Nie wiem, czy to zasługa Pana Dumas, czy Pana Bedofrd-Jones, ale czytało mi się to spoko:) Choć nie miałem większych wymagań niż chwila rozrywki;)

Nie wiem, czy to zasługa Pana Dumas, czy Pana Bedofrd-Jones, ale czytało mi się to spoko:) Choć nie miałem większych wymagań niż chwila rozrywki;)

Widać że to nie książka Dumasa - po prawdziwej trylogii, wspaniałej i barwnej, ta książka to rozczarowanie. No ale jako uzupełnienie Trylogii może być, miło wrócić do Klimatu i Bohaterów.
Co do pochodzenia Raula d'Aram, przedstawianego inaczej niż we "W dwadzieścia lat później" to nie widzę sprzeczności - tutaj Atos nie wdaje się w szczegóły, które opowiada Marii Michon w 2. części Trylogii, a które przecież mogły mieć miejsce.
Tak więc przede wszystkim trzeba polecić prawdziwą trylogię, a jedynie jako sympatyczne uzupełnienie - niniejszego D'Artagnana.

Widać że to nie książka Dumasa - po prawdziwej trylogii, wspaniałej i barwnej, ta książka to rozczarowanie. No ale jako uzupełnienie Trylogii może być, miło wrócić do Klimatu i Bohaterów.
Co do pochodzenia Raula d'Aram, przedstawianego inaczej niż we "W dwadzieścia lat później" to nie widzę sprzeczności - tutaj Atos nie wdaje się w szczegóły, które opowiada Marii Michon w...

Doskonałe wypełnienie pomiędzy Trzema Muszkieterami i W dwadzieścia lat.... Kto lubi serię lektura obowiążkowa

Doskonałe wypełnienie pomiędzy Trzema Muszkieterami i W dwadzieścia lat.... Kto lubi serię lektura obowiążkowa

Przyjemna to rzecz, bo skupiona na zwartej intrydze i przyjaźni do krwi ostatniej. Szlachetni są za szlachetni, a łotry nigdy nie postępują według reguł. Zgrabny humor między wierszami i w trakcie fechtunku. Nieco przekombinowana, bo zamieszania wewnątrz państwowe zajmują niemal całą lekturę, a nie po to czytam przygody wielkich szermierzy, żeby przekopywać się, kto z kim i dlaczego ma na pieńku lub spiskuje przeciwko drugiemu. Austria ukazana jako kraj barbarzyńców lekko stronnicza, a poza tym za dużo tu mielizn scenariuszowych. Dumas jawi się jako zapatrzony w siebie patriota. Imponuje wiara poddanych i ich ślepe przekonanie o słuszności powołanego zadania. Śliczne kobiety i piękni panowie oznaką wielkiej duszy o słonecznym nastroju. Lekka opowieść na ciężkie czasy, kiedy popkultura zachłyśnie się podejrzanymi, niemoralnymi antybohaterami z ich nałogami i cynicznym pożegnaniem z dawnym ideałem i kulturą mowy.

Przyjemna to rzecz, bo skupiona na zwartej intrydze i przyjaźni do krwi ostatniej. Szlachetni są za szlachetni, a łotry nigdy nie postępują według reguł. Zgrabny humor między wierszami i w trakcie fechtunku. Nieco przekombinowana, bo zamieszania wewnątrz państwowe zajmują niemal całą lekturę, a nie po to czytam przygody wielkich szermierzy, żeby przekopywać się, kto z kim i...

