Powieść bezkompromisowa i twarda tak jak jej bohaterowie.Oparta na prawdziwych wydarzeniach co jeszcze bardziej wzmacnia jej przekaz.Autor używa mocnych słów, nie unika brutalności,co moim zdaniem pasuje do przedstawianej opowieści,czasów w jakich się toczy i nadaje jej specyficzny klimat.Książka zrobiła na mnie duże wrażenie i na długo zapadła w pamięć.

Powieść bezkompromisowa i twarda tak jak jej bohaterowie.Oparta na prawdziwych wydarzeniach co jeszcze bardziej wzmacnia jej przekaz.Autor używa mocnych słów, nie unika brutalności,co moim zdaniem pasuje do przedstawianej opowieści,czasów w jakich się toczy i nadaje jej specyficzny klimat.Książka zrobiła na mnie duże wrażenie i na długo zapadła w pamięć.

Nie można się przy niej nudzić.
Pokazuje Żołnierzy Wyklęty jak prawdziwych ludzi, z krwi i kości, bez ubarwień, patosu czy wybielania. Byli ludźmi honoru, zmuszeni do walki (bujdą jest to, że mogli się całkowicie bezproblemowo "ujawnić"),rozpracowywani przez bezpiekę. Przy tym byli to zwykli faceci, wychowani podczas wojny, widzący jej okrucieństwo, skazani na drugą sowiecką okupację. Klęli, pili wódkę, nie żałowali komuchów. Nie ma tu kolorowych ułanów stukających obcasami, kilkanaście godzin rozpamiętujących jak pocałowali panienkę w rękę.
Niektórych może opis okrucieństw i przekleństwa wypowiadane przez bohaterów nieco zrazić. W końcu trzeba sobie uświadomić, że nasi żołnierze to nie ci z piosenki "Ułani, ułani...".
Jest tu nadzieja, cierpienie, wiara, miłość, ale też i twarda rzeczywistość tamtych lat.
Proza realistyczna z twardym językiem, wartościami moralnymi i psychologią.

Nie można się przy niej nudzić.
Pokazuje Żołnierzy Wyklęty jak prawdziwych ludzi, z krwi i kości, bez ubarwień, patosu czy wybielania. Byli ludźmi honoru, zmuszeni do walki (bujdą jest to, że mogli się całkowicie bezproblemowo "ujawnić"),rozpracowywani przez bezpiekę. Przy tym byli to zwykli faceci, wychowani podczas wojny, widzący jej okrucieństwo, skazani na drugą...

Henryk Flame. Bartek. Chciał wyprowadzić swoich chłopaków na Zachód. Bohater książki ocalał przypadkiem. Warto przeczytać.

Henryk Flame. Bartek. Chciał wyprowadzić swoich chłopaków na Zachód. Bohater książki ocalał przypadkiem. Warto przeczytać.

Kto spodziewa się po tej opowieści epopei militarnej w stylu "Legionu" E. Cherezińskiej, opisującej szlak bojowy zgrupowania, ten srodze się zawiedzie. Myślę, że autor nie miał pomysłu jak ugryźć problem, a dodatkowo chyba słabo przygotował się źródłowo, bo sztucznie wydłuża opowieść niepotrzebnymi wątkami alkoholizmu czy zaginięcia dziecka. Zamiast zbeletryzować działalność oddziałów, która potraktowana jest po macoszemu, pan Reńca chciał zamieścić jakieś głębsze wywody filozoficzne, nawet żywcem wyjęte z innych pozycji. Czasem są to udane i wartościowe zabiegi, ale o wiele częściej wypowiedzi bohaterów bardziej przypominają wykłady niż rozmowę. Przez to dialogi są sztuczne i nużące. Chęci były, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia.
ps. + jedna gwiazdka, bo temat mi bliski.

Kto spodziewa się po tej opowieści epopei militarnej w stylu "Legionu" E. Cherezińskiej, opisującej szlak bojowy zgrupowania, ten srodze się zawiedzie. Myślę, że autor nie miał pomysłu jak ugryźć problem, a dodatkowo chyba słabo przygotował się źródłowo, bo sztucznie wydłuża opowieść niepotrzebnymi wątkami alkoholizmu czy zaginięcia dziecka. Zamiast zbeletryzować...

