-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik230
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
Cytaty z tagiem "zdrada" [559]
[ + Dodaj cytat]Tylko o to cały czas chodziło. O zazdrość. Rywalizację. O to, żeby cień pokonał płomień.
To straszne przekonać się nagle, że z niewiadomego powodu zdradza się własne zasady
-Czy mogę ci ofiarować mą miłość?
-Zwątpienie, zdrada, gorycz oraz ból pamięci bezpowrotnie minionych szczęśliwych chwil zbyt silnie wpisane są w słowo 'miłość', by człek roztropny zechciał jej zawierzyć...
Jeśli umrzesz, zanim umrzesz, to nie umrzesz, gdy umrzesz.' Czyż nie jest to właściwa odpowiedź na pytanie, jak przestać bać się śmierci?
Minęła jeszcze jedna, albo dwie sekundy nim pojęłam że w tej rozmowie w którymś momencie zupełnie się rozminęliśmy. Tym co próbował mi powiedzieć Gideon nie było KOCHAM CIĘ tylko BĄDŹMY PRZYJACIÓŁMI, a każdy kretyn wie że to są dwie zupełnie różne rzeczy.
To znaczy że w ogóle się we nie nie zakochał
-... ty draniu - krzyknęłam. Ogarnęła mnie wściekłość, czysta i potężna wściekłość, tak kompletnie, że nagle zachrypłam - Jak możesz być tak pozbawiony uczuć?! Jednego dnia całujesz się ze mną i twierdzisz, że się we mnie zakochałeś, następnego dnia mówisz że ci przykro że jesteś takim zakłamanym obrzydliwcem, a teraz chcesz żebym ci ufała!?
Im bardziej komuś zawierzyłeś, tym bardziej go kusiło, by cię zdradzić.
Nikomu jeszcze nie zwierzyłem się ze swoich obaw, świadom ryzyka, jakie wiąże się z szeptaniem słów nie w porę i w niewłaściwe ucho. (…) zdrada zawsze była (…) największym wrogiem. (Gandalf)
Na chwilę przerwał, po czym oznajmił:
- Pokonaliśmy cię, Winston. Złamaliśmy. Widzisz, jak wygląda twoje ciało. Twój umysł jest w identycznym stanie. Nie sądzę, aby zostało w tobie wiele dumy. Kopano cię, bito, lżono; wrzeszczałeś z bólu, tarzałeś się po ziemi we własnej krwi i we własnych wymiocinach. Skamlałeś o litość, zdradziłeś wszystkich i wszystko. Czy znasz choć jedno poniżenie, które cię ominęło?
Winston przestał szlochać, choć łzy wciąż spływały mu po twarzy. Podniósł wzrok na O'Briena.
- Nie zdradziłem Julii - powiedział. O'Brien popatrzył na niego z namysłem.
- Tak. To prawda. Nie zdradziłeś Julii.