Włączam się w polemikę nad autorem. Są sugestie, że napisał ją Henry Bedford-Jones w 1928r., a nie Aleksander Dumas. To raczej nie tak. Oryginalny manuskrypt Aleksandra Dumasa (potwierdzona autentyczność) został znaleziony kilkadziesiąt lat temu. W wydaniu mojej książki jest informacja, że przeważająca większość stronic została przedrukowana bez poprawek z oryginału. Informacja, że to funfiction story Henry Bedford-Jones'a jest nadużyciem. To tak jakby Silmarillion przypisać Christopherowi Tolkienowi. Poderzewam, że Henry Bedford-Jones tylko wygładzał tekst, żeby zachować ciągłość prototypu - najlepiej byłoby wymienić dwóch autorów. Może jak będę czytał trzech muszkieterów porównam, czy zmienił się styl ;-)

A teraz książka: od razu mnie wciągnęła. Nie czytałem nic Aleksandra Dumasa, gdyż miałem przekonanie, że to powieść głównie dla młodzieży napisana pewnie infantylnym językiem. Tymczasem oprócz intrygi mamy świetnie nakreślonych bohaterów, szybką narrację (co mnie pobudziło po "W stronę Swanna", którego lekturę przerwałem sięgając z ciekawości po tą książkę),w miarę błyskotliwe dialogi, i wady, które stanowią o człowieku, z których idzie się uśmiać. Uwielbiam kontrast w dialogach d'Artagnan'a z kardynałem, a z służącym. Książka smakowała i skierowała moją uwagę na twórczość Dumasa, co stanowi, uważam, dobrą rekomendację.

Włączam się w polemikę nad autorem. Są sugestie, że napisał ją Henry Bedford-Jones w 1928r., a nie Aleksander Dumas. To raczej nie tak. Oryginalny manuskrypt Aleksandra Dumasa (potwierdzona autentyczność) został znaleziony kilkadziesiąt lat temu. W wydaniu mojej książki jest informacja, że przeważająca większość stronic została przedrukowana bez poprawek z oryginału....

UWAGA! Powieść "D'Artagnan" NIE ZOSTAŁA napisana przez Aleksandra Dumasa. Pozwolę sobie zacytować wikipedię - "D’Artagnan – powieść z gatunku płaszcza i szpady z 1928 roku, której autorem jest Henry Bedford-Jones.

Niektórzy wydawcy twierdzą, że Henry Bedford-Jones napisał tę książkę na podstawie notatek Aleksandra Dumasa. Z tego powodu była też w Polsce wydawana pod nazwiskiem Aleksander Dumas."

Polskie wydania książek z tej serii to jakaś pechowa sprawa, np. w ostatnim tomie - "Wicehrabia de Bragelonne" - w polskim przekładzie brakuje 26 rozdziałów :p...

Jeśli chodzi o powieść jako taką, nie zorientowałam się w trakcie jej czytania, że została napisana przez innego autora. Naśladownictwo stylu jak najbardziej udane. Generalnie oceniam pozytywnie, ale opinię z prawdziwego zdarzenia napiszę chyba kiedy indziej - na razie czuję się zbyt zbulwersowana swoim odkryciem, że "D'Artagnan" to po prostu... fan fiction.

UWAGA! Powieść "D'Artagnan" NIE ZOSTAŁA napisana przez Aleksandra Dumasa. Pozwolę sobie zacytować wikipedię - "D’Artagnan – powieść z gatunku płaszcza i szpady z 1928 roku, której autorem jest Henry Bedford-Jones.

Niektórzy wydawcy twierdzą, że Henry Bedford-Jones napisał tę książkę na podstawie notatek Aleksandra Dumasa. Z tego powodu była też w Polsce wydawana pod...

Polecam

Polecam

wszystko, co związane z Trzema Muszkieterami trzeba przeczytać. Po prostu trzeba!

wszystko, co związane z Trzema Muszkieterami trzeba przeczytać. Po prostu trzeba!

Książka dobra,a le za krótka

Książka dobra,a le za krótka

To NIE JEST książka autorstwa A. Dumasa. Wydawnictwo oszukuje czytelników. Nie dajcie się nabrać.

To NIE JEST książka autorstwa A. Dumasa. Wydawnictwo oszukuje czytelników. Nie dajcie się nabrać.