-
Artykuły6 książek o AI przejmującej władzę nad światemKonrad Wrzesiński20
-
ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński4
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać316
-
ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
Cytaty z tagiem "sierota" [13]
[ + Dodaj cytat]Sierota nie jest panem swojego losu; sierota nie wierzy przy tym, że inni ludzie również nie są panami swojego losu.
- Czy znał pan swojego ojca?
- Nie. Ale pewnie to i lepiej. Człowiek nie żyje wtedy złudną nadzieją. Dzieci, które znały swoich rodziców, zawsze wierzyły skrycie, że pewnego dnia ktoś wróci zabrać je do domu. A to zdarzało się naprawdę wyjątkowo rzadko. Moim zdaniem było im znacznie ciężej niż dzieciakom, które nie miały takich marzeń. Ich nie mogło już spotkać żadne rozczarowanie.
Homerowi podobała się codzienna rutyna, odmierzana miarowym tup, tup, tup; podobało mu się, że zawsze można przewidzieć, co dalej nastąpi. Sierota jest, rzec można, dzieckiem do kwadratu w umiłowaniu wszystkiego, co się powtarza codziennie, zgodnie z planem. Sierota czepia się każdej rzeczy, która sprawia wrażenie trwałej i niezmiennej.
- Moja żona będzie zachwycona, mogąc cię u nas gościć.
Mężczyznom zawsze się wydaje, że znają swoje żony, ja jednak często zastanawiałam się, czy tak jest naprawdę. Gdybym była mężatką, z pewnością wpadłabym we wściekłość, gdyby mój mąż przyprowadził do domu jakąś sierotę, nie poradziwszy się mnie uprzednio.
Mój ojciec miał takie zdarzenie... - Gawełek wygodniej rozmościł się na siedzeniu. - Dlatego ja sierotą jestem. Szedł na patrol, pogoda piękna była jak dzisiaj, choć to wojna. Idą, idą, aż wyszli z lasu na pole. Wyszli na to pole, patrzą: na miedzy krzyż wetknięty. Drąg i deska na poprzek, widać czasu nie było jak to w wojnę. A na tej poprzecznej desce napis: "Achtung. Minen". I ojciec pierwszy na to pole wlazł. Widzi pan? A jakby język znał?... Cały się do czapki zmieścił, tyle akurat z niego zostało. Tylko guziki całe były, bo blaszane.
W pewnym sensie człowiek pozostaje sierotą do końca życie - a troska o dzieci jest jednym ze sposobów troszczenia się o samego siebie.
Byłam sierotą z dwoma żyjącymi matkami.
Jedna oddała mnie, gdy jeszcze jej mleko nie wyschło
na moim języku, druga – gdy miałam trzynaście lat.
Byłam córką rozstań, fałszywego, a może przemilczanego pokrewieństwa, odległości.