Szczodre Gody

10/24/2019
Pomysł nienowy :-) Zresztą trudno chyba wpaść na coś wielce odkrywczego w kryminale. Hotel w Alpach, odcięty od świata (zagrożenie lawinami i śniegi na 1,5 metra - mogłaby u nas spaść chociaż z 1/3 tego) i trup. Chciałabym napisać, że z nożem w plecach, bo tak by mi pasowało do tej zimy za oknem, ale nie... zabity w inny sposób. Nikt z hotelu nie może wyjechać, policja nie może przyjechać, ale na szczęście na miejscu jest komisarz policji z samozwańczym pomocnikiem (którego słabo toleruje, co jest powodem kilku psikusów, których nie nazwałabym niewinnymi). Kto ma motyw, kto ma możliwość? Nie powiem. Wszystko się wyjaśnia z wyjątkiem tego, dlaczego odpalali petardy, skoro mogły zejść lawiny. Hmmm...

10/24/2019
Pomysł nienowy :-) Zresztą trudno chyba wpaść na coś wielce odkrywczego w kryminale. Hotel w Alpach, odcięty od świata (zagrożenie lawinami i śniegi na 1,5 metra - mogłaby u nas spaść chociaż z 1/3 tego) i trup. Chciałabym napisać, że z nożem w plecach, bo tak by mi pasowało do tej zimy za oknem, ale nie... zabity w inny sposób. Nikt z hotelu nie może wyjechać,...

Komisarz Kluftinger otrzymuje w prezencie darmowy pobyt w luksusowym hotelu w górach. Zabiera za sobą małżonkę oraz doktorostwo Langhammer. W odciętym od świata hotelu zamordowany zostaje jeden z gości i zamiast zaplanowanej zabawy w śledztwo, odbywa się śledztwo prawdziwe, raczej niezbornie prowadzone przez naszego dzielnego komisarza, przy udziale nieznośnego doktora Langhammera.
Intryga kryminalna jest poprawna, choć banalna. Nawiązuje do Morderstwa w Orient Expressie, co jest nawet sympatyczne. Styl autorów (lub tłumacza) jest trochę szkolny, dialogi drewniane. Postaci głównych bohaterów przerysowane. Ma być zabawnie, a dowcip polega głównie na przejaskrawianiu stereotypowo niemieckich przywar i przesądów Kluftiego, jego niezdarności i dziecinnych zachowań; wyśmiewaniu się z konfliktu między Kluftingerem a Langhammerem, przygód spotykających obu panów. Sposób narracji i natura tych wydarzeń i przekomarzanek nadaje się raczej do powieści przygodowej dla młodszej młodzieży (np. turlanie się starszych panów po zboczu aż do podnóża gór na skutek upadku z sanek) niż do kryminału dla dorosłych.
Raczej to wszystko niezdarne, mimo to ma swój urok. Pełen uprzedzeń, ale jednocześnie sympatyczny i ludzki Kluftinger, silne osadzenie w realiach regionu i brak pretensji, sprawiły, że jednak przeczytałam tę książkę do końca i właściwie, muszę przyznać, że mi się podobała. Co więcej, jest to druga książka z serii, którą czytałam, więc wiedziałam, na co się piszę, sięgając po nią.
Polecić jej jednak nie mogę, no i będzie mi szkoda kasy na kupienie kolejnych tomów, jeśli zostaną wydane po polsku (dwa tomy dostałam w prezencie).

Komisarz Kluftinger otrzymuje w prezencie darmowy pobyt w luksusowym hotelu w górach. Zabiera za sobą małżonkę oraz doktorostwo Langhammer. W odciętym od świata hotelu zamordowany zostaje jeden z gości i zamiast zaplanowanej zabawy w śledztwo, odbywa się śledztwo prawdziwe, raczej niezbornie prowadzone przez naszego dzielnego komisarza, przy udziale nieznośnego doktora...

Zabawny kryminał. Czyta się z prawdziwą przyjemością - głównie z powodu zabawy literacko- kryminalnej do której z wdziękiem zapraszają autorzy. Książka powinna być dedykowana Agacie Christy, bo też jej pomysły zostały w intrydze wykorzystane.Lekka i sympatyczna lektura.(a komisarza to uwielbiam!)

Zabawny kryminał. Czyta się z prawdziwą przyjemością - głównie z powodu zabawy literacko- kryminalnej do której z wdziękiem zapraszają autorzy. Książka powinna być dedykowana Agacie Christy, bo też jej pomysły zostały w intrydze wykorzystane.Lekka i sympatyczna lektura.(a komisarza to uwielbiam!)

