POPKulturowy Kociołek:

https://popkulturowykociolek.pl/bekarty-z-poludnia-tom-1-recenzja-komiksu/

Bohaterem komiksu jest Earl Tubb, sędziwy mężczyzna, w którym drzemie duża dawka gniewu. Pod maską zgryźliwego seniora kryje się jednak człowiek, który całe swoje życie kierował się sumieniem i ustalonymi zasadami (przypomina on moim zdaniem trochę z charakteru Walta Kowalskiego z Gran Torino). Po wielu latach od śmierci swojego ojca (twardego szeryfa),kiedy sam znajduje się u schyłku swojego życia, postanowił on odwiedzić rodzinne strony. Hrabstwo Craw w stanie Alabama, które słynie jedynie z mistrzowskiej drużyny futbolu amerykańskiego. Zarządzana ona jest przez człowieka będącego „władcą” okolicznych ziem, z którym nikt nie waży się zadzierać. Earl planował spędzić w tym miejscu jedynie kilka dni i szybko wrócić do siebie. Los bywa jednak przewrotny i ma wobec mężczyzny zupełnie inne plany (o wiele bardziej drastyczne).

Schemat fabuły albumu Bękarty z Południa tom 1 może początkowo wydawać się trochę sztampowy. Twardy facet po latach powraca do domu rodzinnego i wplątuje się w poważne kłopoty, z którymi musi sobie jakoś poradzić. Z opowieściami tego typu mieliśmy do czynienia w dziesiątkach różnych komiksów czy filmów. To dzieło wyróżnia się jednak na tle konkurencji niesamowicie mrocznym, brutalnym i buzującym krew w żyłach klimatem, który mocno angażuje czytelnika. Wszystko to zasługa świetnie dobranego scenarzysty, którym jest Jason Aaron. On jako osoba urodzona w Alabamie, najlepiej potrafi oddać złożony i mocno specyficzny charakter tego zakątku USA.

Samo dzieło trudno jednoznacznie zaszufladkować w jednej konkretnej kategorii gatunkowej. Mamy tu do czynienia z mieszanką dramatu, sensacji, thrillera a momentami nawet mocno złożonej obyczajówki. Twórca nie skupia się tu bowiem tylko na głównym bohaterze i jego gniewie mającym źródło w przeszłości (którą stopniowo będziemy poznawać). Kolejne kadry komiksu służą mu również do prezentacji realiów głębokiego południa, pełnego wilgoci, upałów, nędzy, przemocy, rasizmu i pokoleniowej degeneracji z brakiem perspektyw na lepszą przyszłość. Wszystko to łączy się w jedną zwartą całość, która wyśmienicie potęguje napięcie.

Do pełni szczęścia i komiksowego geniuszu brakuje tu jedynie kilku mocniejszych fabularnych zaskoczeń. Historia potrafi być angażująca, ale opiera się na pewnych znanych stereotypach, a co za tym idzie fani tego typu popkultury, będą mogli domyślać się kolejnych wydarzeń....

POPKulturowy Kociołek:

https://popkulturowykociolek.pl/bekarty-z-poludnia-tom-1-recenzja-komiksu/

Bohaterem komiksu jest Earl Tubb, sędziwy mężczyzna, w którym drzemie duża dawka gniewu. Pod maską zgryźliwego seniora kryje się jednak człowiek, który całe swoje życie kierował się sumieniem i ustalonymi zasadami (przypomina on moim zdaniem trochę z charakteru Walta...

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3123-bekarty-z-poludnia-tom-1-byl-to-facet-co-sie-zowie

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3123-bekarty-z-poludnia-tom-1-byl-to-facet-co-sie-zowie

Surowy klimat zaściankowego i wieśniackiego, amerykańskiego Południa wylewa się z tego komiksu. Ta surowość jest obecna zarówno w rysunkach jak i fabule. W sumie to prosta historia, ale podana w brutalny i dosadny sposób. No i z toną grillowanych żeberek. Skojarzenia z filmem Gran Torino jak najbardziej na miejscu. Jest tu motyw bohatera, który po latach postanawia zmierzyć się ze swoimi traumami i przeszłością, od której próbował uciekać przez całe życie. Niby mało oryginalne, ale gdy okazuje się, że ta trauma to relacja z ojcem i nienawiść do miejsca pochodzenia (do którego bohatera i tak ostatecznie ciągnie jak muchę do...),robi się znacznie ciekawiej. No i całość ma zaskakujące i przewrotne zakończenie. Dobra, mocna rzecz, choć bez szału.

