Kochaj bliźniego swego

Kolejna wspaniała książka E. R. Remarque! Czytając ją czułam się po trochu jakbym czytała mieszankę Noc w Lizbonie z Czarny obelisk, ponieważ ta książka zwiera w sobie zarówno mocne historie jak i zabawne sytuacje. Świetnie się czytało. Zróżnicowane postacie, ciekawi bohaterowie, realnie oddany duch tamtych czasów. I tu taka ciekawostka dla mnie, że ONZ ówcześnie nazywany Liga Narodów miała zająć się sprawą emigrantów, aby nadać im dokumenty, ale sprawę traktowano tak pobłażliwie, że miliony uchodźców żydowskich tułali się z kraju do kraju póki ich nie złapano i nie ustawiono na granice lub do więzień i tak w kółko. Człowiek pozbawiony dowodu czy paszportu, brak zgody na pobyt przez to też brak szansy na znalezienie pracy, czy osiedlenie się w danym kraju. To jest nie do pomyślenia, że ludzie którzy nic nie zrobili traktowani byli jak przestępcy tylko przez swoje żydowskie pochodzenie.

Kolejna wspaniała książka E. R. Remarque! Czytając ją czułam się po trochu jakbym czytała mieszankę Noc w Lizbonie z Czarny obelisk, ponieważ ta książka zwiera w sobie zarówno mocne historie jak i zabawne sytuacje. Świetnie się czytało. Zróżnicowane postacie, ciekawi bohaterowie, realnie oddany duch tamtych czasów. I tu taka ciekawostka dla mnie, że ONZ ówcześnie nazywany...

Od razu napiszę - to wspaniała książka i bardzo ją polecam! 🙂 Z pewnością będzie jedną z najlepszych przeczytanych przeze mnie w tym roku.

Historia osób, które zostały bez kraju, dokumentów, bez prawa do pobytu w innym państwie i możliwości legalnej pracy. A jednak mają silną wolę, by żyć. Robią wszystko, by zdobyć jakieś pieniądze, jedzenie, by choć czasami porządnie się wyspać. Ale marzą o spokoju, o stałej pracy, o możliwości bycia wśród bliskich.

Na swojej drodze spotykają różnych ludzi, niestety często oszustów czy donosicieli. Przez to coraz ciężej komuś zaufać...

A jednak w tak ciężkich okolicznościach można także spotkać miłość. Można się przed nią wzbraniać, ale to takie uczucie, które ciężko pokonać. Uwielbiam jak Remarque pisze o miłości. Potrafi poruszyć do głębi pisząc tylko kilka zdań.

Serdecznie polecam tę książkę, również na pierwsze spotkanie z tym pisarzem. Dużo osób czyta najpierw "Na zachodzie bez zmian", która jest pełna brutalnych opisów wojny i nie chcą już sięgać po inne książki Remarque'a. A to błąd, bo większość z nich jest pozbawiona takich przeraźliwych scen.

Proszę, czytajcie Remarque'a, by nadal był wznawiany i mogły go poznawać kolejne pokolenia.

Od razu napiszę - to wspaniała książka i bardzo ją polecam! 🙂 Z pewnością będzie jedną z najlepszych przeczytanych przeze mnie w tym roku.

Historia osób, które zostały bez kraju, dokumentów, bez prawa do pobytu w innym państwie i możliwości legalnej pracy. A jednak mają silną wolę, by żyć. Robią wszystko, by zdobyć jakieś pieniądze, jedzenie, by choć czasami porządnie się...

[...]
na początku myślisz, że to coś niezwykłego, ale nie trzeba długo czekać, aby zauważyć, że gdy jesteś w drodze od jakiegoś czasu, nieszczęście jest najczęstszą rzeczą na świecie.
[...]
Biblia mówi: „Kochaj bliźniego swego”.
Ale jak możesz kochać swojego bliźniego, jeśli sąsiedzi chcą cię tylko pojmać i zabić?
Uciekasz od śmierci, która stała się rzeczywistością, od piekła strasznych gett, od beznadziei do nadziei... Ale nadzieja może oszukać. A potem – „płaczcie nie nad tymi, którzy odeszli, ale nad tymi, którzy zostali…”.


WSPANIAŁA ! NIEZAPOMNIANA ! WZRUSZAJĄCA !
Napisana tak wiele lat temu, mówi o innej epoce, a jednak wydaje się, że napisana wczoraj, bo wpisuje się w nasze czasy. Smutna, słodka - gorzka opowieść, która pozostawia nadzieję, ale też pokazuje, jak okrutny jest nasz świat, w którym kawałek papieru lub jego brak, może unicestwić człowieka.
IŚĆ ABY PRZEŻYĆ ...
POLECAM !

