu (1830),alpejskim La Salette (1846),Lurdes u stóp Pirenejów (1858) i Fatimie (1917). Patrick Sandrin szczegółowo opisuje każde z nich - przytacza ich treść, wyjaśnia kontekst historyczny i znaczenie dla świata oraz poddaje głębokiej analizie. Dzięki temu czytelnik ma okazję zapoznać się nie tylko z głównym wątkiem przesłania, ale jednocześnie odkryć ich całkowite bogactwo i głębię. Autor w ciekawy sposób podkreśla również podobieństwa i różnice między nimi. Do tej pory zawsze myślałam, że każde z objawień maryjnych jest odrębnym przesłaniem, natomiast Patrick Sandrin udowodnia, że wszystkie one są niejako ze sobą powiązane i po szczegółowej ich analizie można się w nich śmiało doszukać ukrytego zamysłu - stanowią one jakby pewną całość, rozwijają wspólny wątek, odpowiadają sobie poprzez czas i przestrzeń. Jak się okazuje nic nie jest bez znaczenia, nawet miejsce i czas objawień oraz osoby, którym Maryja powierza swoje orędzia. Autor podkreśla również, iż wszystkie z objawień są przepełnione symboliką biblijną i że w całości opierają się na tekstach zaczerpniętych z Biblii bez jakichkolwiek prób zastąpienia ich czymś innym. Ci, którzy zaglądają na mojego bloga pewnie się już zorientowali, iż lubię czytać pozycje o tematyce religijnej. Z racji tego, iż wiara stanowi ważny czynnik w moim życiu, zawsze z ciekawością sięgam po tego typu publikacje z nadzieją, że wniosą w moją codzienność wiele ciekawych informacji. Tak też było w przypadku książki „Niebo otwarte” i po raz kolejny się nie zawiodłam. Po skończonej lekturze śmiało mogę napisać, iż stanowi ona niezwykle interesujące i praktycznym kompendium wiedzy na temat najgłośniejszych objawień maryjnych, które maiły miejsce w przeciągu ostatnich dwustu lat. Patrick Sandrin podszedł do tej pozycji z całkowitą precyzją i znajomością tematu. Wszystkie przedstawione argumenty są rzeczone i dokładnie udokumentowane. Autor nie narzuca swojego zdania, jedynie prezentuje wyniki swoich wieloletnich badań. Natomiast to od nas zależy, czy w nie uwierzymy, czy nie też nie. Co prawda nie jest to łatwa lektura, choćby przez duży natłok informacji w niej zawartych - miejscami potrzebowałam dużo wysiłku, aby się na niej skupić i podążać za tokiem myśli autora. Niemniej jednak na pewno warto po nią sięgnąć, bo skłania do zadumy i refleksji nad swoim życiem. I naprawdę nie trzeba być bardzo wierzącym, nie trzeba być ortodoksem, aby przeczytać tę książkę z przyjemnością i ciekawością. Polecam. [opinia pochodzi z bloga: http://bierziczytaj.blogspot.com]