Umrzeć by stać się sobą. Podróż od choroby, przez otarcie się o śmierć, do prawdziwego uzdrowienia

Piękna pozycja dla wszystkich, którzy są na etapie poszerzania świadomości.

Napisana bardzo przystępnym językiem, którego emanuje spokój i empatia.

Oczywiście niełatwo jest uwierzyć w ekspresowy cud uzdrowienia z terminalnego stadium choroby nowotworowej, ale w tym zawarte jest sedno przesłania tej książki. Nasza wiara w siebie, samoświadomość, miłość, energia o wysokich wibracjach i po prostu bycie.

Medycyna zna wiele takich przypadków które były określane jako 'cuda'. Religia będzie się do nich odnosić jako dowodów na istnienie Boga, cudowne uzdrowienia. Ciało i umysł mają nieprawdopodobne możliwości regeneracji, jeśli są nastawione na odpowiednie wibracje i odwrotnie, niskie wibracje powodują większość chorób, a głównymi z nich są lęk i obwinianie siebie.

Na pewno wrócę jeszcze do tej książki, bo inaczej będzie można ją odbierać na kolejnych etapach rozwoju.

Piękna pozycja dla wszystkich, którzy są na etapie poszerzania świadomości.

Napisana bardzo przystępnym językiem, którego emanuje spokój i empatia.

Oczywiście niełatwo jest uwierzyć w ekspresowy cud uzdrowienia z terminalnego stadium choroby nowotworowej, ale w tym zawarte jest sedno przesłania tej książki. Nasza wiara w siebie, samoświadomość, miłość, energia o wysokich...

Uwielbiam wszystkie książki tej Autorki. Przede wszystkim z powodu nieprawdopodobnej wręcz empatii i umiejętności subtelnej odpowiedzi na najtrudniejsze pytania. Autorkę subiektywnie odbieram jako bardzo szczerą. Bardzo cenię sobie te fragmenty, w których Anita odsłania swoje spojrzenie na takie kwestie jak (między innymi): jak odnaleźć się w gąszczu różnorodnych poglądów, religii i kultur? Jak znaleźć równowagę między dawaniem i braniem? Jak zadbać o siebie bez poczucia winy? Jak pogodzić konieczność działalności zarobkowej z bezinteresowną pomocą innym ludziom? Jak znaleźć własną drogę? Wszystkie fragmenty, w których autorka przedstawia swoje rozmowy z różnymi ludźmi, są przejawami wielkiej mądrości życiowej, zrównoważenia i wrażliwości. Nawet najbardziej wytrawny psycholog nie wyraziłby tych rzeczy z tak potężną prostotą i ciepłem, podanych tak, że to wszystko trafia prosto do serca.

Na koniec dodam, że Anita Moorjani jest osobą z najbardziej zdroworozsądkowym podejściem do kwestii rozwoju duchowego wśród wszystkich autorów z pogranicza psychologii i duchowości, których czytałam (a czytałam ich wielu). U Anity w moim odczuciu proporcje są po prostu doskonałe.

Uwielbiam wszystkie książki tej Autorki. Przede wszystkim z powodu nieprawdopodobnej wręcz empatii i umiejętności subtelnej odpowiedzi na najtrudniejsze pytania. Autorkę subiektywnie odbieram jako bardzo szczerą. Bardzo cenię sobie te fragmenty, w których Anita odsłania swoje spojrzenie na takie kwestie jak (między innymi): jak odnaleźć się w gąszczu różnorodnych poglądów,...

I co by tu napisać, skoro już wszystko zostało powiedziane?
Już jakiś czas temu skończyłam czytać tę książkę, a nadal o niej myślę, o przesłaniu, które pozostawiła nam Aneta. To ważna pozycja dla osób, które widzą i czują więcej. A może lepiej napisać, że jeśli tego bardzo chcemy, jesteśmy w stanie rozsunąć zasłonę otaczającego nas ŚWIATA, i sięgnąć dalej. Ale nie do innego ŚWIATA, bo to nadal jest ten sam ŚWIAT, i ten sam CZAS. BO WSZYSTKO DZIEJE SIĘ TU I TERAZ, W TYM SAMYM MIEJSCU I TYM SAMYM CZASIE!
I wiecie co? Mój umysł tego też nie ogarnia.
Każdemu kto przeczytał, polecam kolejną książkę Anety Moorjani "A jeśli już jesteś w niebie". Sądzę, że będzie doskonałą kontynuacją. Sama jeszcze nie przeczytałam, ale już kupiłam ebooka. Jest na mojej liście „do przeczytania”
Na koniec nieco cytatów z książki:
„Wyciągnęłam rękę do lustra i dotykając swojej zalanej łzami twarzy, przyrzekłam, że nigdy więcej już tak bardzo siebie nie zranię.”
„Świat zewnętrzny odbija to, co czujemy do siebie.”
„Kroczenie osobistą ścieżką duchową oznacza słuchanie naszego własnego wnętrza i łączy nas z naszym nieskończonym Ja, którym jesteśmy w głębi duszy.”
„Idąc za naszym wewnętrznym przewodnikiem, znajdziemy to, co dla nas właściwe, także sposób, w jaki do tego dojdziemy.”
Życzę Wam wszystkim i samej sobie również, odnalezienia sensu życia tu na Ziemi, a także odpowiedzi na pytanie: Kim naprawdę jesteśmy i jaka jest nasza prawdziwa natura? Pozdrawiam.

