Zbiór opowiadań.

Zbiór opowiadań.

Lubię Christie, lubię opowiadania, lubię dziwne, niewyjaśnione, nieodgadnione, nierealne, i to wszystko tu dostaję, tak inne od kryminałów autorki, niczym pisane do antologii niesamowitych opowiadań, bawiąc się z czytelnikiem, zastawiając w niepewności i zaskoczeniu, tajemnicza i puszczająca oko do jej wielbicieli, że nie zawsze wszystko da się logicznie wytłumaczyć i wyjaśnić rzeczowym, skrupulatnym rozumowaniem.

Lubię Christie, lubię opowiadania, lubię dziwne, niewyjaśnione, nieodgadnione, nierealne, i to wszystko tu dostaję, tak inne od kryminałów autorki, niczym pisane do antologii niesamowitych opowiadań, bawiąc się z czytelnikiem, zastawiając w niepewności i zaskoczeniu, tajemnicza i puszczająca oko do jej wielbicieli, że nie zawsze wszystko da się logicznie wytłumaczyć i...

Agatha Christie znana z klasycznych już kryminałów tym razem w zbiorze dwunastu opowiadaniach czerpie z klasycznych opowieści niesamowitych, lecz nie zabrakło wątku kryminalnego.

Świadek oskarżenia - to krótkie opowiadanie kryminalne z dobrym zakończeniem.
Ogar śmierci - to już opowieść niesamowita. Nasz bohater wyrusza tropem dziwnego zdarzenia, które miało miejsce w przeszłości w klasztorze i zajmuje się jej zbadaniem. Krótka, lecz niepozbawiona klimatu opowieść z zaskakującym zakończeniem.
Czerwony sygnał - kolejna opowieść "z dreszczykiem". Podczas spotkania odbywa się seans spirytystyczny, gdzie zostaje ostrzeżony nasz bohater. Autorka tutaj wykorzystuje zjawiska paranormalne (seans) oraz motywy obłędu. Bardzo dobre opowiadanie, klimatyczne z wątkiem kryminalnym. Samo zakończenie potrafi zaskoczyć.
Ten czwarty - motywem kolejnego opowiadania jest wieloraka osobowość. Troje pasażerów podróżuje i rozmawia o ciekawym przypadku, a w tym czasie dołącza się do rozmowy siedzący mężczyzna i snuje niewiarygodną opowieść. Ciekawe opowiadanie i klimatyczne.
Cyganka - nasz bohater spotyka cygankę wtedy, kiedy ma stać się coś strasznego, która go zawsze ostrzega. Opowiadanie dobre, lecz zabrakło mi czegoś zaskakującego w nim. Czyta się za to fajnie, ale też zakończenie nie zaskakuje.
Lampa - to opowieść o nawiedzonym domu. Historia niesamowita, choć krótka to posiadająca klimat i ciekawe zakończenie.
Radio - zamożna pani kupuje sobie radio, które jej siostrzeniec na fale. Pewnego wieczoru słyszy głos swojego nieżyjącego męża. Czy to naprawdę przemawia duch? Tego nie zdradzę, bo trzeba samemu się przekonać. Opowieść "z dreszczykiem" z wątkiem kryminalnym. Zakończenie bardzo mi się podobało i już na samym końcu wyszło zabawnie (kto przeczyta będzie wiedzieć, o co chodzi).
Tajemnica błękitnej wazy - grający mężczyzna w golfa słyszy głos wołający o ratunek. Lecz kiedy podbiega nikogo nie zastaje oprócz pewnej dziewczyny. Opowiadanie kryminalne wykorzystujące motyw ducha, ale wszystko zostaje wyjaśnione naturalnie. Może niezaskakująca, bo można się domyślić, o co chodzi to jednak całkiem przyjemnie się czyta.
Dziwny przypadek sir Arthura Carmichaela - następne opowiadanie o duchach, lecz tym razem trochę dłuższe. Bohaterem jest lekarz psychiatra, który przyjechał zbadać przypadek obłąkanego mężczyzny, ale pomału przekonuje się, że straszy tutaj duch. Bardzo dobra opowieść o duchach posiadająca świetnie wykreowany klimat i zaskakujące zakończenie. Bardzo mi się podobało.
Zew skrzydeł - bogacz podczas przechadzki słyszy niesamowitą muzykę, która go zaczyna fascynować. Krótka opowieść fantastyczna z ciekawym zakończeniem.
Ostatni seans - znów autorka wykorzystuje motyw paranormalne. Dla medium ma to być ostatni seans, gdzie wywoła ducha córki madame Exe. Podczas seansu pojawiają się komplikacje. Opowiadanie grozy posiadające znakomity klimat i bardzo zaskakujące zakończenie. Jedno z najlepszych opowiadań z tego zbioru, choć krótkie.
S.O.S - pewien mężczyzna zatrzymuje się w nocy na pustkowiu, ale dostrzega światła domu. Wplątuje się w zagadkę kryminalną, kiedy znajduje SOS. Dobre opowiadanie kryminalne.

