Druga żona taty ? No oczywiście Macocha...
Kim jest macocha ? Czy to wredna baba która kradnie dziecku ojca ,próbuje zastąpić matkę ?
A może to życzliwa kobieta ,czasem matka dzieciom,bo swojej nawet nie pamiętają ?

Życie pisze nam różne scenariusze ,my kobiety myślimy że poznamy kawalera ,wyjdziemy za mąż ,będziemy mieć dzieci. Ale nie zawsze tak jest i na drodze pojawia się samotny ojciec z dziećmi ,a jak to się mówi miłość nie wybiera ,i wtedy już są i dzieci. Wszystko zależy od obu stron,jak będą się nawzajem traktować i wzajemnie odbierać .

Jedyne co mnie osobiście ubodło to to jak Piotr traktował Izę ,oj dałabym mu "popalić" ;-)
Książkę polecam ,bo warto <3 .

Druga żona taty ? No oczywiście Macocha...
Kim jest macocha ? Czy to wredna baba która kradnie dziecku ojca ,próbuje zastąpić matkę ?
A może to życzliwa kobieta ,czasem matka dzieciom,bo swojej nawet nie pamiętają ?

Życie pisze nam różne scenariusze ,my kobiety myślimy że poznamy kawalera ,wyjdziemy za mąż ,będziemy mieć dzieci. Ale nie zawsze tak jest i na drodze pojawia...

Trzeba jakoś zastąpić ,nazwę macocha.Może mama 2.0 ?,
przeczytałem i jestem zadowolony.Powieść obyczajowa,pełna wzruszeń.Czy Iza i Piotr stworzą idealny związek.Czy Piotr po śmierci Ewy,założy rodzinę z Izką ?
Książka,czasem smutna.Czasem nostalgiczna ,a czasem.Też zabawna,dać do mielonych tylu przypraw .
Podobało mi się zachowanie Izy wobec dzieci Piotra.
I chyba,życzę im długiego życia.

Trzeba jakoś zastąpić ,nazwę macocha.Może mama 2.0 ?,
przeczytałem i jestem zadowolony.Powieść obyczajowa,pełna wzruszeń.Czy Iza i Piotr stworzą idealny związek.Czy Piotr po śmierci Ewy,założy rodzinę z Izką ?
Książka,czasem smutna.Czasem nostalgiczna ,a czasem.Też zabawna,dać do mielonych tylu przypraw .
Podobało mi się zachowanie Izy wobec dzieci Piotra.
I chyba,życzę im...

Nigdy nie mów nigdy - każdy z nas zna to powiedzenie. Każdy też - choć raz w życiu - użył słowa nigdy. Nigdy tego nie zrobię. Nigdy z nim/nią nie będę rozmawiać. Nigdy jemu/jej nie wybaczę. Znacie to? Oczywiście, że tak. Jeśli wy tak nie mówicie, to pewnie ktoś z waszych bliskich. Iza była tego pewna - mówiła, że NIGDY nie wyjdzie za wdowca. No bo jak to? Facet z odzysku?

Życie ma dla Izy inny plan. Ale czy kobieta przejdzie tą próbę pomyślnie?


Iza to 27-letnie chemiczka, która pracuje w koncernie produkującym naturalne kosmetyki. Piotr, to etnograf, z zawiłą przeszłością i bagażem doświadczeń. Poznają się w Grecji i od razu między nimi iskrzy. Sielanka jednak nie trwa zbyt długo, okazuje się, że Piotr jest wdowcem, ma 13-letniego syna Tadeusza i 11-letnią córkę Zosię. Marzenia Izy o byciu mamą dla Tadeusza i Zosi szybko zderzają się z rzeczywistością i wspomnieniem o ich zmarłej matce, Ewie. Piotr nie dostrzega nic złego w postawie dzieci, a Iza zamiast kochającej rodziny dostaje kłótnie i samotność. Spotykają ją też nieprzyjemności wśród znajomych - każdy z nas wie, jaka jest stereotypowa macocha. Nie pomagały tłumaczenia, że Izie na prawdę zależy na dzieciach Piotra. Osobą, która rzuca nowe światło na ich życie, jest mama zmarłej Ewy, która bardzo serdecznie przyjmuje Izę.

Macocha, to książka przyjemna, choć momentami trudna. Czytając, denerwowałam się na Piotra, na jego obojętność, na Izę i jej nerwy, na Ewę za to jaka była na prawdę, na dzieci - za wymyślanie intryg, które miały odsunąć Izę od Piotra. Szczerze pokochałam natomiast mamę Ewy i tatę Izy. Dziadkowie z prawdziwego zdarzenia, pełni życzliwości, miłości - nie tylko dla wnuków, ale też dla ludzi, którzy są im bliscy. Książka na pewno godna poznania, szczególnie jeśli macie w swoim otoczeniu macochy. Książka napisana z perspektywy takiej właśnie kobiety daje do myślenia.

