Koniec teorii
- Kategoria:
- nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
- Cykl:
- Seria Krytyki Politycznej (tom 31)
- Tytuł oryginału:
- After Theory
- Wydawnictwo:
- Krytyka Polityczna
- Data wydania:
- 2012-04-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2012-04-01
- Liczba stron:
- 234
- Czas czytania
- 3 godz. 54 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788362467464
- Tłumacz:
- Bartosz Kuźniarz
- Tagi:
- Nauki społeczne postmodernizm cywilizacja zmiana społeczna kultura elementy filozofii
"Koniec teorii" to polemika ze współczesną fantazją o niezależnym, kierowanym wolą mocy podmiocie. Jest to też próba opisu świata globalnego kapitalizmu i „wojny z terrorem”, w którym postęp ciągle oznacza przede wszystkim postęp technik panowania i wyzysku. Eagleton przystępuje do tego poważnego zadania z lekkością felietonisty, swadą gawędziarza i pasją zaangażowanego intelektualisty.
Brytyjski profesor rozprawia się z ograniczeniami współczesnej myśli, krążącej ciągle jałowo wokół problemów „klasy, rasy i genderu”. Sięga po Arystotelesa i Marksa, Freuda i św. Augustyna. Upomina się o wspólnotowy wymiar ludzkiej egzystencji. I o miłość. Miłość stawia ponad autonomię, Jezusa – ponad Fausta, dobre życie we wspólnocie – ponad wolę mocy. Łącząc Marksa z Grekami, socjalizm z chrześcijaństwem Eagleton stawia nas wszystkim przed fascynującym wyzwaniem. Nie tylko intelektualnym.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Co nowego na lewicy?
Ilekroć czyta się Terry’ego Eagletona, jest znakomicie. Brytyjska elegancja wywodu, wysoka kultura umysłowa, mistrzostwo w sztuce błyskotliwego paradoksu, efektywne destylowanie absurdu u swoich licznych adwersarzy, kapitalne poczucie humoru, promieniująca dobroć – cóż bardziej pożądanego od pisarza i duchowego przewodnika? Najchętniej nazwałbym Eagletona „G. K. Chestertonem XXI-wieku”. Są mocne przesłanki, by przypuszczać, że nie spodobałoby się to głównemu polskiemu wydawcy autora „Ortodoksji” i opowiastek o księdzu Brownie („Fronda” – przyp. T.W.); lepszego porównania jednak w swoim skromnym uniwersum porównawczym nie znajduję, a Chestertona wielbię.
Jak wiadomo, jeśli czerpać wiedzę jedynie z literatury filozoficznej, to epoka nasza jawić musi się jako czas upadku, indyjska kali-yuga. Czytamy w niej bowiem o takich apokaliptycznych wyobrażeniach jak „śmierć Boga”, „śmierć podmiotu”, „koniec człowieka”, „koniec historii”, „koniec metafizyki”, „koniec prawdy”; słowem, wszędzie trupy. „Koniec teorii” wpisuje się jednak w ten ponury nastrój jedynie tytułem. Zresztą sam Eagleton zdaje się być sceptyczny również wobec wcześniej przywołanych haseł.
W „Końcu teorii” chodzi o „teorię kulturową”, tj. najmocniejsze intelektualne narzędzie lewicy, jej rozkwit w pracach m.in. Lacana, Althussera, Foucaulta, Barthesa, Bourdieu czy Saida, dzieje jej burzliwych związków z marksizmem, dzisiejsze rozmycie i utratę pierwotnego splendoru. Eagleton rozrysowuje przed nami imponującą panoramę uwarunkowań i kontekstów historycznych, społecznych, ekonomicznych czy politycznych tytułowej „teorii”, by przejść do filozoficznej resuscytacji pierwotnych bodźców, które powołały ją do istnienia. Tempo lektury jest zawrotne. Trudno dogonić autora, serwującego ogrom informacji. „Przy okazji” rozprawiamy się z „wojującym ateizmem”, fundamentalizmem, a w szczególności – wiele miejsca się temu poświęca i robi się to niezwykle udanie – z postmodernizmem, poznajemy nowe odczytania Augustyna, Księgi Izajasza, Szekspira, Blake’a, Marksa, Pascala...
Warto dodać, że książka Eagletona adresowana jest głównie do studentów kierunków humanistycznych. Cóż lepszego nad tak porywający podręcznik?
