Nie podoba mi się ta książka w ogóle, z trudem dobrnęłam do końca.

Nie podoba mi się ta książka w ogóle, z trudem dobrnęłam do końca.

Diabeł jest lepszym teologiem niż człowiek. Demony wiedzą, że Bóg istnieje. Wiara demonów nie polega na niszczeniu ? lecz na "wypełnianiu" wiary na miarę jej czasów, jej potrzeb, jej kaprysów ? Zadowalają się pozostawaniem w opozycji, pod warunkiem że Hostię będzie się połykać podlaną ich sosem. Uwalnianie się od chrześcijaństwa poprzez twierdzenie, że właśnie się je wypełnia. No właśnie - nie jest to prosta książka. Raczej trudnawa. Demon przemawia zarówno przez tych, którzy twierdzą że kochają Boga - nie kochając swoich braci, jak i przez tych którzy kochają swych braci, nie kochając Boga. Przeprowadza równoległe ataki z różnych pozycji. Pustynia, góra i świątynia - tam objawia się Bóg i ... tam też działa szatan. Sztywny, pozorny prawowierny jest gorszy niż wolnomyśliciel. Kuszenie Chrystusa - w rzeczywistości propozycją kontrraju. To kuszenie zapowiada też wewnętrzne odstępstwa Kościoła, a więc satanizm pontyfikalny. Nie należy zwalczać Boga za pomocą Jego darów - tak wskazywał w swoim testamencie święty Ludwik IX król Francji.

Diabeł jest lepszym teologiem niż człowiek. Demony wiedzą, że Bóg istnieje. Wiara demonów nie polega na niszczeniu ? lecz na "wypełnianiu" wiary na miarę jej czasów, jej potrzeb, jej kaprysów ? Zadowalają się pozostawaniem w opozycji, pod warunkiem że Hostię będzie się połykać podlaną ich sosem. Uwalnianie się od chrześcijaństwa poprzez twierdzenie, że właśnie się je...

Ciężkie działo - w pozytywnym znaczeniu.
Książka daje kopa w cztery litery, zwłaszcza jeśli komuś się wydaje, że jest blisko Boga i zrobił już wszystko, co trzeba, aby spocząć na laurach.
Takie książki powinno się czytać w kręgach katolickich i martwi mnie, jak wiele osób mogłoby się czuć "niesłusznie" oskarżonym o "praktykowanie" SWOJEJ wiary.
Serdecznie polecam każdemu, kto ma choćby troszeczkę otwarte serce na nowe spojrzenie na wiarę i na katolicyzm.
#pożyczyłamswojemuproboszczowi :-D

Ciężkie działo - w pozytywnym znaczeniu.
Książka daje kopa w cztery litery, zwłaszcza jeśli komuś się wydaje, że jest blisko Boga i zrobił już wszystko, co trzeba, aby spocząć na laurach.
Takie książki powinno się czytać w kręgach katolickich i martwi mnie, jak wiele osób mogłoby się czuć "niesłusznie" oskarżonym o "praktykowanie" SWOJEJ wiary.
Serdecznie polecam...

Hadjadj wymiata. Geniusz wnikliwości w odczytywaniu treści biblijnych. Dzięki niemu można w pełni zrozumieć Księgę Hioba. Jego tezy można wypisać na ścianach mieszkania ale ścian zabraknie. Procent treści na jedną kartkę to 200.
Tłumaczenie wiary filozofią i i teologią w sposób awangardowo przenikliwy. Wiary demonów i wiary, którą powinniśmy mieć my.
Niektóre tylko tezy budzą wątpliwości. Lecz może wynikają z niewiedzy czytelnika.

"Diabeł postępuje z nami jak dobry wychowawca: dostosowuje swoje metody pedagogiczne do uczniów, na początek stara się ich poznać i zaproponować im zbrodnię, którą będą w stanie popełnić w przyszłości".

"Wolnomyślicielskie rozpływanie się w miłości własnej, totalitarne utwierdzenie w nienawiści do Boga. Bezosobowa orgia w biegu, bezwzględna konkurencja jednostek. Oto jak wygląda rytm piekielny".

"Paradoks napomnienia skierowanego do Piotra polega na dążeniu do zamiany krzyża w leżak. Właśnie to dążenie Jezus utożsamia z istotą piekła".

"Demony wierzą nie w Boga, lecz poza Bogiem, to znaczy bez miłości".

