-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel16
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik267
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "pocieszanie" [8]
[ + Dodaj cytat]Staram się go pocieszyć, ale spogląda w bok. Nie przekonują go moje słowa - ale przynajmniej ja czuję ulgę. Tak to zawsze bywa z pocieszaniem.
- A czy twoje dziecko nie jest piękne? - Większość uważała, że jest.
- A ojciec dziecka? Jaki był?
- Próżniak - odpowiadała niejedna. - Świnia, cham, łgarz, picer i dziwkarz! Ale nie żyje! - szlochała.
- Wobec tego jesteś teraz w lepszej sytuacji - tłumaczyła im Jenny.
Jeśli chcesz, by nic ci się nigdy nie przytrafiło, zamknij się w czterech ścianach i nie wysuwaj nosa na zewnątrz. A wtedy na głowę spadnie ci dach.
~Uzdrowiciel Daezael Tachlaelbar miłosiernie pocieszający pacjenta, który podczas gołoledzi złamał obie nogi.
Westchnął ciężko w duchu. Nie do wiary, ile razy dziennie musiał kłamać pastor. Wszystko dlatego, że ludzie bez przerwy potrzebowali zapewnień, że wszystko idzie dobrze albo że będzie dobrze, zamiast bardziej oczywistej i realnej prawdy, że wszystko idzie źle i będzie tylko gorzej.
Jeśli ktoś nie wie, co powiedzieć, powinien milczeć.
Kiedyś lubiłem spotkania z nieznanymi albo nie dość znanymi osobami. Odczuwałem jakąś wewnętrzną drżączkę jak myśliwy w kniei. Kogoś raptem urzekłem, kogoś uwiodłem, kogoś zepatowałem rozkosznie. Ale teraz żyłka myśliwska osłabła. Odechciało mi się polować na niezamożnych, wyliniałych, szukających ratunku bliźnich. Chcą ode mnie nektaru pocieszenia, ambrozji otuchy albo zwykłego, choćby wyświechtanego słowa pociechy. Lecz ja przecież nie mam już nic do rozdania. Ja sam potrzebuję miłych kłamstewek i odrobinę zdawkowego podziwu. Pogardzam taką jałmużną, ale jest mi potrzebna jak lekki niuch taniego narkotyku.
Ci rodzice, którym szczególnie zależy na tym, by dzieci wyrosły na ludzi odważnych i odpornych, obawiają się często, że pocieszanie nauczy je biadolenia. Jednak pewne siebie dziecko nie utraci ducha z tego tylko powodu, że rodzice okażą mu czasem współczucie.
To jest pierś wyłącznie braterska, Aniello. Oczywiście, ufam, że chwilowo. Złóż główkę na mym sercu i uroń kilka łez, a ja będę cię pocieszał ustnie, z właściwym mi bezinteresownym taktem. Chwileczkę, ale dlaczego ty się śmiejesz? Nie rób tego, bo wypadasz z roli.