Chaos, mieszanina stylów (często w jednej "scenie"),wulgaryzmy taczkami i na siłę.
"Pomysł" na to, co dalej, powstawał chyba w trakcie pisania lub autor zmieniał zdanie co jakiś czas. Wywołuje wrażenie, że pisane przez n osób (i to licealistów) a następnie dość miernie posztukowane w "całość".

Chaos, mieszanina stylów (często w jednej "scenie"),wulgaryzmy taczkami i na siłę.
"Pomysł" na to, co dalej, powstawał chyba w trakcie pisania lub autor zmieniał zdanie co jakiś czas. Wywołuje wrażenie, że pisane przez n osób (i to licealistów) a następnie dość miernie posztukowane w "całość".

+ opisy rzeczywistych miejsc w Częstochowie
+ Joachim Nazar - jako rzecznik częstochowskij policji ;)

+ opisy rzeczywistych miejsc w Częstochowie
+ Joachim Nazar - jako rzecznik częstochowskij policji ;)

Przyznam szczerze, ze tą książkę przeczytałam tylko dlatego, że jej akcja dzieje się w moim rodzinnym mieście, a zawsze marzyłam, żeby przeczytać książkę z moimi znajomymi zakątkami w tle

Cóż mogę powiedzieć? Tylko to rodzinne moje miasto zmobilizowało mnie do tego, żeby tą książkę w ogóle skończyć

Całość jest strasznie przegadana, obfituje w miliony szczegółów kompletnie nie mających znaczenia, np. "komisarz pojechał ulicą taką a taką, mijając ulicę taką a taką do fryzjera, który mieścił się przy ulicy takiej a takiej. Zazwyczaj chodził do fryzjera przy ulicy takiej takiej, ale dziś postanowił jechać do tego. Kiedy dojechał na miejsce okazało się, ze fryzjer jest zamknięty, więc wrócił ulicą taką a taką, mijając ulicę taką a taką, aż dojechał do komisariatu mieszczącego się przy ulicy takiej a takiej" i tak w kółko, co chwila

Sam pomysł na książkę jest dobry i gdyby nie kwieciste, rozwlekłe do granic możliwości opisy, może byłaby to książka całkiem dobra, a tak jest nudno i słabo

Główne postaci są całkiem spójne i dość interesujące, niestety brakuje im "pazura" i ostatecznego dopracowania

Ale żeby nie było, ze tylko krytykuję, powiem, ze potencjał jest i jak na powieść debiutancką jest szansa, że może być lepiej

Przyznam szczerze, ze tą książkę przeczytałam tylko dlatego, że jej akcja dzieje się w moim rodzinnym mieście, a zawsze marzyłam, żeby przeczytać książkę z moimi znajomymi zakątkami w tle

Cóż mogę powiedzieć? Tylko to rodzinne moje miasto zmobilizowało mnie do tego, żeby tą książkę w ogóle skończyć

Całość jest strasznie przegadana, obfituje w miliony szczegółów kompletnie...

Zapowiadało się ciekawie. Nad glinianką kilkanaście lat przed czasem, w którym toczy się akcja, brutalnie zamordowano dwóch nastolatków. Kolejne zwłoki okaleczone w podobny sposób wydobywają sprawę ponownie na światło dzienne. Niby mordercę wcześniej złapano, ale pojawienie się nowej ofiary zaczyna budzić wątpliwości, czy schwytany i zmarły później morderca faktycznie nim był. Niestety z biegiem akcji robi się nudnawo, a samo zakończenie wcale nie ciekawi. Mogło być fajnie, a wyszła przeciętnie.

Zapowiadało się ciekawie. Nad glinianką kilkanaście lat przed czasem, w którym toczy się akcja, brutalnie zamordowano dwóch nastolatków. Kolejne zwłoki okaleczone w podobny sposób wydobywają sprawę ponownie na światło dzienne. Niby mordercę wcześniej złapano, ale pojawienie się nowej ofiary zaczyna budzić wątpliwości, czy schwytany i zmarły później morderca faktycznie nim...

Niestety nie dałam jej rady, wyjątkowo ciężko się czyta, język, którego nie byłam w stanie polubić, zwyczajnie nudno i nieciekawie.

Niestety nie dałam jej rady, wyjątkowo ciężko się czyta, język, którego nie byłam w stanie polubić, zwyczajnie nudno i nieciekawie.

Zdecydowanie za dużo wątków, sprawca zbrodni - gorzej się tego nie dało wymyślić, wiele niedookreślonych postaci. Wielki plus za genialną i realistyczną postać Wołosatego. Autor często pomijał akcje i sytuacje, które pewnie miały być oczywiste, ale sprawiały, że czegoś brakowało.

Zdecydowanie za dużo wątków, sprawca zbrodni - gorzej się tego nie dało wymyślić, wiele niedookreślonych postaci. Wielki plus za genialną i realistyczną postać Wołosatego. Autor często pomijał akcje i sytuacje, które pewnie miały być oczywiste, ale sprawiały, że czegoś brakowało.

Po zakochaniu się w kryminałach Miłoszewskiego, kiedy zobaczyłam na półce w księgarni kryminał polskiego autora, postanowiłam sprawdzić. Nie powiem, że nie było warto, jednak na pewno nie jest to ta sama wartka akcja, przeplatanie się wątków i zaskakujące zwroty akcji co u Miłoszewskiego. "Schodząc ze ścieżki" to kryminał "do poczytania" wieczorami, jednak moim zdaniem nie jest to książka, którą pochłania się jednym tchem. Mnie specjalnie nie wciągnęła, więc czytałam ją sobie po trochu wolnymi chwilami, ale nie szukałam ich na siłę jak w przypadku niektórych lektur. Główni bohaterowie wydali mi się natomiast bardzo sympatyczni, kilka razy złapałam się na uśmiechach do książki. Zakończenie książki jest dość zaskakujące, to trzeba przyznać. Nie żałuję, że poświęciłam na nią czas, jednak nie poleciłabym wielbicielom wytrawnych kryminałów.

Po zakochaniu się w kryminałach Miłoszewskiego, kiedy zobaczyłam na półce w księgarni kryminał polskiego autora, postanowiłam sprawdzić. Nie powiem, że nie było warto, jednak na pewno nie jest to ta sama wartka akcja, przeplatanie się wątków i zaskakujące zwroty akcji co u Miłoszewskiego. "Schodząc ze ścieżki" to kryminał "do poczytania" wieczorami, jednak moim zdaniem nie...

dobre bo polskie :-)

dobre bo polskie :-)

Stylistycznie i jezykowo dziwaczne. Urwanie nagle, trochę jakby kończył się zeszyt i nie było miejsca, żeby napisać całe zakończenie. Naprawdę szkoda czasu na tą lekturę.

Stylistycznie i jezykowo dziwaczne. Urwanie nagle, trochę jakby kończył się zeszyt i nie było miejsca, żeby napisać całe zakończenie. Naprawdę szkoda czasu na tą lekturę.

Świetna powieść. Oryginalny, przesiąknięty mową potoczną język. I to, co rzadkie w innych powieściach kryminalnych, AUTENTYZM. Gliny z krwi i kości. Warto.

Świetna powieść. Oryginalny, przesiąknięty mową potoczną język. I to, co rzadkie w innych powieściach kryminalnych, AUTENTYZM. Gliny z krwi i kości. Warto.