"Wiara w Jezusa, którą mają demony nie jest darem łaski; do uwierzenia zmusza ich raczej przyrodzona bystrość rozumu".

Wiara jest skutkiem rozumu. "Cuda i słowa (Jezusa) wystarczają by nakłonić do wiary intelekt demona, lecz nie wystarczają, by zmusić do wiary intelekt człowieka. Dlaczego? (...) pod względem przenikliwości intelekt anielski nieporównywalnie przewyższa intelekt ludzki".

Hadjadj wymiata. Geniusz wnikliwości w odczytywaniu treści biblijnych. Dzięki niemu można w pełni zrozumieć Księgę Hioba. Jego tezy można wypisać na ścianach mieszkania ale ścian zabraknie. Procent treści na jedną kartkę to 200.
Tłumaczenie wiary filozofią i i teologią w sposób awangardowo przenikliwy. Wiary demonów i wiary, którą powinniśmy mieć my.
Niektóre tylko tezy...

Istnieją książki wymagające, których przeczytanie i przede wszystkim zrozumienie nie należy do rzeczy najłatwiejszych. Szczególnie te poruszające sprawy wiary stanowią dla czytelnika osobliwe wyzwanie. Nikt bowiem chętnie nie zmienia własnych, utrwalonych już poglądów i racji.

Fabrice Hadjajd - francuski pisarz, wcześniej anarchista i ateista, pod koniec zeszłego stulecia gwałtownie nawrócił się na katolicyzm. Od tego czasu zyskał sławę jako autor paręnastu książek o tematyce religijnej. Jego powieść „Wiara demonów” została we Francji okrzyknięta „religijnym utworem roku”.

W swojej publikacji autor porusza dość specyficzną kwestię, mianowicie odkłada on na bok pobożność i postawy, które reprezentowały osoby święte czy nawet zwykli ludzie. Pisarz skupia się na przekonaniach i słowach duchów nieczystych. Jak się okazuje demony wielokrotnie dały świadectwo swojej wiary w Boga i jego wielkość. Na dowód swoich spekulacji Fabrice Hadjadj nieraz przywołuje fragmenty Pisma Świętego a także wszelakie interpretacje szeroko znanych postaci jak np. Clive Lewis. Niestety niektóre wersety tekstu są dość chaotyczne, jak gdyby autor chciał przekazać odbiorcy jak najwięcej informacji w jednej chwili.

Rozdziały rozpoczynają się dość znanym urywkami z Biblii, po czym następuje ich analiza. Większość z przytoczonych cytatów była mi znana już wcześniej, jednak dopiero teraz zdałam sobie sprawę z tego, że nigdy dotąd nie starałam się zinterpretować ich we właściwy sposób. Autor koncentruje się na kwestiach, które prosty człowiek, taki jak ja, może pominąć bądź nie zdawać sobie sprawy z ich ukrytego przesłania.

Pisarz nawet nie stara się ukryć, że według niego demony mają zdecydowanie większą wiarę we Wszechmocnego aniżeli ludzie, którzy często wątpią i nawet usiłują wystawić Boga na próbę. Jeśli chodzi o idee religijne to człowiek w swoim myśleniu jest bardzo ograniczony. Dodatkowo w tekście znajduje się sporo specyficznych terminów i pojęć, jednak te trudności rekompensuje cięte poczucie humoru pana Hadjajd'a. Nierzadko zadaje on pytania, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się zabawne, aczkolwiek są one nadzwyczaj prawdziwe i zawierają ukryty sens.

Każdy kto zdecyduje się na lekturę tego utworu musi wziąć pod uwagę fakt, że jej przeczytanie wymaga skupienia i spokoju. Nie jest to utwór na jeden wieczór. „Wiara demonów” z pewnością dostarczy nam wielu ciekawych informacji i tematów do refleksji, wystarczy się tylko przełamać i wziąć książkę do ręki.
www.public-reading.blogspot.com

Istnieją książki wymagające, których przeczytanie i przede wszystkim zrozumienie nie należy do rzeczy najłatwiejszych. Szczególnie te poruszające sprawy wiary stanowią dla czytelnika osobliwe wyzwanie. Nikt bowiem chętnie nie zmienia własnych, utrwalonych już poglądów i racji.

Fabrice Hadjajd - francuski pisarz, wcześniej anarchista i ateista, pod koniec zeszłego stulecia...

Hadjadj chyba przyzwyczaił mnie do większych rzeczy.

Hadjadj chyba przyzwyczaił mnie do większych rzeczy.