Surowy klimat zaściankowego i wieśniackiego, amerykańskiego Południa wylewa się z tego komiksu. Ta surowość jest obecna zarówno w rysunkach jak i fabule. W sumie to prosta historia, ale podana w brutalny i dosadny sposób. No i z toną grillowanych żeberek. Skojarzenia z filmem Gran Torino jak najbardziej na miejscu. Jest tu motyw bohatera, który po latach postanawia zmierzyć...

Dobrze poprowadzona opowieść, ale mimo wszystko stereotypowa. W tym nastroju nie wiem jak ktoś może jeszcze spać i mieszkać na tak przedstawionym południu.

Dobrze poprowadzona opowieść, ale mimo wszystko stereotypowa. W tym nastroju nie wiem jak ktoś może jeszcze spać i mieszkać na tak przedstawionym południu.

Ostry, brutalny komiks, pełen dość bezkompromisowej przemocy. Fabuła jest angażująca i emocjonująca, ale też nie ma w niej raczej niczego zaskakującego. Nie jest to jednak znacząca wada, bo całościowo pierwszy tom "Bękartów" czyta się naprawdę dobrze.

Pewną wadą jest za to dla mnie to, że przedstawione wydarzenia są nieco zbyt czarno-białe. Brakuje tu odcieni szarości, tyczy się to zwłaszcza postaci negatywnych.

Ostry, brutalny komiks, pełen dość bezkompromisowej przemocy. Fabuła jest angażująca i emocjonująca, ale też nie ma w niej raczej niczego zaskakującego. Nie jest to jednak znacząca wada, bo całościowo pierwszy tom "Bękartów" czyta się naprawdę dobrze.

Pewną wadą jest za to dla mnie to, że przedstawione wydarzenia są nieco zbyt czarno-białe. Brakuje tu odcieni szarości,...

Ciężki, duszny, brutalny klimat amerykańskiego południa. W tym wszystkim twardzi, nieustępliwi, nie zawsze rozgarnięci, ale zawsze twardzi faceci. Świetny komiks.

Ciężki, duszny, brutalny klimat amerykańskiego południa. W tym wszystkim twardzi, nieustępliwi, nie zawsze rozgarnięci, ale zawsze twardzi faceci. Świetny komiks.

Wszędzie źle, ale w domu najgorzej. Główny bohater po latach powraca do swoich rodzinnych stron, małego miasteczka na południu Stanów Zjednoczonych, by uporządkować pewne sprawy. Wkrótce przekonuje się, że w okolicy źle się dzieje i postanawia zaprowadzić porządki.

Fabularnie jest to bardzo oklepany schemat – przywołać można chociażby film „Z podniesionym czołem”. Tutaj wszyscy wydają się być przeciwko głównemu bohaterowi i można się zastanawiać czy jego samozwańcza misja ma jakikolwiek sens – nie zyskuje przy tym żadnego poklasku lokalnej społeczności. Podobało mi się, że niczym w komiksie „Kaznodzieja” bohaterem kierują szlachetne pobudki dawno zmarłego ojca. Przy tym sam protagonista zdaje się skrywać jakiś sekret – wystarczy wspomnieć jego niejasne stosunki z jego najbliższymi. Nie jest to rycerz bez skazy, ale brutal, który jest niemal równie bezwzględny, co jego przeciwnicy. Komiks jest przesiąknięty południową atmosferą, gdzie panuje przywiązanie do tradycji, a w tle pogrywa muzyka country.