I co by tu napisać, skoro już wszystko zostało powiedziane?
Już jakiś czas temu skończyłam czytać tę książkę, a nadal o niej myślę, o przesłaniu, które pozostawiła nam Aneta. To ważna pozycja dla osób, które widzą i czują więcej. A może lepiej napisać, że jeśli tego bardzo chcemy, jesteśmy w stanie rozsunąć zasłonę otaczającego nas ŚWIATA, i sięgnąć dalej. Ale nie do...

Wątpię, że zawarte historie w książce to 100% prawda (jakkolwiek by jej w tym przypadku nie definiować tj. prawdopodobnie historię choroby da się udowodnić, a być może towarzyszące jej odczucia mistyczne można wyjaśnić naukowo [o ile w ogóle zaistniały]) i trochę odnoszę wrażenie, że cała kreacja ma głównie cel biznesowy, ale z drugiej strony, gdzieś tam błyska w głowie jakiś neuron, który odpowiada za zrozumienie tego tematu na głębszym poziomie, niepotrzebującym racjonalizacji. W każdym razie uważam, że sam przekaz dotyczący podejścia do życia jest raczej słuszny i ma jak najbardziej pozytywny wydźwięk, a historia nadaje mu dodatkowej emocjonalności.

Wątpię, że zawarte historie w książce to 100% prawda (jakkolwiek by jej w tym przypadku nie definiować tj. prawdopodobnie historię choroby da się udowodnić, a być może towarzyszące jej odczucia mistyczne można wyjaśnić naukowo [o ile w ogóle zaistniały]) i trochę odnoszę wrażenie, że cała kreacja ma głównie cel biznesowy, ale z drugiej strony, gdzieś tam błyska w głowie...

Mimo tego, że nie jest to książka z "kręgu moich zainteresowań", to przeczytałam ją z przyjemnością, głównie dlatego, że jest ona w dużej mierze zapisem autentycznych wydarzeń i przeżyć z życia autorki, która otarła się o śmierć...i powróciła do życia w pełni zdrowia.
Lektura tej książki daje też dużo do myślenia, zrewidowania swojego życia, swoich postaw, świadomości... Polecam każdemu, kto ma tzw. otwarty umysł.

Mimo tego, że nie jest to książka z "kręgu moich zainteresowań", to przeczytałam ją z przyjemnością, głównie dlatego, że jest ona w dużej mierze zapisem autentycznych wydarzeń i przeżyć z życia autorki, która otarła się o śmierć...i powróciła do życia w pełni zdrowia.
Lektura tej książki daje też dużo do myślenia, zrewidowania swojego życia, swoich postaw, świadomości......

Autorka chce nam pokazać, że powinniśmy iść przez życie radośnie i beztrosko, być sobą, żyć bez lęku i z miłością, bo jesteśmy jednością ze wszystkim co nas otacza, a śmierć nie jest końcem.

Autorka chce nam pokazać, że powinniśmy iść przez życie radośnie i beztrosko, być sobą, żyć bez lęku i z miłością, bo jesteśmy jednością ze wszystkim co nas otacza, a śmierć nie jest końcem.

