Słabe literacko teksty pisane pod tezę przez osobę, która z baśni najlepiej kojarzy Disneya, podlane pop-psychologicznym sosem. Zamiast łamać rzekome baśniowe stereotypy, książka sama się stereotypem obudowuje. Biedne to, bardzo biedne.

Słabe literacko teksty pisane pod tezę przez osobę, która z baśni najlepiej kojarzy Disneya, podlane pop-psychologicznym sosem. Zamiast łamać rzekome baśniowe stereotypy, książka sama się stereotypem obudowuje. Biedne to, bardzo biedne.

"W każdym w nas jest i siła zwycięzcy, i rana skrzywdzenia" str. 261

"W każdym w nas jest i siła zwycięzcy, i rana skrzywdzenia" str. 261

Ciekawy eksperyment z pogranicza bajki dla dorosłych i psychologii relacji międzypłciowych.

"Królewicz Śnieżek. Baśniowe stereotypy płci" jest rozmową Wojciecha Eichelbergera z Agnieszką Suchowierską. Impulsem do jej przeprowadzenia były 'uwspółcześnione' wersje popularnych bajek dla dzieci autorstwa pani Agnieszki. Konstrukcja książki jest sztywna. To rozmowy autorów o siedmiu popularnych bajkach (o ich wersji oficjalnej),zaprezentowana autorska modyfikacja tychże pióra Suchowierskiej i kolejna dyskusja odnosząca się do tej współczesnej kreacji.

Książkę czyta się szybko. Choć temat poważny, to podany z humorem i bez mentorskiego zadęcia. Eichelberger posiłkował się ogromnym doświadczeniem psychologa, Suchowierska kobiecym spojrzeniem na problemy i wyzwania stojące przed współczesnym człowiekiem.

Po lekturze chyba nieco lepiej rozumiem ludzkie strachy, które mogły być udziałem społeczeństw przed kilkuset laty (większość omawianych bajek to ludowe podania). Rozmowy autorów skupiające się na oficjalnych wersjach bajek pokazują, jak bardzo los kobiet był zdeterminowany przez więzy społeczne. Kobieta pachnąca, kobieta do garów, rodząca czy wręcz w całym jestestwie uprzedmiotowiona. Bo przecież w bajkach (tych oficjalnych) zawarto spory ładunek emocji i etykiet postaw oczekiwanych społecznie, głównie wobec kobiet. Miały służyć, marzyć o wielkiej miłości i co najwyżej czekać na lepsze jutro - cierpliwie, bez narzekania. Mężczyzna miał po prostu być (nie wymagajmy od nich zbyt dużo),czasem nagrodzić, czasem pogrozić palcem. W telegraficzny skrócie u Eichelbergera wygląda to tak (str. 163):

"(...) jeśli chcesz, żeby królewicz cię zauważył, musisz znaleźć się w szklanej trumnie lub innym gustownym opakowaniu - i nie zdradzać oznak życia. Najważniejsze, że cię widać i że dobrze wyglądasz. To nic, że nie żyjesz, jeśli prezentujesz się wystarczająco atrakcyjnie. By dotrwać bezpiecznie do szczęśliwego zamążpójścia, pilnuj swojej cnoty i pielęgnuj urodę w nadziei, że ktoś cię wreszcie dostrzeże i obudzi pocałunkiem. Wszelka inicjatywa jest bardzo niewskazana i nie jest seksowna, bo mężczyzn najbardziej przyciąga kobiece ciało, w które oni będą mogli tchnąć życie."

To dobre streszczenie bajek - krótko i chyba trafiając w sedno. Ale czy na pewno tylko bajek? One są obrazem naszej duszy, naszych pragnień, lęków i potrzeb. Uciekamy przed tym prostym opisem naszego płciowego duo-świata. Ale kto, jak daleko uciekł i czy na pewno wszyscy galopujemy w dobrych kierunkach? Tego chyba nikt nie wie.