Tomasz Wiśniewski
Książka na półkach
- 68
- 28
- 11
- 2
- 2
- 2
- 1
- 1
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
Człowiek to istota społeczna. Eagleton uświadamia czytelnikom, że nie tylko. To przede wszystkim istota polityczna.
"Koniec teorii", intrygujący tytuł. Tylko o jaką teorię chodzi? Eagleton próbuje przybliżyć czytelnikom problematykę, która wywołuje emocje w dość wąskim gronie specjalistów. Na kanwie dyskusji o teorii kultury (czy nastąpił koniec tej teorii, czy też nie),jaka toczy się w światowych kręgach intelektualnych, autor przedstawia swój kontrowersyjny punkt widzenia. Choć esej z założenia ma traktować o teorii kultury, tematyka jaką porusza jest o wiele szersza. Eagleton nie zajmuje się tylko i wyłącznie wspomnianą teorią (i jacy powinni być teoretycy kultury),ale też przedstawia czym kierują się postmoderniści, konserwatyści, liberałowie, itp. w „tłumaczeniu” otoczenia. Jak postrzegają świat i czy ich wyobrażenie przypadkiem nie jest ograniczone, a być może nawet błędne.
Swoją argumentację rozwija poprzez rozprawianie się ze skrótami myślowymi, jakimi jesteśmy karmieni przez wszelkiego rodzaju władze. Eagleton pisze między innymi o manipulacji dotykającej nas wszystkich - odpowiednio podane informacje mają zamykać dyskusję na dany temat zanim ta w ogóle się rozpocznie (np. terroryści islamscy są „be” i basta, a już nie wspomina się dlaczego posunęli się do aktów przemocy, co ich skłania do takich działań, dlaczego nienawidzą świat zachodni, a w szczególności USA).
Dochodzą do tego obszerne dygresje m.in. na temat myśli arystotelejskiej czy też socjalizmu - zdaniem Lenina przyczyny wybuchu niektórych rewolucji prowadzą często do ich ostatecznej klęski (między innymi dlatego nie udało się zbudować socjalizmu w warunkach gospodarczego niedorozwoju). Poboczne tematy z pozoru nie mają nic wspólnego z myślą przewodnią książki. Tylko z pozoru. Wszystko jednak „kręci się” wokół kultury (odmienności kultur). W tym „tyglu” jest osadzony ludzki byt. Większość z nas wie (choć nie dopuszcza tej myśli do świadomości),że człowiek to zwierzę, zwierzę społeczne, ale i polityczne (oprócz podstawowych potrzeb „zwierzęcych” ma też potrzeby, których zwierzęta nie mają). Jednakże zdefiniowanie własnego „ja” bez udziału innych członków społeczeństwa jest niemożliwe. Uwięzieni w języku (nikt by nas nie zrozumiał, gdybyśmy wymyślili swój własny) i w ograniczonych zmysłach posiadamy ułomne postrzeganie. Skoro sami z siebie nie zdefiniujemy swojego „ja”, także nie zdefiniujemy kultury bez uczestnictwa w niej.
Lubię książki opisujące rzeczywistość z innych punktów widzenia niż te „poprawne”. Lektura takich pozycji często okazuje się trudna ze względu na nagromadzenie specjalistycznych, naukowych określeń. "Koniec teorii" należy do tej grupy. Być może ponowna lektura stanie się niezbędna. Posłowie tłumacza pozwala lepiej zrozumieć niektóre wywody autora. Przebrnięcie przez esej może jednak okazać się satysfakcjonujące, nie mówiąc o zmianie poglądów na to co nas otacza.
Mimo swego rodzaju elitarności "Koniec teorii" to książka nie tylko dla zainteresowanych kulturą/kulturami i wzajemnymi powiązaniami między nimi. To także pozycja dla kogoś, kto chce się rozwijać i kształtować swoje własne niezależne myślenie budując odporność na coraz bardziej nachalną mainstream'ową papkę informacyjną. Dla studentów kulturoznawstwa powinna to być moim zdaniem pozycja obowiązkowa.
recenzja pierwotnie ukazała się na portalu Wywrota.pl
Człowiek to istota społeczna. Eagleton uświadamia czytelnikom, że nie tylko. To przede wszystkim istota polityczna.
więcej Pokaż mimo to"Koniec teorii", intrygujący tytuł. Tylko o jaką teorię chodzi? Eagleton próbuje przybliżyć czytelnikom problematykę, która wywołuje emocje w dość wąskim gronie specjalistów. Na kanwie dyskusji o teorii kultury (czy nastąpił koniec tej teorii, czy też nie),...