Kryptonim Wirydarz

Zakończenie podobało mi się choć z trudem przechodziłem przez drobiazgowe dialogi mieszkańców przedwojennej Łomży. Dysputy mieszkańców dworku w Alcunach i przemyślenia głównego bohatera - pierwsza klasa. Podoba mi się klimat utrzymany w (...) kolejnej części. Prowincja, stare księgozbiory, wino, czerwona herbata, ludzie oddani pasji do Biblii i książek w ogóle. Wiedza merytoryczna na temat przekładów Biblii - bezcenna

Zakończenie podobało mi się choć z trudem przechodziłem przez drobiazgowe dialogi mieszkańców przedwojennej Łomży. Dysputy mieszkańców dworku w Alcunach i przemyślenia głównego bohatera - pierwsza klasa. Podoba mi się klimat utrzymany w (...) kolejnej części. Prowincja, stare księgozbiory, wino, czerwona herbata, ludzie oddani pasji do Biblii i książek w ogóle. Wiedza...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niby jest to opowieść o zabawnych "ogrodnikach"; najbardziej podobało mi się spulchnianie ziemi dwa metry w głąb.
Natomiast to, co mnie najbardziej zaskoczyło, to wplecione w akcję fakty o narodzie, po którym dziś mało kto spodziewałby się takiego sukcesu kilka wieków temu - w porównaniu z Polską i uwzględniając obecną kondycję tego narodu w tym względzie. Więcej nie powiem, przeczytaj samodzielnie :)
I opisy realiów przedwojennej Łomży są świetne, lubię czytać o małych miasteczkach bardziej niż o molochach duszących ludzi.

Niby jest to opowieść o zabawnych "ogrodnikach"; najbardziej podobało mi się spulchnianie ziemi dwa metry w głąb.
Natomiast to, co mnie najbardziej zaskoczyło, to wplecione w akcję fakty o narodzie, po którym dziś mało kto spodziewałby się takiego sukcesu kilka wieków temu - w porównaniu z Polską i uwzględniając obecną kondycję tego narodu w tym względzie. Więcej nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kiedyś zmuszono mnie, bym chodził do szkoły, a tam nauczył się czytać i pisać. To pierwsze - choć też niełatwe - miało być użyteczne w życiu.
Powiedziano mi też: "Książki, to jak przyjaciele, a przyjaciół trzeba szanować i na nich uważać". I uważałem - od tamtego czasu. Wiem, że przyjaciel nie wyrządza szkód, a dobra książka nie rujnuje, nie psuje, lecz buduje. Dlatego polecam treści i fabułę przedstawioną przez Amosa.

Kiedyś zmuszono mnie, bym chodził do szkoły, a tam nauczył się czytać i pisać. To pierwsze - choć też niełatwe - miało być użyteczne w życiu.
Powiedziano mi też: "Książki, to jak przyjaciele, a przyjaciół trzeba szanować i na nich uważać". I uważałem - od tamtego czasu. Wiem, że przyjaciel nie wyrządza szkód, a dobra książka nie rujnuje, nie psuje, lecz buduje. Dlatego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na ogrodnictwie znam się lepiej ;-) Za to jestem pełen uznania dla konstrukcji powieści, poczucia humoru i sposobu przekazania wiedzy. Dzięki tej książce polubiłem kotlety (kto przeczytał - zrozumie).

Na ogrodnictwie znam się lepiej ;-) Za to jestem pełen uznania dla konstrukcji powieści, poczucia humoru i sposobu przekazania wiedzy. Dzięki tej książce polubiłem kotlety (kto przeczytał - zrozumie).

Pokaż mimo to

Przypuszczam że podczas lektury tej książki Łomżyniacy widzą te miejsca.A kiedy chodzą po swoim mieście dostrzegają szczegóły których wcześniej nie zauważa.

Przypuszczam że podczas lektury tej książki Łomżyniacy widzą te miejsca.A kiedy chodzą po swoim mieście dostrzegają szczegóły których wcześniej nie zauważa.

Pokaż mimo to

Kto by się spodziewał że ten zagadkowy tytuł kryje w sobie tak prozaiczne wydarzenie jak zjazd ogrodników. Ale to nie wszystko - jak zwykle w książkach A.O. Ajchela i za tym kryje się zagadka ze szczyptą chumoru. Mnie się podobała - zachęcam do przeczytania.

Kto by się spodziewał że ten zagadkowy tytuł kryje w sobie tak prozaiczne wydarzenie jak zjazd ogrodników. Ale to nie wszystko - jak zwykle w książkach A.O. Ajchela i za tym kryje się zagadka ze szczyptą chumoru. Mnie się podobała - zachęcam do przeczytania.

Pokaż mimo to

Swietna ksiazka. Bardzo zabawna. Przypomina filmowanie tamtej wspolczesnosci. Czyta sie szybko i przyjemnie

Swietna ksiazka. Bardzo zabawna. Przypomina filmowanie tamtej wspolczesnosci. Czyta sie szybko i przyjemnie

Pokaż mimo to

Choć mogę porównać tylko dwie z kilku książek autora, to "Kryptonim Wirydarz" oceniam lepiej niż "Latopis...". Choć może pod względem zawartych w nim ciekawostek historycznych i językowych Wirydarz wypada gorzej, to jest to książka bardzo poprawiająca nastrój! Czyta się ją szybko i gładko; a odtworzenie atmosfery przedwojennej Polski udało się autorowi wybitnie! Jest to książka, która nastraja bardzo optymistycznie i jest pełna humoru! Polecam!!!

Choć mogę porównać tylko dwie z kilku książek autora, to "Kryptonim Wirydarz" oceniam lepiej niż "Latopis...". Choć może pod względem zawartych w nim ciekawostek historycznych i językowych Wirydarz wypada gorzej, to jest to książka bardzo poprawiająca nastrój! Czyta się ją szybko i gładko; a odtworzenie atmosfery przedwojennej Polski udało się autorowi wybitnie! Jest to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Amos Oskar Ajchel jest jednym z kilkunastu autorów, którzy podjęli wyzwanie i postanowili zmierzyć się z legendą „Pana Samochodzika” Zbigniewa Nienackiego. Dzięki temu w 2014 r. pod szyldem wydawnictwa „Warmia” ukazała się jego powieść „Lwy ze Starej Wody” będąca 123 tomem serii w charakterystycznych, czarnych okładkach. Jak sam jednak przyznał w wywiadzie dla Forum Miłośników Pana Samochodzika - nie jest zwolennikiem kontynuacji.Główny nurt jego twórczości stanowią natomiast powieści przygodowe osnute wokół tematyki biblijnej oraz literatury staropolskiej.

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2015/05/kryptonim-wirydarz.html

Amos Oskar Ajchel jest jednym z kilkunastu autorów, którzy podjęli wyzwanie i postanowili zmierzyć się z legendą „Pana Samochodzika” Zbigniewa Nienackiego. Dzięki temu w 2014 r. pod szyldem wydawnictwa „Warmia” ukazała się jego powieść „Lwy ze Starej Wody” będąca 123 tomem serii w charakterystycznych, czarnych okładkach. Jak sam jednak przyznał w wywiadzie dla Forum...

więcej

mniej

Pokaż mimo to