Z OBWOLUTY WYDANIA Z 1960r.
[...]
'Powieść czyta się dobrze, z przyjemnością, bo obrazki są lekko naszkicowane, nie ukazują całej grozy sytuacji, raczej rozjaśniają jasnymi farbami tę czy inną bardziej szorstką scenę. To książka, która [...] ma zalety , ludzki zmysł, siłę dokumentalną, jakość literacką, która poleca ją czytelnikom ceniącym sobie powieści o ludzkim i społecznym pochodzeniu.

[...]
na początku myślisz, że to coś niezwykłego, ale nie trzeba długo czekać, aby zauważyć, że gdy jesteś w drodze od jakiegoś czasu, nieszczęście jest najczęstszą rzeczą na świecie.
[...]
Biblia mówi: „Kochaj bliźniego swego”.
Ale jak możesz kochać swojego bliźniego, jeśli sąsiedzi chcą cię tylko pojmać i zabić?
Uciekasz od śmierci, która stała się rzeczywistością, od...

O czym jest ta książka? Mówiąc szczerze, jakby się tak przyjrzeć z boku, - o niczym szczególnym. Perypetie niemieckich imigrantów w przededniu wojny. Skąd więc tak wysoka ocena? Remarque tchnął w tą prostą historyjkę prawdę, żywe uczucia, miłość, lęk, dojrzewanie. Każdy odnajdzie tu jakieś odnośniki do samego siebie. Z książek Remarque podobała mi się najbardziej. Chyba nikt nie opisałby tego lepiej. Najlepsze scenariusze pisze ludzkie życie. Czuć, że autor musiał sam to wszystko przeżyć. Dotknięcie piersi śpiącej dziewczyny pewnie też...

O czym jest ta książka? Mówiąc szczerze, jakby się tak przyjrzeć z boku, - o niczym szczególnym. Perypetie niemieckich imigrantów w przededniu wojny. Skąd więc tak wysoka ocena? Remarque tchnął w tą prostą historyjkę prawdę, żywe uczucia, miłość, lęk, dojrzewanie. Każdy odnajdzie tu jakieś odnośniki do samego siebie. Z książek Remarque podobała mi się najbardziej. Chyba...

47_52_2022

47_52_2022

Odświeżyłam swoją znajomość z prozą E. M. Remarque’a po około 10 latach za sprawą pięknego wydania z 1959 r., które udało mi się zdobyć z drugiej ręki. Znałam już genialne „Na Zachodzie bez zmian”, „Łuk triumfalny” i „Noc w Lizbonie”. Dziś do tego zestawu dodaję KOCHAJ BLIŹNIEGO.

Wymowa tytułu jest ironiczna. Polskie tłumaczenie odpowiada wprost oryginalnemu (niemieckiemu),ale angielski tytuł idealnie oddaje tematykę powieści - „Flotsam” oznacza ludzi lub rzeczy odrzucone z powodu braku wartości, uznane za niechciane, odpady. O takich ludziach pisze Remarque.

Powinna to być lektura obowiązkowa każdego człowieka, najlepiej jeszcze w nastoletniości; taki antypodręcznik życia w społeczeństwie - do czego doprowadza brak „przeciętnej ludzkiej dobroci” i tolerancji.

Akcja powieści rozpoczyna się w Wiedniu, w trakcie I wojny światowej, gdzie spotykają się uciekinierzy wydaleni z Niemiec powodów politycznych (pochodzenie, poglądy). Główne wątki stanowią przeplatające się historie dwóch mężczyzn, Ludwika Kerna i Józefa Steinera, którzy podczas ciągłej tułaczki spotykają się kilkukrotnie i zaprzyjaźniają.

Z Wiednia fabuła przenosi się do Pragi i do Paryża, a uciekający nigdzie nie mogą zaznać spokoju z prozaicznego powodu: nie mają paszportu. Są bezpaństwowcami, wyrzutkami, próbującymi szukać sensu w świecie, w którym wystarczającą winą człowieka jest to, kim się urodził.

