Ta powieść jest absurdalne naiwna . Jedyna pozytwna jej cechą to przyzwoity styl pisania autora . Tylko to ją trochę broni . Chyba najgorsza z książek Grahama Mastertona jaką czytałem , a przeczytałem prawie wszystkie jego książki .

Ta powieść jest absurdalne naiwna . Jedyna pozytwna jej cechą to przyzwoity styl pisania autora . Tylko to ją trochę broni . Chyba najgorsza z książek Grahama Mastertona jaką czytałem , a przeczytałem prawie wszystkie jego książki .

Masterton w obyczajówce. Warsztatu pozazdrościć, fabuła interesująca. Coś w rodzaju biografii Kopciuszka, który przypadkiem osiągnął sukces. Tylko sukcesem nie jest niespodziewana, oszałamiająca miłość, jak w baśni, bo tu to bohaterka jest grymaśna, sama wybiera, i chyba nie do końca wie czego chce - ale awans społeczny.
Ale porywająca to ta bohaterka nie jest. Niby niewinna, prawie naiwna młoda panna z peryferii, pełna młodzieńczych marzeń o wielkim świecie. W rzeczywistości raczej wyrachowana, może trochę mimowolnie ale jednak, nie potrafi krytycznie ocenić swego postępowania. Kocha tego, kocha tamtego, jednocześnie i na przemian, wdzięków nie szczędzi, zabawi się tu i tam, czasem zyska trwały ślad, dziecko, niby ukochane do niemożliwości - ale porzuci tę córkę bez dłuższego wahania gdy na horyzoncie powrót do sfer, do arystokracji.
Jej życiu przyświeca konkluzja sama przez nią wyrażona: "Chciałam zdobyć księcia i osiągnęłam to". I jeszcze druga myśl, późniejsza, takie samouświadomienie - jej uczucie do Jamiego jest niczym w porównaniu z jej potrzebą bogactwa i władzy nad ludźmi.
Do tego przebogate tło ludzi, zwyczajów, stosunków; pogarda i przekonanie o misji cywilizacyjno-rozwojowej pełnionej przez kolonizatorów wobec trzecioświatowych Indii, pogarda dla skolonizowanych; kastowość i segregacja i w świecie światłych i w w świecie poddanych.
Naprawdę sporo wiedzy obyczajowej o tamtym świecie, tamtej epoce.

Masterton w obyczajówce. Warsztatu pozazdrościć, fabuła interesująca. Coś w rodzaju biografii Kopciuszka, który przypadkiem osiągnął sukces. Tylko sukcesem nie jest niespodziewana, oszałamiająca miłość, jak w baśni, bo tu to bohaterka jest grymaśna, sama wybiera, i chyba nie do końca wie czego chce - ale awans społeczny.
Ale porywająca to ta bohaterka nie jest. Niby...

Mało rzeczy tak mnie wkurza, jak jego styl pisania i nie potrafię tego racjonalnie wytłumaczyć. Chyba chodzi o kompletne ubóstwo emocjonalne i moje (pewnie subiektywne) wrażenie, że to wszystko to tak na sucho, tak na zapchanie fabuły i tak w zasadzie jest mi to obojętne.
Ale research genialnie zrobiony, to trzeba przyznać.

Mało rzeczy tak mnie wkurza, jak jego styl pisania i nie potrafię tego racjonalnie wytłumaczyć. Chyba chodzi o kompletne ubóstwo emocjonalne i moje (pewnie subiektywne) wrażenie, że to wszystko to tak na sucho, tak na zapchanie fabuły i tak w zasadzie jest mi to obojętne.
Ale research genialnie zrobiony, to trzeba przyznać.

Jedna z kilku powieści Mastertona. Bez krwi, demonów, z niewielką dawką przemocy, o zwykłym życiu pod koniec XIX wieku. Trochę intrygi, zdrad, salonowego życia. Całkiem przyjemnie się czyta jak na cegłę "o niczym", zakończenie nieco zaskakuje - z jednej strony pozytywnie z drugiej jednak zostaje pewien niedosyt. Polecam, oczywiście nie jako pierwsza (ani nawet nie dziesiąta) pozycja Mastertona, chociażby po to by zapoznać się z inną jego twórczością niż horror, thriller czy poradniki seksuologiczne.

Jedna z kilku powieści Mastertona. Bez krwi, demonów, z niewielką dawką przemocy, o zwykłym życiu pod koniec XIX wieku. Trochę intrygi, zdrad, salonowego życia. Całkiem przyjemnie się czyta jak na cegłę "o niczym", zakończenie nieco zaskakuje - z jednej strony pozytywnie z drugiej jednak zostaje pewien niedosyt. Polecam, oczywiście nie jako pierwsza (ani nawet nie...

