Solidna dawka wiedzy. Bardzo szczegółowa, co jest siłą i słabością tej pozycji. Siłą dlatego, że można z niej wiele wyciągnąć, słabością, ponieważ można łatwo utknąć na szczegółach i poczuć niemoc w zakresie zbudowania sobie "teorii ogółu". W zakresie antyku, średniowiecza, renesansu, nawet baroku nie jest to wielki kłopot. Ale kiedy przechodzimy do najnowszych prądów w architekturze, wykład przybiera w zasadzie formę opisu kolejnych dzieł architektonicznych i trudno o jakąś syntezę tego materiału, wychwycenie cech charakterystycznych danej epoce stylowej (tym bardziej, że grzęźniemy zwykle w wielu jej odmianach). Co mi trochę przeszkadzało w lekturze, to rozmieszczenie ilustracji - często na stronach poprzednich bądź następnych, co utrudniało lekturę i śledzenie wykładu. Lektura całości zabrała mi kilka miesięcy. Dawno tak się nie męczyłem z żadną książką. A to chyba dlatego, że jak przekroczyłem barok, zauważyłem, że jednak bardzo trudno będzie mi z niej wyciągnąć to, czego oczekuję (charakterystyk stylów najnowszych epok architektonicznych).

Solidna dawka wiedzy. Bardzo szczegółowa, co jest siłą i słabością tej pozycji. Siłą dlatego, że można z niej wiele wyciągnąć, słabością, ponieważ można łatwo utknąć na szczegółach i poczuć niemoc w zakresie zbudowania sobie "teorii ogółu". W zakresie antyku, średniowiecza, renesansu, nawet baroku nie jest to wielki kłopot. Ale kiedy przechodzimy do najnowszych prądów w...