Piękny przykład literatury straconego pokolenia, aktualny również dziś.
---
Ania
https://www.instagram.com/double.bookspresso/

Odświeżyłam swoją znajomość z prozą E. M. Remarque’a po około 10 latach za sprawą pięknego wydania z 1959 r., które udało mi się zdobyć z drugiej ręki. Znałam już genialne „Na Zachodzie bez zmian”, „Łuk triumfalny” i „Noc w Lizbonie”. Dziś do tego zestawu dodaję KOCHAJ BLIŹNIEGO.

Wymowa tytułu jest ironiczna. Polskie tłumaczenie odpowiada wprost oryginalnemu...

Muszę przyznać, że z powieści Remarka porwała mnie i oczarowała najmniej, choć to wciąż kawał wielkiej prozy, która pokazuje okropny los imigrantów w latach 30, przeprowadzając nas przez całą Europę. Wiedeń, Praga, Paryż, Szwajcaria... biedni ci nasi bohaterowie, oj biedni. Jak zwykle moc pięknych cytatów, prostych i brutalnych, oddajacych doskonale życiowe prawdy.

Muszę przyznać, że z powieści Remarka porwała mnie i oczarowała najmniej, choć to wciąż kawał wielkiej prozy, która pokazuje okropny los imigrantów w latach 30, przeprowadzając nas przez całą Europę. Wiedeń, Praga, Paryż, Szwajcaria... biedni ci nasi bohaterowie, oj biedni. Jak zwykle moc pięknych cytatów, prostych i brutalnych, oddajacych doskonale życiowe prawdy.

Przepiękna, choć napisana bardzo prostym, w mojej ocenie nawet żołnierskim językiem. I w sumie trudno się dziwić, skoro porusza temat ludzi, którzy nie istnieją "ani tu, ani tam". Musiało to być okropne, cały czas trwać w zawieszeniu, z którego w żaden sposób nie sposób się wyrwać. Czasami szczęście pozwala na odmianę losu - ale pytanie, za jaką cenę. Jak dla mnie jednak najważniejszym przesłaniem tej książki jest ukazanie, że zbrodnią są nie tylko obozy śmierci czy wysyłanie na front tysięcy żołnierzy - ale zbrodnią jest także obojętność.

Przepiękna, choć napisana bardzo prostym, w mojej ocenie nawet żołnierskim językiem. I w sumie trudno się dziwić, skoro porusza temat ludzi, którzy nie istnieją "ani tu, ani tam". Musiało to być okropne, cały czas trwać w zawieszeniu, z którego w żaden sposób nie sposób się wyrwać. Czasami szczęście pozwala na odmianę losu - ale pytanie, za jaką cenę. Jak dla mnie jednak...

„Brutalna epoka. Pokój umacnia się przy pomocy dział i bombowców, a humanizm przy pomocy obozów koncentracyjnych i pogromów. Nastąpiło odwrócenie wszystkich wartości. Agresor jest dzisiaj strażnikiem pokoju, a człowiek bity i ścigany - burzycielem ładu na świecie. I istnieją całe narody, które w to wierzą.”

E. Remarque „Kochaj bliźniego”.

Tę książkę kupiłam jeszcze kiedy byłam studentką, jest zaczytana do dziur, i znowu po nią sięgnęłam żeby znaleść historie, które się znowu niestety powtarzają we współczesnym świecie. Jest o emigrantach, więźniach politycznych, niesprawiedliwości i wojnie, ale też o przyjaźni, miłości, wierze i nadziei.

Wierzę że ta niesprawiedliwość i bezprawie w moim ojczystym kraju niedługo się skończą. A żeby dodać otuchy więźniom politycznym na Białorusi można im napisać listy, nawet będąc w innym kraju - vkletochku.org

„Brutalna epoka. Pokój umacnia się przy pomocy dział i bombowców, a humanizm przy pomocy obozów koncentracyjnych i pogromów. Nastąpiło odwrócenie wszystkich wartości. Agresor jest dzisiaj strażnikiem pokoju, a człowiek bity i ścigany - burzycielem ładu na świecie. I istnieją całe narody, które w to wierzą.”

E. Remarque „Kochaj bliźniego”.

Tę książkę kupiłam jeszcze kiedy...

Po raz pierwszy czytałem w latach siedemdziesiątych jako powieść o czasach strasznych, ale minionych. Dziś przy powtórnej lekturze myślę sobie, jak obecnie blisko jest do powtórki z historii nie tylko w mojej Ojczyźnie.

Po raz pierwszy czytałem w latach siedemdziesiątych jako powieść o czasach strasznych, ale minionych. Dziś przy powtórnej lekturze myślę sobie, jak obecnie blisko jest do powtórki z historii nie tylko w mojej Ojczyźnie.