Jedną gwiazdkę dodałam za wyciągnięcie żołnierzy wyklętych "z cienia". Większość faktów i postaci, wokół których została osnuta powieść, była mi już znana wcześniej, ale przywołując tamtych ludzi i świat ich wartości Reńca mocno podziałał na moją wyobraźnię i ponownie mnie wzruszył. Lata powojenne są jednym z tych fragmentów naszej historii, który nadal domaga się rzetelnych studiów i ocen, a przede wszystkim przywrócenia pamięci o tysiącach bezimiennych bohaterów. Właśnie dlatego tę powieść polecam.

Jedną gwiazdkę dodałam za wyciągnięcie żołnierzy wyklętych "z cienia". Większość faktów i postaci, wokół których została osnuta powieść, była mi już znana wcześniej, ale przywołując tamtych ludzi i świat ich wartości Reńca mocno podziałał na moją wyobraźnię i ponownie mnie wzruszył. Lata powojenne są jednym z tych fragmentów naszej historii, który nadal domaga się...

Cieszę się niezmiernie iż po niemal siedemdziesięciu latach, coraz więcej miejsca poświęca się niezłomnej patriotycznej postawie i czynowi zbrojnemu będącego udziałem Narodowych Sił Zbrojnych. Zawsze trochę dziwił mnie fakt iż po roku 1989, kiedy już możliwe stało się gruntowne zbadanie tej tematyki i dotarcie do archiwalnych dokumentów MBP, UB, Informacji Wojskowej, SB i innych przybudówek a tym samym wszczęcie procesów rehabilitacyjnych dotyczących podziemia niepodległościowego, w przeciwieństwie od AK i WiN, temat organizacji narodowych (NSZ, NZW) traktowany był jakby trochę po macoszemu. Czy w jakiś stopniu przekładała się na to zaszłość lat PRL-u, gdzie czarna i zakłamana komunistyczna propaganda zapchneła tych dzielnych żołnierzy do roli kolaborantów, bandytów, morderców, unurzanych po łokcie w niewinnej polskiej i żydowskiej krwi). Trzeba przyznać, że nie ma chyba drugiej takiej formacji okresu II wojny światowej która była tak bardzo znienawidzona, opluwana i zohydzana przy każdej możliwej okazji przez twórców i piewców poprzedniego systemu. Skala tego zjawiska była w tym wypadku bezprecedensowa nawet jak na stalinowskie standardy. Sytuacja zaczęła się zmienić dopiero ostatnimi czasy, czego konsekwencją stały się rzetelne, poważne historyczne opracowanie tego zagadnienia oraz kilka niezłych powieści, by wspomnieć i wyróżnić znakomitą publikacje Elżbiety Cherezińskiej (opisującą historie Brygady Świętokrzyskiej NSZ) zatytułowaną „Legion”.

W nurt ten wpisuje się również prezentowana tu książka Sebastiana Reńca „Z cienia” oparta na kanwie jednej z największych, najokrutniejszych i wciąż niewyjaśnionej zbrodni komunistycznej władz, dokonanej na żołnierzach Narodowych Sił zbrojnych ze zgrupowania Henryka Flamego „Bartka”. Chodzi o akt perfidnej, cynicznej i podstępnej gry operacyjnej ówczesnych służb specjalnych (wspomaganych oczywiście przez radzieckich „przyjaciół”) w wyniku której pod pozorem przerzutu na Zachód, podstopnie zwabiono i zamordowano około stu siedemdziesięciu polskich patriotów tejże formacji. Po dziś dzień, mimo intensywnie czynionych starań, szczegóły tej makabrycznej zbrodni oraz miejsca masowych grobów nie zostały odkryte.