Nigdy nie mów nigdy - każdy z nas zna to powiedzenie. Każdy też - choć raz w życiu - użył słowa nigdy. Nigdy tego nie zrobię. Nigdy z nim/nią nie będę rozmawiać. Nigdy jemu/jej nie wybaczę. Znacie to? Oczywiście, że tak. Jeśli wy tak nie mówicie, to pewnie ktoś z waszych bliskich. Iza była tego pewna - mówiła, że NIGDY nie wyjdzie za wdowca. No bo jak to? Facet z odzysku?...

Książkę łatwo się czyta ale momentami jest bardzo denerwująca. Nie potrafię odgadnąć w którym roku dzieje się akcja. W jednej chwili autorka wspomina o telewizorze plazmowym, co wskazywałoby na współczesność, a w drugiej - o pawlaczu, "wywiadówkach" i impulsach na karcie, co wskazuje na późne lata 80 lub wczesne 90... Szkoła przedstawiona w książce też nie wydaje się aktualna na rok 2013. Bohaterowie, niby inteligentni i wykształceni zachowują się często w idiotyczny sposób, szczególnie Iza i Piotr. Przeczytałam ale pozostał jakiś niesmak.

Książkę łatwo się czyta ale momentami jest bardzo denerwująca. Nie potrafię odgadnąć w którym roku dzieje się akcja. W jednej chwili autorka wspomina o telewizorze plazmowym, co wskazywałoby na współczesność, a w drugiej - o pawlaczu, "wywiadówkach" i impulsach na karcie, co wskazuje na późne lata 80 lub wczesne 90... Szkoła przedstawiona w książce też nie wydaje się...

Początek nie zachęcał mnie do dalszego czytania, ale przetrwałam i teraz nie żałuję....nie! Jednak żałuję, ale tego, że skończyła się... i jedyne co mogę to zastanawiac się co będzie z Iza, czy mąż ...

Początek nie zachęcał mnie do dalszego czytania, ale przetrwałam i teraz nie żałuję....nie! Jednak żałuję, ale tego, że skończyła się... i jedyne co mogę to zastanawiac się co będzie z Iza, czy mąż ...

temat książki bardzo ciekawy, ale niestety coś w samej książce mi nie spasowało. bardzo nie lubię książek napisanych na ilość a nie na jakość. główna bohaterka bardzo denerwująca. opowiada takie bzdety ze swojego życia. słabo...

temat książki bardzo ciekawy, ale niestety coś w samej książce mi nie spasowało. bardzo nie lubię książek napisanych na ilość a nie na jakość. główna bohaterka bardzo denerwująca. opowiada takie bzdety ze swojego życia. słabo...

"Są słowa, które na zawsze zapadają w pamięć i w serce ....Zostały wypowiedziane i nie można ich cofnąć....Powracają nieustannie, kłopotliwe i niepożądane" (str 31)
Zabawna historia z codziennego życia wdowca, macochy i dwójki nastolatków.
"Macocha ucieleśnienie wszelkich negatywnych cech i chodząca niegodziwość" (str 6)
Główna bohaterka usiłuje obalić ten pejoratywny stereotyp macochy, lecz nie jest to łatwe zadanie.Niedoświadczona wychowawczo, obdarzona bujną wyobraźnią czasem destrukcyjną, przewrażliwiona na punkcie swojej roli, nieasertywna, żyjąca pod presją psychiczną i moralną. Na własnej skórze doświadcza jak trudno stać się członkiem rodziny przy braku wsparcia drugiej osoby i przy początkowej nie akceptacji ze strony dzieci. Mąż pracoholik, umywający ręce od spraw wychowawczych, maminsynek i egocentryk. Kiedy wyobrażenia o przyszłym życiu mijają się z rzeczywistością, a podejmowane wysiłki stworzenia rodzinnej atmosfery nie przynoszą oczekiwanych efektów. Jednakże wraz z upływem czasu, ucząc się na błędach zaczyna dostrzegać i rozumieć pewne rzeczy i jej stosunek do otaczającej je rzeczywistości się zmienia. Czasami staje się denerwująca dostrzegając w każdej sprawie czyhające na nią zło i niebezpieczeństwa. Wiele zabawnych momentów humorystycznych (szczególnie szwagier potencjalnie niszczący zdobycze techniki)

"Są słowa, które na zawsze zapadają w pamięć i w serce ....Zostały wypowiedziane i nie można ich cofnąć....Powracają nieustannie, kłopotliwe i niepożądane" (str 31)
Zabawna historia z codziennego życia wdowca, macochy i dwójki nastolatków.
"Macocha ucieleśnienie wszelkich negatywnych cech i chodząca niegodziwość" (str 6)
Główna bohaterka usiłuje obalić ten pejoratywny...

