Przerażające opowieść. Autorka ponad 6 lat jako zakładniczka spędziła w kolumbijskiej dżungli. 6 lat życia ze świadomością, że to może już jest ostatni dzień życia, w nieludzkich warunkach, uciekając od obozu do obozu.

Przerażające opowieść. Autorka ponad 6 lat jako zakładniczka spędziła w kolumbijskiej dżungli. 6 lat życia ze świadomością, że to może już jest ostatni dzień życia, w nieludzkich warunkach, uciekając od obozu do obozu.

Wciągająca i inna od wszystkich do tej pory przeczytanych.
Smutna ale z przesłaniem i wiarą

Wciągająca i inna od wszystkich do tej pory przeczytanych.
Smutna ale z przesłaniem i wiarą

Początek książki wciąga, ale im głębiej w las, tym gorzej. Piekielnie nudna i nużąca. Myślę, że gdyby pozycja liczyła 300 s. byłaby fajna, a tak jest tasiemcem, przez który bardzo ciężko przebrnąć. Nie polecam!

http://wojownikpokoju.pl/pl/blog/

Początek książki wciąga, ale im głębiej w las, tym gorzej. Piekielnie nudna i nużąca. Myślę, że gdyby pozycja liczyła 300 s. byłaby fajna, a tak jest tasiemcem, przez który bardzo ciężko przebrnąć. Nie polecam!

http://wojownikpokoju.pl/pl/blog/

Książkę dostałem w prezencie. Opis na okładce, iż jest to bestsellerowe świadectwo zakładniczki oraz to, że książka była na pierwszym miejscu listy dwudziestu najlepszych powieści 2010 r. zmotywowało mnie do szybkiego sięgnięcia po nią. Niestety z każdą stroną, a jest ich ponad 600 moja motywacja malała. Książka nudna i bardzo osobista. Nic nie wnosi, nic się z niej nie dowiesz o Kolumbii, ludziach, zwyczajach. To tylko suche fakty z niemal każdego dnia codziennego życia w niewoli Ingrid Betancourt na przestrzeni 6,5 lat. Raczej nie polecam, no chyba że ta Pani jest waszym idolem :)

Książkę dostałem w prezencie. Opis na okładce, iż jest to bestsellerowe świadectwo zakładniczki oraz to, że książka była na pierwszym miejscu listy dwudziestu najlepszych powieści 2010 r. zmotywowało mnie do szybkiego sięgnięcia po nią. Niestety z każdą stroną, a jest ich ponad 600 moja motywacja malała. Książka nudna i bardzo osobista. Nic nie wnosi, nic się z niej nie...

Bardzo dobra Książka

Bardzo dobra Książka

Historia bardzo ciekawa, jednak styl autorki jest tak pretensjonalny, że psuje cały efekt.

Historia bardzo ciekawa, jednak styl autorki jest tak pretensjonalny, że psuje cały efekt.

" "Każde milczenie ma kres" jest obszerną książką. Spotkałam się z kilkoma opiniami, które zarzucały jej monotonię i niepotrzebną dużą objętość. Prawdą jest, że na lekturę trzeba poświęcić dużo czasu, ale przecież niewola Betancourt trwała długo. Podczas niej wiele doświadczyła, więc nie warto tego skracać. Uważam, że to było jej prawo, by opisać ten trudny czas z najmniejszym detalem, z każdym pojawiającym się uczuciem. Nie znajdziemy w tej relacji prób wzbudzenia litości, użalania się nad sobą czy pochwały dla odwagi. Jest to odtworzenie faktów i emocji. Po prostu.
Język użyty w książce nie jest trudny. Relacja jest napisana bardzo sprawnie i czyta się ją płynnie. Trudności może nastręczać tematyka i to ona może powodować uczucie ciężaru i niemożności "przebrnięcia" przez całość. Jednak, mimo tego, warto wiedzieć."

Cała recenzja dostępna jest na moim blogu:
http://wieczniezaczytana.blogspot.com/2012/09/kazde-milczenie-ma-kres-ingrid.html

" "Każde milczenie ma kres" jest obszerną książką. Spotkałam się z kilkoma opiniami, które zarzucały jej monotonię i niepotrzebną dużą objętość. Prawdą jest, że na lekturę trzeba poświęcić dużo czasu, ale przecież niewola Betancourt trwała długo. Podczas niej wiele doświadczyła, więc nie warto tego skracać. Uważam, że to było jej prawo, by opisać ten trudny czas z...

http://kasandra-85.blogspot.com/2012/02/kazde-milczenie-ma-kres-ingrid.html

http://kasandra-85.blogspot.com/2012/02/kazde-milczenie-ma-kres-ingrid.html

Przyznam szczerze, że nie mogę przez nią przebrnąć (doszłam do połowy). Styl w jakim jest napisana jest dla mnie ciężki. Fabuła ciągnie się niemiłosiernie. Chyba nie moja bajka, choć książkę kupiłam dzięki zachęcającemu opisowi.
Może zmienię zdanie, kiedy w końcu uda mi się ją kiedyś skończyć.

Przyznam szczerze, że nie mogę przez nią przebrnąć (doszłam do połowy). Styl w jakim jest napisana jest dla mnie ciężki. Fabuła ciągnie się niemiłosiernie. Chyba nie moja bajka, choć książkę kupiłam dzięki zachęcającemu opisowi.
Może zmienię zdanie, kiedy w końcu uda mi się ją kiedyś skończyć.