Kolejne bardzo udane spotkanie z komisarzem Kluftingerem! Niby taki oklepany motyw ale bardzo zajmujący :)

Kolejne bardzo udane spotkanie z komisarzem Kluftingerem! Niby taki oklepany motyw ale bardzo zajmujący :)

Kryminał na wesoło- czy jest to możliwe? Mamy safandułowatego komisarza i jego dr Watsona, no i morderstwo w klimatycznym hotelu, jak zwykle odciętym od świata. Smaczku dodaje fakt, że goście zebrali się na wieczorek, na który przebierają się za sławnych detektywów, i to oni mają rozwiązać zagadkę. W końcu jak to się stało, że trup leży w pokoju zamkniętym od wewnątrz- czyżby to samobójstwo? Absurdy się mnożą, podejrzliwy doktorek uznaje, że wszyscy mieli mocne powody by pozbyć się Weissa. Trąci to 'Morderstwem w Orient Expresie", a wątki śledztwa też stanowią zbitkę typowych historii kryminalnych, autorzy żonglują konwenansami gatunku. Na pewno spodoba się miłośnikom klasycznych kryminałów.

Kryminał na wesoło- czy jest to możliwe? Mamy safandułowatego komisarza i jego dr Watsona, no i morderstwo w klimatycznym hotelu, jak zwykle odciętym od świata. Smaczku dodaje fakt, że goście zebrali się na wieczorek, na który przebierają się za sławnych detektywów, i to oni mają rozwiązać zagadkę. W końcu jak to się stało, że trup leży w pokoju zamkniętym od wewnątrz-...

W trzech słowach: Kryminał na wesoło. Jest obowiązkowy trup i "przypadkowo" obecny detektyw, komisarz policji kryminalnej Kluftinger. Jest też pensjonat odcięty od świata przez śnieżycę i aspirujący do miana doktora Watsona znajomy komisarza, doktor Langhammer. Ta para "doskonale" się uzupełnia: policjant niezupełnie się odnajduje w skomplikowanym świecie, a lekarz zawsze wie wszystko najlepiej. Połączenie tych dwóch postaci daje mieszankę wybuchową. Ciekawy pomysł, realizacja raczej dobra, może poza wysiloną niekiedy nieporadnością Kluftingera. Uśmiechnąłem się przy tej książce niejeden raz.

W trzech słowach: Kryminał na wesoło. Jest obowiązkowy trup i "przypadkowo" obecny detektyw, komisarz policji kryminalnej Kluftinger. Jest też pensjonat odcięty od świata przez śnieżycę i aspirujący do miana doktora Watsona znajomy komisarza, doktor Langhammer. Ta para "doskonale" się uzupełnia: policjant niezupełnie się odnajduje w skomplikowanym świecie, a lekarz zawsze...

Wspominając swój śmiech podczas lektury Operacja Seegrund duetu Volker Klüpfel i Michael Kober, z chęcią sięgnąłem po drugą, wydaną w Polsce powieść tych dwóch panów zatytułowaną Szczodre gody. Właśnie potrzebowałem książki, przy czytaniu, której będę mógł się pośmiać. Wydawało mi się, że przygody komisarza Kluftingera i doktora Langahmmera będą do tego świetną okazją. Płonne były moje nadzieje. Uśmiech na mojej facjacie nie zagościł przy lekturze ani razu i właściwie cieszyłem się, że doczytałem powieść do końca. Rozwiązanie zagadki kryminalnej jest przewidywalne i w pewnym momencie, domyślając się zakończenia, czytelnik zaczyna po postu się nudzić.
To chyba było już moje ostatnie spotkanie z komisarzem i doktorem. Niestety niezbyt udane.
Ocena: 3/6

Wspominając swój śmiech podczas lektury Operacja Seegrund duetu Volker Klüpfel i Michael Kober, z chęcią sięgnąłem po drugą, wydaną w Polsce powieść tych dwóch panów zatytułowaną Szczodre gody. Właśnie potrzebowałem książki, przy czytaniu, której będę mógł się pośmiać. Wydawało mi się, że przygody komisarza Kluftingera i doktora Langahmmera będą do tego świetną okazją....

Książkę odkładam na półkę z mieszanymi uczuciami. Z jednej strony nie żałuję czasu poświęconego na ten tytuł, ponieważ chwilami naprawdę dobrze się bawiłam. Z drugiej jakoś zabrakło mi tego dreszczyku i atmosfery specyficznej dla kryminałów. Słowem miłośnicy gatunku pewnie uznają tę pozycję za zbyt "lekką".

Książkę odkładam na półkę z mieszanymi uczuciami. Z jednej strony nie żałuję czasu poświęconego na ten tytuł, ponieważ chwilami naprawdę dobrze się bawiłam. Z drugiej jakoś zabrakło mi tego dreszczyku i atmosfery specyficznej dla kryminałów. Słowem miłośnicy gatunku pewnie uznają tę pozycję za zbyt "lekką".

Dobrze się czyta. Dużo humoru aczkolwiek nieprzystosowanie do świata głównego bohatera wydaje się lekko "wysilone".

Dobrze się czyta. Dużo humoru aczkolwiek nieprzystosowanie do świata głównego bohatera wydaje się lekko "wysilone".

Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)

Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)