-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik249
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "samodoskonalenie" [16]
[ + Dodaj cytat]Być może samodoskonalenie nie jest sposobem na życie (...) Być może sposobem na życie jest samodestrukcja.
W życiu nie ma błędów, są tylko lekcje. Nie istnieje coś takiego jak złe doświadczenie, jest tylko okazja, żeby się rozwijać, uczyć i czynić postępy na drodze samodoskonalenia. W walce rodzi się siła. Nawet ból może być znakomitym nauczycielem.
Bieganie jest dla mnie pożytecznym ćwiczeniem, a jednocześnie pożyteczną metaforą. Biegając dzień po dniu, biorąc udział w kolejnych wyścigach, stawiam sobie poprzeczkę coraz wyżej, a żeby ją przeskoczyć, muszę nad sobą pracować, sam siebie ulepszyć. Przynajmniej po to wysilam się każdego dnia: by podnieść wymagania względem siebie. Nie jestem w żadnym razie doskonałym biegaczem. Znajduję się na zwykłym, może nawet bardzo przeciętnym, poziomie. Ale nie o to chodzi. Chodzi o to czy byłem, czy nie byłem lepszy niż wczoraj. W biegach długodystansowych jedynym przeciwnikiem, jakiego ma się do pokonania, jesteśmy my sami i to, jacy byliśmy wczoraj.
Jest taka praca, którą powinni wykonywać wszyscy, wspólna dla wszystkich. Jest to praca nad samym sobą, aby codziennie przechodzić z nienawiści i obojętności do miłości Boga i ludzi, z pychy do pokory, z grzechu do cnoty.
Yagyu, mistrz Drogi Miecza u boku Shoguna Tokugawy powiadał: „Nie wiem, jak pokonuje się innych. Wiem tylko, jak pokonać samego siebie". I powtarzał: „Dzisiaj jestem lepszy niż wczoraj, jutro zaś będę jeszcze lepszy".
Prawdziwy Samuraj cały swój czas poświęca na samodoskonalenie. Dlatego właśnie ćwiczenie jest działaniem, które nie ma końca.
Miną tysiące lat, zanim te wojownicze potwory zrozumieją, że na miano istoty rozumnej zasługuje tylko ten, kto potrafi uwolnić się od niewoli narzuconej przez rzeczy, układy i konieczności, a przy tym pozna cel i sens swojego istnienia; ten, kto jest zdolny pomagać innym, nie oczekując na rewanż, i robi to także wtedy, kiedy nikt go z boku nie podziwia. Istoty te muszą same pojąć, że jedyną władzą godną szacunku jest władza nad samym sobą, nad własnym rozumem”.
Nawet najmądrzejszy człowiek nie wymyśli nic szczególnego, siedząc w zapadłej dziurze.
Dokonam zatem pewnego postanowienia i zobowiązania, abym odtąd żył pod każdym względem jak stworzenie racjonalne, zasady były cztery:
1. Jestem zmuszony być przez pewien czas niezwykle oszczędnym, aż spłacę, com winien.
2. Pragnę mówić prawdę w każdym przypadku; w nikim nie budzić oczekiwań, których najpewniej nie mogę zaspokoić, dążyć zaś do szczerości w każdym słowie i czynie - najszczytniejsza doskonałość istoty racjonalnej.
3. Pracowicie przykładać się do każdego zajęcia, jakiego się podejmę, i nie odciągać umysłu od niego jakimiś głupimi pomysłami na szybkie dorobienie się; pracowitość i cierpliwość to najpewniejsza droga do dostatku.
4. Zobowiązuję się nigdy o nikim nie mówić źle.
Pamiętaj, że szczęście nie zależy od tego, kim jesteś ani co posiadasz, ale jedynie od tego, co myślisz.
Ponieważ nauka nigdy się nie kończy, mistrzostwo w gruncie rzeczy oznacza bycie specjalistą w tym, co się już opanowało i czeladnikiem w tym, czego się jeszcze nie zna. Innymi słowy, jesteśmy mistrzami w tym, co za nami i uczniami w tym, co nas czeka. Właśnie dlatego postrzegam mistrzostwo jako drogę.