Bardzo dobra pozycja ukazująca jak skomplikowane jest budowanie relacji rodzinnych między macochą a pasierbami. Iza zostaje macochą po ślubie z Piotrem. Dzieci Piotra Tadeusz i Zosia jej początkowo nie akceptują. Zwracają się do niej per pani. Z biegiem czasu powoli przyzwyczajają się do macochy. Piotr jest pracoholikiem i wszystkimi sprawami związanymi z zajmowaniem się dziećmi i prowadzeniem domu obarcza Iza. Może imię Piotr oznacza opokę, ale mąż Izy nią nie jest. Iza początkowo nie zdawała sobie sprawy z zadań jakie będą ją czekać po ślubie i jak bardzo zmieni się jej życie osobiste. Myślę, że Iza mogłaby trochę szybciej nawiązać lepsze relacje z dziećmi gdyby opowiedziała im, że ona również tak jak one straciła mamę i wie jak bardzo im mamy brakuje. Polecam lekturę. Uwielbiam powieści o tematyce rodzinnej.

Bardzo dobra pozycja ukazująca jak skomplikowane jest budowanie relacji rodzinnych między macochą a pasierbami. Iza zostaje macochą po ślubie z Piotrem. Dzieci Piotra Tadeusz i Zosia jej początkowo nie akceptują. Zwracają się do niej per pani. Z biegiem czasu powoli przyzwyczajają się do macochy. Piotr jest pracoholikiem i wszystkimi sprawami związanymi z zajmowaniem się...

Trochę mnie ta książka wkurzyła , trochę rozczarowała ale i trochę wciągnęła . Czyta się ją szybko , to pewne , ale postacie są jakieś dziwne , zamglone . Jedyna , a na pewno najbardziej wyrazista postać w tej lekturze to właśnie ta krnąbrna , nieposłuszna i wydająca się bez serca zupełnie , jedenastoletnia Zosia . Reszta , to mam wrażenie postacie z za szyby , mdłe i bez życia . Ale od początku . Piotr w domu okazuje się być z gatunku tych tatusiów i mężów co to są '' w kolorze tapety '' , niby są ale ich nie ma . Żyją tylko w pracy i tylko pracą . Wątpię czy on w ogóle kochał tę swoją drugą a i pierwszą żonę też , czy potrzebował po prostu niańki do dzieci i nie oszukujmy się '' mamuśki '' dla siebie , zważywszy zwłaszcza jaka była jego prawdziwa mamusia . Izka , z wykształcenia chemik czyli '' ścisła '' , a w nowym swoim domu rozdziawia buzię i duka ale ....ale...i nic więcej , kiedy Piotr staje po stronie swojej ukochanej córeczki . Aha , jeszcze prócz '' ale '' , bardzo nadmiernie używany jest '' jasny gwint '' , co już ktoś przede mną zauważył . Lekarka pediatra , która uwaga , uwaga , jest od razu dziecięcym psychologiem i trafnie diagnozuje gorączkę Zosi jako objaw somatyczny . Nauczycielka która po wywiadówce opowiada swoje niespełnione życie kobiecie którą widzi pierwszy raz na oczy , trochę to naciągane w mojej ocenie . Niepotrzebne wątki , nie rozumiem po co wtrącone do fabuły , jak na przykład ten o facecie w zielonej kurtce . Czego on właściwie miał dowieść ? . Bo wątki działania Ewy z zaświatów były tak subtelne , że nawet mi się spodobały . Za to za mało , uważam , rozwinięty wątek smsa od dawnego kolegi - chłopaka ? . Rozwinięcie go mogło doprowadzić do ciekawych sytuacji i być może do lepszego końca tej książki , albo chociaż w ogóle do końca , bo ta książka się nie skończyła . Nagle wraz z ostatnią stroną zostałam wykopana z czytania i z rozdziawioną buzią powtórzyłam , nomen omen , za Izą , ale....? Za to podobało mi się przedstawienie przez autorkę relacji w że tak powiem '' macierzystej bazie '' Izy , czyli jej stosunków z ojcem i siostrą , a zwłaszcza jej reakcję na to co ojciec '' śmiał '' zrobić . Fajna i zabawna była też historyjka - dykteryjka opowiadająca jak to Iza w lutym zrobiła w markecie bożonarodzeniowe zakupy . Myślę że pani Czajkowska ma zadatki na ciekawą pisarkę , bo pióro ma lekkie i zabawne , bez zbytniego parcia i wysilania się na dowcip . Ode mnie więc dostaje kredyt zaufania i czekam na następną pozycję .

Trochę mnie ta książka wkurzyła , trochę rozczarowała ale i trochę wciągnęła . Czyta się ją szybko , to pewne , ale postacie są jakieś dziwne , zamglone . Jedyna , a na pewno najbardziej wyrazista postać w tej lekturze to właśnie ta krnąbrna , nieposłuszna i wydająca się bez serca zupełnie , jedenastoletnia Zosia . Reszta , to mam wrażenie postacie z za szyby , mdłe i bez...

Eh zmęczyłam tą książkę, sięgnęłam po tą pozycję po przeczytaniu "ufać zbyt mocno", ponieważ ta książka bardzo mi się spodobała.
"Macocha" to flaki z olejem...

Eh zmęczyłam tą książkę, sięgnęłam po tą pozycję po przeczytaniu "ufać zbyt mocno", ponieważ ta książka bardzo mi się spodobała.
"Macocha" to flaki z olejem...