To opowiedziana przez jednego z cudem ocalonych żołnierzy, historia działalności tego (jednego z największych i najaktywniejszych w niepodległościowym podziemiu naszego kraju) oddziału który na Podbeskidziu przez niemal dwa lata dawał skuteczny opór wspieranej przez NKWD i Armię Czerwoną nowej , narzucanej nam, władzy. To naprawdę wstrząsająca i przepełniona tragizmem relacja z życia ostatnich niepokornych żołnierzy niepodległej Polski. Ukrywających się w leśnych ostępach, osaczonych, opuszczonych, przenoszących się z miejsca na miejsce, mordowanych z ukrycia, stopniowo pozbawianych zaplecza ekonomicznego i społecznego, którymi zaczynają targać coraz większe wątpliwości dotyczące celowości (w zaistniałej sytuacji) tego co robią. Jeszcze walczą , jeszcze się odgryzają, likwidują zdrajców, konfidentów, aparatczyków, nadal próbują bronić wciąż przychylną im ludność cywilną rozbijając zwykłe kryminalne bandy. Niestety, z biegiem czasu, coraz bardziej zdają sobie sprawę z tego że jest to droga bez powrotu, ich trud i ofiara jest daremna (daleko na szczytach europejskiej i światowej władzy już dawno zdecydowana co do dalszych losów Rzeczypospolitej) a finał łatwy do przewidzenia. Niestety, takiego końca ich walki nie przewidział chyba żaden z nich?

Książka Sebastiana Reńca jest połączeniem literackiej fikcji (bardzo dobrze osadzonej w prawdziwych realiach lat czterdziestych dwudziestego wieku) z autentycznymi relacjami świadków i uczestników opisywanych wydarzeń oraz dokumentów przechowywanych w Instytucie Pomięcie Narodowej. Pozostawiając na chwilę główny nurt narracji zajrzymy również do gabinetów wszechwładnych partyjnych dygnitarzy, biur oficerów śledczych, pełnych zakłamania sal rozpraw, okute żelazem drzwi ubeckich katowni i za naznaczone dziejową niesprawiedliwością więzienne mury. Wszystko to by jak najwierniej przybliżyć czytelnikowi atmosferę tamtych dni, poznać motywy kierujące poczynaniami ludzi z obydwu stron barykady i uzmysłowić mu czym były i co za sobą niosły te straszne powojenne czasy.
Jest to w mojej opinii jedna z tych ważnych lektur po przeczytaniu których długo jeszcze utrzymuje się zaduma i refleksja, połączona z chęcią dowiedzenia się więcej o tych bohaterskich żołnierzach, wyrzuconych na wiele lat poza nawias historii. Gorąco polecam!!!

Cieszę się niezmiernie iż po niemal siedemdziesięciu latach, coraz więcej miejsca poświęca się niezłomnej patriotycznej postawie i czynowi zbrojnemu będącego udziałem Narodowych Sił Zbrojnych. Zawsze trochę dziwił mnie fakt iż po roku 1989, kiedy już możliwe stało się gruntowne zbadanie tej tematyki i dotarcie do archiwalnych dokumentów MBP, UB, Informacji Wojskowej, SB...

Władza mówiła o nich, że są faszystami, bandytami, karłami reakcji, a oni nigdy nie dali się zwieść propagandzie, prowokacji i kłamstwu. Postanowili, mimo iż wszyscy byli przeciwko nim, udowodnić że większość nie zawsze ma rację. Walczyli o wolność i suwerenność w swym własnym kraju. Te same argumenty przytacza dzisiejsza władza, patriotów nazywając faszystami...wykorzystuje poczciwość idiotów i dzięki nim umacnia się w panowaniu, a walka o suwerenność jest już przegrana, i nikt nie wierzy w to, że historia lubi się powtarzać. Cieszę się, że jest jeszcze w Polsce myśl niezależna, czego przykładem jest ta książka, i jej autor który nie stara się za wszelką cenę podlizać władzy licząc na szybką promocję i wstąpienie na salony, co u naszych pisarzy było i jest rzeczą nagminną.

Władza mówiła o nich, że są faszystami, bandytami, karłami reakcji, a oni nigdy nie dali się zwieść propagandzie, prowokacji i kłamstwu. Postanowili, mimo iż wszyscy byli przeciwko nim, udowodnić że większość nie zawsze ma rację. Walczyli o wolność i suwerenność w swym własnym kraju. Te same argumenty przytacza dzisiejsza władza, patriotów nazywając...

Pierwsza tego typu książka, która czytałam. Zrobiła na mnie duże wrażenie.

Pierwsza tego typu książka, która czytałam. Zrobiła na mnie duże wrażenie.

Ciekawe książka, szczególnie jeśli kogoś interesuje historia zgrupowania "Bartka" w perfidny sposób oszukanego i złapanego w pułapkę komunistów.

Ciekawe książka, szczególnie jeśli kogoś interesuje historia zgrupowania "Bartka" w perfidny sposób oszukanego i złapanego w pułapkę komunistów.