Rysunki w scenach spokojniejszych trochę mnie odrzucały – wszystkie postacie były strasznie kanciaste i czasami dochodziło do niezamierzonych deformacji. Jednakże bardzo graficzna przemoc naprawdę robiła wrażenia – aż czuć było cały ból i zmęczenie postaci. Niektóre sceny wbijały się w pamięć.

Podsumowując, komiks dobrze wykorzystuje zgrane motywy i jestem ciekawy w jaką stronę się rozwinie.

Wszędzie źle, ale w domu najgorzej. Główny bohater po latach powraca do swoich rodzinnych stron, małego miasteczka na południu Stanów Zjednoczonych, by uporządkować pewne sprawy. Wkrótce przekonuje się, że w okolicy źle się dzieje i postanawia zaprowadzić porządki.

Fabularnie jest to bardzo oklepany schemat – przywołać można chociażby film „Z podniesionym czołem”. Tutaj...

Trochę za krótki komiks, ewentualnie przydałoby się spowolnić akcję i lepiej przedstawić bohaterów. Wtedy mieliśmy szerszy obraz sytuacji, a tym samym cała historia mogłaby być bardziej emocjonująca. Czy jest więc źle? Nie.

Tom 1. "Bękartów z Południa" to - trochę typowa, a trochę nie - historia o powracającym do rodzinnego miasteczka mężczyźnie. Postanawia on - jakżeby inaczej - zaprowadzić w nim porządek. Ma jednak swoje lata, natomiast części tutejszych ludzi nie zna. Komiks ma brutalne sceny, akcja rozgrywa się na tyle szybko, że prędko dochodzimy do ostatniej strony, poza tym chce się dowiedzieć, co się wydarzy. I jest nawet zaskakująco. Surowy klimat i niesprawiedliwy świat, pełen złych ludzi oraz tych strachliwych, sprawiają, że trudno nie odczuwać przyjemności lektury. Pomimo tego, że mogłaby być ona większa.

Trochę za krótki komiks, ewentualnie przydałoby się spowolnić akcję i lepiej przedstawić bohaterów. Wtedy mieliśmy szerszy obraz sytuacji, a tym samym cała historia mogłaby być bardziej emocjonująca. Czy jest więc źle? Nie.

Tom 1. "Bękartów z Południa" to - trochę typowa, a trochę nie - historia o powracającym do rodzinnego miasteczka mężczyźnie. Postanawia on - jakżeby...

Wciągająca opowieść o powrocie do miejsc, za którymi nie przepadamy i, do których najchętniej nigdy byśmy nie wrócili (choć niestety wracamy). Komiks o bezprawiu i samowolce, które rządzą zapchajdziurami na nieciekawym i nieprzyjaznym południu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Opowieść o samotnym bohaterze, który chcąc uciec od przeszłości w cale nie może sobie z tym poradzić i postanawia posprzątać syf panujący w hrabstwie Craw w Alabamie. I choć w pewnych momentach jest to tytuł powielający znane schematy, warto po niego sięgnąć. Pierwszy tom "Bękartów z południa" czyta się niezwykle szybko i płynnie - pozycja wciąga niemiłosiernie. Całość wieczni oprawa graficzna - prosta, lecz bardzo dobrze oddająca klimat historii. Niezwykle miał odmiana po wszystkich amerykańskich superbohaterskich komiksach zalewających polski rynek.

Wciągająca opowieść o powrocie do miejsc, za którymi nie przepadamy i, do których najchętniej nigdy byśmy nie wrócili (choć niestety wracamy). Komiks o bezprawiu i samowolce, które rządzą zapchajdziurami na nieciekawym i nieprzyjaznym południu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Opowieść o samotnym bohaterze, który chcąc uciec od przeszłości w cale nie może sobie z tym poradzić i...

Bohaterowie komiksu podli jak Jarosław Kaczyński... Mimo wszystko rewelacyjnie się to czyta, jest ciężko i nieprzyjemnie, fascynuje i przeraża jednocześnie.

Bohaterowie komiksu podli jak Jarosław Kaczyński... Mimo wszystko rewelacyjnie się to czyta, jest ciężko i nieprzyjemnie, fascynuje i przeraża jednocześnie.