Dalej jest dobrze, ale dochodzimy do tego poziomu abstrakcji, który już ciężko mi się trawi...

Dalej jest dobrze, ale dochodzimy do tego poziomu abstrakcji, który już ciężko mi się trawi...

Finał poprzedniego sugerował, że ten będzie kolejną serią pojedynków, gdzie zapewne Luffy znowu uratuje sytuację. Autor postanowił pójść jednak tym razem w trochę inną stronę. Czy wyszło to na dobrze serii?

Zoro kontynuuje walkę z łowcami nagród. Do wioski przybywa również dwójka innych łowców, których celem nie są jednak Luffy i jego towarzysze. Okazuje się, że gra tak naprawdę toczy się o coś zupełnie innego.

Zwrot akcji na dosyć wczesnym etapie tomu miło mnie zaskoczył. Pewne postacie zaczynają odgrywać inne role i można na nie patrzeć z innej perspektywy. Szkoda jednak, że najprawdopodobniej trzeba będzie chwilę poczekać na zakończenie tego wątku.

Mimo to jest jednak trochę walk z łowcami nagród. Jest to jednak głównie teatr jednego aktora, bo to Zoro musi się wykazać. Większość łowców jednak nie stanowi specjalnego wyzwania dla Roronoy i pomimo różnorodności ich stylów walki zaczęło być dosyć nużąco. Nawet dwójka nowych teoretycznie potężnych łowców to też tak naprawdę drobne płotki, co chyba autor chciał podkreślić kończąc z jednym z nich poza kadrem. Sporym minusem jest dla mnie jednak dosyć obrzydliwa technika walki jednej z postaci.

W tomie też bohaterowie odwiedzają nową wyspę. Można mieć tutaj duże skojarzenia z klasycznymi historiami przygodowymi, za którymi kiedyś przepadałem. Podobały mi się też dwie nowe postacie, które są bohaterami własnych historii. Przy tym też pokazują, że na pewne konflikty można patrzeć z różnych perspektyw – to co dla jednych jest bezsensowną przemocą dla innych jest honorową tradycją.

Tym razem pod względem graficznym nie jest szczególnie pomysłowo. Fauna i flora nowej wyspy to jest coś, co było już ukazywane wiele razy. Podobało mi się jednak, że dwaj „mieszkańcy” tej wyspy wyglądają bardzo podobnie do siebie, ale jednocześnie można ich łatwo od siebie odróżnić. Byłem trochę zdziwiony za to chwilowym nowym wyglądem Luffy’ego, który prawdopodobnie wynikał z jego gumowych mocy.

Ten tom kontynuuje „historię” „Pamiętniki Coby-Meppo”. Okazuje się, że obaj młodzi bohaterowie muszą się ostro za siebie wziąć. Niestety tym razem nie ma tu właściwie żadnej fabuły i nie jest to nic specjalnie interesującego.

Ciekawostką może być dołączenie do tomu… prostej gry planszowej z udziałem bohaterów serii. Bardzo sympatyczny dodatek.

Podobało mi się, że tym razem twórca odszedł trochę od schematu serii. Przy tym też wprowadził nowe zagrożenie, które jednak moim zdaniem nie robi specjalnego wrażenia. Ogólnie jednak przyjemny tom.

Finał poprzedniego sugerował, że ten będzie kolejną serią pojedynków, gdzie zapewne Luffy znowu uratuje sytuację. Autor postanowił pójść jednak tym razem w trochę inną stronę. Czy wyszło to na dobrze serii?

Zoro kontynuuje walkę z łowcami nagród. Do wioski przybywa również dwójka innych łowców, których celem nie są jednak Luffy i jego towarzysze. Okazuje się, że gra tak...