Takie nieznośne dla części współczesnych Ziemian kalki akceptowalnych przez pokolenia norm, powoli upadają, czasem się przeobrażają. Często przybierają nowe formy, choć niektórym zależy, by nic się jednak nie zmieniło. To chyba najciekawsze sedno rozmów autorów. Skupiają się w nich na kilku poważnych kryzysach współczesności - tej kobiecej i męskiej. Nowe role, nowe sposoby komunikowania potrzeb to przykuwające moją uwagę fragmenty. Suchowierska i Eichelberger zastanawiają się chociażby nad wciąż istniejącym represyjnym modelem świata, w którym kobietom wolno mniej. Ich fantazje (też te seksualne) są często od razu osądzane i wydawany jest wyrok piętnujący. W jakim stopniu taka asymetryczna (wobec obu płci) dopuszczalna społecznie manifestacja własnej cielesności i potrzeb wynika z wychowania (nasi rodzice czytali przecież te bajki, jako dzieci),a w jakim jest konsekwencją przymusu uwarunkowań zewnętrznych?

Autorskie wersje Suchowierskiej wydały mi się nierówne. Dwie bajki były słabe, trzy średnie, a tylko dwie świetne. Te ostatnie skrzą humorem, ciekawym spojrzeniem na odwrócone relacje stereotypizujące i momentami są dość mięsiste (ale w granicach dobrego smaku). Te najlepsze, to opowieść o królewiczu Śnieżku i siedmiu żeńskich krasnoludkach (przyznam, że autorka ma niezłą fantazję),oraz o księciu na ziarnku prochu. Obie obfitują w ciekawe zwroty akcji, nieszablonowe parafrazy i odwrócenia ról dające do myślenia. Sporo słownej ekwilibrystyki, która niemal doprowadziła do mego otwartego śmiechu, zawarła autorka w opisach konkurentów ubiegających się o rękę księżniczki (w bajce o ziarnku prochu). To trzeba samemu przeczytać. Zabawa przednia.

Oczywiście każdy z poruszanych w książce tematów, stanowi z osobna inspirację niejednej monografii. Autorzy właściwie nic nowego nie odkrywają ze złożoności relacji damsko-męskich. Pewnego nowatorstwa doszukuję się w odniesieniu do popularnych bajek i ciekawych momentami wizji Suchowierskiej, która w kilku miejscach własnym tokiem rozumowania mnie zaskoczyła. Lekka, ale podszyta sporą dawką spostrzeżeń o kondycji człowieka, lektura na kilka jesiennych godzin.

Polecam. Dobra dawka humoru.

Ciekawy eksperyment z pogranicza bajki dla dorosłych i psychologii relacji międzypłciowych.

"Królewicz Śnieżek. Baśniowe stereotypy płci" jest rozmową Wojciecha Eichelbergera z Agnieszką Suchowierską. Impulsem do jej przeprowadzenia były 'uwspółcześnione' wersje popularnych bajek dla dzieci autorstwa pani Agnieszki. Konstrukcja książki jest sztywna. To rozmowy autorów o...

Baśnie alternatywne. Zmieniają spojrzenie na świat :)

Baśnie alternatywne. Zmieniają spojrzenie na świat :)

Świetna! po prostu!

Świetna! po prostu!

Czekała na półce już od dawna, ciągle jednak odsuwana przez inne, zdecydowanie pilniejsze zadania. Właściwie... Czytałam ją w tramwaju i chwilami naprawdę trudno było powstrzymać chichot. Pomysł z zamianą miejscami postaci kobiecych i męskich jest przewrotny, daje do myślenia :)

Moją absolutną faworytką była Królewna Ninja, która obudziła Śpiącego Królewicza. I to bynajmniej nie pocałunkiem, tylko podziwiając jego... sztylet. Co więcej, Królewna Ninja wcale nie rzuciła się na przystojnego i świeżo co obudzonego młodziana, tylko wyskoczyła za okno i poszła w swoją stronę :)

Poza kilkoma zabawnie brzmiącymi historyjkami w książce jest całkiem sporo ciekawych rozmów, refleksji i sugestii, które sprawiają, że można zmienić podejście do wielu baśni. I nie tylko baśni zresztą: obyczaje, kultura, relacje społeczne - to wszystko się przenika. Dobrze jest więc uświadomić sobie niektóre mechanizmy, dostrzec przesłanie (czy manipulacje) kryjące się za pozornie znanymi nam treściami. Co z tą wiedzą zrobimy - to już inna sprawa.

