-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant7
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
-
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
-
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński6
Cytaty z tagiem "wąż" [28]
[ + Dodaj cytat]Chcąc świat oszukać stosuj się do świata, ubierz w uprzejmość oko, dłoń i usta, wyglądaj jako kwiat niewinny, ale niechaj pod kwiatem tym wąż się ukrywa.
(...) życie funkcjonuje cyklicznie i (...) po cyklu, który się skończył, zawsze zostają jakieś ślady. Węże zostawiają swoją skórę, koty swoją sierść, rekiny swoje zęby. Ludzie zostawiają przedmioty, których używali. Zostawiają otwartą puszkę nesquika i brudne naczynia na stole, zostawiają pastę do zębów bez nakrętki, rozgrzebane łóżka, zostawiają ślady moczu, zostawiają stojące zegary, zostawiają pety w popielniczkach, zostawiają zabazgrane czasopisma, zostawiają książki wypożyczone ze szkolnej biblioteki, zostawiają ubrania w szafach i jedzenie w lodówce.
Wężu, wężu-smoku,
Co łuskę masz złotą,
Masz dziewięć języków,
Masz dziewięć ogonów,
Idź tam, gdzie ona
Leży uśpiona.
Nie puszczaj jej, zanim
Nie zjednasz jej dla mnie,
Aż będzie moją,
Moja ukochaną,
Aż ze mną się zejdzie
Ze mną mówić będzie”.
Rumuńskie zaklęcie miłosne (tłumaczenie Marta Harat-Tórz, wstęp do opowiadania „Złoty wąż”).
Pod spodem roi się od węży, tego się nie da opisać, to trzeba sobie wyobrazić. Każdy musi wyobrazić sobie swojego własnego węża, bo cudzy nigdy nie będzie tak okropny.
Serce monarchini jest jak labirynt wnętrzności. Wężowe sploty na każdym kroku.
Na tych wodach mogła każdej chwili spotkać i zatopić nas burza. A jednak nie bałem się wcale. Śliski, zimny wąż zwątpienia szukał drogi do mego serca i - nie znalazł".
Twoja babcia powiedziała, że ta kobieta depcze węża, bo miłość musi zapanować nad Dobrem i Złem. To piękna i romantyczna interpretacja, ale tu wcale nie o to chodzi. (...) Nieraz zadawałem sobie pytanie, dlaczego zwykło się przedstawiać Dziewicę Maryję w ten sposób. (...) Dziewica, symbolizująca energię kobiecą, jest wielką pogromczynią węża, symbolizującego mądrość. (...) Miłość jest ponad mądrością. Dziewica nie depcze lecz stoi ponad wężem. Dla niej wszystko jest natchnieniem. Ona nie osądza dobra ani zła.
- Wiesz co? - odezwała się Weronika. - Madonna nigdy nie przejmowała się tym, co pomyślą inni. Wyobraź sobie, gdyby musiała wszystkim tłumaczyć tę historię z Duchem Świętym! Ona nic nie wyjaśniała, powiedziała tylko: "Tak się stało".