Nie wiem sama... No zwyczajnie mnie wciągnęła. :)

Nie wiem sama... No zwyczajnie mnie wciągnęła. :)

wiek XIX.- Ameryka, Anglia, Indie

To moje drugie spotkanie z twórczością Mastertona. Jakoś instynktownie omijam jego książki. Kiedyś , kiedyś czytałam Głód, który oceniam jako udaną powieść. Rzeczywistość przedstawiona w tej powieści może się zdarzyć. Zwłaszcza przy tak szybko zmieniającym się klimacie i zatruciu środowiska.

Drugie spotkanie z twórczością Mastertona to Imperium. Sama sobie się dziwię, jak mogłam doczytać do końca tak infantylną książkę, w sumie o niczym , do końca. Co zapamiętam? Dziewczyna porzuca swoje dziecko, aby zrealizować swoje marzenia: bywać wśród pięknych i bogatych. Jakoś ją za bardzo nie zżerają wyrzuty sumienia. Ja tej wersji wydarzeń nie kupuję.

Tytuł i okładka nieadekwatna to treści powieści.

wiek XIX.- Ameryka, Anglia, Indie

To moje drugie spotkanie z twórczością Mastertona. Jakoś instynktownie omijam jego książki. Kiedyś , kiedyś czytałam Głód, który oceniam jako udaną powieść. Rzeczywistość przedstawiona w tej powieści może się zdarzyć. Zwłaszcza przy tak szybko zmieniającym się klimacie i zatruciu środowiska.

Drugie spotkanie z twórczością Mastertona to...

Pierwsza powieść Mastertona Grahama, którą przeczytałam, która nie jest thillerem ani horrorem ani też popapraną mieszanką tych dwóch gatunków 😁
To powieść jedna z tych, które czyta się błyskawicznie. Bohaterką jest piękna i młoda Lucy, bardzo irytująca, niedojrzała psychicznie, ale też skuteczna w realizacji swojego marzenia bycia Panią w Towarzystwie (czyli Wielki Świat i wielkie pieniądze). Wszystko podporządkowuje tej obsesji bezwzględnie. Każdą tragedię, która ją dotyka w genialny sposób potrafi wykorzystać i zmienić bieg zdarzeń w najkorzystniejszy dla niej rezultat.
Tajemnice, kłamstwa, przemoc, egoizm, namiętność. Taki zakłamany świat naiwnej dziewczynki, która powoli dojrzewa i zaczyna rozumieć prawdę.

Pierwsza powieść Mastertona Grahama, którą przeczytałam, która nie jest thillerem ani horrorem ani też popapraną mieszanką tych dwóch gatunków 😁
To powieść jedna z tych, które czyta się błyskawicznie. Bohaterką jest piękna i młoda Lucy, bardzo irytująca, niedojrzała psychicznie, ale też skuteczna w realizacji swojego marzenia bycia Panią w Towarzystwie (czyli Wielki Świat...

Ciekawa historia, przyjemna w odbiorze.

Ciekawa historia, przyjemna w odbiorze.

Niestety jedno wielkie rozczarowanie. Nie mogłam przebrnąć do końca, męczyłam ją przez miesiąc. Liczyłam, że pod końcem chociaż wszystko wywróci się do góry nogami, jednak autor mnie zawiódł. Według mnie książka o niczym, ani nie mrozi krwi w żyłach, ani mocno nie zaskakuje, ani nie czyta się jej dobrze ani lekko. Nie ma żadnej puenty, nie ma ani dobrego ani złego zakończenia. Nijaka.

Niestety jedno wielkie rozczarowanie. Nie mogłam przebrnąć do końca, męczyłam ją przez miesiąc. Liczyłam, że pod końcem chociaż wszystko wywróci się do góry nogami, jednak autor mnie zawiódł. Według mnie książka o niczym, ani nie mrozi krwi w żyłach, ani mocno nie zaskakuje, ani nie czyta się jej dobrze ani lekko. Nie ma żadnej puenty, nie ma ani dobrego ani złego...

Dziwaczna mieszanka dziwacznych zdarzeń i postaci.
Widać, że pisał to facet i na dodatek autor, który nie rozumie subtelności kobiecego świata a narratorem jest kobieta co czyni ją po stokroć nieautentyczną.

Dziwaczna mieszanka dziwacznych zdarzeń i postaci.
Widać, że pisał to facet i na dodatek autor, który nie rozumie subtelności kobiecego świata a narratorem jest kobieta co czyni ją po stokroć nieautentyczną.