Ja czytałam "Śnieżka" z ogromnym zainteresowaniem, ale i z pokorą :) Zdecydowanie polecam :)

Czekała na półce już od dawna, ciągle jednak odsuwana przez inne, zdecydowanie pilniejsze zadania. Właściwie... Czytałam ją w tramwaju i chwilami naprawdę trudno było powstrzymać chichot. Pomysł z zamianą miejscami postaci kobiecych i męskich jest przewrotny, daje do myślenia :)

Moją absolutną faworytką była Królewna Ninja, która obudziła Śpiącego Królewicza. I to...

Po przeczytaniu tej książki inaczej się patrzy na czytane w dzieciństwie bajki. Do tego zabawna, przyjemnie napisana... Nic dodać nic ująć :)

Po przeczytaniu tej książki inaczej się patrzy na czytane w dzieciństwie bajki. Do tego zabawna, przyjemnie napisana... Nic dodać nic ująć :)

Któż z nas nie zna baśni Andersena, albo Czerwonego Kapturka czy Śpiącej Królewny? Chyba nie ma nikogo z mojego pokolenia, kto nie kojarzyłby tych baśni i nie miał swojej ulubionej. Ja jakoś nigdy nie przywiązywałam większej uwagi do przesłania, jakie niosą do momentu kiedy znajomy psycholog polecił mi Bajki rozebrane. Jak odnaleźć się w swojej baśni autorstwa K. Miller i T. Cichockiej. Muszę przyznać, że ta książka mnie urzekła i sprawiła, że spojrzałam zupełnie inaczej na baśnie i zaczęłam szukać publikacji o podobnej tematyce.
Przy jednej z wizyt trafiłam na pozycję pt. Królewicz Śnieżek. Baśniowe stereotypy płci W. Eichelbergera i A. Suchowierskiej.
Tak jak Bajki rozebrane są o tym jak baśnie mogą charakteryzować nas samych - naszą przeszłość i teraźniejszość, tak Królewicz śnieżek pokazuje jak kształtują one pewne cechy i zachowania u konkretnej płci. Otóż pani Suchowierska przez prosty zabieg zamiany płci u bohaterów baśni pokazuje nam, że pewne cechy przypisywane kobietom lub mężczyznom nadają nowy charakter płci przeciwnej o ile się je zamieni (hmm...nie wiem czy jesteście mnie w stanie zrozumieć w tym momencie, ale nie wiem jak inaczej to wyrazić).
Może nie jest to jakaś bardzo ambitna naukowa książka, ale trzeba przyznać, że ja uświadomiłam sobie wiele rzeczy, o których niby wiedziałam, ale jednak nie do końca;p. Królewicz Śnieżek rzuca nowe światło na baśnie i staje się niezłą inspiracją do dyskusji. A przy tym wszystkim napisany jest z dystansem do siebie i humorem. Mnie chyba najbardziej rozwaliła scena, w której Królewna Ninja budzi Śpiącego Królewicza poprzez oglądanie jego sztyletu - kiedy tylko królewna zaczęła go oglądać królewicz nagle się budzi i odkrywa, że ma sztylet. Muszę jeszcze dodać, że na obecność księżniczki reaguje w sposób co najmniej bojaźliwy. Normalnie padłam jak to czytałam;p
W tym miesiącu ze Stalowymi Czytaczami umówiliśmy się na dyskutowanie o książkach, które w ostatnim czasie wywołały u nas największe emocje, albo nas przynajmniej zaciekawiły. Tak luźno i niezobowiązująco z racji tego, że wielu z nas będzie żyło w tym miesiącu innymi rzeczami niż książki;p. Poza tym będziemy mieć nieco spraw organizacyjnych. Ja już znalazłam swoją książkę na spotkanie:). Wiem, że się spodoba i może być iskierką do bardzo ciekawej rozmowy przy piwie;).
Dziś krótko, ale o tej publikacji nie trzeba wiele pisać, po nią po prostu należy sięgnąć:)