Autorka w zbiorze Świadek oskarżenia wykorzystuje różne motywy od nawiedzonych domów, opowieści o duchach, czy przedziwnych zdarzeniach. Wplata nieraz wątki kryminalne do tych opowieści, lecz trzeba przyznać robi to znakomicie i nie psuje klimatu, jaki potrafi wykreować. Zamieszczone tutaj opowiadania nie są specjalnie długie, ale posiadają swoisty klimat dawniejszych opowieści grozy. Widać w nich zainteresowanie i próbę zmierzenia się z tematyką niesamowitości ze znakomitym skutkiem. Każde opowiadanie ma coś w sobie i nie ważne, że autorka nie zrezygnowała całkowicie z kryminału. Dodaje tym opowieściom tylko uroku. Przeczytałem drugi raz i pewnie wrócę ponownie kiedyś, bo lubię klasykę grozy, a tym zbiorem potwierdziła tylko swoją wszechstronność i łatwość w budowaniu historii nawet tych mrocznych.
Na pewno warto przeczytać ten zbiór opowiadań żeby przekonać się jak wygląda przygoda autorki z literaturą grozy. Po prostu klasyka grozy w świetnym wykonaniu

Agatha Christie znana z klasycznych już kryminałów tym razem w zbiorze dwunastu opowiadaniach czerpie z klasycznych opowieści niesamowitych, lecz nie zabrakło wątku kryminalnego.

Świadek oskarżenia - to krótkie opowiadanie kryminalne z dobrym zakończeniem.
Ogar śmierci - to już opowieść niesamowita. Nasz bohater wyrusza tropem dziwnego zdarzenia, które miało miejsce w...

Uwielbiam zbiory opowiadań. Są jak bombonierka, z której biorę czekoladkę po czekoladce, zdejmuję złotko i próbuję zgadnąć, na co trafię tym razem.
Czytanie "Świadka oskarżenia" było dla mnie wielką przyjemnością. Agatha Christie kolejny raz mnie zaskoczyła. Bo oprócz charakterystycznych dla jej stylu utworów jak tytułowy "Świadek oskarżenia", "Czerwony sygnał", "Radio", czy "Tajemnica błękitnej wazy", autorka zaserwowała także opowiadania, których nie powstydziłby się Poe. Czytając "Lampę", "Dziwny przypadek sir Artura Carmichela" czy "Ostatni seans" miałam ciarki na plecach i szczerze mówiąc, nie wiem, czy bym poprawnie zidentyfikowała ich autora, gdyby zostało postawione przede mną takie zadanie.
Każde opowiadanie zawarte w tym zbiorze pokazuje, jak doskonałym obserwatorem i znawcą ludzkiej natury była pani Christie. Doskonale sportretowała te wszystkie małostkowe słabości człowiecze, które popychają ludzi do popełniania przestępstw, czy wykorzystywania naiwności słabszych. A fakt, że do klasycznych zbrodni autorka dodała zjawiska paranormalne, dla mnie jest kolejnym atutem tego zbioru. To wielka sztuka wpleść fascynację czymś niezwykłym do swojej twórczości, tak by było to całkiem naturalne i nie raziło.

Uwielbiam zbiory opowiadań. Są jak bombonierka, z której biorę czekoladkę po czekoladce, zdejmuję złotko i próbuję zgadnąć, na co trafię tym razem.
Czytanie "Świadka oskarżenia" było dla mnie wielką przyjemnością. Agatha Christie kolejny raz mnie zaskoczyła. Bo oprócz charakterystycznych dla jej stylu utworów jak tytułowy "Świadek oskarżenia", "Czerwony sygnał", "Radio",...

Dwanaście fascynujących opowiadań, w których fabuła osnuta jest wokół zjawisk paranormalnych (mniej lub bardziej). Każde z nich wciąga i trzyma w napięciu.
Z tej strony Pani Christie nie znałam (cieszę się, że poznałam).

Dwanaście fascynujących opowiadań, w których fabuła osnuta jest wokół zjawisk paranormalnych (mniej lub bardziej). Każde z nich wciąga i trzyma w napięciu.
Z tej strony Pani Christie nie znałam (cieszę się, że poznałam).

Opowiadania jedne lepsze, drugie gorsze. Najlepsze o wazie.

Opowiadania jedne lepsze, drugie gorsze. Najlepsze o wazie.