Pułapka szczęścia. Jak przestać walczyć i zacząć żyć

Ciekawa książka, dużo pomocnych technik i naprawdę mądrych zagadnień, jednak język jakim jest napisana sprawił, że raczej się przy niej męczyłam. Znam lepsze pozycje o podobnej tematyce :-)

Ciekawa książka, dużo pomocnych technik i naprawdę mądrych zagadnień, jednak język jakim jest napisana sprawił, że raczej się przy niej męczyłam. Znam lepsze pozycje o podobnej tematyce :-)

Pomocna książka. Jeżeli zainwestujesz swój czas i energię to możesz się nauczyć pożytecznych i pomocnych technik. Wykonuj solidnie ćwiczenia. Połącz z regularnymi praktykami mindfulness i możesz naprawde się czegoś o sobie dowiedzieć i znaleźć spokój. Jeżeli szukasz książki samopomocy to to jest bardzo dobra pozycja. Udokumentowana, sensowna, żadne amerykańskie "positive thinking" ACT - Accaptance and Commitment Theory to poważna i bardzo szeroko praktykowana dziedzina psychologii z udokumentowanymi pozywytwnymi wynikami.

Pomocna książka. Jeżeli zainwestujesz swój czas i energię to możesz się nauczyć pożytecznych i pomocnych technik. Wykonuj solidnie ćwiczenia. Połącz z regularnymi praktykami mindfulness i możesz naprawde się czegoś o sobie dowiedzieć i znaleźć spokój. Jeżeli szukasz książki samopomocy to to jest bardzo dobra pozycja. Udokumentowana, sensowna, żadne amerykańskie...

Wszyscy chcemy czuć się dobrze, nikt nie chce czuć się żle. To oczywiste. Jednak często bywa też tak, że od swoich negatywnych uczuć/doznań/emocji po prostu uciekamy. Przy czym w pracy tej zupełnie brak jest nacisku na indywidualną genezę tego nawyku, autora zajmuje tutaj wyłącznie sam fakt ucieczki od bólu. W sumie nie dziwi mnie to bowiem jest to książka z dziedziny terapii ACT (Acceptance and Commitment Therapy - terapia akceptacji i zaangażowania),która przynajmniej w jednej swojej części opiera się na założeniach szkoły behawioralno - poznawczej, a więc tego rodzaju terapii, która zwraca uwagę zdecydowanie bardziej na fakty i zachowanie niż na doznania osobiste, które wg niej nie podlegają obiektywnemu badaniu. Poza ucieczką (np. w uzależnienia, walkę z tymi negatywnymi myślami, etc.) robimy też nałogowo wręcz coś innego - zaczynamy pożądać pozytywnych uczuć/doznań/emocji. I wtedy właśnie wpadamy w tytułową "pułapkę szczęścia". A czynimy tak, zaniedbując nasze wartości. I to jest druga strona tej pracy - ewidentny wpływ myśli V. E. Frankla, o którym zręsztą autor kilkakrotnie wspomina i którego jedna książka znajduje się na liście polecanej lektury. Trzecim elementem jest świadomość czy też "uważność". Wszystko to służy uświadomieniu sobie swoich zgubnych nawyków i przypomnieniu, jakimi wartościami się w życiu kierujemy. Z punktu widzenia "pułapki szczęścia" nieważne jest jak oceniamy nasze odczucia - jako dobre/przyjemne, złe/nieprzyjemne. Bowiem uciekając od jednych i trzymając się drugich i tak w tej pułapce wylądujemy, tracąc wartości z zasięgu wzroku i wiodąc nieszczęśliwe życie. Ważny tutaj jest również dystans do własnego umysłu, z którym wcale nie musimy się identyfikować ani mu wierzyć, przy czym autora nie interesuje geneza tego, co ten umysł "nadaje" a sam fakt, nie rozstrząsa się tutaj przyczyn takiego czy innego uwarunkowania. Kluczem okazuje się świadomość i akceptacja własnego bólu (zamiast walki z nim np. przez ucieczkę),który jest nieodzowny gdy wyznaczamy sobie cele trzymając sie swoich własnych wartości. Przy czym tę "akceptację" należy dość swoiście rozumieć. W tej metodzie jest szaleństwo? A może lepiej: W tym szaleństwie jest metoda! Na koniec cytat z F. Nietzsche'go, w pełni oddający treść, założenia i przesłanie książki: "Człowiek, który ma po co żyć, zniesie niemal wszystko."

Wszyscy chcemy czuć się dobrze, nikt nie chce czuć się żle. To oczywiste. Jednak często bywa też tak, że od swoich negatywnych uczuć/doznań/emocji po prostu uciekamy. Przy czym w pracy tej zupełnie brak jest nacisku na indywidualną genezę tego nawyku, autora zajmuje tutaj wyłącznie sam fakt ucieczki od bólu. W sumie nie dziwi mnie to bowiem jest to książka z dziedziny...