Któż z nas nie zna baśni Andersena, albo Czerwonego Kapturka czy Śpiącej Królewny? Chyba nie ma nikogo z mojego pokolenia, kto nie kojarzyłby tych baśni i nie miał swojej ulubionej. Ja jakoś nigdy nie przywiązywałam większej uwagi do przesłania, jakie niosą do momentu kiedy znajomy psycholog polecił mi Bajki rozebrane. Jak odnaleźć się w swojej baśni autorstwa K. Miller i...

Dawno nie zdarzyło mi się kupić książki "w ciemno" i nie spodziewałam się, że z księgarni PWN wyjdę z nowym nabytkiem - a jednak! Przyznaję, kupiłam pod wpływem wybranego na chybił trafem fragmentu, w którym króla przestrzega królewicza przed spoufalaniem się z królewnami, które mogą odebrać mu prawictwo, niezmiernie przecież ważne dla przyszłej króli. Jak można oprzeć się czemuś tak przewrotnemu?
Książka skonstruowana jest według ciekawej formy: najpierw autorka nowych baśni Agnieszka Suchowierska i psycholog Wojciech Eichelberger analizują przekaz zawarty w oryginalnych wersjach baśni, odsłaniając ich drugie dno - nierzadko bardzo zaskakujące, co każe się również zastanowić nad tym, jak bardzo rzeczy, które uważamy za oczywiste, dotyczące naszych lęków czy rzeczy uznawanych "powszechnie" za słuszne i właściwe, są ugruntowane przez kulturę. Podobnie omawiane są również baśnie opowiedziane na nowo przez Agnieszkę Suchowierską.
Pomysły autorki bywają naprawdę błyskotliwe, kobieco mądre i gorzko celne, a przewrotne odwrócenie ról książąt i księżniczek lepiej niż jakakolwiek feministyczna diatryba pokazuje, jak absurdalne są wymogi nakładane na kobiety przez kulturę - i jaka jest druga strona tego medalu. Mam co prawda wrażenie, że Agnieszka Suchowierska mogła "wycisnąć" z tych baśni więcej i pójść dalej, ale i tak sam pomysł i jego realizacja są zjawiskiem tak niezwykłym, cennym i godnym uwagi, że lepiej skupić się na pozytywach i na takie czy inne niedociągnięcia w grze schematami przymknąć oko.
To, co trochę zaciemniło ogólnie pozytywny obraz książki, to poziom omówień obydwu autorów, dryfujący swobodnie od celnych "terapeutycznych" analiz i spostrzeżeń, do najgorszych klisz, w których jak na dłoni widać, jak bardzo trudno jest uciec od schematu. Myślę, że na dobre wyszłoby całości, gdyby państwo Suchowiecka i Eichelberger porzucili ton pogaduszek na kawce i podjęli trochę ambitniejsze tematy niż to, czego oczekuje autorka od swojej starości, żeby nie szukać daleko.

Jeśli podejść do tej książki bez wygórowanych intelektualnych oczekiwań, okaże się ciekawą lekturą. Może nie rewolucyjną albo przewracającą świat, ale przynajmniej podejmującą dyskusję ze schematami.
No i obowiązkowo dla wszystkich rodziców, którzy czytają baśnie swoim pociechom. Dla świadomości i wzbogacenia lektur.

Dawno nie zdarzyło mi się kupić książki "w ciemno" i nie spodziewałam się, że z księgarni PWN wyjdę z nowym nabytkiem - a jednak! Przyznaję, kupiłam pod wpływem wybranego na chybił trafem fragmentu, w którym króla przestrzega królewicza przed spoufalaniem się z królewnami, które mogą odebrać mu prawictwo, niezmiernie przecież ważne dla przyszłej króli. Jak można oprzeć się...