Niezwykle ciekawa i wartościowa pozycja na rynku wydawniczym. Autorka jest hinduską, która w czasie opisywanym w tym pamiętniku mieszkała ze swoimi tradycyjnymi rodzicami i bratem w Hong Kongu. Sama jest jednak o wiele bardziej kosmopolityczna od swojej rodziny i nie chce, żeby celem jej życia było zostanie dobrą hinduską żoną. Głównie dlatego boi się wyjść za mąż za kogoś ze swojego kręgu kulturowego. Anita zdobywa wykształcenie, sporo podróżuje po świecie i zaczyna dobrze zapowiadającą się karierę. Wychowuje się w środowisku wielokulturowym, co niewątpliwie ją wzbogaca i poszerza horyzonty. Poznaje też swojego przyszłego męża, który podobnie jak ona jest osobą liberalną i kosmopolityczną. Wszystko układa się dobrze aż do czasu, kiedy Anita zapada na chorobę nowotworową. Dzielnie walczy stosując różne metody leczenia, głównie jednak jest to medycyna zachodnia, która w Hong Kongu stoi na bardzo wysokim poziomie. Niestety rak okazał się silniejszy i jej organy przestają funkcjonować. Wtedy właśnie zaczyna się – moim skromnym zdaniem – najbardziej fascynująca część tej książki. Kobieta drobiazgowo opisuje swoje doświadczenia z tego stanu agonalnego, z którego właściwie już się nie wraca. Nie chodzi tutaj o samo doświadczenie śpiączki, bo w sumie mnóstwo ludzi na całym świecie doświadcza tego stanu i z niego wychodzi, ale o to, że Anita Moorjani nie tylko się wybudziła, ale że tak strasznie zaawansowany nowotwór całkowicie się cofnął. Z medycznego punktu widzenia tego stadium raka się po prostu nie daje cofnąć. Dalszego leczenia się nie stosuje z powodu wyniszczenia organizmu. A jednak… u Anity Moorjani po raku nie ma śladu. W tej niebywale ciekawej i ważnej części książki, autorka opisuje co się działo w trakcie tej niezwykłej podróży na Drugą Stronę. Opowiada nam na czym polega doświadczenie bliskie śmierci - NDE – (od angielskiego near death experience) i co ona konkretnie w tym czasie przeżyła i czego się dowiedziała. Daje to do myślenia. Niby książka nie jest poradnikiem, ale są w niej zawarte sugestie dotyczące tego jak mamy przewartościować swoje życie, jak zmienić nastawienie do siebie i do wszystkiego co nas otacza. Jest też sporo wzmianek o naszej wspaniałości, wręcz boskości. Wiadomo, że każdy będzie miał inne wrażenia po lekturze tej książki. Dla mnie kwestia tej boskości jest co nieco wątpliwa, bo bez względu na nasze nastawienie, optymizm i wiarę w to, że wszystko się ułoży, życie i tak potrafi nas zaskoczyć w okrutny sposób i wywrócić nasze plany i nadzieje do góry nogami. Osobną sprawą jest biznes zbudowany na bazie tego doświadczenia. Wiadomo, że z czegoś trzeba żyć i ewidentnie jest zapotrzebowanie na tego rodzaju przesłania, ale jak zobaczyłam, że autorka żąda sporych pieniędzy za zapisanie się do jej strony internetowej, to pewien niesmak mi jednak pozostał. Nie zmienia to jednak faktu, że uważam książkę i wszystkie opisane w niej zdarzenia za fascynujące i zdecydowanie warte przeczytania.

Niezwykle ciekawa i wartościowa pozycja na rynku wydawniczym. Autorka jest hinduską, która w czasie opisywanym w tym pamiętniku mieszkała ze swoimi tradycyjnymi rodzicami i bratem w Hong Kongu. Sama jest jednak o wiele bardziej kosmopolityczna od swojej rodziny i nie chce, żeby celem jej życia było zostanie dobrą hinduską żoną. Głównie dlatego boi się wyjść za mąż za kogoś...

Prawdziwa opowieść o wyzdrowieniu ze stanu, któremu lekarze nie dawali już żadnych szans na przeżycie. Autorka, która doświadczyła niezwykłej mocy uzdrowienia, skupia się w dalszej części książki na wartościach, które dostrzegła dopiero po doświadczeniu choroby. Cenna i ważna lektura dla każdego.

Prawdziwa opowieść o wyzdrowieniu ze stanu, któremu lekarze nie dawali już żadnych szans na przeżycie. Autorka, która doświadczyła niezwykłej mocy uzdrowienia, skupia się w dalszej części książki na wartościach, które dostrzegła dopiero po doświadczeniu choroby. Cenna i ważna lektura dla każdego.

Jestem osobą sceptycznie podchodzącą do takich opowieści, jednak w tej książce nawet nie bardzo liczyło się dla mnie samo uzdrowienie , a zmiana podejścia do życia i nabranie pewnego dystansu do problemów, choroby. Jest wielką sztuką nauczyć się tak po prostu żyć.

Jestem osobą sceptycznie podchodzącą do takich opowieści, jednak w tej książce nawet nie bardzo liczyło się dla mnie samo uzdrowienie , a zmiana podejścia do życia i nabranie pewnego dystansu do problemów, choroby. Jest wielką sztuką nauczyć się tak po prostu żyć.

Książka z przesłaniem, warto przeczytać. Poznasz sposób na kompleksowe uzdrowienie ciała i umysłu. Przykładem jego skuteczności jest osoba Autorki, która kilka tygodni po otarciu się o śmierć została wypisana ze szpitala bez śladu raka w ciele.

Książka z przesłaniem, warto przeczytać. Poznasz sposób na kompleksowe uzdrowienie ciała i umysłu. Przykładem jego skuteczności jest osoba Autorki, która kilka tygodni po otarciu się o śmierć została wypisana ze szpitala bez śladu raka w ciele.