Cytaty z tagiem "przebaczenie" [231]

(...) No wie pani, potrzeba tyle energii, żeby wciąż żywić nienawiść, że traci się poczucie tego, co jest ważne.

może tak właśnie kiełkuje przebaczenie - nie w triumfalnym objawieniu, a w bólu rozstania, wygnania, ucieczki w środku nocy.

Pewien indiański chłopiec zapytał kiedyś swojego dziadka:
-Co sądzisz o panującej na świecie sytuacji?
Starszy człowiek zastanowił się chwilę i odpowiedział:
-Gdy o niej myślę, czuję się tak, jakby w moim sercu toczyły walkę dwa psy. Jeden jest pełen agresji i nienawiści. Drugiego przepełnia miłość, przebaczenie i pokój.
-Który zwycięży? – chciał wiedzieć chłopiec.
-Ten, którego karmię… - odpowiedział dziadek.

Istnieją dwa rodzaje przeprosin. Jeden podszyty żalem za tym, co się utraciło, i ten drugi, prawdziwy: prośba o przebaczenie, bez żadnych podtekstów.

Jeśli Bóg nie zdoła wybaczyć lubieżnym księdzom, to w niebie będzie bardzo niewielu duchownych.

Moje przebaczenie nie mogło wymazać bólu, (…) ten miał pozostać we mnie do końca życia, ale mogło pomóc mi wznieść się ponad przeszłość i stawić czoła temu wszystkiemu, co się wydarzyło.

Nienawiść zawsze jest grzechem — dodała. — Pamiętaj. Już odrobina może skazić całą duszę, tak jak kropla atramentu zaczernia butelkę mleka.

[...] myli się bowiem, kto sądzi, że u osobistości wielkich świeże dobrodziejstwa powodują zapomnienie starych krzywd.

Jeżeli kiedykolwiek kogoś kochałeś, nigdy nie przyszło ci do głowy przebaczać mu, prawda? Wszystko, co ten ktoś zrobił, było dla ciebie dobre, no nie? Bez względu na to, jak cię bolało. Nie musi się przebaczać czemuś, co się kocha. Przebaczamy tym, których nie kochamy".

Bez światła starą księgą oczu psuć nie warto... Niedowidząc, tak łatwo przeczytać opacznie zdanie czy przykazanie jakieś... choćby to: "Miłujcie nieprzyjaciół waszych"... Nie rozumiem! Poczekam z tym do świtu... Ach, Lampo Dobroci! Kazano mi cię zgasić.